Goede kinderfoto’s met
Film
foto
een eenvoudige
exposities
Bustaxi blijkt succes
Plezierige ervaringen
met bus op bestelling
I
:n
Bank Mees Hope nv
s
IJ
I
p
I
IfeBlw -
Theo Kelderman
wint voetbal-
fotowedstrijd
r J
BMH
aS
FOTOCLUB IN
HOOFDDORP
HH
K
r'
n
19
VARIA
1980
1 3
M E I
r
e-
(Van onze redactie binnenland)
k'
-
Intelligent sparen. Dat is: hoge rente, en toch
veel vryheid. Ruime mogelijkheden om direct over Uw geld
te beschikken. Daarom hebben de rekenmeesters van
Bank Mees Hope de Meesrente-rekening gecreëerd.
Hoge vrije opname.
U kunt elke maand tot
f3.000,- opnemen.
In de dure decembermaand
zelfs tot f 6.000,-.
Dertiende maand? Jawel.
De
Meesrente-rekening.
W(j durven
elke vergelijking aan.
WJ8
MOST
de
ren
un-
er-
id
n
-i
Hoge rente.
Het percentage
wordt maande
lijks vooraf vast
gesteld. In mei 1980
bedraagt het 10’/4%,
(was in april 9'/4°/o).
Een uiterst florissante
rente, die éénmaal per jaar
wordt bijgeschreven.
J_DIN S DAG
Méér geld opnemen?
Zoals U wilt. Maar dan
geldt een opzegtermijn
van 24 maanden.
Anders betaalt U 2%
opnamekosten over het
bedrag boven de vrije
opname.
Onroerend goed.
Geld nodig voor de
aanschaf van onroerend
goed? Uw Meesrente-
rekening is er goed voor.
Zonder opzegtermijn,
zonder opnamekosten.
Loop binnen of bel op.
Wij informeren U gaarne
persoonlijk over de
Meesrente-rekening.
Ook over de mogelijkheid
om thuis te sparen
- gewoon via Uw postgiro-
of bankrekening.
'2
l
II
I/®!*'
Kinderen vormen een heel
dankbaar onderwerp voor fo
to’s. In bijna elk gezin prijken
leuke kinderfoto’s vanaf de heel
eenvoudige amateurkiekjes tot
vaak heel knappe „kunstwer
ken”. Veel mensen gaan ervan
uit dat met hun doodgewone ca
mera zulke „echte” kinderfoto’s
niet te maken zijn.
DEN HAAG. Het zijn vooral vrouwen, vaak wat oudere, die
gebruik maken van een bus-op-bestelling. Men vindt die bus een erg
plezierige vorm van vervoer. Het aantal passagiers dat van een
dergelijke bus gebruik maakt, stijgt. Meer mensen gaan er eens op uit
die dat anders niet gedaan zouden hebben.
I
I
f
«F
Z~ZZZZ
camera
Onder redactie van J.P. Bos
(ADVERTENTIE)
E
ks
tui.
ion
dige camera zelfs bepaalde voordelen,
want de sterk vereenvoudigde instelling
die zo’n toestel kenmerkt, maakt het heel
snel paraat, zodat onverwachte situaties
heel snel kunnen worden vastgelegd.
Een meisje op een fiets; een jongetje
met een snoet waar de ondeugendheid
vanaf straalt. Een goede kinderfoto, ge
maakt vanuit kikvorsstandpunt.
Alblasserdam 01859 -26 05; 23 44/Amsterdam, Herengracht 020 - 52 72 33 2: 52 73 36 2. A’dam-Buitenveldert 42 98 60
Arnhem 085 -45 55 41 Delft 015 -14 09 81/Dordrecht 078 -1410 77/Eindhoven 040 -44 41 55/’s-Gravenhage 070 -9240 31
Groningen, Oude Boteringestraat 050 -13 99 22; De Wijert 25 07 00/Haarlem 023 -31 59 50/Haren 050 -34 56 45/Heerlen 045 - 7117 10
Rotterdam. Coolsingel 010 -63 22 90; Beijerlandselaan 19 27 11; ’s-Gravendijkwal 36 36 00/Schiedam 010 34 02 22
Usquert 05950 - 29 09/ Utrecht 030 31 78 24/Vlaardingen 010 34 02 22/Zaltbommel 04180 - 37 52/Zeist 03404 -16 20 4
Kinderen die verdiept zijn in een of
andere bezigheid laten zich zien zoals ze
werkelijk zijn. Wanneer de camera ze
dan betrapt, geven de foto’s die werelijk-
heid ook het aardigst weer.
Om kinderen in hun meest boeiende
ogenblikken te fotograferen, moet je er
nu eenmaal als de kippen bij zijn.
Verreweg de meeste (kinderfoto’s
worden tegenwoordig in kleur gemaakt.
Maar vaak zitten in zo’n foto zó ontzet
tend veel kleuren dat het geheel wel erg
bont aandoet. En daarvoor wordt de
aandacht te veel afgeleid van het eigen
lijke onderwerp. Net zoals met zoveel
dingen geldt ook hier: eenvoud is het
kenmerk van het ware.
Ons land telt ongeveer 11.000 actieve
amateurfotografen. Op welke manier en
met welk doel je de fotografie beleeft,
het is altijd fijn dat met anderen samen
te doen, met anderen erover te praten,
elkaar te helpen, als klankbord te funge
ren. Daarom zijn er zo’n vierhonderd
fotoclubs. Een plaats die nog geen foto
club kent, is Hoofddorp.
4
4'
Dat gaat nu veranderen. Iedereen die
het leuk vindt om mee te doen aan
fotowedstrijden, fotoprojecten, werka-
vonden en het bijwonen van lezingen,
I»
lag-
>0 uur
i,
iden
EN
In de door Kodak en Nikon georgani
seerde voetbalfotowedstrijd zijn opval
lend veel foto’s van jeugdvoetbal inge
zonden. Van de ruim 2000 inzendingen
waren zeker de helft afbeeldingen van
het balletje trappen op straat of op de
speelweide of de zaterdagwedstrijden
van de pupillen. De opzet van de organi
satoren om niet uitsluitend het professi
onele voetbal in beeld te brengen, kan
dan ook geslaagd genoemd worden.
De jury, bestaande uit Elles Berger,
Frans Derks, Sjaak Swart en foto-ex-
pert Jos van de Plas, had het niet een
voudig. Unaniem was echter de keus van
de winnende inzending. De heer Theo
Kelderman is de maker van deze foto.
Deze 38-jarige Haarlemmer, van beroep
huisschilder, nam deze foto in Schalk
wijk. De heer Kelderman krijgt een gra
tis reis (voor twee) naar de Europese
Kampioenschappen Voetbal in Italië.
De tweede prijs, bestaande uit een
Nikon camera en voor 400 aan Kodak-
materiaal, werd gewonnen door L. Vo
gelzang uit Velsen-Noord, de derde prijs,
eveneens een Nikon camera en voor
250 aan Kodak-materiaal, werd gewon
nen door B. van Breenen uit Lelystad.
Kinderen die in hun spel verdiept zijn,
trekken vaak van inspanning de
vreemdste gezichten; de tong tussen de
tanden, een malle grijns om de mond en
een hoogrode kleur van opwinding. Leg
ook eens wat van die bizarre gelaatsuit
drukkingen vast; ook dèt is uw kind.
Veel kinderen gaan op een gegeven
moment ook aan sport doen en dan moet
u beslist eens gaan kijken. Natuurlijk
vooral voor de aanmoediging van de
topsporter-in-spé, maar ook om kostelij
ke foto’s te maken. Op het voetbalveld of
in de gynastiekzaal gedraagt uw kind
zich vaak heel anders dan thuis. Diepe
Omdat veel kinderfoto’s spontaan ge
maakt worden, zult u in de meeste geval
len met de kleding van uw kroost geen
rekening gehouden hebben. Wanneer
uw kind nogal keurig is uitgedost, kies
dan zoveel mogelijk een rustige, neutra
le achtergrond. Om de achtergrond gaat
het niet, dus die moet dan ook vooral
niet opvallen. Wanneer u er echt van
uitgaat om uw kinderen eens te fotogra
feren, dan kunt u met de kleding natuur
lijk wel rekening houden; één of twee
kleuren is echt „kleurig” genoeg. Maar
ga uw kinderen dan vooral niet „mooi”
aankleden. In hun nette kleren mogen ze
vaak niet echt spelen en ravotten terwijl
dat nu juist de leuke foto’s oplevert.
1
1 Z n
Om een kinderleven in uitstekende
opnamen vast te leggen, is echter beslist
geen peperduur toestel „met alles erop
en eraan” nodig. Soms biedt de eenvou-
i
Dat zijn enkele van de resultaten van
experimenten met „bussen-op-bestelling”
zoals ze vanaf eind 1981 in hartje Fries
land ook zullen gaan rijden. Franse en
Westduitse ervaringen met „bestel”-bus-
sen zijn de afgelopen vier jaar genoteerd
en ter kennis gebracht van de openbaar
vervoer-wereld in Nederland. Op een
symposium in Delft hebben deskundigen
van het Franse en twee Westduitse experi
menten uitgelegd hoe goed het met die
„bustaxi’s” gaat. Zo is de naam voor de
kleine bussen die tussen Sneek, Bolsward
en Leeuwarden het gebied gaan doorkrui
sen. In Frankrijk heet zoiets „Busphone”
en in Duitsland heten ze „Retax” en
„Rufbus”.
Als de Friezen zich wat hun openbaar
vervoer betreft, net zo gaan gedragen als
de Westduitsers en de Fransen, dan ziet
het er voor de bustaxi goed uit. Al gaat de
vergelijking met het Franse systeem wat
mank. Het betreft hier voorzieningen in
St. Cloud, een forensenplaats bij Parijs.
En de vervoersbehoefte van de veelal wel
gestelde managers uit dat stadje (waar 4
op de 5 gezinnen één of meer auto’s heb
ben) ligt wat anders dan op het Friese
platteland zonder wereldstad onder hand
bereik.
Toch zijn enkele conclusies uit St. Cloud
interessant: hoewel de bus er in eerste
instantie werd „neergepoot” voor mensen
die per telefoon hun rit zouden gaan rege
len, blijkt dat liefst 60 procent al helemaal
geen rit meer bestelt. Men staat gewoon
langs de route waarvan men denkt dat de
busjes wel langs komen. Kwestie van er
varing van deze Parijse voorstadbewo-
ners. Drie van de vier passagiers waren er
vrouwen, en een kwart van de gepensio
neerden in het dorp zouden nooit hebben
gereisd als de Busphone er niet was ge
weest. Het zijn toch afgezien van
schoolkinderen die 37 procent van de bus
passagiers uitmaken voornamelijk wat
oudere mensen die hun streek goed ken
nen, die de bus bellen. Degenen die het
meest klaagden over de bus waren voor
namelijk import-Parijzenaars uit de bete
re inkomensgroepen. Die gebruikten de
bus ook minder vaak.
De twee Westduitse experimenten ko
men meer voor vergelijking met de toe
komstige Friese bustaxi in aanmerking.
Het gmg hier om de plattelandsgemeente
Wunstorf, op 20 km afstand van Hannover
en om Friedrichshafen, een verzameling
dorpjes bij de Bodensee. In Wunstorf rijdt
de bus volgens het „Retax”-systeem en in
Friedrichshafen de „Rufbus”.
In Wunstorf wonen zo’n 15.000 mensen,
vrijwel evenveel als het voor Friesland
uitgezóchte proefgebied. Een kleine 6000
werkenden en 4200 scholieren staan er
geregistreerd. Er komen 2400 pendelaars
binnen en er gaan 3200 uit elke dag. In
Wunstorf ligt een spoorlijn naar de grote
stad Hannover, zoals ook de spoorlijn
Sneek-Leeuwarden onderdeel van het ex
periment uitmaakt. Er wordt gewerkt met
oproeppalen waarin men een vervoers-
pasje kan steken. De computer vertelt hoe
laat de bus langskomt.
Intelligent sparen
anno1980.
iMetde
Meesrente-rekening
Inmiddels krijgt de chauffeur van de
bus op zijn computeronderdeel op het
dashboard bericht hoe hij zijn route moet
vervolgen. Verder kan men natuurlijk per
telefoon de bus oproepen. Men krijgt dan
te horen naar welke opstapplaats men
moet lopen.
Liefst negentig procent van de passa
giers wacht niet meer dan hooguit 13
minuten. In de eerste maanden na de start
in augustus 1978 werden er al meer dan
100.000 mensen door de bustaxi geholpen.
In 1977 reden er op de toen nog bestaande
lijnen 1153 passagiers mee. Nadat de bus
taxi en lijnbussen samen gingen vervoe
ren, steeg de hoeveelheid passagiers met
746 per dag, dat was 65 procent méér
reizigers.en het was nog maar in de
proeftijd. De leiding van het experiment
bij Wunstorf spreekt over een „boven ver
wachting uitgekomen bereidwilligheid
van de bevolking” om van de bustaxi'
gebruik te maken.
Het werd de mensen voor die bustaxi’s
dan ook zo plezierig mogelijk gemaakt. De
wachttijd (tot er een bus naar de halte
kwam) was aanvankelijk 11 minuten in
oktober 1978. Maar in maart 1979 kon men
het al in gemiddeld 8 minuten af. Hetzelf
de kon men doen met de gemiddelde reis
tijd. Die dus bij het begin van het experi
ment nog 9 minuten, in 1979 was die 6
minuten.
Een aspect dat nadelig voor de passa
giers kan zijn is de omweg die hij moet
maken, nadat hij is opgepikt door een bus
die 20 passagiers kan meenemen. In Wun
storf is de „omweg-factor” nog zo’n 1,5
kilometer. Dat wil zeggen dat een rit die
normaal 5 km zou zijn nu uitkomt op 7,5
km. Maar doordat de busjes omwegen
maken en dus ook steeds maar mensen
oppikken, worden ze economischer ge
bruikt. Met andere woorden; om de bus-
op-bestelling zo goedkoop mogelijk te
houden, moeten de passagiers wat extra
kilometers voor lief nemen. Men doet dat
kennelijk ook in de wetenschap dat men
de hele dag door de bus kan .aanvragen”
en dus niet gebonden is aan een lijnbus
om het uur of om de twee uur.
droefheid en grote vreugde wisselen el
kaar soms erg snel af; heel geschikt om
wat foto’s van te maken. Naast de al
eerder genoemde „gekke bekken” ont
staan er op een sportveld zeker bij de
teamsporten dikwijls allerlei koddige
situaties.
IN DE CANON-GALERIE (Ree
straat 19, Amsterdam) exposeert Robert
Doisneau onder het motto Trois secon
des d’éternité. „Ik ben een dief, een
kleine weliswaar, maar tóch een dief.
Een honderdste seconde hier, een hon
derdste seconde daar, die allemaal sa
men betekenen niet meer dan één, twee,
drie seconden, gestolen van de eeuwig
heid”, aldus deze 62-jarige Fransman. In
zijn foto’s is alles vertegenwoordigd: te
derheid, poëzie, humor, spot, waardig
heid. Zijn werk is ten toon gesteld in alle
belangrijke musea en galerieën in Euro
pa en de Verenigde Staten. Tot en met 23
mei. Van dinsdag tot en met zaterdag 12
tot 18 uur. Tijdens de expositie is Dois-
neau’s gelijknamige in heliogravure uit
gevoerde boek verkrijgbaar 82,50).
IN GALERIE FIOLET (Herengracht
86, Amsterdam) werk van de in Duits
land geboren fotograaf Hans Namuth
over de Spaanse burgeroorlog. Hij
maakte de eerste zeven maanden mee
met zijn vriend Georg Reisner. Als oor-
logsfotograaf, zij aan zij met de Interna
tionale Brigade, aan de fronten van
Estremadura en Malaga, en in Toledo tot
deze stad in handen van Franco viel.
Sinds 1943 is Namuth Amerikaanse
staatsburger. Sinds 1950 specialiseert hij
zich in het fotograferen van kunstenaars
in actie. Tot 7 juni, dinsdag tot en met
vrijdag 12 tot 18 uur, zaterdag tot 17 uur.
I 4M
wordt uitgenodigd zijn reactie kenbaar
te maken over een ongeveer in septem
ber te starten fotoclub.
Reacties kunnen worden gericht aan:
Fred Dörr, Lindholm 60, 2133 CW
Hoofddorp, telefoon 02503-1Ó898, en
Fred Bluemink, Hasebroekstraat 15,
1053 CL Amsterdam, telefoon 020-
168887.
s
