van Zwitserland
c
Ex-wereldkampioen behaalde nog nooit Nederlandse titel
f
Wereldrecord
op vijfkamp
INGEDEELD
HOCKEYERS
Moskouploeg
uitgebreid
4
f
■Beccia wint Ronde
99
Om Grote Prijs
Eddy Merckx
i
Zoetemelk: Hopen dat het beter wordt"
pttpost
Als u gevraagd
wordt uw
adres op te
geven, noemt
u er toch ook
de postcode
bij?
ZATERDAG 21
JUNI
1980
15
SPORT
F
•koop
ntie.
Gebruik'm goed.
Kapers
et, het
me
Theoriepraatjes
I
I
r.
z*
(Van onze sportredactie)
ZÜRICH Een keiharde finale in de ochtendetappe en een wande-
i ling van het compacte peloton in de middaguren. Daarmee viel het
j doek in de Ronde van Zwitserland. Dat Ludo Peeters (voor Heddy
Nieuwdorp) de voorlaatste rit op zijn naam schreef en dat Benny
Schepmans in de massale eindsprint op de wielerbaan van Oerlikon
j zegevierde, was eigenlijk alleen interessant voor die twee Belgische
renners. In het klassement zoals dat een dag eerder, na de beslissende
I slag op de flanken van de Klausen, werd opgemaakt, kwam geen
j verandering meer.
(ADVERTENTIE)
A
t)
Knetemann
n.
teer
ven
GERRIE KNETEMANN: „Weinig tijd om ver vooruit te denken
„Denk desondanks niet dat wij zo-
5900).
3344)
k
De uitslag van de elfde etappe: 1. Ludo Peel
ers (Bel) 81 km in 2 uur 1 min., 38 sec.; 2. Heddi
Nleuwdorp (Ned) op 21 sec.; 3. Bruno Wolfer
(Zwi) op 25 sec.; 4. Sergio Santamaria (Ita) op
1.52; 5. Wilfried Wesemael (Bel) op 2.00; 6.
Roland Salm (Zwi) op 2.29; 7. Guido Amrhein
(Zwi) op 2.34; 8. Benny Schepmans (Bel) op 2.52;
9. Lucien van Impe (Bel) z.t.; 10. Charly Berard
(Fra) z.t.; 11. Mario Beccia (Ita) z.t.; 16. Joop
Zoetemelk (Ned) z.t.; 25. Bert Pronk (Ned) z.t.;
27. Theo de Rooy (Ned) z.t.; 33. Ad van Peer
(Ned) op 3.14; 43. Jan van Tilborg (Ned) op 7.25;
altijd iemand anders die daar stond”,
zegt Knetemann, de ex-wereldkampioen
van de Nürburgring.
„Of ik al vaak aan de wedstrijd in
Geulle heb gedacht?” Gerrie Knete
mann herhaalt de vraag en grinnikt.
„Nou, nee. Je hebt als beroepsrenner
weinig tijd om ver vooruit te denken.
Wanneer je in de Ronde van Zwitser
land zit, heb je andere dingen aan je
hoofd. Bovendien, ik ben niet direct de
man die wakker ligt van wedstrijden.
Je kunt vooraf zoveel plannen maken
als je wilt, maar als je geen goeie benen
hebt en als het geluk je in de steek laat,
kun je het verder wel vergeten. Alle
maal die theoriepraatjes vooraf. Niks
voor mij”.
maar eventjes ouuciiing de buit verde
len. Er zijn kapers op de kust, alhoewel
ik het persoonlijk geen ramp zou vinden
als er naast onze ploeg nog een andere
sterke Nederlandse formatie aan de
start zou staan. Geen kwaad woord
over HB maar de praktijk in de Neder
landse criteria heeft geleerd dat ze de
koers op ons afstemmen. In Made, een
paar weken geleden, zaten die jongens
wel zo fel op het wiel van de Raleighs te
rijden, dat we de trucdoos voor de dag
hebben moeten halen om het heft volle
dig in handen te kunnen nemen”.
Desondanks zegt de logica, dat degene
die zondag de best geklasseerde man uit
de ploeg is, tevens kampioen van Neder
land is. Wie die beste man uit het tour-
gilde van de vroegere zesdaagsekeizer
is, zal niettemin moeten blijken. „Het
koersverloop bepaalt wie de steun van
de anderen krijgt”, herhaalt Knete
mann een reeds jarenlang gebezigde op
merking in het team waarvan hij, na
een paar seizoenen in Franse wieler-
dienst, deel uitmaakt.
44. Wies van Dongen (Ned) z.t.; 46. Ad Wijnands
(Ned.) z.t.; 47. Jos Schipper (Ned) op 7.36. Gerrie
Knetemann ging niet van start voor de elfde
etappe.
De uitslag van de twaalfde etappe: 1. Schep
mans (Bel) 2.18,45; 2. Wesemael (Bel) z.t.; 3.
Pevenage (Bel) z.t.; 4. Van Dongen (Ned) z.t.; 5.
Willems (Bel) z.t.; 6. Zweifel (Zwi) z.t.; 7. De-
mierre (Zwi) z.t.; 8. Van Peer (Bel) z.t.; 9.
Cazzolato (Ita) z.t.; 10. Crespi (Ita) z.t.
Eindklassement: 1. Beccia (Ita) 45.13,57; 2.
Fuchs (Zwi) op 2.12; 3. Zoetemelk (Ned) op 3.15;
4. Van Impe (Bel) op 4.25; 5. Willems (Bel) op
4.27; 6. Loro (Ita) op 5.04; 7. Zweifel (Zwi) op
5.50; 8. Schmutz (Zwi) op 6.08; 9. Wellens (Bel)
op 6.28; 10. De Rooy (Ned) op 6.36.
De indeling ziet er als volgt uit:
Hoofdklasse A: Klein Zwitserland, Amster
dam, Laren, tilburg, Oranje Zwart, Schaerweij-
de, Gooische, Groninger Studenten, Breda en
DKS.
Hoofdklasse B: Kampong, HGC, Bloemen-
daal, Hattem, MEP. HDM, SCHC, Geel Zwart.
MOP en Wageningen.
I
»en
it/
Rijn
DEN HAAG. Landskampioen Klein
Zwitserland is voor het eerst sinds jaren
in de nationale hockeycompetitie bij de
heren niet bij de traditionele concurrent
Kampong ingedeeld.
te slecht was om verder spelen mogelijk te
maken, en nauwelijks hadden de spelers
het veld verlaten, of de regen kwam als
een gordijn naar beneden.
Voordat dat sombere einde van de dag
kwam, was er echter nog volop sensatie in
de laatste twintig minuten. De eerste ge
beurtenis die Lord’s op zijn grondvesten
deed trillen, was het aanzetten van Geoff
Boycot als bowler. Met pet op en trui aan
bowlde hij twee overs, waarin slechts
twee runs werden gescoord door de twee
volledig ingespeelde Westindische gi
ganten.
De tweede en laatste sensatie was het
uitgaan van Richards. Op bowler Willey
produceerde Richards een slag waarvoor
een schooljongen zich zou schamen en
werd hij gevangen door substitute-fielder
Dilley, die voor Hendrick in het veld was
gekomen.
„Laat er geen misverstand over be
staan”, aldus de wereldkampioen van
1978. „Ik zou in mijn zevende jaar als
professional een nationale titel heus wel
op mijn naam willen hebben, maar ik
kan hem niet op voorhand bestellen.
Vorig jaar won ik in de Ronde van
Zwitserland, die net als nu twee dagen
voor het Nederlands kampioenschap
eindigde, liefst vier etappes. In Geulle
reed ik de daaropvolgende zondag als
een krant. Ik kreeg mijn benen niet
rond. Naar ik meen eindigde ik als vijf
tiende. Deze keer heb ik het in Zwitser
land met veel minder moeten doen. Wie
weet eindigt de titelstrijd nu wel in een
succes voor mij. Zondagmiddag, om een
uur of vijf, weet ik het exact”.
Ongeveer twintig renners worden
gecontracteerd: Hinault, Knudsen,
De Vlaeminck, Moser, de Zweed
Tommy Prim, Bernaudeau, Saronni,
Criquielion, Bert Oosterbosch, Wil
lems, De Wolf, Lubberding, Mutter,
Braun, Pollentier, Kuiper, Van Sprin-
gel en als hij nog niet tot dit selecte
gezelschap behoort de nieuwe we
reldkampioen (31 augustus in Sallan-
ches) plus de nieuwe kampioen van
België. De huidige titelhouder in Bel
gië is Gerry Verlinden.
MOSKOU. De Sovjetrussische atlete
Olga Koeragina heeft in het Leninstadion
in Moskou het wereldrecord vijfkamp
verbeterd. Zij kwam tot een totaal van
4856 punten, zeventien meer dan het oude
record van haar landgenote Nadesjda
Tkatsjenko, dat van 18 september 1977
(Rijssel) dateert.
De roeiafvaardiging bestaat uit;
DAMES: Skiff: Hette Borrias. Twee
zonder: Joke Dierdorp en Jacqueline Ste-
fels. Dubbel vier: Jos Compaan,Greet Hel-
lemans, Lily Meeuwisse, Ineke Donker
voort en Monique Pronk (stuurvrouw).
HEREN: Dubbelvier: Ronald Florijn,
Ronald Vervoort, Jeroen Vervoort en Vic
tor Scheffers.
(Van onze sportredactie)
LONDEN Na de in alle Engelse dag
bladen als „historisch” betitelde innings
van 123 runs van Graham Gooch op don
derdag (The Times had zijn foto zelfs op
de voorpagina), was op de tweede dag
van de Lord’s Test al snel het woord aan
de Westindische batsmen uit Barbados,
Antigua en Guyana. In 65 minuten verlo
ren de Engelsen vrijdagmorgen hun laat
ste drie wickets voor 37 runs. De twee
staart-batsmen, Willis en Hendrick, zorg
den nog voor een zeer levendig slot door
voor het laatste wicket 24 runs te scoren,
alvorens Willis, die veertien runs scoor
de, door Garner werd gebowld. Hendrick
bleef met tien knock-out.
Dit laatste tweetal scoorde ieder twee
maal een vier en Willis scoorde zelfs een
vijf door een overthrow bij een poging
van Bacchus om van grote afstand het
wicket in één keer te raken. Van de vijf
Westindische bowlers verlieten er drie
zonder wickets het veld, doordat Holding
(zes voor 67 in 28 overs) en Garner (vier
voor 36 in 24 overs) in eendrachtige sa
menwerking de Engelse innings beperk
ten tot een totaal van 269 all-outs.
De Westindische start was meer dan
indrukwekkend. Gordon Greenidge sloeg
in de allereerste over van Bob Willis drie
vieren in drie verschillende richtingen en
weet ik ook wel dat wij, de Raleighs, een
sterk blok vormen in het peloton dat op
de Slingerberg in actie komt”, aldus
Knetemann.
DEN HAAG. In de tweede bespre
king tussen het Nederlandsch Olympisch
Comité en de Koninklijke Nederlandse
Atletiek Unie is de olympische atletiek-
afvaardiging met twee deelnemers uitge
breid. Sprintster Els Vader en 400 meter-
hordenloper Hugo Pont. Voor laatstge
noemde geldt dat zijn inschrijving voor
lopig is. Verspringster Edine van Heezik
en lange-afstandloper Gerard Tebroke
konden in de ogen van het NOC geen
genade vinden.
(Van onze sportredactie)
ZÜRICH Tussen de finish van de 44ste Ronde van Zwitserland en de start van
het nationaal kampioenschap liggen amper veertig uur. Dan trekken Zoetemelk,
Knetemann, Jan Raas, Lubberding, Kuiper, Jo Maas, Van de Velde, Pirard, Pronk,
Van der Meer en noem verder maar op de toeclips aan voor de strijd om het rood-
wit-blauwe eretricot. Niet alle Nederlandse toppers en outsiders hebben overigens
slag geleverd op de Zwitserse wegen alvorens naar het Zuidlimburgse Geulle af te
reizen. Sommigen waren in Franse etappewedstrijden present: Midi Libre en Tour
de l’Aude. Weer anderen draaiden warm op de Italiaanse wegen (Schuiten
bijvoorbeeld) of verkozen het getol rond Belgische patat-frietkramen en draaimo
lens als warming-up.
In ieder geval: het Nederlands kampi
oenschap staat voor de deur. En zo’n
titel heeft nog altijd grote waarde, ook al
hebben vooral Zoetemelk, Jan Raas,
Kuiper en Knetemann reeds zoveel an
dere successen in hun loopbaan verg
aard, dat ze de strijd in Geulle beslist
niet als „de wedstrijd van het jaar” wil
len bestempelen.
„Twee keer heb ik op het Nederlands
kampioenschap beslag gelegd. Als ik het
voor de derde keer kan doen, is dat iets
waaraan ik veel sportieve betekenis zal
hechten. Ik win graag, maar zo denkt de
rest van het veld er natuurlijk precies
eender over”, merkte Joop Zoetemelk
tijdens een rustig moment in de Ronde
van Zwitserland op, toen de titelstrijd
van zondag 22 juni ter sprake kwam.
„De keren dat ik Nederlands kampi
oen werd, was in het begin van mijn
loopbaan als beroepsrenner. De laatste
jaren stond ik als renner van een Franse
merkenploeg altijd tegen een overmacht
van Raleighs. Zondag is het precies an
dersom. De tegenstanders van vorige
keren zijn nu mijn ploeggenoten. Maar
het betekent tevens dat het teambelang
opnieuw een rood-wit-blauwe trui in de
weg kan staan”.
Minder vaak dan Joop Zoetemelk
maar toch eveneens alle keren dat hij
startte ook als potentiële kandidaat voor
de titel, was Gerrie Knetemann in het
Nederlands kampioenschap present.
„Het wordt de zevende keer, als ik mij
goed herinner”, vertelt Knetemann.
„Wanneer ik de amateurseizoenen erbij
tel, zal ik onderhand wel een dozijn
wedstrijden om de nationale titel heb
ben verreden. De keren dat ik als kampi
oen uit de bus kwam, zijn makkelijk te
tellen”.
Een humoristische opmerking van de
Kneet, want hij hoeft immers niet te
tellen, om de doodeenvoudige reden dat
hij nooit op de hoogste trede van het
platform hoefde te verschijnen. „Er was
Knetemann vergeet uiteraard niet dat
behalve HB („Wij starten met dertien
man. Zij, de Raleighs, met twaalf’, zegt
chef d’equipe Henk Koopmans van ’s
lands tweede profploeg) ook nog man
nen als Kuiper, Schuiten, Frits Pirard,
de gebroeders Van Houwelingen, de in
eigen streek rijdende Wim Maessen en
een andere Limburger, Jo Maas, aan het
hoofd van een vijftal renners uit de
DAF-ploeg start. Inclusief Langerijs,
Van Gerwen en Stamsnijder, de ama-
teurkampioen van vorig jaar. Er kan
want wie is in staat om officieel het
tegendeel te bewijzen een combine in
elkaar gestoken worden. Er kan zoals
dat in rennerstaal luidt „een slag”
tegen de formatie van Peter Post ge
maakt worden. Probeersels in ieder ge
val om het de gedoodverfde favorieten
zo lastig mogelijk te maken.
De binnenkort 25 jaar wordende Itali
aan Mario Beccia bleef in de gele trui en
hij behaalde met het veroveren hiervan
zijn eerste grote overwinning in de inter-
I nationale wielerwereld. Mario Beccia
verdiende deze triomf ten volle. Hij
wachtte precies eender als Zoetemelk,
Van Impe en de Zwitserse favorieten tot
de voorlaatste dag om toe te slaan.
Het verschil met de anderen was dat Bec-
I cia slaagde en de anderen duidelijk te kort
kwamen. De voorsprong die Beccia in de
allesvragende bergetappe veroverde, loog
er niet om. Na twee achtereenvolgende
zesde plaatsen in de eindstand van de
I Giro d’Italia, was er nu opeens een victo-
I rie die hem in eigen land niet was toege
dacht, omdat zoiets alleen voorbestemd
leek voor de cracks Saronni, Moser, Ba-
ronchelli en Battaglin. De Italiaanse ve
detten waren echter niet aanwezig in de
Ronde van Zwitserland, omdat er tegelijk
I met het evenement van organisator Sepp
Vögeli in Italië een paar wedstrijden wer
den verreden voor het nationaal merken-
kampioenschap.
Beccia en zijn sponsor, Hoonved, plus
chef d’equipe Dino Zandegu (de oud-ren-
ner die in de jaren ’60 onder meer de
j Ronde van Vlaanderen op zijn naam
schreef), dachten in Zürich uiteraard geen
seconde meer aan de ploegenstrijd in ei
gen land. Zij hadden het succes op zak dat
zij beoogden. Vreugde derhalve in de klei-
I ne Italiaanse kolonie. Tevredenheid in het
kamp van Godefroot’s IJsboerkes, die
niet alleen zeven etappes wonnen (Wil
lems zes en Peeters een), maar die tevens
constateerden dat Daniël Willems het
hooggebergte in de toekomst minder
I hoeft te vrezen dan was verwacht.
Een andere Belgische ploeg (het Safir-
team van Florent van Vaerenbergh)
proefde twee keer de smaak van het etap-
t pesucces. De Zwitsers wonnen drie ritten
en hadden good-old Sepp Fuchs op de
tweede plaats in het eindklassement. Te
genover deze oogst was de verzameling
ophefmakende resultaten van de Ra
leighs, die vierde werden in het ploegen-
klassement, minder groot.
Joop Zoetemelk moest een zware slag
incasseren toen hij op zijn terrein, de
bergen, uit de gele trui werd gereden en
uiteindelijk met de derde plaats tevreden
moest zijn. Zelfs geen etappewinst was
gedurende tien dagen weggelegd voor de
renners van Peter Post, ofschoon er in
clusief de proloog liefst dertien keer voor
de overwinning gestreden kon worden.
Niet bepaald een opwekkende conclu
sie, luttele dagen voordat in Frankfurt de
Tour de France begint. „Het heeft geen
zin om er nog lang over na te praten”, zei
Joop Zoetemelk. „Je verandert er toch
niets meer aan. We moeten gewoon hopen
dat het in de Tour beter wordt”.
Op de laatste dag van de Zwitserse
ronde werd de reeds tot zes man geredu
ceerde ploeg van Peter Post (nadat Beat
Breu en Stefan Mutter reeds eerder waren
verdwenen) wederom twee man kwijt.
Gerrie Knetemann verscheen niet meer
aan de start van de voorlaatste etappe en
nadat Ad Wijnands tijdens de korte, maar
fel betwiste rit van Glarus naar Herrli-
berg opnieuw in de achterhoede terecht
kwam, oordeelde zijn chef d’equipe het
beter om de Maastrichtenaar tegelijk met
Knetemann reeds te laten terugkeren
naar Nederland.
De Belg Wesemael (uit de ploeg van
Peter Post) en de Brabander Wies van
Dongen (uit de formatie van Henk Koop
mans) pikten in de laatste rit nog een
graantje mee in de vorm van een eervolle
klassering. Hetzelfde deed Heddy Nieuw
dorp in de ochtendetappe, waarin hij wel
iswaar de ontketende Ludo Peeters moest
laten gaan, maar wel de Zwitser Wolfer
versloeg in het gevecht om de tweede
plaats. Overigens bereikte de HB-equipe
van Koopmans precies eender als het
team van de Raleighs met vier man het
eindpunt.
Gehalveerde ploegen derhalve in het
tot 49 renners geslonken rennersveld, dat
vorige week woensdag met 78 man sterk
aan de strijd was begonnen.
(Van onze sportredactie)
ZÜRICH. Met de start in de
woonplaats Meisse van de vijfvoudi
ge tourwinnaar Eddy Merckx en de
finish in het Brusselse Heizelstadi-
on, wordt op 21 september een indivi
duele tijdrit over 60 kilometer verre
den, die als Grote Prijs Eddy Merckx
geprogrammeerd staat. Deze koers
belooft meteen een topper op de in
ternationale wedstrijdkalender te
worden.
Winnaar Mario Beccia produdeert een zwakke grijns nadat hij gehuldigd is als winnaar van de 44e editie van de ronde van Zwitserland. Links
naast Beccia de Zwitser Fuchs die tweede werd, rechts Joop Zoetemelk die beslag wist te leggen op de derde positie in het eind klassement.
Goeie benen hebben. Knetemann
heeft geen patent op deze uitspraak. Het
typisch rennersjargon. De woorden ge
ven overduidelijk weer hoe er in het
peloton gedacht wordt over tactiek zus
en techniek zo. Als de vorm er niet is, als
de benen niet meer willen, zoals de geest
ze commandeert, vergeet het dan maar.
Dan helpt alle plannenmakerij niet
meer. De voorlaatste etappe in de Ronde
van Zwitserland was daarvan weer eens
het bewijs. Zoetemelk zou, zo werd door
vrijwel iedereen in de volgerskaravaan
voorspeld, zijn gele leiderstrui met suc
ces over Lukmanier, de Oberalp, vervol
gens ook over de met sneeuw bedekte
Klausenpas dragen. De realiteit was an
ders en de waarschuwing vooraf van
chef d’equipe Peter Post: „Niet te vroeg
juichen. Er moet eerst gereden worden”,
bleek op zijn plaats.
Nu is het Nederlands kampioenschap
op de weg uiteraard niet te vergelijken
met een allesvergende bergetappe in een
grote buitenlandse ronde, maar dat er
eerst gekoerst moet worden alvorens de
prijzen verdeeld worden, staat niettemin
als een paal boven water. „Natuurlijk
West-Indië op dreef
het zouden niet de laatste boundaries van
de dag zijn. Vanaf kwart voor een was het
alles West-Indië dat de klok sloeg. Op 37
ging Greenidge vlak na de lunch nog lbw
op Botham, na in 25 runs vijf vieren te
hebben gescoord, maar dat was voorlopig
het laatste Engelse succes.
Vivien Richards betrad vervolgens het
veld van Lord’s, waarop hij nog nimmer
een test-100 had gemaakt. In zijn voor
gaande 32 testwedstrijden kwamen er
negen centuries van zijn bat. Vrijdag
kwam de tiende. En hoe! Richards pas
seerde de duizend runs in testmatches
tegen Engeland in zijn zesde innings te
gen de Britten. Het werd een groot West-
indisch feest. De supporters uit het war
me Westen kwamen met duizenden om
hun landgenoten toe te juichen. En zij
kregen het volle pond.
Desmond Haynes, die de innings met
Greenidge opende, kon het tempo van
Richards weliswaar op geen stukken na
bijbenen, maar onbetuigd liet hij zich al
lerminst. Richards bereikte met 19 vieren
en een zes de honderd in 125 minuten.
Haynes had tien minuten meer nodig om
de vijftig te bereiken. Maar toen brak ook
hij los. En de enige vraag leek nog of ook
hij deze middag zijn honderd zou halen.
Dat gebeurde niet, want met zijn score
op 92 oordeelden de umpires dat het licht
Niet in superconditie”
