Atleten tobben met blessures Opschudding rond Harry Schutting Derde plaats voor zwemploeg BRONZEN PLAK ONDANKS MATIGE VOORBEREIDING Coach Sitters Er moet iets gebeuren Schermer na steek gewond I W h. ff ■■I 3 9 MAANDAG 28 JULI 1980 door Peter Heerkens Z Afdwingen Nonchalance sportief (Van onze sportredactie) MOSKOU Met de bronzen olympische medaille als een dierbaar souvenir in de rechter knuist, dampend van het zweet en stralend van genoegen, bleek judoka Henk Numan niet zo door het geluk overmand dat'hij zijn gevoel voor de realiteit had verloren. „Ik heb wat mazzel gehad”, reconstrueerde hij zijn toernooiverloop bij de halfzwaarge- wichten. „Maar ach, een beetje geluk hoort erbij”. Geëmotioneerd (Van onze sportredactie) MOSKOU De devaluatie van het zwemtoemooi had voor Nederland toch nog enig rende ment. Op de valreep profiteerde het kwartet Van Bentum-Van Velsen-De Jong-Maas van de af wezigheid van de Amerikanen, de Westduitsers en de Canadezen door op de 4x100 meter vrije slag nog beslag te leggen op een bron zen plak achter de wereldrecord- ploeg van de Oostduitse meisjes en het Zweedse viertal, dat Oranje op de laatste 100 meter nog het zilver afsnoepte. Dat het brons toch nog een glans van voldoening kreeg kwam door de voor Nederlandse begrippen uit stekende tijden die het kwartet individueel op de klokken bracht en die resulteerden in een nieuw record. B RF f H Si. b b 1 Henk Numan loteerd rechterknie De drie medaillewinnaars van de strijd in het halfzwaargewicht judo: de belg Van de Walle (boven) die goud won, de Rus Tengiz Khubuluri (zilver) en op de voorgrond Henk Numan. bezitter van het brons. i-claim, ten. ?7 TO 58 )0 [2 12 fondsei :div. ed.) 165,00 150.00 335.0C Hoewel Henk Numan op zijn weg naar de bronzen plak nog meer meeval had (vrijgeloot in de eerste ronde en om het brons tegen Szepesi op een moment dat die nog maar acht minuten tevoren in een herkansing op de tatami was geweest), waren het beslist niet alleen die factoren waarop zijn succes schraagde. Bovendien zegt een spreekwoord van de sporters dat alleen de goeden het geluk kunnen af dwingen. Daarmee doelde de 25-jarige Amster damse tegelzetter vooral op het feit dat hem tegen het einde van de rondes een confrontatie met de Fransman Jean Luc Rougé bespaard werd omdat die onver wacht verloor van de Hongaar Istvan Szepesi. Numan: „Ik zag erg op tegen een gevecht met Rougé. Hij heeft een erva ring waar ik niet aan kan tippen. Daarom was ik erg blij dat het zo liep”. MOSKOU (ANP). De floretscher- mer Wladimir Lapitski uit de Sovjet unie is zaterdag ernstig gewond ge raakt tijdens een olympische wed strijd. In de halve finale van de lan- denwedstrijd tegen Polen werd La pitski geraakt door het wapen van de Pool Adam Robak. De punt van de floret doorboorde de beschermende kledij van Lapitski en drong in de borstreek. Lapitski werd onmiddel lijk overgebracht naar een ziekenhuis. op het gebied van blessures zo voorop lopende Nederlandse atleten. „Harry voelde er weinig voor zondag de 400 meter te lopen. Maar omdat hij hierop ingeschreven stond en straks de spil is van de 4x400 m-ploeg kon hij zich alleen via een medisch attest terugtrek ken. Dan loop ik wel, was zijn reactie. Maar als je dan ziet dat hij in tweede positie gewoon inhoudt en in een ver schrikkelijk slechte tijd van 48,53 secon den wordt uitgeschakeld, dan durf ik in Op dat moment had Adelaar overigens al twee coka’s (kleine minpunten) tegen (later trok hij overigens de balans nog het openbaar te zeggen dat dit geen topsportmentaliteit is”. neerde John Derks, die verwacht dat de 4x400 m-ploeg het zonder Koen Gijsbers zal moeten doen en met Henk Brouwer, die in de series van de 200 meter uitge schakeld werd in 21,96 sec. Ook al die blessures zitten Derks enorm dwars, omdat deze veelal niet van de laatste dagen zijn. „Dan heb ik waar dering voor Sylvia Barlag, Gerard Te- broke en Klarenbeek, die knokken voor wat ze waard zijn. Als je aan topatletiek meent te doen, heb je te zorgen dat je presteert. Wij houden de atleet te veel aan het handje. Doen alles voor ze, waar door ze niet hard genoeg worden”, aldus de mening van John Derks, die zijn équipe diep ziet teleurstellen. gelijk), want Koeman bleek beter in vorm dan begin dit jaar tijdens het open Euro pese kampioenschap in Wenen, toen Peter Adelaar hem in een gevecht om de bron zen medaille versloeg. En zo’n opkikkertje had het Nederland se zwemmen eigenlijk ook nodig, want tweemaal hadden de medailles in de prij- zenkast liggen blinken, maar zowel Anne- lies Maas als Kees Vervoorn moest het lonkende eremetaal onberoerd laten. Met name voor Kees Vervoorn was het erg sneu dat hij het slachtoffer werd van een ongeldige start, die na de opmerking van een Zweedse official dat zijn landge noot Arvidsson in elk geval de 100 meter vlinderslag zou winnen, in een nog kwalij ker daglicht komt te staan. Want juist de Hagenaar heeft zich tijdens dit olympisch toernooi toch erg sterk gemanifesteerd met drie Nederlandse records en enkele finaleplaatsen. Zijn derde record vestigde hij zaterdag op de 100 meter vrije slag, al leverde de 52,57 niet meer op dan een 15e plaats in de halve eindstrijd. Ook Fred Eefting liet zich zaterdag weer van zijn beste kant Met een bronzen medaille, negen Neder landse records en in totaal elf finaleplaat sen heeft de twaalf man sterke Oranje- equipe min of meer aan de verwachtingen voldaan. Vooraf immers was al duidelijk, dat de gouden tijden van het Nederlandse zwemmen voorbij zijn en dat een finale plaats in feite het hoogst bereikbare doel was, ondanks de devaluatie van dit zwem- toernooi, waarin zonder Amerikanen en Canadezen, zeker bij de dames toch nog behoorlijk is gepresteerd. Uit de resultaten is gebleken dat Mari anne Heemskerk het gelijk aan haar zijde gehad. Jolanda de Rover verbaasde in Rotterdam iedereen door zich als enig meisje rechtstreeks voor Moskou te plaat sen. Met 2.17,12 kwam zij op de laatste dag van het zwemtoemooi dicht bij haar re cordtijd, maar die chrono bleek slechts voldoende voor een negende positie, zodat zij net buiten de finale viel. Die records namelijk waren in het bezit van de Amerikanen (Jezek de rugslag) en dat hinderde de Oostduitse trainer bo venmatig, toen hij kort voor de laatste nummers even terugblikte op de toch formidabele prestaties van zijn meisjes, die zo graag de Amerikanen, Canadezen en Westduitsers in de Russische hoofd stad hadden ontmoet. En dat zou het toernooi ten goede zijn gekomen, want nu vierde de verveling door de eentonigheid hoogtij. 1.9 2H 11,9 4,9 457.00 342.00 3,10 3,10 115.00 üsche ten iraen. >r dit n euvel i «an. 50,00 36,00 26,70 286,00 75,00 40,00 124,60 52,70 57,50 107,70 59,00 63,50 146,00 104,00 147,00 36,50 52,00- 130,00 58,50 51,00 46,50 79,50 88,00 46,50 145.00 46,50 71,00 31,70 57,800 140,70 103,00 57,00 149.00 40,80 151,00 93,60 72,80 190,00 33,00 88,5» 177,00 24,00 40,00 35.80 46,50 50,50 104,80 335.00 In het ziekenhuis kwam Lapitski weer bij bewustzijn. Daar bleek ook dat zijn hart niet werd geraakt door de punt van de floret. Wel werd er een ader doorgesneden. Verder werden er over de toestand van de gewonde schermer geen mededelingen gedaan. „Toptalenten moet je kunnen bundelen, zowel voor de training als in competitie verband. Als je ziet dat een Connie van Bentum in de competitie met haar club op derde klas niveau uitkomt, dan zal ze daar geen tegenstand van formaat ontmoeten. En dat is toch niet goed voor haar ontwik keling”. ’23,50 68,00 92.® 99,80 12,50 41,09 190,® 27,60 75.00 47,50 107® 47® 65® 17® 112® 133,® 47® 104® 55® 95® „Ik houd niet van verstoppertje spe len. De mensen mogen de waarheid we ten”, aldus een openhartige John Derks, een aantal uren nadat van NOC-zijde was beweerd dat Schultings uitstapje méér dan een gerucht was. Els Vader, die in de series van de 100 meter verstek moest laten gaan vanwege maagklachten, start vandaag wel op de 200 meter. In Oost-Duitsland is zoiets bijvoorbeeld ondenkbaar, maar of je dat voorbeeld moet volgen, blijft een vraag. Feit is wel dat de nieuwe trainingsaanpak van de Oostduitsers wel rendement oplevert, want ook dit weekeinde kwamen er weer de nodige wereldrecords bij. Dat Petra Schneider haar eigen tijd zou verbeteren, was niet zo verwonderlijk, maar wat trai ner Horst Kleefeld wel veel genoegen deed waren de records op de 200 meter rugslag van de talentvolle, 15-jarige Rica Reinisch en de toptijd van het kwartet Krause, Metschuck, Diers, Hulsenbeck op de 4x100 meter vrij. De straf die hij 4 seconden voor tijd kreeg, gaf de doorslag. Adelaar liep tegen de keikoku op vanwege het buiten de mat stappen, wat wordt aangerekend als het ontwijken van het gevecht. „Maar”, zei Adelaar, die zaterdag zijn revanche hoopt te krijgen in het alle categorieën-toernooi, „ik deed het echt niet bewust”. „Ook dat was nonchalance”, vond bondstrainer Pe ter Snijders. Voor de rugslagmeisjes Monique Bosga en Jolanda de Rover had de laatste dag een onplezierig verloop. De Utrechtse zwemster bewees op de 200 meter met haar tijd van 2.19,21 dat haar uitzending naar Moskou toch een misgreep is ge weest, want van de haar toegedachte pro gressie is niets terechtgekomen. Het is een publiek geheim dat trainster Marianne Heemskerk nimmer zo gelukkig is ge weest met haar uitverkiezing, omdat Mo nique Bosga nog altijd onvoldoende is hersteld van het ernstige ongeluk dat haar eind 1978 overkwam. Als tweede ploeg was het Nederlandse viertal de finale ingegaan, doordat de Russische meisjes in de serie bij het overnemen te vroeg van het startblok wa ren vertrokken. Die positie was echter wat te glorieus, hoewel ditmaal in de eind strijd tegen de gewoonte in wël snellere tijden op de klokken kwamen, doordat het kwartet zichzelf overtrof: Connie van Bentum (57,50), Wilma van Velsen (57,38), Reggie de Jong (57,17) en Annelies Maas (57,46). „Neem dan Marcel Klarenbeek, die ondanks een oorontsteking wel knokt in die series en zich plaatst derde in 47,37 sec. voor de volgende ronde. Ik zou me dan schamen voor zo’n wanpres tatie, vooral omdat je de spil bent van de 4x400 m-ploeg”, aldus een geëmotio- „Er is in Nederland, toen de limiettijden bekend werden gemaakt, door sommige trainers nogal wat kritiek gespuid dat die veel te scherp zouden zijn. Maar hier hebben we kunnen zien dat de limieten, ondanks de mindere bezetting vanwege de boycot, soms niet eens voldoende wa ren voor een finaleplaats. Er zal anders moeten worden gewerkt, met centrale kringtrainingen bijvoorbeeld, waarop het talent wordt samengebracht. We moeten, op vrijwillige basis, toe naar de Oostduit se organisatievorm. Niet dat ik ze in alle opzichten wil volgen, maar hun organisa tie is veruit het beste van alle landen”. Waar Henk Numan zijn resultaat vooral aan dankte, was degelijkheid in zijn werk. Hij zocht bij al zijn partijen naar zekerhe den die tot gevolg hadden dat ze weinig sensationeel verliepen, maar op een na (tegen de latere kampioen Robert van de Walle) gewonnen werden. Tegen Essambo Ewane uit Kameroen gebeurde dat in zijn openingswedstrijd uiterst stroef. Slechts door een shido (lichte vermaning) die zijn tegenstander opliep voor het afhouden van het gevecht, trok hij de winst naar zich toe. „Ik was niet goed”, gaf hij later de matigheid van het duel toe. „Tegen Chittenden kwam ik er al beter in”. Na het incident ontstond er een hef tige scheldpartij tussen coaches van beide ploegen. Galina Gorotsjova, de leidster van de Sovjet-schermers, vond de Poolse leiders schuldig in deze zaak. Peter Adelaar zelf over zijn technische fout die was afgestraft met een uchi mata (tiende heupworp): „Ik wilde een achter waartse worp inzetten, maar deed dat te laat en toen reageerde hij op die manier. Terwijl Snijders en ik tevoren nog uitvoe rig over zo’n situatie hebben gesproken... Ik Was erop voorbereid dat ik tegen Koe man als linkswerker mijn rechterarm moest doorsteken en dat verzuimde ik even. Stom, maar niks aan te doen. Het is gebeurd”. „Ik zat toen net even stuk, zodat die onderbreking me uitstekend van pas kwam. Het gaf me de gelegenheid even op adem te komen”, aldus Numan, die van een van de Belgen zijn broek mocht lenen. In de paar minuten die hij aan de rand van het wedstrijdterrein doorbracht, le verde bovendien de soigneur van de Belgi sche ploeg, Josef Aarts, een sterke bijdra ge tot een succesvolle afsluiting. Numan: „Meteen toen hij kwam aanlopen, stopte hij mentol in mijn mond en smeerde er ook wat van onder mijn neus. Dat kikker de me goed op”. Eenmaal terug op de mat werkte Numan zijn partij zo goed af, dat de scheidsrechters hem tot winnaar uit riepen. Voor Peter Adelaar rentte die investe ring (nog) niet. Na welgeteld 4 minuten en 56 seconden verdween hij uit het toernooi. Hij kreeg van de scheidsrechter een kei koku, wat neerkwam op wegsturen omdat zijn tegenstander Vladimir Koeman al een half punt had gescoord. „Dat had natuur lijk nooit mogen gebeuren”, riepen Peter Adelaar en zijn coach Peter Snijders in koor. Snijders: „Het was domweg noncha lance. Hij vergat zijn opdracht”. En hij verwees naar het feit dat Van de Walle vier uur per dag traint („Judo is alles voor me”, zegt de Belg over zijn inspanningen) en een uitvoerige training in het buitenland (Amerika, Japan en Frankrijk) onderging, voor, hij in Moskou als winnaar van de gouden medaille op het erepodium kwam. „Terwijl ik me krap twee weekjes in Frankrijk kon voorberei den”, aldus Numan, die daarbij boven dien aanstipte, dat de Nederlandse Judo Bond financieel minder scheutig is dan andere federaties. „Aan het geld van ons trainingskamp kwamen we zoveel te kort, dat we zelf de reis hebben betaald”. I Nog meer factoren werkten in het voor deel van Henk Numan, die in zijn tien jarige judocarrière acht Nederlandse kampioenschappen behaalde; in 1975 der de werd in het Europees kampioenschap junioren; in 1976 de wereldtitel miilitairen veroverde en vorig jaar als derde in het wereldkampioenschap eindigde. Het ze ker niet minst onbelangrijke meevallertje kreeg hij 25 seconden voor het einde van zjjn partij om het brons tegen Szepesi, omdat zij(i broek op de rechterknie scheurde. Geluk gehad” Conny van Bentum. Reggi de Jong. Wilma van Velsen en Annelies Maas op het ereschavot. nadat ze op de 4 x 100 meter vn/e slag beslag hadden weten te leggen op de derde plaats, achter de wereldrecordploeg uit Oostduitsland en de ploeg uit Zweden. zien door een Nederlandse toptijd (2.03,92) neer te zetten in de finale van de 200 meter rugslag, waarin hij overigens bleef steken op een vijfde plaats. (Van onze sportredactie) MOSKOU Tegen je zin uitkomen op een olympisch onderdeel zij het dan op een bijnummer en je daarop, na in een goede uitgangspositie te hebben ge degen, gewoon laten uitschakelen. Dat kan in Moskou allemaal binnen de Ne derlandse atletiekploegwaar Harry Schutting zondagmorgen deze stunt in de series van de 400 meter vlak uithaal de. Dit' na overigens al voor rumoer te hebben gezorgd door de nacht van vrij dag op zaterdag de nacht dus na zijn uitschakeling in de halve finale van de hordenrace niet in het olympisch dorp door te brengen. „Met dat laatste heb ik niet zo erg veel moeite. Ik heb hier tenslotte geen kleu terschooltje. Maar Harry had me ten minste moeten inseinen. Hij kon me ech ter niet bereiken, wat voor hem het sein had moeten zijn om dan toch maar naar het dorp terug te keren. Hij kwam echter pas tegen de middag. Maar die zaak is nu I afgesloten. Hij heeft zijn excuses aange boden en dat ook tegenover Bram Leeu- i wenhoek gedaan”, aldus John Derks, de chef d’équipe van de in Moskou vooral Pas in de laatste seconden was het Nu man gelukt de Engelsman onder controle te krijgen. Hij scoorde toen een coka en wist zich winnaar, welk resultaat hem voor de vijfde keer in Zijn loopbaan tegen over Robert van de Walle bracht. Op de regel dat hij tegen deze Belg nooit wint, kwam geen uitzondering. „Ik zou willen”, verzuchtte Henk, toen hij als verliezer het strijdperk had verlaten (na 2.17 was hij met een armklem verslagen) „dat ik de zelfde trainingsfaciliteiten had als hij”. Vandaar dat Sitters toch met enige tevredenheid kon terugblikken, te meer daar voor Reggie de Jong en Connie van Bentum de spelen in feite te vroeg kwa men: „Ik heb hier van diverse collega’s al complimenten gekregen voor het zwem men van de Nederlandse ploeg, dus zo slecht hebben we het niet gedaan. Willen we echter in de toekomst achter de grote landen een beetje blijven meetellen, dan dient er wel iets te gebeuren”. .4 Kg®!?

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1980 | | pagina 9