INTERNATIONAL TIMES:
EXPRE SS 2
Letterkast
I
Mountbatten
PARENTS
p
h
L
R
r
L
Ik
I
I
I
p
R
CHECK
CHI
I»» ROT IN HELL'
r
-r
I
--'ï?'MAY TÜSÏ BASTARDS
ki.
Eindelijk rust!
I5
was
om-
Hans Plomp
s
Ierland zijn afstammelingen van Engelse
kolonisten, die zich in de loop van de eeuwen
in het door Engeland overheerste Ierland
vestigden.
„Ieder onderzoek dat probeert te ontdek
ken wat Engeland in godsnaam de laatste
achthonderd jaar in haar slechtst behan
delde kolonie heeft uitgespookt, wordt on
middellijk de nek omgedraaid door de pers-
cencuur”.
Verder bevat deze IT een artikel over de
samenwerking tussen Amerikaanse en En
gelse nazi-bewegingen en een overzicht van
Russische pogingen om met behulp van een
groot aantal kernexplosies de koers van de
warme golfstroom te veranderen. Op een
proefterrein op Nova Zembla zouden al der
tig zware kernexplosies zijn veroorzaakt
met als doel een reusachtig kanaal dwars
door het eiland te maken, zodat de Golfstra-
oom daardoor geleid kan worden naar de
kust van Siberië. Een ingreep die zeker grote
gevolgen zou hebben voor het klimaat op het
noordelijk halfrond.
Ook de strijd van de indianen in Noord-
Amerika tegen regeringsinstanties die hen
uit hun reservaten willen verdrijven en zich
niet houden aan de verdragen die in de loop
van de tijd tussen de indianen en de blanken
gesloten zijn, komt aan de orde. Er is een
ernstig conflict met de Mohawks, sinds vijf
medewerkers aan de grootste indianenkrant
Akwesasne Notes, (te bestellen bij: Mohawk
Nation, Via Rooseveltown, N.Y. 13683, USA,
2.50 porto) werden gearresteerd.
Tot zover het artikel over Mountbatten.
Onthullend ongetwijfeld, maar dit geeft de
Britse overheid niet het recht om in te grij
pen. Tenslotte zijn de geschriften van Russi
sche dissidenten ook onthullend.
„Engeland besteedt een miljard pond per
jaar om de troepen in Ulster te handhaven,
en dat al gedurende tien jaar. Dat betekent
dat de regering iedere man, vrouw en kind
van dit verarmde land een bedrag van 6666
pond had kunnen uitbetalen. Dit bedrag is
vreemd genoeg ook het getal van het Beest
in de Openbaringen, maar de meeste bur
gers zouden deze gift minder beestachtig
gevonden hebben, dan de aanwezigheid van
onze troepen”.
De paus schreef dit gedicht onder de
schuilnaam Andrzej Jawien. Het werd
streeks 1968 in Polen gepubliceerd.
The Quarry (de steengroeve of het slacht
offer)
Verder trof ik een prachtig Welkomstge-
dicht voor de jaren Tachtig van Gregory
Corso aan en bijdragen van Ira Cohen en
William Burroughs. Dat toont aan, dat de
nog steeds actieve Amerikaanse beatschrij
vers IT als hun spreekbuis beschouwen.
Als klap op de vuurpijl zijn twee oude
gedichten van de tegenwoordige paus opge
nomen. Ze werden uit het Pools in het En
gels vertaald en ik waag een poging er een in
het Nederlands weer te geven:
De situatie is nog steeds uiterst gespan
nen. De indianen hebben volgens de verdra
gen die zij in de loop van de laatste eeuw met
de blanke regering sloten, recht op volledige
souvereiniteit in hun reservaten. Deze ver
dragen zijn rechtsgeldig, maar worden door
Washington voortdurend geschonden. Ook
in Noord-Amerika worden de indianen nog
steeds met uitroeiing bedreigd.
t
■n het artikel over de onlangs als Russische
spion ontmaskerde hofhistoricus profes-
sor Blunt, wordt van een komplot gespro
ken om deze man in diskrediet te brengen.
Hij zou namelijk te veel weten over het
Britse hof en bezig zijn met zijn memoires.
Na deze „ontmaskering” kan hij zijn memoi
res natuurlijk nergens meer kwijt. Een be
langwekkend stuk, dat vele vragen oproept.
hoewel (of misschien juist omdat?) deze een
heel ander licht op de zaak werpt. De
schrijvers van deze artikelen hebben groot
gezag in de Angelsaksische wereld, maar
om begrijpelijke redenen konden zij hun
naam hier niet prijsgeven...”
Tot zover deze brief van IT. Ik vind het
nogal verrassend te horen dat men in Enge
land alleen anoniem de waarheid aan het
licht kan brengen. Maar de harde maatrege
len die de Franse overheid onlangs trof
tegen het befaamde Canard Enchainé, na
dat dit tijdschrift bewijzen had gepubliceerd
over corruptie in regeringskringen, vormen
een waarschuwing. In Duitsland schijnt de
persvrijheid ook niet meer te zijn wat zij
geweest is, vooral door de ophitsende in
vloed van rechtse sensatiebladen. En in En
geland heeft de rechtse schandaalpers ook
een steeds groter marktaandeel verworven,
waarmee de publieke mening danig bewerkt
wordt. Daarom maar eens in de IT gebla
derd, om te zien welke meningen niet in
Engeland getolereerd worden.
De schrijver vraagt zich tenslotte af, of de
aanwezigheid van Britse troepen in Ulster
nog wel zin heeft:
tT biedt een grote hoeveelheid informatie,
I die men nergens anders aantreft. De
-B- moeite waard, vind ik.
Het blad wordt geïmporteerd door Ins
Outs Bookshop, Oudezijds Achterburgwal
169, Amsterdam. Tel. (na 14 uur): 020-278483.
Het schijnt bij vele boekhandels te koop te
zijn, maar ik heb het nog niet buiten Mokum
gesignaleerd.
„Langzamerhand zijn wij helaas een van
de laatste Britse bladen geworden, waarin
afwijkende meningen naar voren kunnen
komen. Het zal u bekend zijn, dat de Britse
overheid hard optreedt tegen publicaties
die zij als „libel” (smaad) bestempelt. Onge
twijfeld valt veel van het in dit nummer
van IT gepubliceerde daaronder. De Ierse
kwestie is in Engeland bijvoorbeeld vol
strekt taboe, voorzover het genuanceerde of
dissidente standpunten betreft.
Wij willen dan ook vooral uw aandacht
vestigen op de publikaties over de Blunt-
affaire en over Mountbatten. De in deze
artikelen opgenomen informatie kan he
laas nergens anders gepubliceerd worden
De moord op Mountbatten, een neef van
de Engelse koningin, was de druppel die de
emmer deed overlopen. De kranten
schreeuwden moord en brand, op een ma
nier die wij ons hier niet kunnen voorstellen,
en die bij mij onaangename associaties op
wekt. In IT staan een paar koppen afge
drukt van kranten uit de dagen vlak na de
moord: „DIE DUIVELSE BASTAARDS”,
de reusachtige kop van de Daily Ex
press. De Sun smeekte: „MOGEN DEZE
SCHOFTEN KREPEREN IN DE HEL”.
Maar gevaarlijker dan deze hysterische
woede-aanvallen zijn de stemmen van in
vloedrijke politici, die aandringen op maat
regelen die neerkomen op de staat van be
leg, waarbij de vrijheid van burgers wordt
opgedoekt.
Vervolgens licht de schrijver de doopceel
van de alom zo geprezen Mountbatten. Deze
blijkt allerminst de onschuldige oude baas,
die ons overal werd voorgeschoteld, een
soort held, integendeel. Volgens de schrijver
was Mountbatten betrokken bij een komplot
om Wilson ten val te brengen in de jaren
zestig. Ook was hij vlak na de oorlog verant
woordelijk voor de verdeling van India:
Luister naar de regelmatige hamerslagen
Die binnendringen in de borst van
mensen
om de kracht van de slagen te beproeven
Luister de stroom klieft de stenige
rivier met zijn kracht
En een gedachte ontstaat in mijn geest
een gedachte die dag na dag terugkomt
dat de echte grootheid van dit werk
gevonden wordt in het hart van mensen.
redaktie van IT voegde bij het janua-
B ri/februari-nummer een alarmerende
-1—brief, waaruit ik een deel citeer:
"■“"xit nummer van International Times be-
I vat tevens- een artikel over de Neder-
-B—landse counter-subcultuurdoor IT’s
redacteur Nederland, Edward Woods:
„Maar Amsterdam is klein, te klein om
onderdak te bieden aan allen die haar
betrekkelijke vrijheid waarderen. Maar het
is ook een bijzonder soort krachtcentrum,
waar mensen met talent en energie dingen
gedaan kunnen krijgen, die elders moeilij-
ker of zelfs onmogelijk zouden zijn”.
„Hoewel de IRA de oudste guerrilla-be-
weging ter wereld is, is het onder de Anti-
Terrorisme Wet verboden om te spreken
over de visie van het Ierse Republikeinse
Leger. De IRA heeft sinds het begin van de
eeuw verklaard, dat ze de protestanten
niets in de weg zullen leggen in een here
nigd Ierland, maar het omgekeerde kan
men helaas niet zeggen”.
De kwestie heeft wel enige verwantschap
met Zuid-Afrika. De protestanten in Noord-
„Het conflict begon op 22 mei 1979, toen
regeringsautoriteiten probeerden bomen
om te hakken op Mohawk-land, om plaats
te maken voor een hek dat land aan het
Mohawk Reservaat zou onttrekken. Opper
hoofd Loran Thompson van de Mohawk
Natie gaf de regeringsmensen opdracht
zich van het land te verwijderen en nam
hun kettingzagen als bewijs in beslag. Hij
werd later gearresteerd wegens diefstal
van staatseigendom. De arresterende poli
tiemannen mishandelden het opperhoofd in
aanwezigheid van twee getuigen en zijn
kinderen. Ondanks hun woede probeerde de
Raad van Mohawk Opperhoofden tot een
oplossing met de politie te komen. De poli
tie weigerde.
De opperhoofden eisten toen dat de
Akwesasne Reservaat Politie zich van de
stflmgronden zou terugtrekken. Toen dit
geweigerd werd, ondernamen de indianen
een ongewapende mars op het hoofdkwar
tier van de politie. Het gebouw werd bezet
jen de politie ontwapend. Daarop vaardigde
de regering 23 arrestatiebevelen uit tegen
Mohawk-leiders. Vijf van hen werden gear
resteerd tijdens een nachtelijke aanval van
de politie, de andere achttien kreeg men
niet te pakken. De Mohawks deelden mee
dat ze zouden vechten om hun makkers te
verdedigen. Om een nieuw Wounded Knee
te voorkomen, besloot de regering de arres
taties uit te stellen tot de rust is hersteld”.
TÓPS
„Hij werd naar India gestuurd met de
opdracht tenminste gedurende achttien
maanden te onderhandelen. Maar hij stelde
haastig een visieloze en geografisch ramp
zalige verdeling op. Binnen vijf maanden
was hij terug in zijn geliefde marinebaan,
een half miljoen kreperende slachtoffers
van zijn politiek achterlatend in de goot.
Zelfs Churchill, die zich nooit erg gevoelig
voor grote aantallen mensenlevens toonde,
weigerde jarenlang met hem te spreken.”
-rxe anonieme maar zeer scherpe schrij-
I B ver van het stuk over de onlangs door
JL/ de IRA vermoorde Lord Mountbatten,
heeft blijkbaar het standpunt „Ireland for
the Irish”. Dat mag men in Engeland niet
hardop meer zeggen:
De stem van
Albion
vrij
N. MH T^*., >4» a w—I*
d
3f
Anthony Blunt.
5
■HE
CO
co
TRIBUTE
TO LORD
LOUIS
Vanaf vandaag verschijnt deze Erbij-pa-
gina in een andere opzet dan u gewend
bent. Behalve de Letterkast zult u er voor
taan wekelijks persoonlijk getinte stukken
op aantreffen. Dit kunnen meer of minder
ernstige beschouwingen zijn, maar ook
bijvoorbeeld korte verhalen en anekdoti
sche verhandelingen.
Vaste gastauteur is de schrijver Hans
Plomp, van wiens hand u om de veertien
dagen een bijdrage kunt verwachten. Hij
bijt het spits af met onderstaand stuk over
het Britse undergroundblad International
Times, beter bekend als IT, dat sinds kort
weer in Nederland verkrijgbaar is.
In een trappistenklooster was het
de gewoonte de strenge zwijgplicht
eens per jaarte doorbreken,
door na de gemeenschappelijke
avondmaaltijd één monnik aan het
woord te laten. Bij een van die
gelegenheden hield monnik A. het
volgende betoog: „Ik vind dat de soep
de laatste tijd te koud wordt opgediend’
Nadat in alle stilte een jaar was
verstreken, was monnik B. aan de beurt.
Hij zei„Ik sluit me volkomen bij de
vorige spreker aan
Weer hield de kleine ge'meenschap
gedurende een jaar de kaken stijf
opeengeklemd, in afwachting van de
rede van C. Deze sprak tenslotte op
korzelige toon: „Dat geouwehoer over
die soep moet nu maar eens afgelopen
zijn”.
Genoeg gepraat, vrienden. Wij richten
nü de Zwijggroep op.
Zo. Dat werd tijd.
Hoe stopt men de ongebreidelde groei
van praatgroepen? heb ik me -
afgevraagd. Hoe keert men de
springvloed van overbodige
geluidsgolven, welke vermomd als
„gesprekken” kunstmatig worden
opgewekt en gaande gehouden,
uitsluitend om quasi-idealistische
parvenu’s aan een dikbelegde boterham
te helpen? Hoe draait men die loze
leuterkontencultus voorgoed de nek
om?
Het antwoord is simpel. Niet meepraten.
De oprechte sympathisant van de
Zwijggroep weet dat iedere impuls tot
een zinloos gesprek dient te worden
vermeden. Zodra zich een geval van
beroepszwamneuzerij voordoet, zal hij
een pijnlijke stilte laten vallen. Obligate
„feedbacks” saboteert hij door middel
van een eerlijk doch dodelijk zwijgen. De
ware zwijger is zelfs de meest doortrapte
lulkoekexploitant te slim af.
Staat het bovenstaande u aan, treedt dan
toe tot onze Zwijggroep. Dat gaat als
volgt.
Mogelijkheid 1U stuurt een briefkaart
naar de Letterkast. U bent dan een
geregistreerd zwijger.
Mogelijkheid 2: U stuurt geen briefkaart
naar de Letterkast. U bent dan een niet-
geregistreerd zwijger.
Ad 1Geef in geen geval uw naam en
adres op; vermeld slechts onder
„afzender” de aanduiding Zwijger. Dat is
voldoende. Aan uw persoonlijke
gegevens hebben wij niets;
overeenkomstig de aard van de
Zwijggroep willen we verder niets met u
te maken hebben. Het enige nut van uw
bericht is, dat we bij benadering de
omvang van onze organisatie kunnen
bepalen.
Ad 2: Even goede vrienden hoor!
Er zijn voor u en voor ons enige nadere
voordelen aan de organisatiestructuur
van de Zwijggroep verbonden:
Uw persoonlijke gegevens komen
niet in een ledenbestand te staan. Uw
privacy is daardoor gewaarborgd
(niemand kan uw adres verkopen aan
lieden die garen hopen te spinnen bij uw
„afwijking”) en ons scheelt het
onnodige administratieve
werkzaamheden.
Ellenlange voorbesprekingen zijn
reeds achterwege gebleven bij de
oprichting van de Zwijggroep. Het
project is zojuist geruisloos van start
gegaan.
In onze opzet is coördinatie van
activiteiten overbodig: er is immers geen
sprake van activiteit integendeel!
Evenmin behoefteen overkoepelend
lichaam te worden ingesteld. Er is
slechts één allesomvattende
Zwijggroep. Overzichtelijker kan het
niet.
We behoeven elkaar niet te
ontmoeten. Dit betekent dat we geen
zwijghuis nodig hebben. We vermijden
zo ook vervelende en tijdrovende
tochten door weer en wind. Wij zwijgen
gewoon thuis.
Verspreiding van zwijgstukken kan
achterwege blijven. We ontlopen zo een
onnodige papierwinkel. Iedereen heeft
thuis wel een blanco vel papier. U kunt
dit beschouwen als uw zwijgstuk. En
tevens als onze gratis cursus „Zwijgen in
het openbaar
U ziet hoe eenvoudig het is. Iedereen
kan zich bij de Zwijggroep aansluiten,
mits die broodmolen maar stilstaat.
Tot hier en niet verder. We hebben
elkaar niets meer te zeggen. Mondje
dicht dus.
De
sn
e-
lal
n.
F'
THESE
EVIL1
BASTARDS
THI wo«o ten*
-
■w~V hangen donkere wolken boven het
Engeland van Margaret Thatcher. Het
land heeft grote moeite om aan de
betrekkelijk nieuwe status van arm, klein ei
land te wennen. En nauwelijks hebben de
koloniën zich losgemaakt, of de binnenlandse
„koloniën” beginnen zich te roeren. Zowel de
Schotten, de Welsh als de leren wensen
gehele of gedeeltelijke onafhankelijkheid van
Londen, en in Engeland zelf is er dan nog het
probleem van de honderdduizenden immi
granten, die niet bepaald geruisloos inte
greren.
De conservatieve regering probeert gezag
en orde te handhaven met een krachtig
machtsapparaat. En hoewel wij ons gewoon
lijk weinig zorgen maken over de kracht van
de Britse democratie, schijnen er toch veel
alarmerende tekenen van toenemende intole
rantie, agressie en racisme te zijn. De grim
migheid van de burgeroorlog in Noord-lerland
creëert een gevaarlijke sfeer: omdat men het
probleem niet kan oplossen, zoekt men een
zondebok om de onlust op af te reageren.
Daarbij valt het oog van een autoritaire
overheid natuurlijk al gauw op groepen met
afwijkende meningen.
International Times, beter bekend als IT, is
al sinds de jaren zestig de spreekbuis van
velerlei alternatieve, ondergrondse en niet
politiek gebonden groeperingen in Groot-Brit-
tannië. Sinds kort is dit altijd moedige en
interessante blad weer in Nederland te
krijgen.
Horror killing
of Mountbatten
then soldiers
are massacred
as TRA unleasn
day óf death
L-
