Fijnzinnig ontwikkelde voorstelling op lokatie gespeeld
Intrigerend toneel in Zomergasten
exposities
Ritmische effectiviteit in première bij Hoketus
Gastarbeidersstuk wat
erg onwaarschijnlijk
Treffend engagement spreekt
uit Rzewski" s The Price of Oil
I
Leonard Huizinga
overleden
Human League
Kindertheater Grips speelt Ein Fest bei Papadakis
Pistol Teatret
vermakelijk
■Mn
KUNST
WOENSDAG
19 8 0
1 1
JUNI
WASSENAAR. Het toneel
spel Zomergasten, het eerste dat
de Russische schrijver Maxim
Gorki schreef, gaat over mensen
zoals we die ook kennen uit tal
van stukken van Tsjechov. Men
sen die zich vervelen. Maar bij
Gorki zijn het toch mensen van
een ander slag. Het gaat hier ei
genlijk meer om individuen die
zich gedragen als de karakters in
Tsjechovs stukken, die vooral
gaan over de niet zo hard wer
kende klasse. Bij Gorki gaat het
om afstammelingen uit de arbei
dersmilieus, die zich door hun
ontwikkelingen tot een bepaalde
maatschappelijke positie hebben
opgewerkt. Het is een verschil dat
voor mij de mensen uit Zomer
gasten nou juist een beetje inte
ressanter maakt, dan die uit Oom
Wanja of De Kersentuin.
PROGRAMMA
Coöperatieve.
19.30
uur:
KO VAN LEEUWEN
Donderdag 12 juni
ALMA POST
-
De Haarlemse kunstenaar Frans Ver-
poorten exposeert een serie etsen over het
Arabische alfabet in het Schiedamse Ste
delijk Museum tot en met 20 juli.
Voorstelling: Zomergasten van Maxim Gorki. Gespeeld door een ad hoe
gezelschap, gevormd door Onafhankelijk Toneel en Initiatives Populaires.
Regie en idee Mirjam Koen en Matthias de Koning. Met Jose Alders, Wilfred
Alders, Yolande Bertsch, Leny Breederveld, Aat Ceelen, Jacques Commandeur,
Liesbeth Coops, Eric den Hartog, Esco Heil, Jaap Hoogstra, Kees Hulst, Diane
Lenslnk, Ditha van der Linden, Matthias Maat, Ad Olree, Corry Prinsen, Rieks
Swarte en Marc Warning. Holland Festival, 10 juni 1980, Landgoed Clingen-
dael, Wassenaar. Zomergasten blijft daar t.m. 10 juni. Vertrek vanaf de
Koninklijke Schouwburg Den Haag (speciale bus). Van 24 t.m. 28 juni in
Rotterdam.
De inrichting van de deels verpauperde
villa geeft de spelers trouwens aantrekke
lijke mogelijkheden. Er zijn door tal van
dubbele openstaande deuren heen prach
tige doorkijkjes, zoals je ze wel in films
van Antonioni tegenkomt. En ze worden
zo gebruikt dat er op die momenten een
geraffineerde schoonheid aan beeldcom
posities onstaat.
mentaar op de lieden die zij moet bedie
nen. Een knappe twee-eenheid van Leny
Breederveld, al gaat het hier niet om de
belangrijkste rol in het stuk.
Mijn geestdrift voor deze fijnzinnig ont
wikkelde voorstelling is groot. De hele
avond volg je de personages, van vertrek
tot vertrek, met intense betrokkenheid. Je
zit er bovenop, als de kleine intriges zich
voltrekken en bent getuige van de een
voud van spelmiddelen en het maximale
dramatische effect ervan. Het collectief
van spelers en regie verzorgde zelf de
kostuums, die een stil commentaar geven
op de karakters welke er in rondgaan.
Van 14 juni tot en met 3 augustus is de
expositie Hedendaagse Vlaamse Kunst te
zien in het Zonnehof (Amersfoort). Dage
lijks geopend van 10-17 uur, zondag van
13-17 uur.
Werk van Mari Ros en Frans de Haas is
van 13 juni tot en met 9 juli geëxposeerd in
Galerie Mokum (O. Z. Voorburgwal 334,
Amsterdam). Dagelijks geopend van 11-18
uur, behalve zondag.
geslaagde makelaar op de wilde oliemarkt
van Rotterdam zwijmelt in zijn glorierijke
jacht op telkens grotere speculatiewinsten
en zet in cleane taal de junglewetten van
zijn vrije beroep uiteen. Aan de andere
kant doet een oliearbeider zijn ontsnap
ping aan de apocalyps van het gekapseis
de boorplatform Alexander Kieland uit
een. Deze ramp, die aan zo’n 150 arbeiders
op 26 maart van dit jaar het leven kostte
was de inspiratiebron van Rzewski.
In zijn uitwerking is The Price of Oil,
met het cleane betoog van de zakenman
als tegenwicht voor de menselijke ellende
van de gemiddelde arbeider, meer dan
alleen maar effectief. Rzewski heeft in dit
stuk met ogenschijnlijk eenvoudige ex-
De toegift is een cover van Gary
Glitter’s Rock ’n Roll. Nu vormde dit
stampertje in diens gewild gespierde
versie al een giller en een anachronis
me, maar in de parodie van The Hu
man League een van de aardigste,
Elektronikaspecialist Martyn Ware van The Human League.
(Foto Lex van Rossen)
Les
uur:
uur:
uur:
Huizinga schreef echter niet alleen hu
moristische boeken. Vlucht uit Morotai
(1962), de verhalenbundel De mantel der
liefde (1963) en een biografie van zijn
vader (1963) toonden de serieuze kant van
zijn persoonlijkheid.
BUI
De
D
X)
Si
O
0)
Deze intrigerende Zomergasten, die ik
best nog eens wil zien, heeft een knappe
opbouw van dramatische spanning gekre
gen. De escalatie van gevoelens wordt
naar mate de voorstelling vordert steeds
duidelijker merkbaar en de slotscène, met
aan twee kanten publiek, dat in het volle
licht onbarmhartig getuige is van de ver
schillende persoonlijke ontluisteringen, is
een briljante regievondst.
zich van elektronika bedienende nieu
we groepen aan het Britse popfirma-
ment weet je helemaal niet meer wat
je als geloofwaardig moet aanmerken.
Heerlijk dus.
Tot en met 6 juli is er in het bezoekers
centrum van Gemeentewaterleidingen in
Vogelenzang een expositie van etsen, te
keningen, litho’s en aquarellen van Kees
van Scherpenzeel te zien. Dagelijks ge
opend van 9 tot 17 uur.
de musici te stellen een mogelijk nog
sterker dwangmatige en mechanische in
druk maakt. Hoewel Bint een te langduri
ge uitwerking is van het langzaam „opvul
len” van in zestienden uiteenvallend
maatschema door twee elkaar spiegelen
de spelersgroepen, dwingt het stuk toch
respect af door de suggestief-electroni-
sche werking van sommige klankresul-
taten.
Hoketus, een zeer talentvolle groep mu
sici rond Louis Andriessen, wordt helaas
teveel gezien als een aardigheidje. Ook in
het kader van dit Holland Festival functi
oneren hun concerten als marginaal. Het
ensemble verdient door de benadering
van nieuw werk en als inspiratiebron voor
eigentijdse componisten nog een forse op
waardering. JOHN OOMKES
Het Zweedse Pistol Teatret brengt de
voorstelling Het Eiland voor de jeugd op
het Fools-terrein. Dit verhaal over kin
deren op een onbewoond eiland, wordt
door de acteurs in een verrassend ver
makelijke Nederlandse versie gespeeld.
Het verzorgde geluidsdecor, een menge
ling van oerwoudgeluiden en live-mu-
ziek, vormt een opmerkelijk staaltje van
theatertechniek. Het niet minder fraaie
decor geeft een suggestieve doorlijk
naar een plek in het oerwoud met rots
en waterpartijen. Na een vliegtuigonge
luk vinden zes kinderen elkaar daar
terug. Zonder volwassenen proberen zij
hun eigen leventje te leiden, met spellet
jes, maar ook met angsten en machts
strijd over de voedselvoorziening en de
vervulling van het leiderschap. De vraag
rijst hoe weer thuis te komen, vooral
wanneer iemand een monster denkt te
zien. Het blijkt uiteindelijk toch allemaal
mee te vallen, want dat „monster” ver
vult zelfs een belangrijke rol in de goede
afloop van de geschiedenis, die zowel
voor kinderen als volwassenen erg ver
makelijke situaties oplevert. (J.B.).
Dat zijn natuurlijk veelgehoorde voor
oordelen, maar een bezwaar vind ik dat
kindertheater Grips in zijn voorstelling
Ein Fest bei Papadakis ze in de mond legt
van een volslagen idioot. Muller kampeert
naast een overgelopen vuilniszak, wassen
doet hij zich nooit, hij klimt ’s nachts
dronken in het campingbord, dat hij bo
vendien vernielt. Ik hoop niet dat Grips
zich zo dé arbeider voorstelt, en evenmin
dat ze denken dat alleen botte mensen als
Muller vooroordelen koesteren. Waarom
niet een normaal uiterlijk beschaafd type
genomen, die in zijn hart denkt wat Muller
hardop zegt?
Aan het eind van het stuk is er dankzij
de kinderen van Muller en Papadakis
toenadering gekomen, en dansen allen de
sirtaki over de camping. Een onwaar
schijnlijk snelle ommezwaai voor een
bordkartonnen hoofd als Muller, die bo
vendien wordt gevolgd door een senti
menteel lied in de kinderen van één aarde-
sfeer.
Grips speelde trouwens weer prachtig.
Christian Veit (Papadakis) was even
Grieks als Dietrich Lehmann (Muller)
Duits. De kostuums klopten tot in details,
iets wat overigens voor alle Gripsvoorstel-
lingen die ik zag gold. Minder gelukkig
was ik met het decor. De twee families
hebben ieder een sheltertje waar zeker de
Müllers, die met zijn drieën zijn, niet in
passen, en bovendien is het vandaag de
dag duidelijk het kampeergerei van de
intellectueel. Bij een realistische voorstel
ling als deze had ik een caravan genomen,
en dan had ik meteen de hoeveelheid
slaapzakken en luchtbedden gelijk ge
maakt aan het aantal slapers. Kinderen
letten op zulke dingen.
Voorstelling: Ein Fest bei Papada
kis, toneelstuk voor mensen vanaf 8
jaar door Volker Ludwig en Christian
Sorge. Groep: Gripstheater, Berlijn.
Regie: Jörg Friedrich. Muziek: Birger
Heymann. Toneel en kostuums: Wal-
traut Mau. Spelers: Christian Veit,
Stefan Gossler. Dietrich Lehmann,
Stefan Fredrich, Benita Rinne, Serpil
Simsek. Gezien op 10 juni in De Kra
keling, Amsterdam. 13 juni Rotterdam
theater Zuidplein, 17 juni Utrecht
Blauwe Zaal (In het kader van het
Holland Festival).
Onder regie van Miljam Koen en Mat
thias de Koning en met een grote eigen
inbreng en verantwoordelijkheid hebben
de spelers van dit ad hoc gezelschap een
stuk werk afgeleverd dat zelfs in deze
eerste niet geheel voltooide vorm impo
neert door eenvoud en directheid. Geen
peperdure decors om tot realisering te
komen, maar een verbond met de toneel-
illusie en de werkelijkheid. Daardoor ont
staat een heel bijzonder welhaast filmisch
effect, dat nog eens geaccentueerd wordt
in de rol van de gedienstige Sasja, die ook
het publiek begeleidt. In haar stil spel
levert zij op bijna schampere manier com-
AMSTERDAM. Muller en Papadakis
zijn allebei arbeider, alleen staat er bij
Papadakis gast- voor. Als ze naast el
kaar op de camping komen te staan leidt
dat tot onaangenaamheden van de kant
van Muller, die hij zelf eigenlijk niet
goed staven kan. Zijn belangsrijkste
grief is dat Papadakis op „zijn” plek
staat, en daarbij haalt hij andere bezwa
ren in de sfeer van gastarbeiders horen
hier niet en stinken bovendien.
Zomergasten is nu uitgebracht door een
groep van acteurs waaraan enkele talent
volle medewerkers zijn toegevoegd, die
geen toneelspeler van beroep zijn. Het
gaat om een samenwerking tussen Onaf
hankelijk Toneel en Initiatives Populai
res, een soort kunstenaarscoöperatie met
vogels van diverse pluimage. Een finan
ciële bijdrage van het Holland Festival
heeft de realisering van deze zeer bijzon
dere produktie mogelijk gemaakt. Geen
weggegooid geld, want wat hier tot stand
gebracht is kan een confrontatie met de
pretentieus gepresenteerde Schaubühne-
voorstellingen ten volle aan.
Het idee Zomergasten op te voeren be
stond bij het Onafhankelijk Toneel al wat
langer. Vorig jaar zomer kregen Mirjam
Koen en Matthias de Koning het idee het
stuk op lokatie te gaan spelen. Dat wil
zeggen: in een heuse villa met rijkeluis-
tuin ter grootte van een natuurgebied, de
weelde van de kapitaalbezitters. Een idee
dat frappant aansluit bij Gorki’s ontwik
kelingen, wiens leven zich uitstrekte over
de vervallen nalatenschappen van het ka
pitalisme, nadat de revolutie van Lenin
zijn beslag had gekregen.
De première van Zomergasten had
plaats op het landgoed Clingendael in
Wassenaar. Een royaal landhuis, eens ge
kraakt geweest en nu verkerend in de
dreiging van definitief verval. Er kan
hooguit zo’n zestig man publiek bij de
voorstelling, die zich door het huis heen
afspeelt. We beginnen met het omhoog
kijken in het majestueuze oude trappen-
huis, waar de eerste kennismaking met
een deel van de personages een feit wordt.
Daar worden de eerste tekstregels ge
speeld, waarna de scène zich verplaatst
naar de salon.
AMSTERDAM. Het instrumentari
um is simpel, effectief en geeft een zeer
suggestief geluid. Metalen buizen met
een doorsnee van zo’n anderhalve centi
meter zijn als futuristische orgelpijpen
aan elkaar gelast. Door met de vlakke
hand er aan de bovenzijde op te slaan
ontstaat een metalig percussiegeluid, dat
door middel van richtmicrofoontjes ef
fectief versterkt kan worden. Doordat de
buizen van verschillende lengte zijn, ont
staan geluiden van gevarieerde toon
hoogte. Vrijwel alle leden van het Ensem
ble Hoketus slaan in elkaar overlappen
de ritmes op deze inventieve electroni-
sche bongo's.
Het resultaat is een voortdurend wisse
lend ritmisch patroon, dat door accenten
op de panfluit en andere, simpel aange
blazen buizen in een fabrieksmatige me
chaniek resulteert. Tijdens het eerste deel
van The Price of Oil van de Amerikaanse
componist Frederic Rzewski, dat gister
avond zijn wereldpremière beleefde in
Bellevue, vormt het ritmische patroon een
haast vanzelfsprekende basis voor door
elkaar heen verweven teksten, die hoewel
ze op krantenberichten en interviews ge
baseerd zijn, een poëtische en aangrijpen
de werking krijgen.
Twee rollen zet Rzwevski, die dikwijls
in zijn werk van zijn politieke en maat
schappelijke engagement laat blijken, in
The Price of Oil tegenover elkaar. Een
In de Oosterpoort in Hoorn is van 18
juni tot en met 10 augustus een tentoon
stelling onder de titel Sterctebouwing in
Hoorn ingericht. Geopend: maandag tot
en met vrijdag van 14 tot 17 uur, zaterdag
en zondag van 12-17 uur.
Het leuke van dit uit Sheffield af
komstige kwartet ligt in de wijze waar
op zij hun futuristisch aandoende aan
pak zelf enigszins weten te relativeren.
Hoewel taperecorders, synthesizers en
projektieapparatuur het podiumge-
beuren bepaalt en het voor de luiste
raar volstrekt onduidelijk is wie of wat
welk geluid voortbrengt, zoeken de
elektronikaspecialisten lan Marsch en
Martyn Ware, zanger Phil Oakey en
projectiespecialist Adriaan Wright het
niet in een alles overdonderende aan
pak. De communicatie met het publiek
is eerder teruggebracht tot een mini
mum, slechts de smartelijke zang van
Oakley lijkt bij The Human League het
laatste overgebleven conventionele ele
ment te zijn.
Toch weet The League, die al twee
maar dan door het ontbreken van de
diaprokeetie weinig opbeurende al
bums op zijn naam heeft staan, je aan
het denken te zetten. De songs mogen
in hun constructie dan wel net zo con
ventioneel zijn als veel ballroommu-
ziek uit de jaren vijftig, de teksten zijn
dan niet. Met prachtig visueel materi
aal illustreert Wright hoe genuanceerd
The League denkt over de huidige tijd.
In plaats van zelf als een SF-achtige
band door het leven te gaan, waar
schuwt een synthesizergroep nu voor
de komende tijden. (J. O.).
Haarlem: De Toekomst gaat het helemaal
maken (Stadsschouwburg, 20.15 uur).
Amsterdam: Thijl (Stadsschouwburg,
19.30 uur); Le Testament de Villon (Centrum
Bellevue, 20.30 en 22 uur); Humboldts’s Cur
rent (Mickery Theater, 20.30 uur); De Ont
dekking (Universiteitstheater, 20.30 uur);
Nationale Ballet (Theater Carré, 20.15 uur).
Muiderslot: Li Gieus de Robin et de Mari
on (20.15 uur).
Rotterdam: Boven Drijven (De Lantaren,
20.30 uur); Ensemble Hoketus II (De Doelen -
kleine zaal, 20.15 uur); Aus der Fremde
(Schouwburg, 20.15 uur).
Utrecht: ABCDEFG (Muziekcentrum Vre-
denburg, 21 uur): Jozef van den Berg) Cen
trum ’t Hoogt, 20.30 uur).
Den Haag: Zomergasten (Koninklijke
Schouwburg, 19.30 uur); Werkcentrum Dans
(Hot Theater, 20.30 uur).
Schiedam: BEWTH (Scheepswerf, 22 uur).
Jango Friends. 20.45: Be-
wegingsgroep Bart Stuyf. 21
uur: CFR, Parisiana, Werk-
teater, Mobil Rheinmain
Theater. Footsbarn Theatre.
21.30 uur: Black Theatre. 22
uur: Bloolips, Performance
Theatre. 22.15 uur: Theatre
National de Bucarest, Les
Clowns Macloma. 23 uur:
Bam Sisters, Volker Spreng-
ler. 23.30 uur: Carlos Trafic/
Katie Duck. 24 uur: Stuch-
man, Loose Ends, Cvoci.
BUITEN. 14 uur: Amster
dams Vuilharmonisch Or
kest. 15 uur: Air Design, Ge
broeders Flint. 16.30 uur:
Wespetheater. 17 uur: The
Barneys. 18 uur: Les Acro
bats, Theatre de l’Unité. 21
uur: Flup Ju Bedrijf. 22
uur: Dogtroep.
Film. 20 uur: films van Ra
quel Servais i.s.m. Holland
Animatie. 22.15 uur: Fools
van Antony Please.
VONDELPARK. 21
Theatar Roma.
Ook schreef Huizinga enkele toneel-
I stukken waaronder Om de lieve vrede,
Geen nieuws van vader en Na zonneschijn
komt regen. Ook het eerste boek over
Adriaan en Olivier werd voor toneel
j bewerkt.
Vrijdag 13 juni
Amsterdam: Boven Drijven (Stads
schouwburg, 20.15 uur); Aap verslaat de
Knekelgeest (Tent frankendael, 20.15 uur);
Beiaardconcert (Paleis op de Dam, 20 uur);
Humboldt’s Current (Mickery Theater, 19.30
en 22 uur); De Ontdekking (Universiteitsthe
ater, 20.30 uur); Nationale Ballet (Theater
Carré, 20.15 uur); Pauline de Groot/Pooh
Kaye (De Ijsbreker, 20.30 uur).
De Haag: de Testament de Villon (Konink
lijk Conservatorium, 21 uur); Zomergasten
(Koninklijke Schouwburg, 19.30 uur); Tan
zania - Makonde Dansen (Hot Theater, 20.30
uur).
Haarlem: De Toekomst gaat het helemaal
maken (Stadsschouwburg, 20.15 uur).
Muiderslot: Li Gieus de Robin et de Mari
on (20.15 uur).
Schiedam: BEWTH (Scheepswerf, 22 uur).
Rotterdam: Ein Fest bei Papadakis (Thea
ter Zuidplein, 19 uur); Krishnattam (De Doe
len - grote hal, 20.15 uur).
Utrecht: Max und Milli (Stadsschouwburg
- blauwe zaal, 15 uur); Jozef van den Berg
(Centrum ’t Hoogt, 20.30 uur); Diablada del
Oruro (Bolivia) Muziekcentrum Vredeburg,
20.15 uur).
Scheveningen: Nederlands Dans Theater
(Circustheater, 20.15 uur).
Busby Berkeleys, Cvoci.
24.30 uur: Volker Spengler.
BUITEN. 14 uur: Amster
dams Vuilharmonies Or
kest. 15 uur: Air Design, Na
tural Theatre, Sheer Mad
ness, Mekaniek. 16 uur: Wes
petheater. 16.30 uur: Lol
Coxhill. 17 uur: The Bar
neys. 19 uur: Jan’s Jam. 20
uur: Gebroeders Flint. 21
uur: Flup Ju Bedrijf. 22
uur: Dogtroep.
FILM- 20 uur: films van
Raquel Servais i.s.m. Hol
land Animatie. 22 uur: Per
formance met BEWTH,
Dogtroep en Carlos.
Vrijdag 13 juni
BINNEN. 15 uur: Prague
Pocket Theatre. 16 uur: Ine
ke Cohen, Schlicksupp Tea-
ter Trupp, Stage Space The
atre
uur: Toneelgroep Baal. 20
uur: Beeldend Theater, Fa
rid Chopel, Studio Laren,
Studio K, Parisiand, Thea
tre on a String. 20.30 uur:
Donderdag 12 juni
BINNEN. 15 uur: Prague
Pocket Theatre, Tukak. 16
uur: De Werkschuit, Bob
Caroil, stage Space Theatre
Coöperatieve, Ins/Mannen
van de Dam. 17 uur: Studio
Laren. 19.30 uur: Bewe-
gingsgroep Bart Stuyf, To
neelgroep Baal. 20 uur:
Beeldend Theater, Perfor
mance Theatre, Studio K.
Theatre on a String. 20.30
uur: Jango Friends, Waste
of Time. 21 uur: Bloolips.
CFR. Werktheater, Mobil
Rheinmain Theater. Barba
ra Duyfjes, Footsbarn Thea
tre. 21.30 uur: One World
Poetry, Graziella Martinez,
Black Theatre. 22 uur: Doe
maar. 22.15 uur: Theatre Na
tional de Bucarest,
Clowns Macloma. 23
Erik de Volder. 23.30
Carlos Trafic. 24
Dutchman, Sharon Landau.
Zijn memoires publiceerde Huizinga in
1969 onder de titel Mijn hartje wat wil je
I nog meer, waarin hij verslag deed van zijn
I ervaringen tijdens zijn vele reizen.
WASSENAAR. De letterkundige en
schrijver mr. Leonard Huizinga is maan
dag op 73-jarige leeftijd overleden in zijn
woonplaats Wassenaar. Leonard Huizin
ga werd vooral bekend door zijn boeken
over Adriaan en Olivier.
De schrijver werd op 3 augustus 1906 in
Groningen geboren als zoon van de histo
ricus Johan Huizinga. Nadat hij rechten
had gestudeerd aan de Rijksuniversiteit
in Leiden werd hij in 1929 planter op Java,
in het voormalige Nederlands-Indië. Later
was hij enige tijd werkzaam als journalist
voor De Telegraaf en het Algemeen Han-
delsblad.
Zijn debuut als schrijver maakte hij in
1936 met De gestroomlijnde wereld, dat
meteen daarna werd vervolgd met Het
vierde geslacht en O...zei ik.
In 1939 verscheen Adriaan en Olivier,
een vrolijke geschiedenis over een straat
arme tweeling. Later schreef Huizinga
enkele vervolgen op deze humoristische
roman. Het laatste verscheen in 1979 on
der de titel Adriaan, Olivier en Tarzan.
Concert: Ensemble Hoketus in Cen
trum Bellevue. Samenstelling: Louis
Andriessen, Gerard Bouwhuis, Gene
Carl en Cees van Zeeland (piano),
Huib Emmer en Jeanette Yanikian
(basgitaar), Paul Koek en Luuk Nag-
tegaal (slagwerk), Renato Freyggang
en Patricio Wang (panfluit), Jan Wil
len van de Ham en Mariëtte Rouppe
(saxofoon), Roeland Radier en
Smith (sprekers). Werken van
Bondt, Rzewsky en Andriessen.
Nog concerten in Utrecht (van
avond), Rotterdam (12/6), Middelburg
(14/6) en Den Haag (16/6).
Amsterdam, 10 juni 1980.
pressie een toch aangrijpend werk gecom
bineerd, dat door het gebruik van het
boven beschreven instrumentarium zelfs
muziektheatrale aspecten in zich draagt.
De twee andere delen van het stuk vor
men een opmerkelijk jazzy-getinte uitwer
king van de ritmische theamtie van het
eerste deel, zij het dat die op saxofoon,
panfluit, conga’s en piano’s wordt ge
speeld. In haastige, clusterachtige accen
ten doet het werk dan bijna benauwend
aan.
Eerder op de avond vormt Bint, een
eveneens van de Hoketus techniek (hik-
techniek) gebruikmakende compositie
van Cornells de Bondt, een werk dat door
hoge eisen aan concentratievermogen aan
Scènebeeld uit Zomergasten, opgevoerd door Onafhankelijk Toneel en Initiatives Populaires. V.l.n.r. Aat Ceelen, Esco Heil, Yolandt. Bertsch,
Ditha van der Linden en Jacques Commandeur. (Foto Jannes dnders)
