Verzet tegen dolle jacht neemt toe
1W
Nieuwe muur
De toekomst van onze industrie
Shell investeert
Werkloosheid
in Israel tot
blijven laag
Carter belooft
auto-industrie
Prijzen voor
varkensvlees
Nog geen regeling
schuld Turkije
4,5% gestegen
assistentie
in raffinaderij
Saoedi-Arabië
J
ffl w
6
DONDERDAG 10 JULI
17
1980
ECONOMIE
(Door Ronald Frisart)
teerd
1
I
Wat goud een eeuw geleden
was voor Amrika, is uranium
voor het hedendaagse Frank
rijk. De jacht op deze grond
stof voor de atoomindustrie
neemt steeds groter vormen
aan zo zelfs dat van een
ware uraniumkoorts gespro
ken kan worden. Wat echter
ook toeneemt, is het verzet te
gen die dolle jacht.
BI
ih
Fransen in ban uranium
1,®
id
BE*’-
jlaim,
tn.
De strijd tegen de massale uraniumwin-
ning, die voornamelijk door boeren wordt
gevoerd, is moeilijk. In de eerste plaats
omdat de tegenstander bestaande uit de
machtigste kapitaalgroepen in het land
zo enorm sterk is. Bovendien omdat de
plaatselijke bevolking niet als eenheid
aan de strijd deelneemt.
Met name oudere boeren zijn vlug ge
neigd hun grond aan de mijnbouwmaat
schappijen, die driftig met de geldbuidel
zwaaien, over te doen. Veel jongeren hou
den het op het platteland wel voor gezien,
trekken naar de steden en zijn zodoende
verloren voor het verzet van de achterblij-
trekt die nu iets aan. Veel partijen zijn
onverkocht gebleven en hebben hun weg
naar het vrieshuis inmiddels gevonden.
Het aanbod van varkensvlees is de laat
ste weken duidelijk hoger, omdat de grote
en de bouwnijverheid uitlichten en dus
de industrie in enge zin overhouden, is
het nog een vijfde. In de omringende
landen is de industrie wèl op peil geble
ven. Het is dus een typisch Nederlandse
aangelegenheid
Een tijd lang hebben we ons met deze
ontwikkeling verzoend. We dachten zelfs
dat we vóór lagen op de anderen. Wij
traden als eerste land in West-Europa
het na-industriële tijdperk binnen. We
moesten weer, zoals vroeger, in hoofd
zaak van dienstverlening gaan leven.
Maar de les van de geschiedenis is dat
dit op den duur niet kan. Om te kunnen
handelen vervoeren, financieren, ops
laan en verzekeren zijn er goederen no
dig. De indutstrie (en nauutrlijk ook de
landbouw) zijn dus de onmisbare basis
van de dienstverlening.
De grote verdienste van het rapport
van de wrr is dat de strategische plaats
van de industrie in onze economie weer
wordt beklemtoond.
Maar is het echt waar dat onze indu
strie steeds meer kansen laat liggen en
dat er dus belangrijke overheidssteun
nodig is om weer op het juiste spoor te
komen? Prof. Kolnaar is bang dat bij
deze aanpak het paard achter de wagen
gespannen wordt. Door industriële in
vesteringen te bevorderen kweekt men
geen afzet voor industrieprodukten. De
Nederlandse industrie is mans genoeg
om de kansen die zich voordoen te grij
pen. Als men niet investeerd is dat om
dat men geen afzetkansen ziet, en men
ziet geen afzetkansen omdat men niet
meer kan concurreren met andere lan
den. Onze lonen, belastingen en sociale
lasten zijn het hoogst van de wereld. Als
we veel geld tegen de industrie aangooi
en moet dat geld toch weer door het
Men kan het beste over de hele linie de
lasten zo laag mogelijk houden. Er is
geen enkele reden waarom de industrie
dan niet de verbeterde concurrentiemo
gelijkheden zou aangrijpen. Ook op dit
zwakke punt in het meerderheidsrap
port wijst prof. Kolnaar.
Oostduitse soldaten houden de wacht ter
wijl de laatste hand wordt gelegd aan de
nieuwe Berlijnse muur. De oorspronkelijke
muur, die in 1961 werd opgetrokken, is weg
gehaald.
huishouding in hun omgeving. Keer op
keer blijkt dat de waterbronnen in de
buurt van de delfplaatsen verdwijnen,
wat niet verwonderlijk is bij ondergronds
gewroet op grote schaal.
Er is echter meer. De grond die uit de
mijnen komt bevat slechts 0,1 tot 0,3 pro
cent uranium en daar valt niets mee te
beginnen. Door middel van mechanische
en chemische processen kan uit de gedol
ven grond de zogenaamde yellow cake
worden verkregen, die 70 procent urani
um bevat en commercieel wel degelijk
aantrekkelijk is.
Voor die processen zijn geweldige hoe
veelheden water nodig. Dat betekent aan
de ene kant dat er te weinig water voor de
landbouw in de omgeving overblijft en
anderzijds, dat het water dat door de
uraniumfabrieken wordt geloosd radio
actief besmet is. Hoe bevorderlijk dat
voor de wijn- en andere landbouw is, laat
zich raden.
Cogéma heeft weliswaar enige maatre
gelen genomen om de hoeveelheid radio
activiteit in het afvalwater te verminde
ren, maar voldoet daarmee nog lang niet
aan de nationale veiligheidsnormen, laat
staan aan de internationale die drie maal
zo streng zijn als de .Franse.
Behalve boeren zullen ook stedelingen
niet al te zeer zijn ingenomen met dit feit.
Al dertig jaar lang wordt besmet water uit
’s lands eerste uraniummijn geloosd in de
bekkens waaruit de stad Limoges haar
drinkwater haalt. De veiligheidsnormen
worden met voeten getreden, maar de
controlerende overheidsinstantie meent
desondanks te weten dat deze situatie
geen gevaar oplevert voor de volksge
zondheid.
M
427,W
324,
3,«t
3,01
105,
De sterke positie die we door onze lage
kosten veroverd hadden, maakte dat een
tijdlang alles mogelijk leek. Alle terug
houdendheid ging na verloop van tijd
verloren. Ons hele levenspeil werd opge
schroefd tot een niveau dat niet behou
den kon blijven. Maar terugdraaien lukt
vrijwel niet.
ic he
n
len.
dit
euvel
an.
3
127,00
70,50
95,70
12,00
43,50
204,50
27,90
47,50
107,00
43,40
62,10
81,00
17,00
108,50
127,60
48,00
103,20
57,10
97,10
46,40
36,00
26,10
287,00
211,50
75,60
41,00
119,00
40,20
5270
51,00
97,70
54,50
58,50
140,00
100,50
145,00
39,50
52,80
114,00
55,80
51,00
48,00
77,50
88,00
41,50
141,00
43,70
44,50
3220
58,50
141,50
97,80
61,00
149,50
40,20
151,50
89,80
72,70
184,00a
32,00
83,50
168,00
23,70
38,20
37,00
46,50
49,00
103,20b
350,00
175,00
160,00
365,00
„Boeren leven van hun grond en niet
van uraniumproduktie” dat is de voor
naamste drijfveer van hen die de hand
schoen hebben opgepakt, welke de mijn
bouwondernemingen in hun midden de
poneerden.
Veelzeggend is een verklaring van het
Comitee ter Verdediging van de Bewo
ners van Saint-Sylvestre, die op 24 april
werd uitgegeven: „Zoals de Maquis zich in
1943 verzette tegen een bezetter, zo stelt
nu een nieuwe verzetsbeweging zich te
weer tegen een nieuwe bezetter: de Cogé
ma. Onze strijd is nog maar pas begonnen.
Ze zal zich uitbreiden naar andere groe
pen en andere plaatsen”. Dat laatste is
ongetwijfeld waar. Overal in de betrok
ken gebieden schieten actiecomités uit de
grond in een tempo waar paddestoelen
jaloers op kunnen zijn. In het verzet tegen
vers. Tenslotte is er nog een groep die
zwicht voor het feit, dat de mijnbouwon
dernemingen banen te bieden hebben die
op zijn minst het minimumloon garande
ren. En dat is een factor van gewicht in de
streken waar de mijnen worden geves
tigd. Dat zijn namelijk veelal wijnbouwge-
bieden, waar geld en werk schaars zijn.
De overblijvende groep bestaat uit men
sen die niet van zins zijn zich van hun
(geböorte)grond te laten verdrijven, hun
traditionele levenswijze willen behouden
en bovendien beducht zijn voor de geva
ren die aan de uraniumgroeven verbon
den zijn.
(Van onze redactie economie)
PARIJS. De besprekingen tussen
Turkije en zijn buitenlandse schuldeisers
over de aflossing van een deel van de
Turkse buitenlandse schuld zijn voor on
bepaalde tijd uitgesteld, zo is van Ameri
kaanse zijde in Parijs vernomen. De on-
derhandelingen hadden gisteren en van
daag in de Franse hoofdstad plaats moe
ten vinden.
Het internationale overleg over een fi
nanciële reddingsoperatie ten behoeve
van Turkije is al geruime tijd aan de gang.
Deze wordt geleid door de OESO, de Or-
ganistatie voor Economische Samenwer
king en Ontwikkeling, waarbij 24 rijke
industrielanden zijn aangesloten.
Struikelblok bij de gesprekken is, dat de
Turken voor een nieuwe aflossingsrege-
ling een zeer gunstige rente willen bedin
gen. Dat stuit bij sommige schuldeisers op
bezwaren.
De totale buitenlandse schuld waaron
der de regering in Ankara gebukt gaat
wordt geschat op vijftien miljard dollar.
In Parijs zou deze week gesproken moe
ten worden over een nieuwe aflossingsre-
geling betreffende ongeveer een zesde
deel van die schuld.
De Turkse inflatie bedraagt honderd
procent en liep afgelopen februari zelfs op
tot 133 procent. Er zijn vier miljoen werk
lozen en per maand bedraagt de nationale
olierekening rond de driehonderd miljoen
dollar. Desondanks zijn de Amerikanen
van mening dat er nog niets verloren is.
Het Westen heeft er trouwens alle be
lang bij dat Turkije niet in een totale
I economische en politieke chaos ten onder
gaat. Door de machtswisseling in Iran en
de gebeurtenissen in Afghanistan is het
strategische belang van Turkije enorm
toegenomen. NAVO-commandanten be
schouwen de grens tussen de Sovjet-Unie
en Turkije als de zwakste schakel in het
Atlantisch bondgenootschap. De regering
in Ankara heeft de bondgenoten daarom
zeer aan zich verplicht door het akkoord
betreffende de NAVO-bases in het land
met vijf jaar te verlengen.
slachterijen in afwachting van de vakan
tieperiode meer slachten. Bij de huidige
prijzen is dit groter aanbod goed te plaat
sen, zo constateerde het PW-bestuur.
Door problemen met stakingen van de
grensveterinairen in Italië stagneert de
biggenexport naar dat land opnieuw. In
het algemeen verloopt de export van big
gen naar EG-landen echter redelijk.
Ook van de andere vleessectoren viel
gisteren weinig goeds te melden, zo bleek
op de vergadering. Voor gemeste kalveren
blijft de markt onveranderd slecht en de
prijs van rundvlees handhaaft zich op het
lage niveau, evenals die van lammeren.
Die omschrijving van de verontruste
boeren sluit overigens goed aan bij de
landelijke politieke lijn van de Franse
Communistische Partij, die nog onlangs
haar goedkeuring hechtte aan de bouw
van een zesde atoomonderzeeër voor de
Franse marine.
JERUZALEM. (Reuter). In de eer
ste vijf maanden van dit jaar is de
werkloosheid in Israel toegenomen tot
4,5 procent van de beroepsbevolking,
wat betekent dat eind mei 59.000 men
sen zonder werk waren. Het ministerie
van Fiananciën in Jeruzalem verwacht
dat het er tegen het einde van het jaar
72.000 zullen zijn.
Ezra Sadan, hoofd van het economi
sche planbureau van het ministerie,
verwacht voor de rest van het jaar een
verdere economische achteruitgang,
waarbij het verbruik per hoofd van de
bevolking kleiner zal worden maar de
positie van de betalingsbalans een ver
betering te zien zal geven.
Sadan schat de vermindering van
het particuliere verbruik in 1980 op 3,7
procent. Dat zou ertoe kunnen bijdra
gen dat de inflatie, nu 130 procent per
jaar, afneemt. Er zullen krachtige mo
netaire maatregelen worden genomen
om de waardevermindering van het
geld tegen te gaan. De kredietverlening
zal beperkt worden gehouden.
De minister wilde 'over de maatreg-
leen die hem voor ogen staan geen
verdere mededelingen doen maar naar
verluidt heeft de Israëlische centrale
bank van de regering geëist dat de
exportsubsidies worden verlaagd.
RIJSWIJK (ANP). De prijzen voor
varkensvlees blijven laag. Sinds eind vori
ge maand zijn zij nog iets gedaald onder
het niveau dat toen al bijzonder laag werd
genoemd. Dat is gisteren gebleken op de
vergadering van het bestuur van het Pro-
duktschap voor Vee en Vlees (PW) in
Rijswijk.
Voor vers varkensvlees zijn de prijzen
stabiel. Hammen en schouders zijn iets in
prijs gedaald, omdat de inslag in vrieshui
zen met premies van de overheid is beëin
digd. Het bestuur vond het verwonderlijk
dat in deze tijd van het jaar de prijs van
karbonades zo laag blijft. Gewoonlijk
de gezamenlijke tegenstander blijkt het
zelfs mogelijk dat Franse boeren samen
werken met Baskische collega’s.
De wijnboeren uit het Zuidfranse dorp
je Saint-Jean-de-la Blaquière hebben
sinds 1976 eenvoudig geweigerd technici
van Cogéma in hun gemeente toe te laten.
Aan de rand van het dorp stelden ze
borden op met de tekst „Voor Cogéma
Verboden”. Die werden echter verwij
derd, maar er kwamen nieuwe voor in de
plaats. „En als ze nu weer worden wegge
haald verankeren we ze in beton”, aldus
een strijdlustig lid van het plaatselijke
actiecomité.
Die grimmige houding lijkt merkwaar
dig wanneer men weet, dat Cogéma deze
boer wijngaarden heeft aangeboden die
tweemaal zo groot zijn als zijn huidige
bezit. Maar de boeren in deze omgeving
hebben zich zoveel inspanningen moeten
getroosten om hun .wijngaarden op het
huidige peil te brengen, dat geen van hen
er over piekert ze af te staan. Dankzij de
vele aangebrachte verbeteringen produ
ceert de streek nu een wijn van prima
kwaliteit. Voor de plaatselijke boeren
staat het net als voor hun collega’s
elders in het land als een paal boven
water, dat er van de kwaliteit van hun
produkt niet of nauwelijks iets overblijft,
wanneer in de buurt naar uranium gedol
ven gaat worden.
De uraniummijnen hebben namelijk
een vernietigende uitwerking op de water-
Deze opstelling is overigens geheel in
overeenstemming met het optreden van
de Franse overheid tegen degenen die zich
verzetten tegen de doldrieste uranium-
jacht. De nationale oproerpolitie CRS, een
soort superuitgave van de Nederlandse
Mobiele Eenheden, is al talloze malen op
getreden tegen anti-uraniumactievoer-
ders. Ook de plaatselijke autoriteiten stel
len zich in de meeste gevallen vierkant op
tegen de activisten.
We hebben er nog drie oorlogen met
Engeland over uitgevochten, maar ook
dat hielp niet.
Tot diep in de negentiende eeuw duur
de onze industriële achterstand. Het was
de Jan Salietijd. Dankzij inkomsten uit
overzeese gebieden konden wij nog net
het hoofd boven water houden.
De economische opleving vanaf het
laatste kwart van de negentiende eeuw
was weer in hoofdzaak gebaseerd op de
Duitse industrie. Na de Tweede wereld
oorlog was er aan Duitsland aanvanke
lijk niet veel te verdienen. Bovendien
gingen de economische betrekkingen
met Indonesië vrijwel geheel verloren.
Voor het eerst in onze geschiedenis
moesten we toen in hoofdzaak van indu
strie gaan leven. Dat ging niet zomaar.
Er was natuurlijk geen lege plaats in
de wereld. We moesten er ons invechten.
Dat kon alleen door steeds iets goedko
per te zijn dan de gevestigde indu
strielanden. Zo bouwden we een indu
strie op basis van loonmatiging. Voor de
vakbeweging was het van belang, daar
aan mee te werken uit werkgelegenheid-
soogpunt.
Tot in de jaren ’60 leek het alsof wij
echt een industrieland waren geworden.
In de jaren ’70 ging het echter weer mis.
Jaar op jaar liep de werkgelegenheid in
de industrie terug. Op het ogenblik
werkt nog maar een derde van de werk
zame beroepsbevolking in de industrie.
Als we daar de openbare nutsbedrijven
We kunnen daarom het beste het
meerderheidsrapport gebruiken als
doorlichting van de huidige situatie en
het minderheidsrapport als een aanzet
voor wat er moet worden gedaan.
DETROIT (Reuter). President Carter
probeert een regeling te treffen voor le
ningen aan kleine bedrijven in de automo
bielindustrie die er moeite mee hebben
om uit de kosten te komen. Hij deelde dit
gisteren mee in Detroit op doorreis naar
Japan, waar hij een herdenkingsplechtig
heid voor de onlangs overleden premier
Masajosji Ohira bijwoont.
Hij zei ook plannen te hebben voor de
afschaffing van bepaalde voorschriften
die de automobielindustrie nu nog belem
meren in haar activiteiten. Een en ander
beteknt voor de fabrieken en de dealers
een lastenverlichting van naar schatting
900 miljoen dollar.
Carter is onder meer van plan een hoor
zitting van het Congres over de moeilijk
heden van de Amerikaanse automobielin
dustrie te bespoedigen. Hij zei niets over
de invoercontingenten voor kleine auto’s
uit Japan waarom de Amerikaanse auto-
fabrieken en de vakbonden gevraagd heb
ben. Volgens ingewijden zou het onder
zoek van het Congres kunnen leiden tot
vrijwillige exportbeperkingen van de Ja
panse autofabrieken.
De Amerikaanse vakbonden wijten de
werkloosheid van 250.000 man in de auto
fabrieken aan de invoer van goedkope en
zuinige personenauto’s uit Japan waar
voor de belangstelling de laatste tijd aan
zienlijk is toegenomen. De president wil
dat de Amerikaanse commissie voor inter
nationale handel hierover binnenkort een
hoorzitting houdt. Daaruit zou dan moge
lijk al in september een regeling met Ja
pan voor een „ordelijke afzet” van auto’s
in de VS kunnen voortvloeien.
LONDEN (Reuter). een dochtermaat
schappij van Shell Oil Company (de Ame
rikaanse tak van de Koninklijke Shell
Groep) steekt 400 miljoen dollar (800 mil
joen gulden) in een petrochemisch com
plex in Saoedi-Arabië dat in totaal drie
miljard dollar gaat kosten.
Het is Pecten Arabian Ltd, die dezer
dagen over het plan overeenstemming
heeft bereikt met SABIC (Saudi Basic
Industries Corporation), die eveneens 400
miljoen dollar bijdraagt. De rest van het
bedrag komt van het fonds voor
overheidsinvesteringen van de Saoedi-
sche regering en van banken.
Het petrochemische complex komt te
staan in Jubail. De plannen voorzien in de
produktie van 656.000 ton ethyleen,
333.000 ton chloor, 377.000 ton natriumhy-
droxyde en 454.000 ton ethyleendichloride
per jaar. Verder zullen installaties worden
gebouwd die 327.000 ton ethylbenzeen,
295.000 ton styreen en 281.000 ton ethanol
per jaar kunnen maken. Onderdeel van de
plannen vormen de bouw van schepen en
terminals en voorzieningen voor de infra
structuur. De eerste installaties zullen ver
moedelijk in 1984 worden afgebouwd.
Tussen nu en 1985 zal de Franse urani-
umbehoefte verdubbelen tot 7500 ton per
jaar. Bijna de helft daarvan moet in
Frankrijk zelf gedolven worden. De aan
vragen voor onderzoek naar en winning
van uranium hebben volgens de officiële
cijfers betrekking op een grondgebied
van 15 duizend vierkante kilometer.
Deze reusachtige uraniumrace heeft
twee oorzaken: enerzijds de uitbreiding
van het nationale atoomprogramma, an
derzijds de enorme kapitalen die zijn geïn
vesteerd in het opsporen van de nucleaire
grondstof. Vijf maatschappijen, waarvan
de staatsonderneming Cogéma de belang
rijkste is, zijn bij de jacht betrokken. De
particuliere deelnemers zijn de Compag
nie Minière Dong-Trieu (onderdeel van de
groep Empain-Schneider), de Compagnie
Industrielle et Minière van de multinatio
nale gigant Rhöne-Poulenc, en Minatome
(waarin onder andere Pechiney deel
neemt). De vijfde betrokken maatschap
pij tenslotte is Elf-Aquitaine, waarin de
Franse staat een belang van 67 procent
heeft.
Uranium winning is voor de Fransen
niet nieuw. Al in 1947 werd de eerste mijn
geopend in de porseleinstreek Limousin
in het centrum van het land. Dertig jaar
lang zijn de bewoners van het dorp Saint-
Sylvestre trots geweest op de vlakbij gele
gen groeve, die zich hulde in een wolk van
geheimzinnigheid. Sinds enkele jaren
neemt de uraniumwinning echter steeds
grotere vormen aan en het verzet daarte
gen van de plaatselijke bevolking groeide
in een vergelijkbaar tempo.
Dat is ook het geval in de andere gebie
den waar, nu of in de toekomst, uranium
gedolven wordt: de Vogezen in het noord
oosten, het Centraal Massief, de Langue
doc, de Provence en Aquitaine in het
midden en zuiden van het land. In die
streken verrijzen steeds meer borden
langs de weg met opschriften als „Verbo
den voor Cogéma”, „Minatome Nee” en
„Nee tegen de kolonisatie”.
Het is een degelijk rapport. De zaak
wordt van alle kanten bekeken. Het
heeft ook meteen al goed gewerkt. De
verlamming die er heerst over onze
industriële toekomst is doorbroken. Het
kan blijkbaar nog.
Toch is het de vraag of de weg die het
rapport wijst de juiste weg is. In een
minderheidsstandpunt van prof. Kol
naar wordt ernstige twijfel uitgesproken
over de zin van het overheidsoptreden
dat door de meerderheid bepleit wordt.
In dit verband kan het zin hebben, de
historische achtergrond nader te belich
ten. Nederland is maar gedurende korte
tijd industrieland gweest. Gedurende
onze gouden eeuw (ruwweg van 1600 tot
1700) leefden wij van het verhandelen en
vervoeren van goederen die door ande
ren waren geproduceerd. Dat ging zo
goed dat wij niet aan eigen industrie toe
kwamen. Door onze ligging waren wij
voorbestemd, een uitgesproken handels-
en vervoersland te worden. Maar zulk
een economische structuur is erg kwets
baar. Toen de buurlanden hun goederen
zelf gingen vervoeren zaten wij er naast.
Daar komt nog iets bij. De overheid
moet volgens het rapport van de WRR
aangeven welke sectoren wel en welke
sectoren niet tot de kanshebbers beho
ren. Zoiets is nog nooit gelukt. Deze
zienswijze gaat er van uit dat de
overheid dat beter kan beoordelen dan
de betrokkenen zelf. Alle ervaringen in
alle landen waar zoiets geprobeerd is
wijzen in tegengestelde richting. De
overheid tast altijd verder mis dan de
industrie zelf. Er is al enorm veel geld in
bodemloze putten gegooid.
bedrijfsleven worden opgebracht.
Matiging van lonen, belastingen en so
ciale lasten kan ons de concurrentieposi
tie weer teruggeven die we in de jaren
’70 hebben verspeeld. We hebben in de
na-oorlogse periode twee tegengestelde
ontwikkelingen doorgemaakt. Eerste
hebben we ons in de wereldmarkt ge
prijsd door terughoudendheid op het
gebied van de lonen. Daarna hebben we
er ons weer uitgeprijsd door naar de
andere kant door te slaan. Zulk een
ontwikkeling is niet toevallig. In het eco
nomische proces vinden we veel slinger
bewegingen.
mdsen
■v. ed.)
e 12JU'
S
(Door prof. F. Hartog)
De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) heeft een
rapport gepubliceerd onder de titel: Plaats en toekomst van de Nederland
se industrie. Daarin wordt gepleit voor een bezield regeringsbeleid, be
doeld om aan onze wegzakkende industrie nieuwe impulsen te geven.
Men wil het zoeken in bevordering van
de investeringen voor kanshebbers.
Daartoe moet worden nagegaan waar de
beste mogelijkheden liggen. Een en an
der moet worden gestuurd door een in te
stellen regeringscommissie, bestaande
uit deskundigen. Dit om af te komen van
het eindeloze touwtrekken met vakbe
weging en ondernemingsorganisaties.
Op die regel was de communistische
burgemeester van het dorpje Grandmont
een uitzondering. Lange tijd steunde hij
de verontruste boeren uit zijn gemeente.
Toen die op 24 maart van dit jaar, uit
protest tegen de komst van een uranium
mijn in de omgeving, een weg blokkeer
den, schaarde de burgervader zich echter
aan de zijde van de CRS, die de blokkade
met boeren en al aan de kant veegde.
Grandmonts eerste burger werd bijgeval
len door zijn partij, die in haar regionale
krant L’Echo du Centre melding maakte
van „enkele personen die iedere vorm van
waardigheid hebben verloren en de gren
zen van het wettelijke hebben
overschreden”.
11
