Of
Een ouderwets
mooie wedstrijd
w
A
o
I
■M
I
w
I
I
‘d*?*
Reserve-bank bij
eredivisie „zachter”
A 1
SI
W
DE ONTLUCHTER GING DOOR NYLONVLIES
3
M
wifj
J
1
□1
m3
HSV
1S
I
jk W*
c
O'
DICK PLOEGER VAN VEENDAM NAAR FC GRONINGEN
Stofzuiger
Victorie
te
ae
i
\o
)e-
W,
I
LSI
en
ke
jol
W <4
-
f
O
door Chris Sponhoff
W/ 4
r
13
d
Sportief Nederland zal op eigen
bodem nooit meer de geneugten
van het grasvliesveld kunnen
ondergaan. Want het enige veld
van deze soort dat in Leusden
ligt, blijkt een vroegtijdig einde
beschoren. Het grasvliesveld is
het summum voor de
beoefenaren van de
hockeysport. Het is namelijk zo
glad als een biljartlaken en dat
willen hockeyers graag. Talloos
zijn de velden die tijdens de
vaderlandse competitie moeten
worden betreden, waar de
hobbels en kuilen zorgen voor
i ergernis, als een fraai geslagen
bal van koers verandert.
Enige jaren terug bleek de
plaatselijke Leusdense
j hockeyvereniging de LHV, dan
ook een warm supporter van het
idee om in de gemeente het
I eerste grasvliesveld aan te
leggen. Dat zou een primeur voor
J - Nederland betekenen.
Grasvliesvelden zijn tot nu toe
uitsluitend te vinden geweest in
het buitenland. Zo beschikt de
Engelse club Crystal Palace over
j een dergelijk veld en ook in de
buurt van Parijs moet een
f dergelijke ideale
sportvoorziening te vinden zijn
I®
y* o
r, -'-a<
A-.
in Nederland gaat weg
sig
A
S
i.
•O;
2#
tal
r
►310.
STOPPER
i
in 1976 gepresenteerd. Wellicht
heeft dat aspect een grote rol
gespeeld bij het accepteren door de
Raad van het voorstel van
Burgemeester en Wethouders.
-Weinig onderhoud betekent minder
kosten per jaar. Er gaan voor een
gemeente duizenden guldens zitten
in het betalen van
onderhoudskosten van
sportvoorzieningen.
Het was geen hamerstuk in die
raadsvergadering van 25 maart,
waarin beslist werd over de aanleg
van het grasvliesveld. Want het ging
om een forse uitgave voor de
uitbreiding van het hockeypark.
Een flink deel van de kosten
werden gevormd door het bedrag
dat voor het speciale veld moest
worden betaald. Het moet ongeveer
360.000,- gekost hebben. Het
raadslid Van Maanen moet in die
vergadering gezegd hebben:
„Leusden heeft dan wel de primeur,
maar de vraag is of ook in Leusden
de victorie zal beginnen”. Hij blijkt
over een profetische blik te hebben
beschikt.
Burgemeester en Wethouders
kwamen met nogal
indrukwekkende feiten op de
proppen tijdens de discussie. Zo
vertelde wethouder G. van
Woudenberg dat er op de laag
kunststof een garantie was van
twintig jaar. Als er binnen tien jaar
stukken zouden worden
stukgespeeld, zouden die gratis
door het bedrijf dat het
grasvliesveld had aangelegd
worden gerepareerd. Wijlen
burgemeester mr. A. H. van der
Post, wees onder meer op de
Wat niet ter sprake is geweest
tijdens die vergadering was de
manier waarop het onderhoud
gepleegd moest worden. Een
grasvliesveld mag niet dezelfde
behandeling ten deel vallen als een
„gewoon” grasveld. Het moet wel
regelmatig gemaaid worden, maar
er mag beslist geen gras blijven
liggen. Dat vertelt een van de twee
firmanten, eveneens uit Leusden.
die als Grasvlies B. B. het enige en
vermoedelijk ook laatste veld in
Nederland hebben aangelegd. „Na
het maaien zou het eigenlijk met
een soort stofzuiger van elk sprietje
ontdaan moeten worden” vertelt
hij. „Dergelijke apparatuur bestaat
dacht ik nog niet, die zou dus
eigenlijk speciaal bedacht moeten
worden voor dat type veld. We
hebben dat wel doorgegeven aan de
gemeente, maar ze zullen ook wel
niet over die apparatuur beschikt
hebben”. Bij de gemeente vindt
men dat het aannemersbedrijf, dat
het onderhoud verzorgt, die
machine had moeten aanschaffen
Grasvlies B. B. heeft met dat
aannemersbedrijf van doen.
Misschien dat het niet
opgeruimde gras de oorzaak was
van die vreemde gladheid
waardoor de hockeyers werden
geteisterd. Dat nadeel van het
grasvliesveld wordt nu nameliik
„voordelen van de doorlopende
bruikbaarheid” van het veld.
Verder moet hij volgens de notulen
hebben gezegd dat het om een
experiment ging maar dat de
gemeente Leusden een experiment
niet schuwt.
„Volendam, in zeker opzicht. Die loer
den op uitvallen via de verre uittrappen
van hun doelman Hoek. Ze gingen zelfs
buitenspel staan als hij een uittrap
nam. En een paar keer lukte het ook,
maar toch net niet genoeg. In de slot
fase speelde Keje Molenaar, als hij de
bal vrij voor zijn voeten had in de buurt
van de middenlijn, liever even terug op
Frans Hoek dan dat hij de bal zelf hoog
voor het Cambuur-doel lepelde. Blijk
baar had hij het idee dat Hoek toch
De voorzitter van de
hockeyvereniging A. Parson zegt
namens de hele vereniging te
betreuren dat het veld niet meer in
de oude glorie wordt hersteld. „Het
was een heerlijk veld voor hockey”.
Maar hij blijkt beslist geen kritiek
op het gemeentebeleid te willen
geven.
En het
grasvliesveld? Dit veld zou „in zijn
geheel moeten worden
gerenoveerd”, staat in het voorstel
aan de raadscommissie. Daar denkt
de firmant van Grasvlies B. B.
wederom anders over. „Eigenlijk is
alleen die kunststoflaag
beschadigd. Maar die onderlaag die
f 100.000,- waard is, is helemaal
intact. Ze hoeven alleen dat nylon
weg te halen en gras in te zaaien en
dan hebben ze een prima veld”.
Als dat geld binnen is, wordt er
overigens geen nieuw grasvliesveld
aangelegd. „In tegenstelling tot de
gewekte verwachtingen is de
speelfrequentie van een
grasvliesveld niet hoger dan van
een normaal veld” zeggen B. en W.
nu. En „hoewel het veld onder alle
weersomstandigheden bespeelbaar
blijft, is en blijft het veld erg glad”
merken B. en W. verder op.
genoemd in gemeentelijke stukken
om te kunnen aantonen dat het veld
eigenlijk niet zo goed was als werd
aangenomen.
Waaraan wordt toegevoegd dat de
„noppen van de schoenen er niet
indringen”. De firmant van
Grasvlies B. B„ geconfronteerd met
deze opmerking, moet daar om
lachen. „Hoe komen ze er op, dat is
allemaal vanwege dat glad
geworden laagje dood gras. Als het
goed is onderhouden is dat veld niet
glad”.
s
1**
„En waren die Friezen op de tribune
net zo voetbalgek als die Engelsen?”
„Ja en nee. Het zat wel stampvol, zo
tussen de 14.000 en 15.000 toeschouwers.
Ik heb nog nooit zoveel toeschouwers
met groentekistjes zien lopen als daar,
iedereen had zijn eigen staanplaats bij
zich, leek het wel. En ze waren ook knap
luidruchtig. Ze roepen daar niet „CAM
BUUR. CAM-BUUR”. maar S-C-C! ES-
SEE-SEE. dat klinkt prima als het mas-
de dan in Leeuwarden voor Nottingham
Forest?”
Wippertje over die twee heen, De Jonge
is al doorgelopen, voor ze weten wat er
gebeurt is er een bloedserieuze aanval
aan de gang. Dat soort dingen”.
Een van de nog niet genoemde
voordelen van het veld was het
„geringere” onderhoud. Zo werd
het tenminste aan de gemeenteraad
de voetballerij, is ook van mening
dat veel spelers te veel verdienen.
Ploeger: „Het is toch ongelooflijk
dat sommige spelers meer dan
twee ton per jaar krijgen. Dat
kunnen ze nooit waarmaken”.
Bij het hoofdstuk transfers ko
men ook Veendams beloftes Kool
hof en Tiktak ter sprake. Het hui
dige transfersysteem staat een
overgang naar een betere club in
de weg en dat is volgens Ploeger
een jammerlijke zaak, omdat het
de ontwikkeling van beiden niet
ten goede komt.
Ploeger: „Als ze hier nog twee
tot drie jaar blijven is het met die
jongens een aflopende zaak. Dan
roesten ze hier vast. Je hebt het al
een beetje aan Tiktak kunnen
zien. Het afgelopen seizoen speel
de hij niet zo heel sterk. En dat
terwijl hij vorig jaar geweldig
draaide in Jong Oranje. Met Kool
hof zal het dezelfde kant opgaan.
Voor hem is er bij Veendam geen
toekomst”.
Volgens Ploeger tekent vrijwel
iedereen die betaald voetbal gaat
spelen te snel en ondoordacht zijn
contract. „Dat heb ik ook gedaan.
Maar neem van mij aan: het eerste
contract is altijd het slechtste. Als
jonge jongen ben je meestal zo
vereerd als je de kans krijgt om
betaald voetbal te spelen, dat je
hele belangrijke dingen vergeet.
Bijvoorbeeld een clausule in je
contract laten opnemen waarin
het bedrag staat waarvoor je na
beëindiging van die verbintenis
weg kunt”.
xBSl
ff
iHet beste hockeyveld
■4
„En de uitslag gaf de verhouding wel
goed weer, vond ik. Je weet nu eenmaal
dat je niet automatisch wint, ook al val
je het meeste aan. Dat is nu ook wel
weer gebleken”.
„Dat is het aardige van voetbal, dat
het zo onrechtvaarig is, en zo onvoor
spelbaar. Eerst die bal op de paal, en
even later is het opeens aan de andere
kant raak!”
„Nee, het was eerst raak, en daarna
kwam pas die bal op de paal aan de
andere kant”.
„Nee hoor”.
„Ik weet het zeker!
„Maar ik weet het nog zekerder
„Maar ik weet het nog zekerderzeker-
dezekerder dan jij, eerst schoot Guyt
tegen de paal.
„Kaltz zal je bedoelen, wat zeur je
nou over Guyt. Over welke wedstrijd
heb jij het eigenlijk?”
„Ik? Over SC Cambuur-Volendam na
tuurlijk. Jij dan niet?”
„Nee natuurlijk niet. Ik had het over
Nottingham tegen HSV Hamburg. Dat
leek me nogal duidelijk”.
„Dan hebben we toch blijkbaar de
zelfde soort wedstrijd gezien, alleen
met andere spelers”.
„Geloof je het zelf? Heb je ooit een
Engels elftal zo tactisch, zo continen
taal zien spelen? Loerend op een uitval,
en een doelpuntje, en ondertussen alle
toegangswegen naar het eigen straf
schopgebied verstoppend? Eén en al
Brienenoordbrug om 5 uur ’s mid
dags?”
„Nee, behalve dan tegen Ajax. in de
halve finale. Ajax kwam toen ook één
doelpuntje te kort, net als HSV Ham
burg. weet je nog?”
„Zo zie je maar weer. Maar wie speel-
Want het is nog niet eerder ge
beurd dat een reservespeler van
sportclub Veendam goed genoeg
werd bevonden voor een verbinte-
- nis bij de hoofdstedelijke prof-
1 club. Andersom wel, geregeld
zelfs. De voorbeelden liggen voor
het oprapen.
De ideale grasmat van een
grasvliesveld ontstaat door een
ingenieus samengestelde
ondergrond van diverse lagen
aarde, waarin een optimaal
werkend drainagesysteem ligt.
Daardoor kan overtollig
hemelwater te allen tijde
ogenblikkelijk uit de grasmat
vloeien. Clubs die over een
grasvliesveld beschikken hoeven
derhalve nooit vanwege het weer
wedstrijden af te gelasten. Bij
droogte blijkt het grasvliesveld al
even ideaal. In de onderlaag van het
veld is namelijk een
beregeningsinstallatie gebouwd.
Het gras kan dan ook bij gebrek
aan regen zonder veel moeite van
water worden voorzien.
Tenslotte sluit de dunne laag
kunststof die over de laatste laag
vruchtbare aarde wordt gelegd de
rij in deze opsomming. In dat laagje
nylon zitten talloze fijne gaatjes.
Hier doorheen groeit het ingezaaide
gras. Het resultaat is een
grasvliesveld met de al opgesomde
talloze voordelen.
Waar een grasvliesveld ook niet
tegen kan is een zogenaamde
prikrol. Dit is een instrument
waarmee gewone grasvelden door
middel van een wals vol puntige
metalen stekels, worden „belucht”.
Vorig jaar mei was een werknemer
van het bedrijf dat het onderhoud
van de sportvelden in Leusden
verricht tóch bezig en hij „nam” het
belendende grasvliesveld ook „even
mee”. Aan het veld herinnert
overigens van buiten niets aan het
speciale karakter ervan.
Het resultaat van deze
behandeling bleek catastrofaal
voor het grasvliesveld. Het nylon
was voor 80 procent vernield. Het
vervelende voor de
hockeyvereniging was, dat er
sindsdien niet meer op het veld
gespeeld mocht worden. De
gemeente begon bij de
verzekeringsmaatschappij die de
schade dekte aan te kloppen om
geld. Welk bedrag de gemeente
claimt staat er niet in, maar
navraag leert, dat het om 300.000,-
gaat.
g -W
„Vond jij het eigenlijk een mooie wed
strijd?”
„Wat bedoel je met mooi? Mooi in de
betekenis van mooi?”
„Ja, mooi in de ouderwetse betekenis
zal ik maar zeggen”.
„Nee. mooi vond ik hem niet. Als
wedstrijd dan”.
„Nee, ik ook niet. Maar als voetbal
wedstrijd had hij, hoe zal ik het zeggen,
toch wel z’n eigen soort schoonheid”.
„Vond je? Het was wel wat je noemt
een echte wedstrijd, dat is waar”.
„Precies! Dat bedoel ik. En daar kom
je toch voor, bij voetbal. Een echte wed
strijd!”
„Je had geen moment het idee dat er
niets op het spel stond, bedoel je dat
soms?”
„Ja, dat bedoel ik. De wedstrijd had
zijn inzinkingen, ze wisten af en toe
niet wat ze er mee aan moesten, de
spelers, maar er ging toch de volle an
derhalf uur een soort dreiging van de
wedstrijd uit, in de richting van de
toeschouwers. Of heb ik me daarin ver
gist, ik ben nogal hypergevoelig voor
die dingen, weet je”.
„Nee, ik begrijp wel wat je bedoelt, al
heb ik dat zelf gelukkig nooit, tenmin
ste niet bij voetballen. Maar ook tijdens
de windstille momenten in de wedstrijd
had je toch steeds het gevoel dat er
méér op de loer lag dan je zag. Dus dat
had jij ook?”
„Ja, zo’n voortdurend gevoel van: het
is niet goed, maar wel van gewicht. Het
was natuurlijk wel een geluk dat de
arbitrage helemaal in orde was. Want
bij zulke wedstrijden hoeft er maar dat
te gebeuren of je hebt de poppetjes aan
het dansen. En niet alleen de poppe-
l tjes!”
saai gebeurt, maar het zijn wel typische
Hollanders, die Friezen”.
„Hoe dat zo?
„Ze moedigen aan als het goed gaat,
en ze vervallen in een dof zwijgen zodra
het even tegenzit. Na die gelijkmaker
van Volendam, kwam er geen geluid
meer uit, net een kapotte jukebox. Voor
de perstribune probeerde een Cambuur-
man het nog even, „Hup Cambuur!” en
„Volendam kan zakkies plakken!” stel
de hij aan de zwijgende tribune voor,
maar zijn teksten sloegen niet aan.
Toen zei een Leeuwarder heertje tegen
hem: „Ach man, 1-0 is toch ook genoeg!”
Waarop die ander hem bevreemd aan
keek, en zei: „Het is allang 1-1!” „O
sorry”, zei die andere man, „dat wist ik
niet”. Maar hij was dan ook een beetje
beschaafd dronken”.
„Op de radio hoorde ik ze anders nog
aardig te keer gaan, op het eind!”
„Ja, de laatste vijf minuten. Maar
toen had hun trainer, Nol de Ruiter,
eerst een tijdje kwaad met zijn armen
moeten staan zwaaien, in de richting
van de tribune, om ze een beetje op te
porren. Want Friezen zijn toch weer
anders dan Engelsen, die worden pas
goed enthousiast als het helemaal mis
dreigt te gaan, denk maar aan Chur
chill in 1940. Duinkerken. De Blitz
krieg.
„Ha, nu zijn we dus toch weer terug
bij mijn wedstrijd: Nottingham Forest-
HSV Hamburg. Engeland tegen Duits
land. Die Birtles, dat was tegen het eind
net zo'n verouderde Spitfire, die een
heel eskadron Stuka’s in een hoek
dreef. Maar voor Kevin Keegan vond ik
het jammer dat Hamburg verloor”.
„Waarom?”
„Omdat hij een Engelsman is. En voor
hun trainer, Branko Zebec, vond ik het
trouwens ook jammer”.
„Waarom?”
„Omdat het een Joegoslaaf is”.
„Nou, dat pleit dan voor je, dat je toch
nog zo met die Hamburgers meevoelt.
Hoe komt dat eigenlijk?”
„Omdat ik een Nederlander ben
verder kwam, vanuit zijn strafschopge
bied”.
„Maar zag je daar dan ook van die
tactische foefjes, als van Nottingham
Forest, die de bal bij hoge corners voor
het doel doorkoppen evenwijdig met de
doellijn, waar dan de linksbuiten of de
rechtsbuiten klaar staat om de bal op te
vangen?”
„Niet precies hetzelfde natuurlijk.
Maar Cambuur trok een paar keer pro
fijt van het principe om vrije schoppen
en ingooien meteen te nemen. Vrije
schop neerleggen. Een of twee tegen
standers schieten toe om te voorkomen
dat de vrije trap snel genomen wordt.
Ter verhoging van de curiositeit
mag niet onvermeld blijven dat
Ploeger door de veenkoloniale
voetbalstichting zelfs was afge
schreven na dit voor de Oostgro-
ningers trieste seizoen. Dat ont
slag leidde zelfs rechtstreeks tot
Ploegers overstapje van de Lange-
leegte naar het Oosterpark.
Assistenttrainer Henk Nienhuis
was er, toen hij vernam dat Ploe
ger bij Veendam vertrok, als de
kippen bij om hem te polsen voor
een verbintenis bij FC Groningen.
Al geruime tijd zocht de techni
sche leiding naar een geschikte
tweede doelman. Eentje met erva
ring en niet te duur. Ploeger be
antwoordde volledig aan dat
profiel.
FC Groningen hoefde slechts
een amateurprijsje (3000 gulden)
aan SC Veendam over te maken,
omdat hij immers was afgedankt
en de status van semiprof had
verloren. Ploeger, die zichzelf ook
al had afgeschreven voor het be
taalde voetbal en gekscherend
aangekondigd had met zijn vrouw
te gaan korfballen, ging gretig in
op het volslagen onverwachte
Groninger aanbod.
Er verandert overigens niet zo
gek veel voor Ploeger. Ook bij FC
Groningen komt hij op het tweede
plan, nu achter Azing Griever.
Desondanks is de 25-jarige doel
man weer helemaal in voor voet
bal, net zo als in zijn jeugdjaren
toen hij als talent in talrijke verte
genwoordigende elftallen keepte.
„Want de eredivisiebanken zijn
zachter”, zegt hij.
De bestuurderen in Veendam
zullen ongetwijfeld even met de
ogen hebben geknipperd toen zij
van de transfer kennis namen. Zij
zagen zich immers een niet weg te
cijferen vergoeding ontglippen.
En dat is voor een verliesgevende
BVO (Betaald Voetbal Organisa
tie) toch een hard gelag.
Ploeger: „Je staat er versteld
van hoeveel clubs er in je zijn
geïnteresseerd als je niet meer on
der contract staat. Daaruit blijkt
dat het transfersysteem een hoop
tegenhoudt. De vergoedingssom-
men zouden in elk geval reëler
moeten zijn”.
De goalie, die in tegenstelling tot
zijn meeste collega’s nadenkt over
sS>
x. -
Nog voordat de handel op de
transfermarkt goed en wel is be
gonnen, is de eerste opmerkelijke
overgang reeds beklonken. Geen
nationaal schokkende transfer
weliswaar en ook geen transactie
waarmee veel geld was gemoeid,
maar toch. In het perspectief van
het noordelijke betaalde voetbal
mag de komst van Dick Ploeger
naar de nieuwe eredivisionist FC
Groningen als verrassend wor
den aangemerkt.
