samen
s
Clous en Kemming
op expositie bij SBK
i
I
3.75
i
Heerlijk, helder Heineken.
Muziek als een spannende puzzel
Enthousiaste toeschouwerstaferelen vergelijkbaar met Beatles-concerten
I -
i
R
Schilderij Dieric
Bouts brengt
acht miljoen op
HVaticaan: Satre
leermeester van
^verwarring en
mislukking
iels tSfll
Kunstenaars die hun sporen verdiend hebben
100
1100
UW
rk
UITGEWASSEN
GRINDTEGELS
j
£rk
KUNST
19 80
1 7
D QNDERDAG
voile
Massaal.
Uit
ling
door Joost Niemöller
1
Rob Clous
g en
ie-af-
ittes-
ondi-
sves-
wijk.
\/ER-
)089,
uur:
SCHOEHUIJS B.V.
5»
nand
illedi-
om.
Iss
Invloeden
Puzzel
I I IHI
APRIL
ROTTERDAM. Er valt een
hoop te speculeren omtrent de
vraag waarom juist een groep als
The Police in korte tijd zo razend
populair is geworden. Vergelij-
i kingen zijn al getrokken met The
J Cream, The Rolling Stones en
The Beatles. Anderen wezen op
J het kennelijk zo indrukwekkende
charisma van Sting. Tja. 'Gister-
avond werd in ieder geval een
i onverwachts element toege-
t voegd: die muziek van The Police
daar kun je ontzettend goed op
meezingen. En dat was wat er in
f het uitverkochte Ahoycomplex
gebeurde. Massaal. Uit volle
borst.
----
The Police: massaal meezingfestijn
Sting
igere
dien-
(ADVERTENTIE)
was geweest van verwarring en misluk-
Het pas- en meetwerk van The Tapes
i
aken
Zaken
ïs, die
>r div.
inpak-
lien u
indag-
Uitzicht op zee. kleur-ets van Rob Clous
Op de bovenverdieping geeft Rob Clour
Rolf Hermsen van The Tapes.
wel
ken
Bij The Tapes wordt er toch vrij nuchter
over gedacht.
U heeft een keuze uit meer dan 50
verschillende soorten en kleuren
Alleen van invloed heb ik zelf weinig
gemerkt. Zeker, er zijn overeenkomsten,
het funky ritme bijvoorbeeld, de manier
van zingen, het soort teksten, maar dat is
toch meer toevallig. Dat blijkt trouwens
wel: wij zijn al evenlang bezig als genoem
de voorbeelden. Zelf luister ik veel naar
Frank Zappa en Captain Beefheart en
vanuit die kant merk ik veel meer beïn
vloeding”.
dat je die muziek maakt. Gewoon door
regelmatig iets anders uit te proberen en
bepaalde elementen uit te diepen. De
openheid van onze muziek heeft enorme
voordelen. Je laat steeds op andere mo
menten gaatjes vallen en zo kun je er veel
mee spelen en schuiven. Stilten, ritmen en
accenten zijn enorm belangrijk”.
„Je moet niet al te moeilijk gaan
doen over de manier waarop zo’n num
mer tot stand komt. Lucebert zei laatst
nog in de Haagse Post dat dat hele
zogenaamde creatieve proces toch in
de eerste plaats gewoon werk is. En zo
zie ik het ook: pas- en meetwerk”.
Buiten het concert van vanavond in
Paradiso volgen hier de dichtst bijzijn
de optredens van The Tapes: Drieluik,
Zaandam, op 19 april; Heerenloge-
ment, Purmerend op 25 april; Tagrijn,
Hilversum op 2 mei; De Uilenstede,
Amstelveen op 14 mei en in De Melk-
(De exposities bij de SBK duren nog tot
het eind van deze maand.
Voorstelling: Radeis wegens ziekte,
teater zonder veel cinema. Groep: Ra
deis uit Gaasbeek (België). Spel en
regie: Jan de Bruyn, Jos de Paul, Dirk
Pauwels en Pat van Hemelrijck. Ge
zien op 16 april in Shaffy, Amster
dam, daar nog te zien t.m. 19 april.
weg Amsterdam op 18 mei. The Tapes
bestaat naast Rolf Hermsen uit Peter
Meuris (drums), Igor Roovers (basgi
taar) en Michel Brandes (gitaar).
Afm. 60 x 40 cm
reeds va
(btw inbegrepen)
bben
;gen-
Voor aanvraag kleurenfolder prijs
lijst bel 02206-2690.
Showroom opslag verkoop
HOOGDORPERWEG 2 G - HEEMSKERK
Alleen showroom: Herenweg 38. Egmond-
Binnen, tel. overdag 02510-31205. 's avonds
02206-2690 (tot 22.00 uur)
I
we
be-
ook
en.
tentie dat zoiets ons niet gauw zal gebeu
ren al was het alleen maar omdat we
geen al te slechte Engelse teksten schrij
ven maar je moet er toch mee uitkijken.
Amerika is natuurlijk erg groot, alleen
tussen Los Angeles en New York heb je
een enorme leegte. Zelfs voor grote Engel
se bands is daar nauwlijks gelegenheid tot
optreden. Er zijn bij ons wel plannen voor
optredens in Amerika, maar op dit mo
ment is er nog niets concreets. Ik zou het
veel belangrijker vinden om in Engeland
Op te treden”.
The Tapes wordt nogal eens een intel
lectuele band genoemd. Vaak werd er
geschreven dat ze beïnvloed zouden zijn
door The Talking Heads en XTC. Rolf:
„Die intellectuele image is voornamelijk
gebaseerd op onze achtergrond. Dat we
van de Kunstacademie afkomen is voor
veel mensen kennelijk meteen aanleiding
in zo’n hoekje te plaatsen. Eigenlijk draai
je daarmee om de hete brei heen, want
waar het toch om gaat is alleen of je
muziek leuk klinkt. We willen zeker wel
afwijken van de clichés in de popmuziek,
maar het moet niet zo worden dat je het
alleen kunt begrijpen met een begelei
dend stencil”.
HAARLEM. Twee kunstenaars, die
hun sporen zeker in het Haarlemse al
ruimschoots verdiend hebben, exposeren
deze maand recent werk bij de SBK aan
de Gedempte Oude Gracht 121. In de
regel nemen we bij de bespreking van de
SBK-exposities eerst de bovenzaal door,
om daarna af te dalen naar het keldertje,
waar meestal keramisten de ruimte
wordt geboden hun werk te laten zien.
Ditmaal is er alle reden deze gang van
zaken eens om te draaien. Zoals wij op
een drinkavondje immers ook het alco
holpercentage geleidelijk opvoeren (Bier
na wijn geeft chagrijn, naar het schijnt),
zo kunt u ook nu beter beginnen met de
lichtfruitige gouaches en keramische te
gels van Mieke Kemming, om daarna
over te stappen op de HARD LIQUOR
kleur-etsen van Rob Clous.
een stroom van atheïstisch existentialis
me, van wanhoop en nietsheid”, en later
was hij het marxisme toegewijd ge
worden.”
„Hij vertegenwoordigde de diepgaande
angsten en galmende tegenspraken, de
fouten en de belangrijkheid van een zeke
re cultuur die geconfronteerd was met de
problemen en zaken der hedendaagse we
reld.”
„Hij was, ofschoon dat op dit moment
meedogenloos moge klinken, een van de
leermeesters van verwarring en misluk
king.”
Waarmee we dan zijn waar we wezen
moeten. Bij de muziek, de teksten, de
wisselwerking daartussen. Kenmerkend
voor de muziek op Party is niet alleen de
droge opnametechniek, maar vooral de
wendbaarheid, die ontstaat door onregel
matige stiltemomenten, en steeds weer
onverwachte akkoord- en ritmewisselin-
gen. daardoor krijgt de muziek een oncon
ventionele geladenheid. Heel vanzelfspre
kend mengen zich het kale, maar tegelijk
geëmotioneerde stemgeluid van Rolf, het
springerige drumwerk en de kort afgeme
ten gitaarpartijen door elkaar tot een
brokkelige, haast wiskundige structuur.
The Tapes zijn misschien het best te ver
gelijken met een spannende puzzel die
onafgebroken in en uit elkaar geschoven
wordt.
Volgens Rolf is die kenmerkend „Tapes-
stijl” voornamelijk onbewust ontstaan
„Op een gegeven moment kom je erachter
„Ik ben heel blij dat jullie
dit portret hebben willen
aanvaarden en dat Jacques
Commandeur het voor jullie
in ontvangst wil nemen. Ik
heb bijzonder veel respect
voor hem en vooral voor de
manier waarop hij Keefman
speeltsprak Aleid Slinger
land woensdagmiddag, toen
zij in het theatercafé van de
Toneelschuur het door haar
geschilderde portret van Jan
Arends aan dit Haarlemse
theater schonk. Aleid Slin
gerland heeft Jan Arends,
dichter en auteur van de ee
nakter Keefman, in 1967 ge
portretteerd. In het portret,
dat een plaatsje zal krijgen in
de benedenzaal van de To
neelschuur, heeft mevrouw
Slingerland ook een nauwe
lijks zichtbare foetus geschil-
„Er is veel over-en-weer wisselwer
king tussen tekst en muziek. Het zijn
een soort brokken reserve die elkaar
op een gegeven moment bereiken.
Stukjes tekst, die ik op kaartjes heb
geschreven kunnen dan opeens gecom
bineerd worden met een muzikaal idee
dat tijdens een repetitie wordt uitge
werkt. Dan pas ga ik dat verder uitwer
ken. Het is erg moeilijk uit te leggen
hoe zo’n nummer gemaakt wordt. In
ieder geval is het elke keer anders”.
„Over de teksten zeg ik liever niet te
veel. Tenslotte schrijf je het op een
bepaalde manier op, en dat doe je niet
voor niks. Als je eerst nog eens allerlei
diepzinnige verhalen zou moeten hou
den over de eventuele achtergronden
had je het beter anders kunnen schrij
ven. Het is ook helemaal geen bezwaar
als onze teksten niet helemaal begre
pen kunnen worden. Iets verhullends
blijft er altijd in, dat houdt het boeiend.
In ieder geval gaat er een bepaalde
sfeer vanuit en het belangrijkste is dat
die overkomt”.
Vrouw met Siamese poes en vis, gouache
van Mieke Kemming
(Foto: Lex van Rossen)
zijn aanwezigheid, want de geluidskwali
teit van de band was toen erbarmelijk
slecht. Alle interessantmakende nuances
op gebied van percussie en teer gitaarspel,
zo opvallend op de plaat, gingen volledig
ten onder in de grote brei van overbeken
de dreunen zodat alleen het skelet van
The Police overeind bleef. Alsof er een
jukebox in een praterig café aanstond.
Bij Deathwish kwam er (hoe ironisch)
verbetering. Hole In My Life, Cant’ Stand
Losing You, Roxanne (ach, het hoeft alle
maal nauwelijks meer genoemd te wor
den) volgden op een nergens briljant maar
niettemin draagbaar en stabiel niveau.
Maar een nummer als Walking On The
teerd omdat Arends, die zich
zelf in 1974 van het leven
benam, zelf verklaard had 230ste
zich reeds voor zijn geboorte
uit tot zover je kon kijken. Overal in
extase verwrongen gezichten. Badges,
stickers, vlaggen, sjaaltjes met de naam
van de superformatie. En dan dat eige
naardige meezingen: niet zomaar alleen
die door Bie zo knap geïmiteerde jodel-
kreet, niet alleen de refreinen, nee, elke
regel van begin tot eind. Zulke taferelen
zijn inderdaad alleen maar te vergelijken
met The Beatles. Al was het alleen maar
om al die duizenden gillende meisjes tus
sen de nummers door.
En dan werd er ook nog muziek ge
maakt. Het was maar goed dat het publiek
tijdens de eerste twee nummers (Next To
You, So Lonely) zo duidelijk blijk gaf van
Moon, wat zijn kracht toch voornamelijk
dankt aan uitgekiende meerstemmigheid
in de vocalen en opvallend ingewikkeld
ritmewerk verloor in de feestvreugde to
taal zijn unieke karakter. Bij Message In
A Bottle was dat dan weer helemaal geen
probleem want dat nummer is gewoon zo
simpel dat er weinig aan mis kan gaan.
The Bed’s Too Big Without You (het zijn
eigenlijk allemaal van die treurige liedjes
en ze werden toch zo vrolijk gezongen)
kreeg een lange improvisatiesolo mee
waarin veel psychedelica, dat wil zeggen
grapjes met echo en vervormde stemmen.
Op dat moment stak iedereen zijn aanste
ker aan en verandere het Ahoy-gebouw in
één reusachtige deinende kerstboom.
Er was nogal wat nieuw werk te horen
maar door alle herrie viel daar weinig
meer uit op te maken dan dat het hier
„typische Police-songs” betrof. In de
tweede toegift kreeg gitarist Andy Sum
mers voor het eerst en laatst enige ruimte
toebedeeld toen hij het gesproken ver
haaltje bij Be My Girl-Salla mocht decla
meren. Maar ook daar kon Sting het niet
laten nadrukkelijk de aandacht op te ei
sen, in dit geval middels een etalagepop
waarmee hij over het podium zeulde. In
ieder geval werd er in de Maastunnel nog
gejodeld. Waarmee maar gezegd wil zijn.
JOOST NIEMÖLLER.
Hoofdmoot van Mieke Kemmings ten
toonstelling is een serie van zeven goua
ches, getiteld ’Leven en sterven van een
geliefde Siamese poes”. Voor de liefheb
bers van het dromerige, sprookjesachtige
werk natuurlijk gesneden koek. De anek
dotiek loopt door de hele serie heen, zodat
de toeschouwer aan de hand van tal van
kleine voorvallen kan meebeleven hoe de
liefde van de kunstenares voor haar huis
dier zo gegroeid is. We kunnen ons wel
indenken dat het in Huize Kemming geen
vrolijk moment geweest moet zijn toen
een fantasie-uil, met een rouwenveloppe
in de snavel, naar binnen kwam zeilen.
Maar ziet, de serie gouaches wordt beslo
ten met een tafereeltje, waarop we zien
hoe de Siamese poezeziel opstijgt naar de
hemel, nagestaard door bevriende, ach
terblijvende tweevoeters. De fraaie nuan
cering in kleur en voorstelling (herkent u
op bijgaande illustratie ook Picasso’s Da
me met de Vishoed?) zorgen ervoor, dat
deze gouaches gevoeligheid uitstralen,
zonder ooit tot drakerige sentimentaliteit
te vervallen. Vanwege de serene sfeer en
het frisse pleisterwerk in het SBK-kelder-
tje kan Tompie tevreden zijn over de
plaats, waar het door het vrouwtje aan
hem opgedragen requiem wordt tentoon
gesteld.
De keramische tegels, die hier als een
omlijsting omheen gegroepeerd zijn, ade
men een zeer landelijke sfeer. En een
dagje op de boerderij, wie zou dat in dit
jaargetijde niet willen? Als u maar niet
raar opkijkt, wanneer u te midden van de
veestapel van Mieke Kemming ineens een
varken ontwaart met de kop van een
herdershond, of een vogel met een violon
cel onder de arm!
Rolf Hermsen, als zanger, componist,
tekstschrijver en gitarist, is zonder twijfel
het meest dominant aanwezig binnen de
groep. Nuchter en relativerend laat hij
zich over de ontwikkelingen binnen The
Tapes uit.
Hermsen: „Kijk, je kunt het allemaal
natuurlijk erg gaan opkloppen: The Ta
pes gaan het maken in Amerika en zo. In
Nederland maakt dat altijd veel indruk.
Je krijgt er in ieder geval veel aandacht
van de pers door, maar ik houd daar toch
niet zo van. Een groep als Golden Earring
is met al die poespas ook behoorlijk door
t de mand gevallen. Nu heb ik wel de pre-
L
Concert: The Police. Bezetting:
Sting, basgitaar, zang. Andy Sum
mers, gitaar, zang. Stewart Copeland,
drums. Ahoy-sportcomplex, Rotter
dam. 16 april 1980
„En dan die vergelijkingen met Talking
Heads en XTC, ach ik kan dat wel begrij
pen, je moet het toch ergens plaatsen.
Ook voor, betontegels, bielsen, kei
tjes, oude straatklinkertjes, beton-
schuttingen en schuren, straatklin
kers, patioblokken enz.
Boven 250,- afname, franco gelost
naast de wagen. Betaling aan de
chauffeur
„Gajij maar even'n
pilsje drinken, kan
ikopmngemak
winketen?
ons een indruk hoe hij de vorige zomer in
Zweden heeft doorgebracht. Van uitrus
ten zal er voor Clous wel niet veel geko
men zijn, ben ik bang, getuige zijn grote
produktie aan kleuretsen, die deze reis
heeft opgeleverd. Etsen, overigens, die
door hun felle kleur (groen, roodbruin,
hemelsblauw) soms wel litho’s lijken. De
manier van werken van Rob Clous mag
dan realistisch zijn, met dit realisme blijkt
hij nog heel wat kanten op te kunnen. Als
hij door het raam van zijn houten vakan- J
tiebungalow het watersportplezier op een
bergmeer vastlegt, werkt dat zeer aanste
kelijk. Portretteert hij echter een moder
ne landbouwmachine, die zich een weg
baant over een Zweedse akker, dan lijkt
het wel een plaatje uit een aardrijkskun
deboek. Deze gave, om ingewikkelde tech
nische processen verhelderend weer te
geven, toont hij ook in zijn tweedelige ets
„Onder- Opgang van de Wasa”. Gefa
seerd wordt hier de teloorgang en de
latere berging van het fiere zeilschip in
beeld gebracht.Mensen, die niet zoveel
boodschap hebben aan dit educatieve, il
lustratieve werk, kunnen echter ook bij
Clous terecht. Omdat de kunstenaar ge
durende deze tentoonstelling veertig jaar
wordt, heeft hij een speciale Jubileum-
prent” vervaardigd. Bij dit „Uitzicht op
Zee” wordt de fantasie van de toeschou
wer volop de ruimte gelaten.
ARTHUR BELMON
R
(Van onze kunstredactie)
LONDEN. Bij Sotheby in Londen
heeft het schilderij De verrijzenis van
Christus, van de 15de-eeuwse Nederland
se meester Dieric Bouts, 1,7 miljoen pond
opgebracht. Dat is ongeveer acht miljoen
gulden. Het is het hoogste bod dat ooit bij
het veilinghuis werd uitgebracht.
Het schilderij is gekocht door de Ameri
kaanse actrice Jennifer Jones. Zij stelt het
ter beschikking van een museum in Cali-
fornië.
Dieric (of Dirk) Bouts de Oude werd in
1410 geboren in Haarlem en is in 1475
gestorven in Leuven. Hij geldt als een der
belangrijkste oud-Nederlandse primi
tieven.
derd. Deze kunstzinnige vrij- bewust te zijn geweest van
heid heeft zij zich gepermit- het moeilijke leven dat hem
beschoren was. Het portret
werd aangeboden na de
voorstelling van
Keefman.
Aan de groep zelf was goed te merken
>dat het eind van een uitputtende wereld-
r'toernee was aangebroken: vermoeidheid
^straalde van alle leden af en vooral in het
i begin was de stem van Sting zo schor en
£vaak zo vals dat het wel leek alsof dat
^gigantische meezingen zijn melodielijnen
^'telkens weer op het rechte spoor moesten
houden. Het publiek was dan ook eigen-
Jlijk veel leuker dan de groep zelf. Een
grote zee van deinende armen strekte zich
(ADVERTENTIE)
g- AMSTERDAM. De Amsterdamse
tï. muziekformatie The Tapes gaat een uit-
gT gebreide concerttoer door ons land ma-
X ken. Te beginnen met het eerste concert,
- vanavond in Paradiso, zal een reeks van
21 optredens in het verschiet liggen. Aan-
leiding daartoe is het verschijnen van de
elpee Party, de tweede welke van The
Tapes op het Amerikaans Passport-label
uitkomt. Een grammofoonplaat op een
1 Amerikaans label, uitgebracht in Neder-
t land, de Verenigde Staten, Canada en
Duitsland. Zeker voor een Nederlandse
formatie klinkt dat allemaal erg mooi.
p... m--
I
VATICAANSTAD (AP). - De Osser-
vatore Romano, het dagblad van het Vati-
caan’ schreef woensdag dat de dinsdag
overleden Franse filosoof en schrijver Je-
an-Paul Sartre ..een van de leermeesters
IM X was geweest van verwarring en misluk-
king”.
gSM C.' „Sartre werd oorspronkelijk be-
schouwd als een „vertegenwoordiger van
.O"-.
