Li Gieus de Robin et de Marion in Muiderslot
Middeleeuws muziekspel
Concertuitvoering van
geslaagd
groeit uit tot happening
opera zeer
Kerstavond
met Styx
Violist Liberman is concertmeesterplaats waardig
Concertgebouworkest op de
kille toer
Britse producent
van speelfilms
staakt werk
Gripsacteurs tonen
knappe kindermotoriek
I
■sai
NB
1
9
ZATERDAG 7 JUNI 1980
8
Henk van Ulsen knap in LTsle de Merlin
?r.
Duitsers vérpakken kinderangsten grondig
Shusaku intrigeert
Ik_
I
KUNST
1237 tot ca. 1289).
I
MUIDEN. Hoewel het weer in de vooravond is omgeslagen en de
zon derhalve niet zijn laatste stralen over de kantelen van het
Muiderslot kan laten vallen, is het goed toeven op de sfeerrijke
binnenplaats van één van Nederlands compleetste kastelen. De 700-
jaar oude vesting vormt het toepasselijke decor voor een ongeveer
even oud laat-middeleeuws muziekspel, Li Gieus de Robin et de
Marion van Adam de la Halle (ca.
S
THEATRE DES NATIONS
PROGRAMMA
GEMMA COEBERGH
JOHN OOMKES
JOOST NIEMÖLLER
ALMA POST.
JOHAN VAN KEMPEN
ff":..-
De kleurrijke enscenering van dit ver
haal over de mislukte avances van een
ridder naar een beeldschoon herderinne
tje, dat deze beroemde dichter en musicus
uit Arras (Atrecht) vermoedelijk maakte
ter vermaak van zijn adellijke maecenas,
krijgt in de regio van Eddy Habbema
zoveel olijk esprit en boertige kluchtig
heid mee, dat daardoor de kilheid van de
avondwind en de irritatie om hinderlijke
onweersvliegjes ruimschoots gecompen
seerd wordt.
In zijn toepassing van meerdere vormen
kun je een werk als Li Gieus de Robin et
de Marian zien als een voorloper voor
onze muziektheatrale traditie; een vroege
opera met andere woorden, al is de muzi
kale handeling beperkt en overheerst de
dialoog. Daarnaast is het werk van Adam
de la Halle van onschatbare waarde in de
(Franse) cultuurhistorie en literaire tradi
tie. Realistisch en vindingrijk wist hij de
liefde te schilderen zonder aan poëtische
kracht in te boeten.
Het verhaal is snel verteld. Li Gieus valt
uiteen in twee delen, een zogenaamde
pastourelle of herdersdicht, waarin de
maagd Marian de ridder weet af te sche-
Dinsdag 10 juni
BINNEN. 15 uur: Friends Roadshow. 16
uur: Iris Scacceri, Ins/Mannen van de Dam.
19.30 uur: Bewegingsgroep Bart Stuyf, To
neelgroep Baal. 20 uur: Ka Theater, Feike
Boschma, Studio K, Beeldend Theater. 20.30
uur: Jango and friends, Waste of Time, Tu-
kak Teatret. 21 uur: Bloolips, C.F.R., Werk
tester, Barbara Duyfjes, Footsbam Theatre.
21.30 uur: Katie Duck, Feike Boschma, Pen
ta Theater. 22 uur: Hector Malamud, Carlos
Trafic, Two Reel Compagny. 22.15 uur: The
atre National de Bucarest. 23 uur: Human
League, Volker Spengler. 24 uur: Dutchman,
Fernando Quartet.
BUITEN. 14 uur: Amsterdams Vuilharmo-
nies Orkest. 15 uur: Flup Ju Bedrijf, Air
Design, Mekaniek. 20 uur: Natural Theatre.
22 uur: Dogtroep.
FILM. 20 uur: experimentele films van
Peter Rubin. 22 uur: Perforeance en Katte
gat 10.
pen en haar vrijer Robin in al zijn goed
moedigheid uit angst een beroerd figuur
slaat, en een zogenaamde bergerie. Onder
dat tweede deel moeten we eigenlijk een
feestelijk en boertig bijeenzijn van Robin,
Marian en hun vrienden verstaan, die de
aftocht van de adellijke heer vieren met
ondeugende groepsspelletjes, platvloerse
taal en schranspartijen.
In de ietwat aangedikte opvatting waar
in de zeven acteurs en actrices het middel-
frans tot een redelijk te volgen communi
catiemiddel weet te maken groeit een fees
telijk theatergebeuren uit tot een happe
ning die werkelijk tot leven komt binnen
de muren van Muidens burcht. Met een
efficiënte belichting, een voortreffelijke
aankleding en een levende have, die heftig
protesterend van zijn aanwezigheid ge
tuigt, waan je je af en toe midden in een
Monty Python-productie, ware het niet
dat het gemengde auditorium er te eigen
tijds gekleed bijzit. Een voortreffelijk ini
tiatief!
LONDEN (UPI). De Britse filmmaat
schappij Rank heeft vrijdag bekendge
maakt dat zij zich uit de filmproduktie
terugtrekt. Het werk aan acht rolprenten
met een totale begroting van 25 miljoen
pond (circa 110 mln) is gestopt.
De overige programma-onderdelen bo
den rijke kansen aan het koper, die in
Borodins „Tweede” het symfonisch
hoofdwerk van de avond op een merk
waardige harde en koude manier door
Kondrasjin en het orkest werden aange
grepen. Gezien de ongenaakbaarheid en
gevoelsarmoede die deze, niet diepgraven
de maar toch vanuit een romantische
hartstocht en dus emotionele warmte ge
concipieerde muziek aldus in de praktijk
meekreeg, werd het haast onvoorstelbaar
hoe het indertijd mogelijk is geweest dat
Kondrasjin op dezelfde plaats zo’n van
gezond sentiment getuigende, meesle
pende vertolking heeft kunnen geven van
Rimski-Korssakovs Sheherazade (andere
Russische muziek uit dezelfde invloeds
sfeer dus).
(uitstekend in vorm), het goed uitgebalan
ceerd spelend Nederlands Kamerorkest
(dat dit jaar zijn 25-jarig jubileum viert)
en dirigent Kees Bakels die de teugels
soepel maar feilloos in handen hield.
Adam de la Halle, over wie weinig (au-
to)-biografisch materiaal bekend is, geldt
als één van de groten van de Ars Antiqua.
Anders dan zijn tijdgenoten in het culture
le centrum Arras beperkte hij zich als
trouvère niet tot het schrijven van gedich
ten, maar paste hij ook grotere vormen
van het theater toe en componeerde poly
fone muziek, vaak al tot een voor die tijd
ongewoon gerijpt niveau. Relatief gezien
is er veel van zijn werk bewaard gebleven
en daaruit weten we dat De la Halle de
harmonieleer zeer goed beheerste, expres
sieve melodieën wist te schrijven en een
redelijk scenario kon samenstellen waar
door hij zijn stukken zonder bezwaren
langer kon breien dan zijn tijdgenoten.
De onderneming die beroemde films op
haar naam heeft staan zoals The 39 Steps,
The Lady vanishes en Silver Dream Ra
cer, verklaarde dat het films maken niet
meer economisch verantwoord is, gezien
de snelle toeneming van de inflatie, de
hoge rente en de lange tijd die verstrijkt
voordat men het geïnvesteerde geld heeft
terugverdiend.
Eerder had Rank bekendgemaakt dat
vorig jaar een verlies van anderhalf mil
joen pond (ongeveer 6,75 mln) had gele
den, waarbij de winst van de bioscoopbe
drijven met 42 pet was gedaald.
Onder de acht films waarvan de pro-
duktie is gestaakt, bevinden zich HMS
Ulysses, Rocking Horse Winner en To the
Manor bom. Op het vorige maand in
Cannes gehouden internationale filmves-
tival was meegedeeld dat het werk aan
deze rolprenten in het beginstadium ver
keerde.
Het besluit van Rank betekent een nieu
we slag voor de toch al weinig bloeiende
Britse filmindustrie.
De songs van Styx kenmerken zich
door een totaal gebrek aan melodie,
ritme, of ook maar enigszins originele
structuur. Met zichtbare moeite strom
pelden de muzikanten zich van het ene
zwaar aangelegde akkoord naar het
andere. „Swingen”, was voor hen een
lelijk woord.
AMSTERDAM. Net als kitsch
kan pathos een bepaalde charme heb
ben. Dat is het geval wanneer het
gebracht wordt met een zekere ironie,
met de achterliggende gedachte dat
„het eigenlijk allemaal onzin is”. Het
pathetische, de kitsch van Reve dus.
Over dat relativisme leek Styx echter
niet te beschikken. En dat maakte hun
optreden van gisteravond dan ook
stomvervelend. Een kerstavond waar
bij de kinderen rustig moesten blijven.
Milli en ook wel Bemd Vollbrecht als Max
zijn experts in de kinderlijke motoriek,
die door volwassenen uitgevoerd iets na
drukkelijks krijgt en daardoor extra leuk
is.
Ik zou de voorstelling daarom ook zeker
gaan zien, alleen al om mee te maken hoe
Christina als een beweeglijke vierjarige
aan het klimrek hangt, of hoe Bernd on
willig in bed klimt. Wat ik gemist heb is
het inspelen op de zaal. En dan bedoel ik
niet kinderen op de speelvloer halen,
maar inspelen op het verwachtingspa
troon van de kijkertjes.
Maar zelden hoorde je de bij Nederland
se voorstellingen gebruikelijke oh’s en pas
op’s, en dat lag niet alleen aan de taal,
want er zaten ook veel Duitse kinderen in
de zaal. Het is geloof ik vooral een gevolg
van een andere timing, en van een teveel
aan tekst, ingegeven door Duitse grondig
heid. De kinderen in de zaal krijgen een
voudig de tijd niet om te reageren als
bijvoorbeeld de gezochte Peter er net aan
komt, want voor die tijd roept Milli al:
„Daar is hij”.
Als ik het goed heb wordt hier een veel
volwassener manier van kijken van kin
deren verwacht dan wij in Nederland ge
wend zijn, meer in de trant van rustig
observeren en dan je conclusies trekken.
Ik vind dat van een kind van vijf of zes
veel gevraagd, en ben benieuwd of de
volgende Gripsvoorstellingen (er komen
er nog vier) ook dit patroon volgen.
De voorstelling werd per scène voorzien
van Nederlandse uitleg, duidelijk ge
bracht door een actrice van Rats, en voor
de oudere kinderen een uitdaging om hun
Duits te toetsen.
klinkende begeleidingen te voorzien. En
wat Wiktor Liberman betreft: een verfijn
de maar kernachtige en ver dragende
toon, gevoelig en intens maar nooit
overdreven in de uitbeelding, alles vanuit
een natuurlijk gemak en een instelling die
het juiste midden hield tussen spanning
en ontspanning, dat waren de kenmerken
bij dit solistische optreden waarin Tsjai-
kovski’s ruim een eeuw geleden voltooide
opus eer werd aangedaan. Afwisselend
fier en lyrisch van karakter in het eerste
deel, zangerig in de Canzonetta en briljant
in de finale. Een prestatie die er geen
twijfel aan het bestaan, dat deze 48-jarige
violist in technisch en artistiek opzicht
zeker een eerste-lessenaarsplaats in ons
nationale ensemble waardig zou zijn.
Voorstelling: Max und Milli, toneel
stuk voor mensen vanaf 5 jaar van
Volker Ludwig. Groep: Grips. Muziek:
Birger Heymann. Regie: Dietrich Leh
mann. Toneelbeeld: Manfred Baatz.
Kostuums: Gisela Storch. Spelers:
Bernd Vollbrecht, Christina Grabows-
ky, Thomas Ahrens, Sabine Lorenz,
Michael Heinsohn.
Gezien op 6 juni, Den Haag, HOT
theater. 9 juni Amsterdam, Krakeling,
13 juni Utrecht Blauwe Zaal.
De ridder weet Marian tijdelijk te ontvoeren in Li Gieus de Robin et de Marion.
(Foto Jaap Pieper)
Enfin. Een boeiend concert viel niet
te verwachten. Magnesiumkanonnen,
dia’s van quasi-romantische sterrenhe
mels en doorzichtige vrouwengezich
ten waardoorheen zogenaamd Griekse
zuilen, het paste allemaal in het con
cept en het zou opvallen wanneer het
ontbrak.
AMSTERDAM. Het eerste program
ma dat het Concertgebouworkest in het
kader van het Holland Festival verzorg
de, bood gelegenheid om Wiktor Liber
man, de concertmeester van het Rotter
dams Philharmonisch, als solist te horen.
Een optreden waarvoor extra attentie
paste, nu bekend is geworden dat er on-
derhandelingen gaande zijn tussen het
Concertgebouworkest en deze uitgewe
ken Russische violist, in verband met de
opvolging van Herman Krebbers.
De Japanse danser Shusaku en zijn
Dormu Danstheater behoren tot de op
vallendste verschijningen op het Fools-
festival. Al bij de openingsmanifestatie
is het aandeel van Shusaku niet onop
gemerkt gebleven. Binnen het dage
lijks aanbod van geplande voorstellin
gen staat Shusaku met zijn program
ma Neum. Een kubusvorm, bestaande
uit een buizenstelsel, vormt hierbij het
visuele uitgangspunt voor een complex
bewegingsspel, met ingrediënten als
Oosterse mystiek, bijna macabere
Kienholtz-achtige taferelen, en vaak in
symmetrische dubbelbeelden uitge
voerde scènes vol ironische effecten.
Door hun verrassingseffect maken de
buitenperformances van Shusaku en
zijn mensen echter niet minder indruk.
Op dukdalven in het water binnen op
de loopbruggen van de stalen spanten,
trekken zij de aandacht. Onwezenlijke
witte verschijningen, mummie-achtige
figuren en grote fantasievogels, maken
bezwerende gebaren en mysterieuze
geluiden, als een intrigerend ritueel,
waarbij fantasie en emoties van de
toeschouwers royaal geprikkeld wor
den. (J. B.).
Dat Styx met z’n negen platen een
ruim assortiment aan songs kon ge
bruiken lag voor de hand en dat moest
dan ook meerdere malen vermeld wor
den: dit werd geschreven in 1975, dit in
1977 enzovoorts. Hitwerk als Babe en
Lady (zelfs de titels lijken op elkaar)
bleef uiteraard niet achterwege. Min
der bekend was het akoestisch gespeel
de Boats On The River, Lights, The
Grand Illusion, Chrystal Ball en Sweet
Dam Blue. De voor driekwart gevulde
zaal was alleln de eerste minuut erg
enthousiast, maar wat wil je wanneer
je een uur te laat begint en bovendien
het „idee” veelzeggender is dan de mu
ziek zelf.
Dinsdag 10 juni
Amsterdam: Thijl (Stadsschouwburg,
19.30 uur); Aap verslaat de Knekelgeest
(Tent Frankendael, 20.15 uur); Ensemble Ho-
ketus I (Centrum Bellevue, 20.30 uur); Ein
Fest bei Papadakis (De Krakeling, 14 uur);
Humboldt’s Current (Mickery Theater, 20.30
uur); De Ontdekking (Universiteitstheater,
20.30 uur).
Rotterdam: De Toekomst gaat het hele
maal maken (Luxor Theater, 20.15 uur).
Muiderslot: Li Gieus de Robin et de Mari
on (20.15 uur).
Den Haag: Madrigaalkwintet (Oud-Katho-
lieke Kerk, 20.15 uur); Die ganz begreifliche
Angst vor SchlSgen (Koninklijke Schouw
burg, 20.15 uur); Zomergasten (Koninklijke
Schouwburg, 19.30 uur); Eine linke Ge-
schichte (Hot Theater, 20.30 uur).
Schiedam: BEWTH (Scheepswerf, 22 uur).
Utrecht: Werkcentrum Dans (Stads
schouwburg - blauwe zaal, 20.30 uur).
Kirill Kondrasjin, vaste dirigent van het
CO, had de leiding van dit concert en wist
Libermans solospel in het Vioolconcert
van Tsjaikovski met steeds groeiende sou
plesse van transparante en evenwichtig
In een theater- en een muziekopvatting
die de oorspronkelijke tekst en muziek
niet als heilig uitgangspunt kiest, maar
aan de andere kant zo min mogelijk wil
afwijken van wat de beleving van dit
prachtige stuk vroege muziektheater be
treft, waan je jezelf als behorend tot de
gegoede kring die zich zij het van af
stand kan vermaken over de grove
grappen van het volk. Habbema situeert
als zodanig ook enige figuranten als toe
kijkende edelen.
DEN HAAG. Hoe elegant en oorstre-
lend de muziek van Christoph Willibald
von Gluck’s 1’Isle de Merlin ook is, een
concertante uitvoering van dit werk zou
zonder de door acteur Henk van Ulsen
gepresenteerde verbindende teksten een
saaie aaneenschakeling van korte zang
nummers zijn geworden. Dynamiek en
dimensie waren echter het resultaat van
Van Ulsens vertellersrol, waarin hij de
lotgevallen van Pierrot en Scapin in de
omgekeerde wereld van hun toverende
weldoener (Merlijn) op humoristische
toon uiteenzet.
En zo is deze vertellersfiguur als vanzelf
Merlijn zelf geworden, vandaar dat de
acteur verscheen in tovenaarsmantel en
met de magische puntmuts op (terwijl zijn
tegenvoeter in de „omgekeerde wereld” in
exact hetzelfde tenue, maar dan uiteraard
als levensloze pop, op zijn kop in de tegen
overliggende hoek van de Haagse Nieuwe
Kerk was geplaatst. Een soort ruimtelijk
speelkaarteffect).
Dat wat betreft de voortreffelijke ma
nier waarop het gemis aan scenische han
deling, eigen aan een concertante uitvoe
ring, werd ondervangen. Ook de heden
daagse technische mogelijkheden waar
van wij ons na de uitvinding van de band
recorder kunnen bedienen speelden hun
rol als sfeermaker, een kwartier voor de
aanvang van Gluck’s opera comique (die
op de kop af één uur vult), zodat zij die
vroeg waren gearriveerd alvast aan een
eiland konden gaan denken: geruis van de
branding en vogelgekrijs, zo natuurge
trouw dat je er onwillekeurig een zilte
smaak van op de lippen kreeg.
Maar binnen al deze entourage bleef de
muziek toch de hoofdrol spelen. Een onge
compliceerde weliswaar, zonder enige
vorm van diepgravendheid, maar als zo
danig een gave en zeer esthetische vorm
van amusement. Het Weense hof in de
achttiende eeuw keek tenslotte wat dat
betreft alles af van Versailles en Gluck
vatte de draad op van de comedies die
soms compleet met muziek uit Parijs wer
den geïmporteerd.
Henk van Ulsen, die in zijn slottekst de
handeling heel knap naar het hier-en-nu
trok (de parallel aanduidend met onze
wereld die, zij het heel wat gecompliceer
der, eveneens totaal op zijn kop staat) was
overigens niet de enige figuur die schitter
de in deze uitvoering. Dat kan wel gezegd
worden van alle betrokkenen. Dat bariton
Ruud van der Meer en bas Tom Haenen
soms even moeite hadden met het syn
chroon blijven met het orkest zou zelfs
voor de grootste scherpslijper de enige
kritiek kunnen zijn. Verder was het alle
maal uitermate plezierig en fraai klin
kend. Sopraan Roberta Alexander, alt
Jard van Nes, tenor Marius van Altena
Voorstelling: Li Gieus de Robin et
de Marian van Adam de la Halle.
Muzikale leiding: Leo Meilink, Regie:
Eddy Habbema, decor en kostuums:
Rudolf Corens, begeleiding: Ensemble
Kaproen, meespelenden: Béatrice
Cramoix, Christian Landy, Pierre Da
nais, Arda Brokman, Peter Broekaert,
Bruno Sachel, Serge-Henri Valcke.
Muiderslot, 6 juni 1980. Andere voor
stellingen op 7,10,11,12,13 en 14 juni.
Programma
Zondag 8 juni
Amsterdam; ABCDEFG (Concertgebouw,
15 uur); Aap verslaat de Knekelgeest (Tent
Frankendael, 20.15 uur); Madrigaalkwintet
(Concertgebouw - kleine zaal, 11 uur); Ne
derlands Kamerkoor (Waalse Kerk, 20.15
uur); De Ontdekking (Universiteitstheater,
20.30 uur); Starker als Superman (De Krake
ling, 14 uur); Werkcentrum Dans (Centrum
Bellevue, 20.30 uur).
Rotterdam: De Toekomst gaat het hele
maal maken (Luxor Theater, 20.15 uur); Ver
trouw nooit een trol (Theater Zuidplein, 19
uur); Gross und Klein (Schouwburg, 19 uur);
Spaghetti mit Ketchup (Theater Zuidplein,
14 uur).
Utrecht: LTsle de Merlin (Muziekcentrum
Vredenburg, 20.15 uur); Spring: (Stads
schouwburg - grote zaal, 14.30 uur).
DEN Haag: Ensemble Sequentia (Hot The
ater, 11 uur).
Maandag 9 juni
Den Haag: Die ganze begreifliche Angst
vor Schlagen (Koninklijke Schouwburg,
20.15 uur); Nederlands Kamerkoor (Oud-
Katholieke kerk, 20.15 uur).
Amsterdam: L.Tsle de Merlin (Concertge
bouw, 20.15 uur); Ensemble Sequentia (Cen
trum Bellevue, 20.30 uur); Max und Milli (De
Krakeling, 14 uur). National Dance Troupe
of Zambia (Tropenmuseum Lichthal, 20.15
uur).
Rotterdam: De Toekomst gaat het hele
maal maken (Luxor Theater, 20.15 uur); Eine
linke Geschichte (Theater Zuidplein, 20.15
uur).
DEN HAAG. Op Max und Milli van
het beroemde Berlijnse kindertheater
Grips kijk ik met gemengde gevoelens
terug. Het is zonder twijfel een bijzonder
knap gemaakte voorstelling. Het pro
bleem angst (voor het donker, voor een
schreeuwerige jongen, voor je moeder) is
er op alle mogelijke manieren in ver
werkt, en op een zo onnadrukkelijke ma
nier dat er plaats te over is voor gezellige
alledaagse kinderkamergebeurtenissen
als naar bed gaan en de vraag wie in het
bovenbed mag.
Het decor is even simpel als mooi. Het
voornaamste stuk is een stapelbed, in pri
maire kleuren geverfd, en eenvoudig te
veranderen in een klimrek voor de bui-
tenscène’s. Er wordt uitstekend geac
teerd. Vooral Christina Grabowsky als
Concert: Styx. Bezetting: James
Young (gitaar, zang), Tommy Shaw
(gitaar, zang), Dennis Deyoung (zang,
toetsinstrumenten), John Panozza
(drums), Chuck Panozza (basgitaar).
Jaap Edenhal, Amsterdam, 6 juni
1980.
Uitvoering in concertvorm van l’Isle
de Merlin ou le monde renversé van
Christoph Willibald von Gluck. Mede
werkenden: Henk van Ulsen, tekst-
spreker, Roberta Alexander, sopraan,
Jard van Nes, alt, Marius van Altena,
tenor, Ruud van der Meer, bartion,
Tom Haenen, bas, het Nederlands Ka
merorkest. Dirigent: Kees Bakels.
Nieuwe Kerk, Den Haag, 6 juni 1980.
Verdere voorstellingen van dit in het
kader van het Holland Festival geor
ganiseerde concert op 8 juni in
Utrecht (Vredenburg) en op 9 juni in
het Concertgebouw Amsterdam.
Zondag 8 juni
BINNEN. 15 uur: Stage Space Theatre
Cooperative, Friends Roadshow. 16 uur: Ine
ke Cohen, Nola Rae. 19.30 uur: Toneelgroep
Baal. 20 uur: Triad Stage Alliance, Studio K,
Beeldend Theater, Friends Roadshow. 20.30
uur: Pyramide op de Punt, Cartoontheater
Radeis, Tukak Teatret. 20.45 uur: Bewe
gingsgroep Bart Stuyf. 21 uur: Klein Panto
mimetheater, Werkteater, Carrousel, Foots-
barn Theatre. 22 uur: Stichting Dansproduk-
tie. 22.15 uur: People Show, Penta Theater.
22.30 uur: The Barneys, Parisiana. 23 uur:
Bob Downes, Raffia, Theatre Manarf, Pi-
goen Drop, Hector Malamud. 23.30 uur: Pa
trick Beckers. 23.45 uur: Ronald Snyders
Black Straight Music. 24 uur: Dutchman.
BUITEN. 14 uur: Amsterdams Vuilharmo-
nies Orkest. 15 uur: Flup Ju Bedrijf, Air
Design, San Francisco Mime Troupe. 16 uur:
Poppenteater Jozef van de Berg, Teatro
Equatoriano. 21 uur: Poppenteater Jozef
van de Berg. 22 uur: Dogtroep.
FILM. 20 uur: experimentele films van
Peter Rubin. 22 uur: cinema van Footsbam
Theatre en People Show.
VONDELPARK. 14 uur: Steve Hansen.
Maandag 9 juni
BINNEN. 15 uur: Friends Roadshow. 16
uur: Bob Caroll. 19.30 uur: Toneelgroep
Baal. 20 uur: Ka Theater, Feike Boschma,
Beeldend Theater, Friends Roadshow. 20.30
uur: Pyramide op de Punt, Tukak Teatret. 21
uur: Triad Stage Alliance, Popgroep Braak,
Bob Downes en dichters. 21.30 uur: Feike
Boschma, Stichting Dansproduktie. 22 uur:
Hector Malamud, One World Poetry. 23 uur:
Link, Raffia, Sharon Landau. 24 uur: Jean
Bergin/Emst Reysiger/Han Bennink.
BUITEN. 14 uur: Amsterdams Vuilharmo-
nies Orkest. 15 uur: Flup Ju Bedrijf, Air
Design. 22 uur: Dogtroep.
FILM. 20 uur: Nederlandse animatiefilms
(van onder anderen Gerrit van Dij). 22 uur:
Dogtroep.
Dat de allesbehalve innemende aanpak
van deze dirigent niet beperkt bleef tot
één programmagedeelte, bleek uit de
weergave van Hindemiths Concert voor
strijkers en koperblazers uit 1930, dat in
deze uitvoeringsversie overspannen ge
spierd en Duitser en vierkanter dan ooit
klonk. Bij een minder hardvochtige aan
pak is deze muziek nog wel te hebben,
maar in een dergelijke benadering word
je er haast akelig van. Dan is het ook niet
meer mogelijk om je te bezinnen op de
achtergrond van een interessante vakma
tigheid, waardoor dit stuk tenslotte nog
altijd een zekere aantrekkelijkheid zou
kunnen hebben. i
