Geen nieuwe raketsystemen i DamiatePers A I Vraagtekens beheersen herenigingspolitiek Korea’s sr8 r rr 8oW IJmuider Courant "^3 z aii -e M 7 MAANDAG 24 MAART 1980 4 ±H-H zzQélë: SZeê^^dz’°' 1. ■M «S e-4 I opmerkelijke maar weinig verhelderende ontwikkelingen tussen beide Korea’s, door Ton Nillissen; NOTITIF A het Colombiaanse bewind, dat gekleed in een burgerjasje nv i i i IL_<J toch een keiharde militaire dictatuur is, door Jan de Roos; OVER: een beslissing die nog altijd moet worden genomen en kyvL“' wel over plaatsing van een groot aantal raketten, door generaal-majoor M. H. von Meyenfeldt. Sinds een paar maan den is Noord-Korea, daar in aarzelend gevolgd door Zuid-Korea, bezig met een intens politiek offen sief met als eerste doel toenadering te bereiken tussen beide regiems. ■x -*z Bewind in Colombia 200 0 .yANJSJQERUE: jonqdzijn— ?BAAk iorntsjok^ ’óèson- -TSOESJIMA- f* z: k£i 155,00 L Moet Nederland besluiten tot het plaatsen van 48 Tomahawk- cruiseraketten op ons grondge bied? Alvorens op deze vraag na der in te gaan, wil ik even stilstaan bij een min of meer technisch as- Ook Noord-Koreaanse vrouwen be ginnen al vroeg aan hun militaire oefe ningen. mee kreeg werden gebruikt voor de aanschaf van wapens. Vorig jaar ontvreemdde M-19 en kele duizenden wapens uit een le gerplaats. Deze actie leidde tot een massaal optreden van de Colombi aanse autoriteiten, waarbij niet al leen de wapens werden terugvon den maar ook honderden aanhan gers en vermeende sympathisanten met M-19 achter de tralies werden gebracht. Daarbij werden gemaks halve ook meteen grote aantallen mensen opgepakt op verdenking van steun aan andere revolutionai re organisaties. Er bestaat een direct verband tus sen deze golf van arrestaties en de bezetting door leden van M-19 van de ambassade van de Dominicaan se Republiek in Bogota eind vorige maand. Eén van de eisen van de bezetters, die nog steeds enkele tientallen mensen onder wie veer tien ambassadeurs in gijzeling hou den, is de vrijlating van deze politie- Uitsluitend telefoon: 02550-10519 voor Santpoort: 023 - 31 90 53 SPOORWEG RIVIER km BEZORGKLACHTEN: maandag t/m vrijdag van zaterdags van HOOFDREDACTIE Jos L. Lodewijks E. Koning DIRECTIE: Mr. H. C. van der Mije De detail secto ding ver d ten si sel g< indus voorz heeft het i volda klein stad ding vrees del o bliek re b voorz rijkst deze op h richt de ge heer berei direc Vel: deze aanslt in de het B rein i Te ten d mark: van I plaats vierki ten i stemc jaren Nieu\ „Klei: ontwi werd den, handt staan middi Des ling t ten z gevol lem e tra in VEI tot ee indus zal bi bied groete water opont het oi B.V. winke De bt traagc wilde indus Oudeweg 12-14. Haarlem tel 023 - 31 90 53 PYONGJANG gSoriwon g^HoedziofiZ Een gemaskerde guerillastrijder van de M-19 groep bij de gegijzelde Mexicaans ambassadeur in Bogota. Zuid-Koreaanse minister president Shin Hjon Hwack 18 30-19.00 uur 11.30-12.30 uur herenigd te willen zien. Een ander gegeven dat Noord-Korea niet zal zijn ontgaan is dat de beslissing van de Amerikaanse president de terug trekking van de Amerikaanse troe pen uit Zuid-Korea (zo’n 40.000 man) te bevriezen nadat volgens het Pentagon Noord-Korea zijn troe pensterkte had verhoogd, het vol gend jaar opnieuw onderwerp van beraad is in Washington. En even min gewaagd is het te veronderstel len, dat dié beslissing voor een be langrijk deel zal worden beïnvloed door de mate van spanning of ont spanning tussen beide Korea’s. Voor Zuid-Korea overigens op zijn beurt een nieuwe reden ontwikke lingen zeer voorzichtig te bezien. Zoals gezegd, het is allemaal com plex en onduidelijk, ook voor de Seoel- en Pjongjang-watchers. Het enige wat vaststaat is dat een even tuele weg naar hereniging een lange en moeilijke zal zijn, waarbij 35 jaar van opgekweekte politieke haat moet worden weggemasseerd en twee volstrekt verschillende politie ke en economische systemen, wat dichter hij elkaar moeten worden gebracht. Het openstellen van de 8 jaar gele den klaargekomen telefoonlijn tus sen Seoel en Pjongjang, een paar weken geleden door het Noorden, zegt als teken van verbetering van de relatie natuurlijk niets. Ze is evenals het hele proces dat voor zichtig lijkt te beginnen, met een eenvoudige beweging uit te scha kelen. Waarnemers vragen zich dan ook af wat Noord-Korea bezielt om nu zo voortvarend te streven, althans verbaal, naar een federatie met Se oel. Volgens het in Azië zeer goed ingevoerde weekblad. Far Eastern Economie Review bestaat er een verband tussen Kim II Sung’s vre desoffensief en het in oktober in Pjongjang te houden zesde congres van de Koreaanse Arbeiders Partij (KWP). De verwachting is, zo meent het blad, dat op die bijeenkomst de zoon van Kim 11 Sung, Kim Jong II, een officiële functie wordt ver leend, die van eerste vice-president, die enerzijds duidelijk moet maken, dat Kim Jong II de natuurlijke op volger zal worden van zijn vader en hem anderzijds een positie zal ver schaffen die hem in staat moet stel len namens zijn land officiële be zoeken in het buitenland af te leg gen om op deze wijze ervaring op te doen op het punt van de buitenland se politiek. Dit is vooral zo belang rijk omdat Seoel aanneemt, dat de nieuwe troon-pretendent de drij vende kracht is achter de nieuwe Noord-Zuid-dialoog en dat door het Noordkoreaanse volk te tonen, dat het niet aan Pjongjang ligt als het weer niet komt tot een door beide bevolkingen zo gewenste hereni ging dit het Noordkoreaanse be wind met de toekomstige nieuwe leider voorop, nieuw binnenlands krediet verschaft. standaard, die de delegaties voor zich op tafel hadden staan. Een keer ging het verder dan alleen maar het plaatsen van wederzijdse beledigin gen. Dat was op 18 augustus 1976 toen Noordkoreanen twee Ameri kaanse officieren met bijlen om het leven brachten toen ze bomen op Noordkoreaans gebied zouden heb ben willen snoeien. Dit Panmoenjong is dus uitgeko zen als ontmoetingsplaats voor een ontmoeting die een nieuw proces moet starten tot hereniging van bei de landen. Voor zover er in dit zeer complexe gebeuren iets duidelijk is, dan is dat Zuid-Korea voorlopig geen stap verder wil dan gezamenlijke sport gebeurtenissen, hereniging van ge scheiden families en eventueel eco nomische samenwerking. Sinds de 35 jaar dat beide landen zijn ge scheiden, hebben Pjongjang en Se oel niets nagelaten om elkaar de bitterste verwijten te maken en bo vendien is Zuid-Korea evenmin ver geten dat in 1950 Noordelijke plan nen tot hereniging uitliepen op een bloedige oorlog die tot 1953 duurde en dat onderhandelingen in 1971 werden afgebroken toen bleek, dat Noord-Korea gedurende die ge sprekken enorme tunnels tot ver in Zuid-Korea groef, geschikt om complete gemotoriseerde legereen heden onder de grond Zuid-Korea binnen te brengen. De plaats van samenkomst was al onmiddellijk onderwerp van stevig touwtrekken. Wilde Zuid-Korea, toch al geporteerd voor een politiek van kleine stapjes en1 voorzichtige bewegingen op dit punt althans, die gesprekken op neutraal terrein houden, bijvoorbeeld in West-Euro- pa, en besloten; Noord-Korea voor stander van brede gebaren en snelle vooruitgang, zag de bijeenkomsten het liefst afwisselend in Pjongjang en Seoel en openbaar. Het werd Panmoenjong, de plaats waar de demarcatielijn loopt en waar in 1953 de bestandsovereenkomst tus sen beide landen werd getekend, die de Koreaanse oorlog beëindig de,. De plaats ook, waar jarenlang uiterst ridicule bijeenkomsten wer den gehouden tussen de belligeren- ten van de Koreaanse oorlog: het opperbevel van de troepen der Ver enigde Naties en officieren van de Noordkoreaanse en Chinese strijd krachten. Ridicuul om de infantiele wijze waarop partijen elkaar tij dens die samenkomsten het bloed onder de nagels uit pestten. Zo stuurden en sturen de VN (lees VS) uitsluitend boomlange mariniers naar Panmoenjong om de Noordko reanen en Chinezen met hun gerin gere lengte te treiteren en zo ver hoogden de communistische onder handelaars de mast van hun vlagge- De vraag is nu maar of de ope ning die Noord-Korea heeft ge maakt naar het Zuiden uitsluitend bedoeld is voor intern gebruik, dan wel er toch ook motieven meespelen die die opening wat substantiëler maken. Dat laatste is, ondanks alle scep sis, niet uitgesloten. In Seoel is het symbool van het door Pjongjang zo gehate zuidelijke regiem verdwe nen. President Park Tsjung Hee werd vorig jaar december door zijn veiligheidschef doodgeschoten en de vernieuwing van de politieke top in de persoon van Tsjoi Kiue Haw, leidde er toe dat er een wat milder klimaat ontstond tussen beide lan den. Voorts is er een kentering waar te nemen in Kim II Sungs beleden neutraliteitspolitiek ten aanzien van de Sovjet-Unie en China ten gunste van Peking en de Chinezen hebben altijd laten blijken Korea voor o.m. de beveiliging van de systemen en voor de verbetering van de bescherming van de bur gerbevolking. Wanneer wij beslui ten aan het NAVO-project mee te doen, behoort mijns inziens bij de beslissing over het type wapensys teem waarvoor wij de verant woordelijkheid op ons nemen de veiligheid van de bevolking een doorslaggevende factor te zijn. Blijft de vraag of wij moeten instemmen met de plannen tot plaatsing van 572 nieuwe atomai re raketsystemen in Europa. Ik ben van mening dat wij er ver standig aan doen dit onderdeel van het NAVO-beleid af te wijzen. De organisatie heeft mijns inziens in december 1979 een stap in de verkeerde richting gezet. Zij heeft de atomaire technologie definitief aanvaard voor het verwerkelijken van haar politieke en militaire doelstellingen. De afschrikkings- kracht van het westerse defensie- Sj^NOORD- iinoeiji Tomahawk projectiel, vanaf een duikboot gelanceerd, vliegt in de rich ting van een Amerikaanse luchtmacht basis. kingsevenwicht tussen Oost en West toeneemt. Dat kan op den duur leiden tot meer zeggenschap van de Europeanen over het ge bruik van atoomwapens en tot de vorming van een Europese atoom- macht. Deze ontwikkeling wordt door de Sovjet-Unie als uitermate bedreigend ervaren. Een derde gevolg is dat de wijze waarop in het kader van de strate gie van oorlogsvoorkoming de af schrikking wordt nagestreefd, van karakter verandert. In het verleden lag de nadruk op de drei ging met massale vernietiging van vooral civiele doelen. De introduc tie van atomaire wapensystemen die geschikt zijn voor het bestrij den van militaire doelen, leidt er toe dat in de toekomst het af schrikken van de tegenstander wordt nagestreefd door de drei ging die uitgaat van een slagvaar dige strijdmacht, uitgerust met conventionele en atomaire wapen systemen: een strijdmacht die in staat is in een conflictsituatie de militaire macht van de tegenstan der uit te schakelen. Het is de vraag of wij met deze ontwikke ling gelukkig moeten zijn. Immers de gedachte kan veld winnen dat een atoomoorlog een bruikbaar middel wordt voor het bereiken van internationale politieke doel stellingen. ke gevangenen. Een ander gevolg van de wapendiefstal vorig jaar, was de verharding van het regiem van president Turbay en zijn minis ter van Defensie Camacho. Met be hulp van een zogeheten Veiligheids- statuut, dat officieel is bedoeld om „de misdaad” te bestrijden, zijn praktisch alle grondrechten tot een farce gemaakt. Het lijdt geen twijfel dat het Co lombiaanse bewind niet de instem ming heeft van de Colombiaanse massa. In de verkiezingen die de afgelopen jaren zijn gehouden heeft de bevolking geen enkel vertrou wen, gezien de opkomst van nog geen twintig procent. Aan de andere kant ligt op korte termijn een omwenteling zoals in Nicaragua vorig jaar, niet in het verschiet. Vergeleken met de kracht van de sandinisten daar, stelt M-19 weinig voor. De oppositie bewegingen in Colombia zijn talrijk maar zeer verdeeld. Een begin van eenheid, zoals afgelopen maand be reikt in El Salvador, lijkt nog ver weg, laat staan de omverwerping van Turbays bewind, dat kan reke nen op de warme steun van de machtige Colombiaanse elite. Voor lopig hangt Bolivars zwaard nog aan een stevig touw en niet aan een paardehaar zoals dat van Damo cles. [IsjoentsjonSgEr v=»JVonjoe V 'E0EJ^engdzj°( kzUID-^ jnL Andonqk—- 6 I KO R E A\Kijongi2fc=: EEEEEEEErSaKMngdzioe r^^x^Mokpgg^ peet van dit vraagstuk. Is het wel aanvaardbaar mobiele raketsyste men op te stellen in een dichtbe volkt land als het onze? Ik denk dat wij deze vraag serieus moeten nemen. Immers het Warschau pact zal hoge prioriteit geven aan het uitschakelen van deze bedrei gende wapensystemen kort voor öf bij de aanvang van een eventu eel conflict. Premier Van Agt heeft gewezen op de mogelijkheid de cruiseraketten te plaatsen aan boord van schepen. Deze moge lijkheid is in een eerdere fase van de besluitvorming door de NAVO verworpen. Schepen zijn met uit zondering van onderzeeboten erg kwetsbaar voor vijandelijke aan vallen. Bovendien is o.a. door re gelmatig terugkerende onder houdswerkzaamheden hun be- schikbaarheidsgraad beperkt. De verwachting is dat slechts 50 per cent van de zee-cruiseraketten permanent operationeel inzetbaar zal zijn, tegen 80 tot 90 percent bij raketten opgesteld op het land. Met andere woorden, bij een keu ze voor zee-cruiseraketten moeten niet alleen nieuwe schepen maar ook meer raketten worden aange schaft. Tegenargumenten zijn o.m. dat de omvang van de behoefte aan nieuwe raketten door de NAVO nooit overtuigend is vastgesteld en dat het evenwicht tussen NAVO en Warschau-Pact niet zal worden aangetast door het be schikbaar zijn van relatief minder raketsystemen. Bovendien zijn bij een keuze voor landraketten ook extra financiële middelen nodig De eerste openlijke aanzet tot een dialoog kwam vorig jaar uit de Noordkoreaanse hoofdstad Pjong jang waar de bijna tot godheid ver heven dictator president Kim II Sung zijn toen nog even grimmig regerende collega uit Seoel, Park Tsjung Hee, uitnodigde voor een gesprek over een mogelijke hereni ging van beide landen, bijvoorbeeld in de vorm van een federatie van twee deelstaten, naar buitentre- De toespraak van premier Van Agt onlangs in Bonn op een bijeenkomst van West- duitse christen-democraten, heeft ons weer eens eraan her innerd, dat wij nog een beslis sing moeten nemen over onze deelname aan het NAVO-pro- ject dat voorziet in de plaat sing van 108 Pershing-2-raket- ten en 464 Tomahawk-cruise- raketten in Europa (1983). Het Nederlandse aandeel in het project bestaat uit de plaatsing van 48 Tomahawk-cruiseraketten op ons grondgebied. Dit raketsys teem heeft een afstandsbereik van rond 2500 kilometer. Door zijn grote trefzekerheid is het wapen geschikt om te worden gebruikt tegen militaire doelen en kan het zijn doel uitschakelen met een la ding van gering vermogen. De introductie van nieuwe ato maire raketsystemen door de NAVO, waarmee vanaf Europees grondgebied doelen tot ver in de Sovjet-Unie kunnen worden aan gevallen, heeft belangrijke strate gische gevolgen. Een eerste is dat wij in ons vei ligheidsbeleid onze afhankelijk heid van atoomwapens vergroten en dat staat haaks op het nationa le politieke beleid, waarin juist het terugdringen van de rol van atoomwapens een centrale plaats heeft. Een tweede is dat de verant woordelijkheid van de Europese leden van de NAVO voor de hand having van het atomaire afschrik- systeem is daardoor zeker (tijde lijk) versterkt. Maar het moderni- seringsbesluit heeft ook zwaarwe gende negatieve effecten: het poli tieke klimaat in de Oost-West-ver- houding is verstoord; de kans op een beperkt atomair conflict in Europa is toegenomen en de orga nisatie heeft haar mogelijkheden beperkt om met succes de ver spreiding van atoomwapens over de wereld tegen te gaan. Een simpel neen van Nederland tegen de plaatsing van 48 Toma hawk-cruiseraketten is niet vol doende om de ontwikkelingen op het gebied van de atoombewape ning in de NAVO te stoppen. Dat wekt bovendien de indruk met schone handen langs de kant van de weg te willen staan. Wij zullen dan ook meer moeten doen. De tijd lijkt rijp om samen met lan den als België en Denemarken het initiatief te nemen tot wijziging van de huidige strategie in die zin. ABONNEMENTEN: bij vooruitbetaling (inclusief 4% BTW) per maand per kwartaal per post perjaar per post losse nummers buitenland per kwartaal ^INAj^^ Oenggi SSSjk Nonom@)óng^ ■■■■■at «waaaat :3iinuiiaiin 15,90 45,85 60,00 180,70 233,00 0,80 dat meer aandacht wordt ge schonken aan de conventionele verdediging en de rol van atoom wapens wordt beperkt tot het voorkomen dat het Warschau- Pact in een conflictsituatie van atomaire wapens gebruik maakt. Deze beperkte rol maakt de ver nieuwing van het huidige bestand aan atomaire middelen thans overbodig. In het jaar waarin 110 landen in Genève bijeenkomen (11 augustus tot 5 september) om het op 1 juli 1968 gesloten erdrag te gen de verspreiding van atoomwa pens voor de tweede maal te toet sen, kan een dergelijk initiatief een signaal zijn van onze bereid heid om in denken en handelen afstand van atoomwapens te nemen. BUREAU: Redactie en administratie Lange Nieuwstraat 427, IJmuiden postbus 18, 1970 AA IJmuiden tel redactie: 02550-15389 na kantoortijd: 02208-3577 tel. adm: 02550-15437 en 16450 postgiro: 273107 telex: 41866 ADVERTENTIES: telefoon 023-31 90 53 GROENTJES: gerubriceerde advertenties, uitsluitend telefoon 023 - 31 92 72 dend onder de naam Koryo. Koryo is de naam van een beroemde dy nastie die Korea regeerde van begin 900 tot bijna 1400 na Christus. Het feit, dat dit vorstenhuis ten aanzien van zijn buurlanden een politiek van uiterste neutraliteit trachtte te voeren, is wellicht aan de naamkeu- ze door Pjongjang nü, niet vreemd. Zuid-Korea vond echter een ont moeting op dat niveau wat al te prematuur en liet de uitnodiging liggen tot het moment dat Noord- Korea akkoord ging met de bijeen komst waaraan niet de presidenten van beide landen zouden deelne men, doch hun respectieve pre miers. Zo konden de media eind januari de wereld berichten, dat de Noordkoreaanse minister-presi-! dent Lee Jong Ok in de loop van dit jaar zijn kapitalistische collega Shin Hjon Hwack zal ontmoeten om eens te bezien of er een basis kan worden gevonden voor enige sa menwerking. SBR nauwelijks bedreigd Al zes lang hangt het zwaard van Simon Bolivar, de beroemde Latijnsamerikaanse vrijheidsstrijder uit de vroege negentiende eeuw, boven het hoofd van Colombia’s regeer ders. Het zwaard werd begin 1974 door de revolutionaire stadsguerrillagroepering M-19 ontvreemd uit het Bolivar-mu- seum in Bogota, de hoofdstad van Colombia. De symboliek van deze daad is duidelijk: het is een teken dat de vrijheidsstrijd is begonnen. Colom bia moet, nadat onder leiding van Bolivar het Spaanse juk werd afge worpen, opnieuw worden bevrijd. De strijd gaat nu tegen een bewind dat democratisch lijkt, maar in feite niets minder is dan een militaire dictatuur met een burgerpresident. Niet het staatshoofd, Julio César Turbay Ayala is de belangrijkste man, maar de minister van Defen sie generaal Camacho. Het nog altijd sterk agrarische Colombia met zijn ruim 23 miljoen inwoners wijkt in veel opzichten nauwelijks af van de meeste Zuid- amerikaanse landen. De massa van de bevolking is zeer arm, de werk loosheid en inflatie groot, de sociale ongelijkheid enorm. De economi sche macht is in feite in handen van 23 families. Het regeringsapparaat is corrupt, de politieke onderdruk king neemt groteske vormen aan. Tien jaar lang, van 1948 tot 1958 woedde in het land een soort bur geroorlog tussen aanhangers van de conservatieve en de liberale par tij. Aan déze episode, die de naam La Violencia (het Geweld) draagt en die aan ongeveer een half miljoen mensen het leven kostte, kwam een eind toen de liberale en conservatie ve elites besloten hun geschillen te regelen en de macht onderling te verdelen. Zij kwamen overeen, dat hun partijen beurtelings voor een periode van vier jaar zouden regeren. In de vijfentwintig jaar die sinds dien zijn verstreken is vrijwel niets gedaan om de grote sociale noden van de bevolking op te lossen. Bij de verkiezingen van 1970 werd door de machthebbers gefraudeerd ten koste van een partij die het waagde aan de stembusstrijd deel te nemen, zonder overigens een schijn van kans te hebben: de Nati onale Volksalliantie (ANAPO). Dit incident is vooral van beteke nis, omdat korte tijd later de groep M-19 ontstond, ook wel de Bewe ging van de Negentiende April ge noemd, naar de dag van die fraudu leuze verkiezingen. Deze linkse be weging (zij ontbeert overigens een duidelijke ideologie) heeft de laat ste jaren op nogal spectaculaire, zij het voor Zuidamerikaanse begrip pen niet geheel ongebruikelijke wij ze, de aandacht getrokken. Om haar strijd tegen het Colombiaanse regiem te kunnen voeren pleegde zij ontvoeringen en bankovervallen. De buit en het losgeld die zij hier- ^Konggiee Hyesonjit JPoengson^u ^Homhoeng^^gl 'REA^gHóengnomr -Caribische Zee VICHADA, Tumoci ECUADOR A Aardolie 0 km 300 =Shlle- =0ceaan A

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1980 | | pagina 4