OVER WESTELIJKE SAHARA
r
t
Vriendschap verstevigt as Parijs-Bonn
Iraanse massa’s pleiten
voor orthodoxe koers
Ill
achtergrond j
Franse horizon
in
Paus reist naar
bedevaartsplaats
Mexico duurder
blijft aan ketting
Weer gevechten
in Libanon
Rode Kruis stopt
bevoorrading 2
Thaise kampen
Olie Venezuela-
zonder politiek
perspectief
Rainbow Warrior
niet spectaculair
Miljoenen betogen voor Khomeini
w
re-
pe-
sn.
:se
iet
Van Agt: Resultaat
reis Schmidt
ZATERDAG 5 JULI
1980
BINNEN- EN BUITENLAND
3
FREETOWN (AFP/DPA).
Met een compromis heeft de
topconferentie van de Organi
satie voor Afrikaanse Eenheid
(OAE) in Freetown, Sierra Le
one, gisteren een breuk in de
organisatie over de Westelijke
Sahara vermeden.
lli
‘3
OAE voorkomt breuk
binnen organisatie
Van Agt
'1
De paus begroet een
i-
P
Schmidt
(Door Hans Amesz)
De Franse president Valery Gis-
card d’Estaing komt maandag voor
de eerste keer op staatsbezoek in de
Bondsrepubliek. Behalve Bonn be
zoekt hij ook de steden Baden-Ba
den, Würzburg, Kassei en Lübeck.
Drieëneenhalve dag is hij staatsgast
met alle pracht en praal, daarna
worden gedurende anderhalve dag
de gebruikelijke Duits-Franse be
sprekingen gevoerd.
ning
jard
on-
het
iten-
Ook bij de Amerikaanse ambassade
werd gedemonstreerd. Duizenden man
nen, gevolgd door een lange rij zwart
gesluierde vrouwen, liepen langs het met
zandzakken versterkte gebouw.
In een manifest van 16 punten dat aan
de menigte werd voorgelezen, wordt de
ontbinding geëist van de twee belang
rijkste linkse bewegingen, strenger optre
den van revolutionaire rechtbanken en
een verdergaande zuivering van contra
revolutionairen uit overheidsfuncties. Er
werd niet gesproken over de ex-sjah noch
over de 53 Amerikaanse gijzelaars.
Volgens de Iraanse radio hebben in heel
Iran miljoenen mensen hun steun betuigd
aan de islamitische republiek in massale
demonstraties, die ook een duidelijke
waarschuwing inhouden voor linkse en
liberale groepen. Buitenlandse waarne
mers schatten de menigte die zich gisteren
voor de traditionele gebeden op het ter
rein van de universiteit van Teheran had
verzameld op 500.000 personen, sommige
politiefunctionarissen spraken zelfs van
twee miljoen.
Maar, zoals Die Zeit schrijft, niet De
Gaulle en Adenauer en ook niet hun
opvolgers Pompidou aan de ene kant
en Erhard, Kissinger en Brandt aan de
In de betrekkingen tussen de beide
vroegere „erfvijanden” is Giscards be
zoek de eerste grote plechtigheid en fees
telijkheid sinds 1962. In september van
dat jaar was de legendarische Charles
de Gaulle naar de Rijn gekomen om zes
dagen lang te „onderzoeken” of het door
hem en de toenmalige Duitse bondskan
selier Konrad Adenauer nagestreefde
vriendschapsverdrag rijp voor onderte
kening was. Een jaar later werd dit
verdrag inderdaad afgesloten.
Braziliaans schoolmeisje van Japanse kom-af, tijdens zijn bezoek
gisteren aan een school in Sao Paulo.
Een woordvoerder van het Rode Kruis
liet in Bangkok weten, dat het besluit om
de bevoorrading voorlopig stop te zetten
deel uitmaakt van een plan om de strij
dende van de niet-strijdende groeperin
gen te scheiden.
BANGKOK (AFP). Het Internationa
le Comité van het Rode Kruis heeft be
kendgemaakt, dat het eind juli de bevoor
rading van de kampen Nong Pru en Tap
Prik bij de grens tussen Thailand en Cam
bodja zal opschorten. Deze kampen zijn in
handen van de guerrillastrijders van de
Rode Khmer.
tans
i en
iaar-
t de
mde
Pga-
toe-
Rijk-
i ge-
e en
heid
p de
dans
jaar
het
Ijard
het
het
het
mil
war-
'ing,
>eta-
ver-
i Fl-
ede-
per
jard
it
n
uk-
>or-
’er-
ge-
en
zan
Si-
lig-
:er-
De
bij
jor
n
e
d
g
s
e
l-
tij-
de
dat
SM
de
for
ties
am
ek-
ge-
kse
fei
ten
AO
3 in
gen
zij
rmt
du-
be-
die
en
de
Ide
)00
de
sn.
de Bondsrepubliek economisch sterker
is, Frankrijk daarentegen meer politiek
gewicht heeft. Dat laatste blijkt uit drie
factoren: Frankrijk is een strategische
atoommacht, het is een van de vier mo
gendheden in Berlijn en het is een veto-
macht in de Veiligheidsraad van de Ver
enigde Naties.
De demonstraties, die herinneringen op-
1 roepen aan de massale betogingen vorig
jaar na het afzetten van de sjah, volgen na
een stormachtige maand waarin de toe
komstige richting van de islamitische re
volutie soms onduidelijk leek. Straatge
vechten in Teheran, politieke strubbelin
gen, een staking van artsen en de verplich
ting tot het dragen van islamitische kle
ding door vrouwen waren een aantal za
ken dat de controverse aanwakkerde.
De demonstraties waren een duidelijk
signaal aan de tegenstanders van ayatol
lah Khomeini die heeft opgeroepen tot een
terugkeer naar de basisprincipes van de
revolutie. Overal bij de universiteit hing
Khomeini’s portret en werd op spandoe
ken aanhankelijkheid aan hem betuigd.
Bij het voorlezen van elk van de 16 punten
van het manifest werd door de menigte
driemaal het „Allah-o-akbar” (Allah is
groot) uitgeroepen. Het opvallendst was
de oproep tot ontbinding van de radicale
islamitische moedjahedien en de marxis
tische fedajien. Vorige maand had ayatol
lah Khomeini al kritiek geleverd op beide
organisaties, maar niet eerder gebeurde
dat op zo’n uitgesproken, en kennelijk
officieel goedgekeurde, wijze als gisteren.
In het manifest wordt president Bani-
Sadr gemaand spoed te maken met de
benoeming van een premier en het parle
ment met zijn werk te laten beginnen.
andere hebben het Duits-Franse ver
drag uitgebouwd tot een sociale verhou
ding zonder historisch voorbeeld. Dat is
pas gebeurd onder Helmut Schmidt en
Valery Giscard d’Estaing, die ongeveer
tegelijkertijd, in mei 1974, respectieve
lijk bondskanselier en staatspresident
werden.
Charles de Gaulle was destijds met het
„grootste ceremonieel” in Bonn ontvan
gen. Bij Giscards bezoek worden weder
om alle registers opengetrokken. De
bondskanselier, die zich persoonlijk met
de voorbereidingen bemoeide, gaf het
parool uit: „Vol programma en een beet
je meer”.
Dat is niet verwonderlijk, want de
persoonlijke vriendschap tussen de poli
tieke leiders van de Bondsrepubliek en
Frankrijk is meer dan spreekwoorde
lijk. Tijdens een diner in het Elyssee,
begin februari van dit jaar, zei Schmidt
tegen Giscard d’Estaing over hun jaren-
Marokko heeft zich intussen bereid ver
klaard met de belanghebbenden in de
zaak van de Westelijke Sahara, dat wil
zeggen Algerije, Mauretanië en vertegen
woordigers van de bevolking, te praten.
Een commissie van wijze mannen zou
moeten uitmaken wie die vertegenwoordi
gers van de bevolking zijn. Tot dusver
heeft Marokko steeds geweigerd met het
Polisario-front te onderhandelen. De com
missie van wijzen zou bestaan uit Nigeria,
Soedan, Mali, Guinee en Tanzania.
Het Rode Kruis en de VN hebben de
afgelopen maanden rond 55.000 mensen
in kampen van de Rode Khmer van le
vensmiddelen voorzien. Een groot deel
van deze levensmiddelen is echter door de
guerrillastrijders die zich verzetten tegen
het bewind in Phnom Penh, voor andere
doeleinden gebruikt. Tot dusver, aldus de
woordvoerder, beschouwden het Rode
Kruis en de VN het als een „noodzakelijk
kwaad” dat zij ook de strijdende partijen
van voedsel moesten voorzien. Deze poli
tiek had men echter al in februari herzien.
Er moet een volledige scheiding komen
tussen soldaten en burgers, aldus de
woordvoerder, als men wil dat de veilig
heid van de vluchtelingen gewaarborgd
wordt.
(Van onze verslaggevers)
DEN HAAG/MADRID. De Rainbow
Warrior, het actieschip van Greenpeace
dat sinds 18 juni wordt vastgehouden op
de Spaanse marinebasis El Ferrol, blijft
voorlopig nog aan de ketting. De Spaanse
militaire rechter Armada heeft gisteren
gezegd niet eerder dan woensdag uit
spraak te zullen doen in deze zaak. Ook de
kapitein, John Castle, krijgt voor die tijd
zijn bewegingsvrijheid niet terug: zijn
paspoort is hem nog steeds niet terugge
geven.
De overige bemanningsleden, onder wie
vier Nederlanders, hebben inmiddels hun
paspoorten weer in hun bezit en zijn vrij
om te gaan en staan waar zij willen.
Amsterdam wordt het middelpunt van
twee manifestaties die Greenpeace op 19
juli, aan de vooravond van de 32ste jaar
vergadering van de Internationale Walvis
vaart Commissie, die van 21 tot en met 26
juli in Engeland wordt gehouden, wil or
ganiseren.
Op die zaterdag komt er om te beginnen
een nationale fietsrally, de zogenaamde
walfietstocht, waarbij het uiteindelijke
Punt van aankomst het Vondelpark zal
zijn, ’s Middags wordt in hetzelfde park
een manifestatie georganiseerd.
BEIROET (Reuter). Ook gisteren
hebben elkaar bestrijdende groeperingen
in Libanon met elkaar gevochten. De ge
vechten die donderdag uitbraken, zouden
tot dusver zeker 14 mensenlevens hebben
gevergd.
Bij het dorp Wadi Sjahrour in de buurt
van de grote weg van Beiroet naar
Damascus, beschoten aanhangers van de
falangistische partij en leden van het Na
tionale Liberale Front elkaar. Negen men
sen zouden hierbij om het leven zijn geko
men en 18 gewond geraakt. In het noorden
van Libanon raakten de falangisten
slaags met een andere rechtse groepering,
de brigade Marada van ex-president Soe-
leiman Franjieh. Hierbij zouden vijf do
den en 22 gewonden gevallen zijn.
In de loop van gisteren zijn ook ver
scheidene leden van de falangistische par
tij ontvoerd, onder wie de 70-jarige Jean
Abi Rasjed, een voormalig lid van het
politburo van de falangistische partij.
(Van onze redactie buitenland)
TEHERAN. Meer dan een half miljoen mensen hebben gisteren in
Teheran betoogd voor een orthodoxe koers van de islamitische revolutie.
(Van onze redactie buitenland)
PARIJS. De voorbereidende
campagne van de Franse presidents
verkiezingen van volgend jaar is nu
reeds volop aan de gang.
De werkelijke betekenis van de Frans-
Duitse verhouding is dat Bonn en Parijs
in staat zijn om een tegenwicht tegen
over Washington te vormen. Sinds de
Verenigde Staten door een slechte eco
nomische politiek (verval van de dollar)
en een almaar zwenkende buitenlandse
politiek, hun natuurlijke leidende rol in
de wereld zien aangetast, proberen
Frankrijk en de Bondsrepubliek dit va
cuüm op te vullen door hun eigen belan
gen te behartigen.
Geen wonder dat de internationale cri
sis sinds de Russische inval in Afghanis
tan de beide landen nog dichter bij el
kaar heeft gebracht. Of dat ook zo zal
blijven als Schmidt of Giscard d’Estaing
zijn verdwenen, blijft een open vraag.
Maar de bondskanselier zei onlangs te
gen Die Zeit: „Ik ben er trots op dat ik
een mate aan Duits-Franse samenwer
king tot stand heb gebracht zoals die nog
nooit in Europa heeft bestaan”.
CARACAS-MEXICO CITY. Venezu
ela en Mexico hejaben hun prijzen van
ruwe olie met terugwerkende kracht tot 1
juli verhoogd. Dit blijkt uit verklaringen
van het Venezolaanse ministerie van
Mijnbouw en Energie en van de Mexi
caanse staatsoliemaatschappij Pemex.
Venezuela, een van de leden van de
Organisatie van Olie-Exporterende Lan
den (OPEC), heeft de prijzen van lichte,
middelzware en zware ruwe olie met 0,60
dollar per vat verhoogd. Ongeveer de
helft van de Venezolaanse olie-export van
850.000 vaten (van 159 liter) per dag valt
onder deze verhoging. De prijzen liggen
nu tussen 17,90 dollar per vat voor zware
olie en 34,85 dollar per vat voor lichte olie.
Mexico, dat niet tot de OPEC behoort,
heeft zijn olieprijzen met een dollar per
vat verhoogd. De Mexicaanse lichte olie
van standaardkwaliteit kost nu 34,50 dol
lar per vat. Mexico herziet zijn prijzen elk
kwartaal en volgt daarbij in het algemeen
het prijsbeleid van de OPEC. Het land
produceert ongeveer twee miljoen vaten
per dag.
SAO PAULO-APARECIDA (DPA/
AFP). In Aparecida, de belang
rijkste Mariabedevaartsplaats van
Brazilië, heeft paus Johannes Paulus
II gisteren de hele bevolking van het
land gewijd aan Maria, de moeder
van God.
Waarnemers zien in het besluit een
voorlopige overwinning voor Marokko.
Geregeld is er namelijk in wezen nog
niets.
Wat de burgeroorlog in Tsjaad betreft,
keurde de conferentie de aanbeveling van
de eerder gehouden ministerraad goed
om een Afrikaans vredesleger naar
Tsjaad te sturen. Als dat niet binnen een
maand gelukt, zal de VN om hulp worden
gevraagd. Daarbij wordt vooral aan fi
nanciële hulp gedacht.
Valéry Giscard d’Estaing en Francois
Mitterand, die het in 1974 tegen elkaar
opnamen, hebben zich nog niet officieel
kandidaat gesteld, evenmin als George
Marchais en Jacques Chirac. Maar heel
wat andere kandidaten hebben zich al
aangediend en de opiniepeilingen volgen
elkaar op. Iedereen schuift zijn mannetjes
naar voren, zoals milieubeschermers, die
onlangs Brice Lalonde hebben aangeduid
als de enige kandidaat van een stroming
die in de opiniepeilingen zeven procent
scoort en die weleens roet zou kunnen
gooien in het eten van de grote partijen.
Geen dag gaat voorbij zonder dreigende
verklaringen, aankondigingen van kandi
daturen en het in het wilde weg aanplak
ken van affices voor een mogelijke buiten
staander.
Afgelopen week, tien maanden voor de
verkiezingen, meldden zich al zestien
mensen die hadden verklaard dat ze zou
den willen meedoen aan de stembusstrijd
voor het Elysée. Zij zullen echter niet
allemaal aan de start verschijnen, omdat
een kandidaat 500 handtekeningen van
verkozenen in 30 departementen bijeen
moet brengen om officieel te kunnen mee
dingen.
Maar intussen stellen ze ieder op hun
manier de problemen van Frankrijk en de
Fransen aan de orde en laten ze de stem
van hun groeperingen horen, om het poli
tieke debat niet louter over te laten aan de
„bende van vier” zoals de vier grote partij
en wel genoemd worden: de giscardianen,
de gaullisten, de socialisten en de commu
nisten.
De dissidente communist Roger Garau-
dy, een filosoof die uit de partij is gesto
ten, was de eerste die zijn kandidatuur
openbaar maakte, vorig jaar oktober al.
Zijn programma, een „oproep tot de le
venden” is vooral een intellectuele getui
genis.
Van uiterst rechts komen naar voren:
Pascal Gauchon, de voorzitter van de
„partij van nieuwe krachten”, en de advo-
kaat Jean-Marie le Pen. Gezien de uitsla
gen van 1974 zullen zij nog geen procent
van de stemmen halen. Jean-Claude Dela-
rue komt op als onafhankelijke ecologist,
Jacques Belhomme noemt zich „de hand
haver van het recht”, Michel Pachkoff wil
campagne voeren tegen „het gevecht van
de chefs”, Maurice Schoirfer zegt dat hij
een „socialist is die zelfbeheer voorstaat”
en Raymond Gouquet wenst „de kandi
daat van de belastingplichtigen” te zijn.
De kandidatuur van Michel Jobert, minis
ter van Buitenlandse Zaken onder Geor
ges Pompidou, is nog twijfelachtig, maar
zijn „beweging van de democraten” zegt
dat hij waarschijnlijk kandidaat zal zijn.
In ieder geval prijkt zijn beeltenis overal
op Parijse gevels. Hetzelfde geldt voor
admiraal Philippe de Gaulle, de zoon van
Charles de Gaulle, het evenbeeld van zijn
vader. Volgens een omstreden opiniepei
ling zou hij op bijna 20 procent van de
stemmen kunnen rekenen. De Algemene
Bond van Kaderpersoneel is van plan een
„protestkandidaat” voor te dragen. Dat is
eveneens het geval met het Nationaal Cen
trum van Zelfstandigen en Landbouwers,
om hun „specifieke standpunten” te ver
dedigen.
Eric Hinterman zal de kandidaat zijn
van de Socialistische Democratische Par
tij en Michel Crepeau, burgemeester van
La Rochelle, komt op voor de linksradi
calen.
Extreem-links is uitermate verdeeld. De
dames Huguette Bouchardeau van de
Verenigde Socialistische Partij en Arlette
Laguillier zijn reeds in het strijdperk ge
treden, evenals Alain Krivine van de Com
munistische Revolutionaire Liga en Pier
re Bauby van de Marxistisch-Leninisti-
sche Communistische Partij.
Dit grote aantal kandidaten (tegen 12 in
1974, 7 in 1969 en 6 in 1965) doet wel zeer
democratisch aan, maar het eigenlijke de
bat speelt zich elders af.
Wie zullen de kandidaten zijn van de
vier grote partijen? President Valéry Gi
scard d’Estaing wenst een korte campag
ne en zal zich slechts op het laatste mo
ment uitspreken. Hij wenst in deze cam
pagne een houding aan te nemen van
president en niet die van een kandidaat
voor het presidentschap.
Bij de gaullisten leek Jacques Chirac,
de voormalige eerste minister en burge
meester van Parijs, de onbetwiste kop
man, ondanks zijn relatieve mislukking
bij de jongste Europese verkiezingen.
Maar zojuist heeft Michel Debré, even
eens een voormalig premier, zich ook kan
didaat gesteld en Chirac de handschoen
toegeworpen.
Deze week voegde de journalist en
schrijver Paul Ribeaud zich bij het koor
van bekendmaking dat hij zich kandidaat
wil stellen, „tegen Michel Debré en Gi
scard d’Estaing”. Bij de communisten zijn
er geen problemen. Georges Marchais zal
in het najaar door de partij kandidaat
worden gesteld.
Dan zijn er nog de socialisten. Bij hen
zal het een harde interne strijd worden
tussen Mitterand, de eerste secretaris en
Michel Rocard, een technocraat die vol
gens de opiniepeilingen beter bij de kie
zers in de markt ligt dan Mitterand. De
socialistische partij zal de knoop doorhak
ken op het congres, dat tegen het einde
van het jaar wordt gehouden.
Ondertussen worden de intenties van de
kiezers vrijwel onophoudelijk gepeild.
Telkens wordt Giscard als winnaar aan
gewezen, met Rocard met geringe achter-
stand als tweede. Het debat over de poli
tieke geschilpunten moet nog goed op
gang komen, maar het dagblad Le Monde
heeft de presidentiële voor-campagne al
getypeerd onder de titel: „1981: Horizon
zonder perspectief’.
Uit de naaste omgeving van president
Goukouni Weddeye van Tsjaad verluidt,
dat hij geen internationalisering van het
conflict wenst en geen VN-leger wil.
In een resolutie over de Amerikaans-
Britse luchtmacht- en vlootbasis Diego
Garcia in de Indische Oceaan, eiste de
topconferentie de onvoorwaardelijke te
ruggave van het eiland aan Mauritius. De
militarisering van het eiland was een ge
vaar voor Afrika en voor de Indische
Oceaan als vredeszone.
Naar uit welingelichte kring vernomen
wordt, riepen de afgevaardigden alle bij
het conflict betrokkenen op een wapen
stilstand te sluiten en in de komende drie
maanden hun meningsverschillen uit de
weg te ruimen.
Zesentwintig van de 50 OAE-leden had
den gisternacht verklaard dat ze bereid
waren de „arabische democratische Saha-
ra-republiek” te erkennen en volgens arti
kel 28 van het OAE-handvest als lid toe te
laten. In dat artikel staat dat elke „onaf
hankelijke en soevereine” Afrikaanse
staat met gewone meerderheid van stem
men in de organisatie kan worden opge
nomen.
Marokko bestreed echter dat de repu
bliek Sahara aan die criteria voldoet en
achtte een meerderheid van tweederde
vereist.
lange samenwerking: „Daarin heeft
zich, vereerde vriend, een diepgaande
persoonlijke vriendschap ontwikkeld
waarvan ik geloof dat die tot het levens
einde zal duren”.
Volgens politieke waarnemers is deze
verhouding tussen de beide staatslieden
van zeer veel gewicht voor de Europese
en wereldpolitiek. De Amerikanen zien
hun leidende rol in Europa beperkt door
de machtsbundeling van Duitsland en
Frankrijk. De Russen gaan er vanuit dat
het daardoor moeilijker is om de Bonds
republiek in Europa te isoleren en de
Europese Gemeenschap weet dat zij
minder profiel zou hebben als Schmidt
en Giscard niet de leidende tandem zou
den vormen.
Af en toe winden sommige landen van
Negen zich wel op over het feit dat
„beide heren” kennelijk de zaken rege
len, maar iemand als de Nederlandse
minister van Buitenlandse Zaken Van
der Klaauw is eerlijk genoeg te erken
nen dat de Bondsrepubliek en Frankrijk
inderdaad de leiders van de Gemeen
schap zijn. En daarover is men eigenlijk
best tevreden.
Tussen Frankrijk en West-Duitsland
bestaan uiteraard verschillen. Die wor
den wel onder de noemer gebracht dat
(Van onze parlementsredactie)
DEN HAAG. „De resultaten van
de reis van bondskanselier Schmidt
naar Moskou zijn niet spectaculair.
Maar dat had ook niemand ver
wacht.” Zo reageerde premier Van
Agt gisteren op zijn wekelijkse pers
conferentie. Hij zei dat er tussen hem
en Schmidt geen verschil van mening
bestaat over de beoordeling van de
resultaten van diens reis.
Met name in de kwestie-Afghanis-
tan is er volgens de premier „geen
spoor van toenadering”, maar ook
over de gesprekken betreffende mo
gelijke besprekingen over verminde
ring van de kernbewapening in Euro
pa liet Van Agt zich voorzichtig uit.
Van Agt zei dat er, na de uitgespro
ken Russische bereidheid om over
beperking van de kernraketten voor
de middellange afstand te praten,
„enig uitzicht” op resultaten is, maar
wel pas nadat het SALT-2-akkoord is
goedgekeurd.
Voor die tijd kunnen wel bespre
kingen beginnen, maar geen beslui
ten worden genomen. De goedkeu
ring van SALT-2 is volgens Van Agt
voor de Russen nog steeds een „hard
punt”.
Van Agt zei dat de Russen voorstel
len van bondskanselier Schmidt om
te komen tot een bevriezing van alle
kernwapens voor de middellange af
stand hebben afgewezen, omdat al
leen zij daardoor getroffen zouden
worden. De NAVO beschikt namelijk
nog niet over nieuwe wapens van dat
soort.
De premier wilde niet reageren op
de opmerking van NAVO-chef Luns,
dat Nederland nu de Russen bereid
zijn om zonder voorwaarden vooraf
te praten nu gerust tot kernwapen-
modernisering kan besluiten. „De be
slissing daarover wordt in 1981 geno
men, en ik laat die over aan degenen
die het dan voor het zeggen hebben.”
Hij voegde er wel aan toe dat, ge
heel volgens de in december vorig
jaar afgesproken formule, in 1983 tot
plaatsing van de nieuwe raketten zal
worden overgegaan, ook in ons land,
als de besprekingen met de Russen
dan nog geen resultaat hebben
gehad.
Minister Scholten (Defensie) heeft
inmiddels in antwoord op vragen uit
de PvdA-Tweede Kamer-fractie, la
ten weten dat naar zijn mening de
kemwapenkwestie in het regeerak
koord van een nieuw kabinet gere
geld moet worden.
De paus was vanuit Sao Paulo met
een helicopter naar het „heiligdom
van onze vrouw van Aparecida” ge
vlogen, dat zo’n 160 kilometer van de
miljoenenstad ligt. Voor de Mariaba-
siliek vierde hij met honderdduizen
den pelgrims en andere belangstel
lenden een mis. Aansluitend wijdde
Johannes Paulus II de basiliek.
De paus vroeg om de voorspraak
van Maria „opdat de kerk van Brazi
lië in voortdurende dienstbaarheid
aan de mens het hele volk verdedigt,
vooral de armen, de noodlijdenden
en de sociaal zwakken”. Hij vroeg
haar in het gebed er tevens voor te
zorgen „dat de kerk van Brazilië al
tijd de gerechtigheid onder mensen
mag dienen en bij mag dragen aan
het welzijn van allen en aan de socia
le vrede”.
Na de mis en de wijding van de
basiliek reed de paus naar het pries
terseminarie te Aparecida, waar een
klein feestje werd gevierd ter ere van
de hoogbejaarde aartsbisschop van
Aparecida. Kardinaal Carmelo de
Vasconcellas Motta wordt op 16 juli
90 jaar.
