Schitterend gedoseerd groepsgeluid compenseert bezadigder optreden Mink DeVille ontbeert exposities vroegere raffinement Organisten beproefden orgel Utrechtse Dom 5 Je vergeet je snorkel toch zeker ook niet! Je vergeet le zonnebril toch zeker ook niet! 7 I lil CAMLLERO 'ivrn/ 7 i Beleid voor jazz en geïmproviseerde muziek verlangd Toernee nationale politiekapel door Michigan in V.S. 1 Gezamenlijk concert concoursdeelnemers Zanger kan zwaktebod niet verdoezelen Acteur Tonny Foletta overleden 'i >it 13 __J2 DONDERDAG 3 JULI 1980 KUNST I i als 1 n 1 dus t t Niemand naar de Méditerranée zonder vakantieslof. Niemand op vakantie zonder slof. |V/ C EG A R^EfTE S Van Morrison laat niet meer het achterste van zijn tong zien JOHN OOMKES JOHN OOMKES (ADVERTENTIE) JOHAN VAN KEMPEN (Van onze kunstredactie) T i Van Morrison: zekere mate van afstandelijkheid. (foto Lex van Rossen) i. 2,40 Een hardwerkende band, die op zijn tenen moet lopen om een zelfde mate van power over te brengen als indertijd met Al bij de vorige ontmoeting met Morri son (Ahoy 1979) wist hij zich te sparen door de zangeres Katie Kissoon in het vraag- en antwoordspel dat vooral zijn recente, gospelachtige composities be paalt een hoofdrol toe te schuiven. Slechts zo nu en dan manifesteerden zich toen weer de vocale uitbarstingen; op zich schitte rende momenten. Morrison balt dan al Tijdens het concert dat hij vannacht in Paradiso gaf, probeert hij op alle mogelij ke wijzen de hierboven genoemde man co’s te verdoezelen. Een zelfverzekerde, zelfs wat ingebeelde presentatie redt evenwel niet de strekking en inhoud van je betoog, ook al spreek je het met prachti ge stem uit. Via een onlogisch opgebouw de set komt DeVille na Slow Drain en Savoire Faire uit bij slordig gespeelde klassiekers als She’s so tough, Cadillac Walk en Mixed up, shook up Girl. zang, waarin woorden geen zin meer lij ken te hebben en een eenvoudige vocalise ren tot de hoogste kunst verheven wordt. Wat voor Ahoy opgeld deed, geldt ook nu. Katie’s rol mag dan overgenomen zijn door een fraai tweestemmig blazend ko- perduo, dat zeer veel ruimte krijgt toege meten, het verandert niets aan de struc tuur. Morrison lijkt zich bezadigder op te stellen, weet als een echte professional dat je maar spaarzaam met je krachten moet smijten en brandt zich slechts zo nu en dan op. Omdat gedurende het volledige optreden, waarop veel materiaal van Into the Music en Wavelenght alsmede enkele nieuwe composities ten gehore wordt ge bracht, de band in staat is om een minder manifeste Morrison te kunnen compense ren, haalt deze het eindsignaal op zijn sloffen. Van laat dus niet meer het achterste van zijn tong zien. Opvallend daarbij is dat hij in samenhang met die meer bezadigde opstelling er wel toe over is gegaan om waar mogelijk meer vocaal uit te wij den. Zo fluistert en declameert hij hele gedeelten in Tupelo Honey, Angeliou en Checkin it out. Bij tijd en wijle wekt hij daarmee een onverwacht gekunstelde in druk, alsof het effect belangrijker is dan de intentie waarmee de techniek wordt gebracht. Een zelfde mate van afstande lijkheid typeert zijn gehele concert. Morri son presteert het om verscheidene malen de coulissen in te lopen bij uitgebreide instrumentale intermezzi en demonstreert weinig verbondenheid met zijn band, het publiek en zelfs met het eigenlijk uitbun- dig-blije karakter van zijn gospelsongs, die toch een persoonlijke bevrijding zou den moeten illustreren. Met moeite haalt DeVille het einde, zijn geschonden reputatie met hovaardy pro berend te redden. Het publiek doorziet anno 1980 een dergelijk zwaktebod. Willy zal zijn leven aanzienlijk moeten verbete ren, wil hij niet als het eeuwige talent te boek komen te staan. Tonny Foletta acteerde onder meer in De Jantjes en in Op hoop van zegen van Heijermans. De laatste jaren was hij Ver bonden aan de hoorspelkem van de NOS. Wiens portato-achtig toucher op dat ge bied wel degelijk een optimale helderheid bewerkstelligde, was dat van de Amster dammer Jos van der Kooy. Deze leerling van Piet Kee bracht dit te pas in zijn voordracht van Liszts variaties „Weinen, zagen, sorgen, klagen” over thema’s van Bach, waarin bovendien het orgel ook in de registraties op de meest contrastrijke wijze werd benut. De romantiek van onze landgenoot Ri chard Hol mag dan minder edel zijn dan die van Franck, het was óm te beginnen een aardig idee van Joost Langeveld om deze laat-19de-eeuwse Utrechtse Dom-or- ganist te eren met de voordracht van diens Fantasie „Aus Dunkei zum Licht”. Met soms mysterieus fluisterende bassen in het spel, maar overigens toch zonder het in de dynamische uitersten te zoeken waartoe de titel van dit werk aanleiding zou kunnen geven, wist deze winnaar van de concoursen van 1978 en 1979 gezond- romantische indrukken met zijn gedreven uitvoering te wekken. AMSTERDAM (ANP). Er moet op de kortst mogelijke termijn een beleidsplan komen voor jazz en geïmproviseerde mu ziek met een daarbij behorende financië le paragraaf. Concert: Mink Deville in Paradiso. 2 op 3 juli 1980, Amsterdam AMSTERDAM (ANP). De acteur Tonny Foletta is woensdagavond in zijn woonplaats Amsterdam op 75-jarige leef tijd plotseling overleden. N CO co I Ondanks dat er door de bouwers nog veel pijpwerk van een veel ouder instru ment werd verwerkt, zijn er toch al min of meer Frans-romantische invloeden merk baar in de tongwerken en de opvallend lage mixturen. Hoedanigheden die de 34- jarige Jacques Taddei, bij zijn uitvoering van Francks Deuxième Choral, positief in de kaart speelden. Ook al pakte het parti- tuurgetrouw hanteren van vox humana, tremulant en zwel zoals zo dikwijls het geval is, nu ook hier nogal storend goedkoop uit; als geheel werd het instru ment hier toch in een temperamentvoller aanpak op bijzonder sfeerrijke manier door deze leerling van Langlais gedemon streerd. Ook een 18de-eeuwse voorganger van Hol, de Dom-organist Johan Ph. A. Fi scher, was een bekwaam componist, zoals de 36-jarige Joost Langeveld voorts nog kon aantonen in Fischers driedelige Sona te in d-klein: eenvoudig van opzet, galant van schrijfstijl en aangenaam onderhou dend. In de weergave ervan kon overigens eveneens worden vastgesteld, dat, waar de aandacht voor evenwicht en scherpte in de articulatie ook maar enigszins in de praktijk verwaarloosd wordt, alle in het notenbeeld voorkomende fiorituren op dit instrument in de Domkerk direct het ge vaar lopen om belangrijk aan reliëf te verliezen. Dat het instrument door de aard van de dispositie in de hoogte een grote kracht en helderheid heeft, terwijl de klank ervan in de lagere regionen daarentegen rond en wollig is, maakte dat de verrichtingen van de 34-jarige Egidius Doll in Bachs Fanta sie en fuga in g-klein, soms niet het beoog de effect sorteerde. De duidelijkheid van structuur en details liet in het spel van deze organist van de Dom van Wetzlar namelijk weleens wat te wensen over, vooral wanneer er (door het hoger gelegen lijnenspel gemakkelijk af te dekken), be langrijke stemmen in de bas in het geding waren. Zo’n toch omvangrijke formatie recht vaardigt misschien de veronderstelling dat veel van de subtiliteiten die Morrison’s kwetsbare vermenging van Amerikaanse muziekstijlen in het gedrang zou kunnen komen, maar als deze met onzichtbare maar merkbare hand erin slaagt om zijn wil in een uiterst doorzichtige muzikale structuur om te zetten, verdwijnt wat dat betreft de argwaan snel. Morrison zorgt ervoor dat de doseringen kloppen, zodat het niet lang duurt of het publiek in Carré wordt met een aaneenschakeling van cli maxen op kookpunt gebracht. t Juist de fraai aangebrachte breaks, de solistische prestaties en de wijze waarop tegenspel wordt geboden maakt Morri son’s huidige optreden sowieso tot een belevenis van de eerste orde. Je krijgt eindelijk eens het idee dat een band volle dig tegen hem opgewassen is en tot meer in staat is dan zich aan te passen aan Morrison’s explosieve zangstijl. Die meer uitgebreide rol voor de band gaat gepaard met een ietwat veranderde opstelling van de vocalist zelf. Dit heeft de Federatie van Kunstenaars verenigingen in een brief verlangd van minister Gardeniers van CRM. De federa tie heeft al eerder geprotesteerd tegen het plan van de minister jazz en geïmprovi seerde muziek te gaan financieren met gelden die vrij moeten komen via de her structurering van het orkestenbestel. Be doeld zijn onder meer symfonie-orkesten. Volgens de kunstenaarsorganisatie is het noodzakelijk dat de jazz en de geïmprovi seerde muziek spoedig voldoende eigen financiële middelen krijgen. dere DeVille zien. Allereerst verdween meester-gitarist Louis D. Erlanger met onbekende bestemming. Een vacature waarin helaas niet op passende wijze kon worden voorzien. Maar voorts is het zo dat DeVilles eigen, hoog te waarderen compo sitorisch vermogen toch wat beperkingen vertoonde. Zijn schitterende debuut album werd daarom noch door Return to Magenta noch door het recente Le Chat Bleu geëvenaard. Verdienstelijk; dat schandelijke woord leek opeens bij Willy DeVille te passen. Concert: Van Morrison in Theater Carré. Vanavond nog optreden in Nij megen. Bezetting begeleidingsband: Peter van Hook en Kurt Wortman (drums), David Hayes (bas), Jbhn Pla- tania (gitaar), John Allair (orgel), Jeff Labes (piano), Peewee Ellis (saxen, fluit) en Mark Isham (trompet, bugel, sopraansax). Van Morrison: zang. Amsterdam, 2 juli 1980. --- AMSTERDAM— Willy DeVille ziet er nog altijd schitterend uit. In een driede lig zwart kostuum en een keurig lila hemd ik zou kunnen zweren dat hij dezelfde outfit ook bij zijn debuut in 1977 aanhad ziet hij eruit om door een ringetje te halen. Zijn haardos ziet er echter nog weelderiger uit. De nekharen krullen rijkelijk tot op de schouders, twee oorringetjes liggen net bloot en een I fraai gelijnd snorretje en dito haarlijntje op de kin versterken de indruk dat je met D‘Artagnan te doen hebt, of minstens met een zigeuner in goede doen. DeVille is verzot op eigen spiegelbeeld. Zowel Jacques Taddei (acht jaar gele den al winnaar van het improvisatiecon cours van Lyon) als Jos van der Kooy (in 1978 als eerste geëindigd in het nationaal improvisatieconcours van Bolsward) en Egidius Dol (eerder deelnemer aan het Haarlemse concours in 1974) zijn overi gens geduchte tegenstanders voor Joost Langeveld, die nu voor de derde achter-1 eenvolgende maal in het strijdperk moét treden om de wisselprijs (een door de firma Klop gebouwd klavichord) defini tief in zijn bezit te kunnen krijgen. AMSTERDAM. Zelden zal zijn drift samen in wonderlijk gefraseerde Van Morrison met zo’n sterke begeleidingsband als waarmee hij gisteravond voor het eerst in ruime tijd weer in Amsterdam optrad, aan een Europese tournee zijn begonnen. In tegenstelling tot de wat weke instrumentatie die zijn laatste producties kenmerkte op Into the Music worden veel melodielijnen door de violiste To ni Marcus gespeeld omringt de 34-jarige Ierse Amerikaan zich thans met een achtmans groep, waarin de dubbele drumbezet- ting, de dubbele keyboardsbezet- ting en de toevoeging van twee blazers om aandacht vraagt. Willy DeVille: als zigeuner in goede doen. (Foto Lex van RosSen) De oorsprong van de trip ligt overigens al in 1969 toen het Hilversumse politiemu- ziekgezelschap Excelsior de oversteek maakte. Ondanks het succes zat een her haling er echter niet in. De uitnodiging kwam wel, maar het politiekorps kon het zich niet veroorloven nog eens zoveel mensen tegelijk te missen. Dat was de directe aanleiding om in 1977 speciaal voor de nieuwe toernee een Nationale Politie Kapel op te richten. In deze nieuwe kapel spelen politiemensen uit Amsterdam, Amstelveen, Hilversum. Den Haag, Tilburg, Nijmegen, Arnhem, Apeldoorn, Enschede, Groningen en Leeuwarden. UTRECHT. De tweede manifestatie in het kader van de zich dit jaar hoofdzakelijk buiten Haarlem afspelen de orgelmaand, kreeg zijn beslag in de Utrechtse Domkerk. Hier lieten de deel nemers aan de vanavond te houden inter nationale (mprovisatiewedstrijd, zich woensdagavond horen in een gezamen lijk concert. In het spel van de betreffen de prijskandidaten: de Nederlanders Joost Langeveld en Jos van der Kooy, de Fransman Jacques Taddei en de West- Duitser Egidius Doll, werd aan het pu bliek duidelijk dat deze alle vier hun vak als organist verstaan, terwijl daarbij te vens een indruk kon worden verkregen omtrent het karakter en de mogelijkhe den van het ditmaal voor het concours gebruikte, in 1831 door de befaamde ge broeders Baths gebouwde, instrument. HILVERSUM. Voor de tweede keer gaat een nationale politiekapel binnen kort een toernee maken door de Ameri kaanse staat Michigan, waar veel oud- Nederlanders wonen. In Grand Rapids is zelfs een derde van de bevolking van Nederlandse afkomst. Erlanger wél mogelijk was, gaat steeds onzuiverder spelen. Zelfs de cajun Mazur ka (van Queen Ida) komt er vertroebeld uit, met een' Willy DeVille die zelfs het scratchboard niet meer maatvast weet te bespelen. Spanish Stroll, altijd het krach tigste nummer, staat ten voorbeeld aan de huidige speelwijze. De song is tot op het bot uitgekleed, heeft een lelijke vierkwart gekregen en mist het raffinement van weleer. Ook van het Latijnse intermezzo, de percussie en de zwoele sax- en gitaarso- li is nog maar weinig over. Tonny Foletta werd op 26 september 1904 in Haarlem geboren. Hij begon zijn carrière bij het cabaret. Hij maakte zijn toneeldebuut bij het gezelschap van Bou- ber. Later speelde hij bij het Volkstoneel, het gezelschap van Cor Ruys, het Rotter dams Toneel en bij de televisiekern van de NOS. Museum Fodor (Keizersgracht 609, Amsterdam) stelt de komende maanden de kunstaankopen van de Gemeente Am sterdam over 1979 ten toon. Van 5 tot en met 27 juli wordt het eerste deel, bestaan de uit video en projecten, geëxposeerd en het tweede deel (kleine plastieken objec ten, keramiek en sieraden) is vanaf 1 aug- stus te zien. Geopend van maandag tot en met zaterdag van 9.30 tot 17 uur, zondag van 13 tot 17 uur. In Zienagoog (Gedempte Gracht, Zaandam) is tot 16 juli werk te zien van een aantal kunstenaars (waaronder de Haarlemmers Frans Verpoorten, Willem Snitker en Michel van Overbeeke) onder de titel Beeldschrift - drukkers troost. Geopend: dinsdag tot en met vrijdag van 12.30 - 16.30 uur, zaterdag van 10-17 uur. In het Bijbels Müseum (Herengracht 266 in Amsterdam) is van IJ juli tot 1 december de tentoonstelling Sinai - leven en landschap ingericht. Een documentatie in kleurenfoto’s door Richard Stern, een diaklankbeeld en voorwerpen uit het no madenleven zijn hierin opgenomen. Ge opend: dinsdag tot en met zaterdag van 10-17 uur, zondag van 13-17 uur. Van 3 juli tot en met 31 augustus expo seert Conley Harris een aantal aquarellen in het Singer Museum in Laren (N.H.). Aquarellen van Jan Roelof M. van den Brink zijn tot 3 augustus geëxposeerd in het Singer Museum. Tot diezelfde datum is de overzichtstentoonstelling van Anton Pieck, vanwege de grote publieke belang stellingen verlengd. Het zelfvertrouwen waarmee Willy pront poseert verdoezelt evenwel niet het standsverschil met de wijze waar op hij zich hier enkele jaren terug kwam voorstellen. Toen gold zijn band Mink DeVille als een van de meestbelovende Amerikaanse new wave-formaties, zij het dat de ruime muzikale opstelling het pu bliek een podiumattractie opleverde waarbij evenveel plaats was voor rhythm and blues, de zwarte vocale soul uit de jaren zestig of pure rechthoekige rock. DeVille gold als een man met een ruim oog voor het verleden; een smeltpot van allerhande invloeden. Twee elementen laten sindsdien een an- (ADVERTENTIE) \/a Deelnemersconcert Haarlemse Or gelmaand: Joost Langeveld, Egidius Doll, Jacques Taddei, Jos van der Kooy. Programma: Fischer, Hol, Bach, Franck, Liszt. Domkerk Utrecht, 2 juli 1980.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1980 | | pagina 13