lr
s
1»
I
Santpoortse Feestweek voor
mij een puur brok nostalgie
rz;
t
havenberichtenj
ut
t
I
4
5
DONDERDAG 31
1980
IJMOND
VAN PAARDENSPUL TOT BLOEIEND MANEGEBEDRIJF
Les Lemoines en de bange” IJmuidenaren
NIEUWE VOORZITTER HARDDRAVERIJVERENIGING:
r
Bi
H
Manege
Ruiterbewijs
j]
a
(Van een onzer verslaggevers)
SANTPOORT. „Toen ik in
1934 werd geboren kreeg ik de
naam Jan en dat is altijd goed
gegaan. Zo kent iedereen me.”
Aan het woord is Jan G. Westerh
oven, de nieuwe voorzitter van de
Harddraverijvereniging Sant
poort en omstreken, die dit jaar
voor de 221ste maal de Santpoort
se Feestweek voor haar rekening
neemt.
-
(Van een correspondent)
IJMUIDEN. Het is niet he
lemaal duidelijk of het pure
angst dan wel gebrek aan ver
trouwen in de behendigheid
van de stuntmannen was, maar
„slechts” eenentwintig toe
schouwers bleken woensdag
avond genegen om als levende
barricade te fungeren voor de
motorduivels van de luchtacro-
batengroep Les Lemoines.
iSfi
(Van één onzer verslaggevers)
VELSEN/SANTPOORT.
Manegebedrijf De Weers aan de
Driehuizerkerkweg in Velsen-
zuid is verkocht aan de eigenaars
van manege Kennemergaarde
aan de Duin en Kruidbergerweg
in Santpoort-noord. Het ligt in de
bedoeling van de nieuwe eige
naars om het Velsense bedrijf
voorlopig in zijn huidige opzet te
handhaven. In de toekomst wil
men naast de paarden ook een
aantal pony’s aanschaffen. Een
uitbreiding die op het ogenblik in
verband met ruimtegebrek nog
niet kan worden gerealiseerd.
Waardering
y' Bg
Mi L
Cor en Ger de Weers nemen
afscheid van hun paarden
Spotten met
hoogtevrees
id
id
5,00
ir
r
ajlis, is
rin 187
Iringen
:elings-
se par-
ior een
oor de
se par
ite be-
r jaar
in Ne-
d wor-
igeval,
islag op
In ver-
ig moet
ambas-
erlaten.
provin-
>m ont
den ge-
aanslag
sbureau
ïngvan
telen, is
en acht
Direct na het bekend worden van „het
nieuws” dat Manege De Weers te koop
was stond een aantal gegadigden bij de
gebroeders aan de bel te trekken. Hoofd
zakelijk particulieren die er wel iets in
zagen om hun hobby gestalte te geven in
de zo fraai gelegen omgeving van Velsen
in de schaduw van de landgoederen Wa
terland en Beeckestijn. Maar Cor en Ger
waren het er in principe wel over eens dat
het door hen gestichte bedrijf een echte
manege moest blijven. Zelfs toen bleek
dat er uit de particuliere hoek financiële
aanbiedingen werden gedaan die aanmer
kelijk aantrekkelijker waren dan die van
lieden „uit het vak”. De nieuwe eigenaars
werden de heren Martin Corsmit en Wim
van Bergenhenegouwen; eigenaars van
manege Kennemergaarde in Santpoort.
Voor de gebroeders De Weers betekent
het afsluiten van de transactie het defini
tieve einde van een „hippische carrière”.
Die begon in 1965 aan de Willemsbeekweg
waar sinds „mensenheugenis” een brand
stoffenhandel werd gedreven. De op-
Het Velsense manegebedrijf telt mo
menteel circa 20 pensionpaarden en 10
Een clown voerde een act op met een
gedresseerde auto die in staat bleek te
huilen, knipogen en te klapwieken.
Met ware doodsverachting nam een
acrobaat vervolgens plaats op de mo
torkap van een auto om zich op die
spectaculaire wijze door een branden
de schutting te laten vervoeren.
Na de pauze werd alle aandacht ge
vestigd op het zogenoemde „lucht-
werk”. Via een staaldraadkabel wer
den tot op een hoogte van 20 meter de
meest ijzingwekkende kunststukken
opgevoerd.
Het jongste lid van het gezin Lemoi
ne - een geslacht dat zich al 350 jaar
schijnt bezig te houden met luchtacro
batiek - wapperde een tijdje als een
levende vlag aan de top van een 40
meter hoge flexibele mast. Sluitstuk
was een motoract met onder meer drie
dames als „bagage” op de strakgespan
nen staaldraad. De voorstelling zal he
denavond om half negen worden her
haald.
Donderdag vertrokken: Blenheim, Ber
gen; Rolnes, IJmuiden, Bremen.
Donderdag aangekomen: Prestigious,
New Orleans; West Ospray, Cont. Plat,
Velsen; Christina Maria, Noordzee, Vel
sen; Sea Star, Acoryton.
5.90
5,85
0,00
0,70
3,00
0i80
onge-
■r. Dit
mster-
in een
ideren
in vijf
is het
ukken
iaande
ishuis.
n was
svoor-
>rt- en
euren,
■idsin-
Met Jan G. Westerhoven heeft het be
stuur er een man bijgekregen die de paar
densport hoog in het vaandel draagt. Va
der Westerhoven hield al paarden en zijn
zoon zette deze liefhebberij voort. „Door
mijn bemoeienissen met de draverij heb
ik goede contacten gekregen met de
N.D.R. en neem zitting in het draverijen
comité dat tot taak heeft de verrichtin
gen van pikeur en paard nauwlettend in
de gaten te houden.
Als voorzitter van de Harddraverijver-
eniging hoop ik een bijdrage te leveren
aan de Santpoortse draverijen en zal
trachten het niveau van de paardensport
op de korte baan te handhaven.”
op ons
chten"
iwoord-
werd
1 raak-
uit. Met
idicaleie
tlaledine
van wij
ter niets
beteke-
>blema
sen; Bore Moon, Terneuzen, Velsen; Sub-
ro Vega, Great Yarmouth; Schwaben-
stein, Antwerpen; Almenun, Sharpnesfe;
Tor Scandinavia, Gothenborg; Save, Ca
lais; Solstraum, Holstum; Oceanic, Mexi
co; West Eagle, Velsen, Cont. Plat; Chok-
tow-2, Mexico; Hanseat, Welsh; Krakow.
Korsoer.
si;is:S
waarde dat les wordt gegeven door speci
aal geschoolde krachten.
De nieuwe eigenaars van Manege De
Weers zien in het aantrekken van het
bedrijf ook expansiemogelijkheden voor
hun zaak in Santpoort.
Wim Corsmit: „Wij hebben hoofdzake
lijk veel volwassen klanten. Veel dres
suurruiters. We willen echter ook tege
moet komen aan de behoefte aan voorzie
ningen voor de recreatieve ruiters en
daarvoor liggen de omstandigheden in
Velsen iets gunstiger. Dat is ook de reden
dat we daar met pony’s willen beginnen.”
Liggen in Velsen de mogelijkheden om
een buitenrit te maken iets gunstiger dan
in Santpoort, in zijn algemeenheid is de
ruiter in de noordkop van Zuid-Kenne-
merland karig bedeeld met de voorziening
in de vorm van ruiterpaden. Het gebied
tussen de bebouwing en de zeereep bij
voorbeeld is van de Nederlandse Vereni
ging tot Behoud van Natuurmonumenten.
Ruiters worden op dat gebied op uiterst
beperkte schaal toegestaan. De kwaliteit
van ruiterpaden is evenals op Velsens
gemeentelijk grondgebied slecht en ont
oereikend. Dat heeft zowel de voormalige
eigenaars van het Velsense manegebe
drijf als de huidige eigenaars vaak voor
problemen gesteld. De wilde ruiterij
wordt er naar hun mening door in de hand
gewerkt.
Jan G. is opgegroeid met de feestweek.
Dertig jaar lang heeft hij de festiviteiten
vanachter de trap gadegeslagen. Volgens
hem wordt er nu duidelijk op een andere
manier feestgevierd. Vroeger bleef het bij
de dorpelingen die na de kermis en de
draverijen samenkwamen in kroegen. De
afgelopen tien jaar is de bezoekrsstroom
van buiten Santpoort met tienduizenden
toegenomen die op straat Vertier zoeken.
In tegenstelling tot vroeger stroomt nu de
biertap op de stoep waar het volk samen
dromt. Goed voor een omzet van ettelijke
duizenden liters.
„In het verleden was dat anders en
vloeide de jenever rijkelijk in de cafeet
jes,” herinnert Jan Westerhoven zich. Niet
zelden werden de feestvierders vrij ag-
gressief en ontstonden knokpartijen die te
vergelijken zijn met wild west-taferelen.
We moesten dan met het personeel zo snel
mogelijk het glaswerk in veiligheid stellen
en werkten daarna de vechtende meute
naar buiten.
Nu blijven de vechtpartijen beperkt tot
kleine groepjes. Als er enkele tienduizen
den mensen rondlopen dan is dat onver
mijdelijk. Worden ze erg lastig dan zorgen
de Santpoorters ervoor dat ze het hazepad
kiezen. Dat is een ongeschreven wet. Het
feestvertier concentreert zich de laatste
jaren geheel op straat waardoor we met
een geheel nieuw probleem kregen te ma
ken. Binnen een week verdwenen ruim
7000 glazen. De straten lagen vol met glas.
Dit hebben we weten te ondervangen door
plastic bekers in te voeren.
Het succes van de Santpoortse Feest
week is volgens Jan G. grotendeels toe te
Alle vriendelijke invitaties ten spijt
bleef het talrijke publiek liever op vei
lige afstand van het „spel met de dood”
dat gedurende negentig minuten voor
de nodige spanning en sensatie zorgde
op het terrein aan de Planetenweg ter
hoogte van de Bellatrixstraat.
Na de gigantische sprongen over de
levende obstakels werden brandende
hoepels en een schutting „genomen”.
ijn van-
cuteerd.
wegens
i staats-
■s die in
i geëxe-
schoten
opgelo-
gisteren
inlandse
dat hij
siel zou
en. Van
ets ver-
tuin twee jaar ruimte bood aan de feest
tent „De Bierelier” dié tijdens de feest
week wordt opgezet. Deze is aangeschaft
om de horecabedrijven in Santpoort te
ontlasten van een steeds grotere stroom
bezoekers. In de Stoeterij, destijds nog als
restaurant in gebruik, werd tijdens de
feestdagen een orkestje neergezet voor de
ouderen, terwijl de jongeren in de tuin
vertier vonden in „De Bierelier”.
„Mijn vrouw en ik verzorgden in die tijd
ook de ontvangsten en recepties tijdens de
feestweek. Toen had ik, het te druk voor
bestuurlijk werk. Nu pas. na de verkoop
van de zaken heb ik daar tijd voor kunnen
vinden. Voor mij betekent de feestweek
een puur brok nostalgie,” vertelt Jan G.
Westerhoven.
Al op dertienjarige leeftijd stond hij in
de kroeg van vader te helpen met het
spoelen van glazen. De feestweek speelde
zich met name ’s avonds veel meer af in de
uitspanningen. Het kroegleven draaide op
volle toeren en er werd dankbaar gebrik
gemaakt van tijdelijke krachten die met
de kermis meereisden.
Oorspronkelijk beperkte het Santpoort
se feestgebeuren zich tot vijf dagen. Op
dinsdag begon het vertier en het werd
zaterdagavond beëindigd. Volgens Jan
Westerhoven is dat nu nog te merken aan
de oude Santpoorters. Die laten zich pas
na maandag in het feestgewoel zien.
Van oudsher zijn de korte-baandrave-
rijen de hoofdschotel. Lang geleden werd
door de Stichting Nederlandse Draf- en
Rensport (N.D.R.) reglementair vastge
legd dat deze de eerste donderdag van
augustus in Santpoort worden gehouden.
schrijven aan de landelijke sfeer die nog
in het dorp hangt en de mensen uit de
omliggende woonkernen trekt.
Ook de hang naar nostalgie zorgde voor
een aanmerkelijke stijging van het aantal
bezoekers de laatste tien jaar. Vroeger
bleef het bij de inwoners van Santpoort,
nu heeft het feest de aandacht van de hele
regio en geniet zelfs landelijke bekend
heid.
Woensdag aangekomen: Bore Moon,
Terneuzen. Velsen; Preyli, Ventspils;
Joern Graebe. Rochester; Marie Maersk,
Kalundborg; Solstraum, Selby; Paletten,
Knarrevik;Tor Scandinavia, Gothenborg;
Goetz van Berlichingen, Kyndby; Wib, Ty
ne, IJmuiden; Rollnes, Rotterdam, IJmui
den; Kenrix, Poole, IJmuiden; Blendheim.
Bergen; Hanne Stevns, Boston; Sunnan
Hav, Gent.
Woesndag vertrokken: Fridel, Whitby,
IJmuiden; West Osprey, Cont. Plat, Vel-
„Doordat de Santpoortse Feestweek
overal goed staat aangeschreven krijgen
we hier ook de beste paarden, pikeurs en
ambachtslieden die coor het welslagen
van de kortebaandraverijen en de jaar
markt zorgen. En dan de kermisexploitan
ten, die komen graat naar Santpoort en
zijn blij als ze vr
eg in het jaar een plaatsje kunnen be
machtigen op het terrein aan de Hoofd
straat,” voegt Jan G. toe.
Ongeveer een jaar geleden overwogen
de gebroeders Cor en Gerrit de Weers om
het manegebedrijf, dat in 1965 werd opge
richt en in 1970 op zijn huidige locatie in
gebruik werd genomen, van de hand te
doen. Enerzijds om gezondheidsredenen.
Anderzijds omdat de exploitatie van het
bedrijf, in het kader van de voortdurende
belangstelling voor de ruitersport, steeds
meer tijd ging vergen.
slagruimte vóór olie, kolen en aanverwan
te zaken verhuisde reeds in 1962 naar het
industrieterrein. De vrijkomende ruimte
bood toen de mogelijkheid om een „eigen”
paard, dat tot dan in Castricum op stal
stond, naar huis te halen. Ook bleek er
voldoende ruimte voor de aanleg van een
buitenmanege. Die voorziening trok de
aandacht van mensen die ook geïnfec
teerd waren door de paardrijbacterie. In
korte tijd stonden er bij Cor en Ger de
Weers zeven paarden op stal die vrijwel
dagelijks werden bereden. De voortdu
rende belangstelling voor „het paard”
deed de ondernemende broers besluiten
de zaak goed aan te pakken. Dat gebeurde
aan de Driehuizerkerkweg waar op 12
september 1970 de manege in haar huidi
ge omvang haar poorten opende. Vrijwel
tegelijkertijd begon Cor aan de Willems
beekweg een zaak in ruitersportartikelen.
Ger de Weers (links) en zijn broer Cor op de foto met de 18-jarige Kiparis, de ruin die sinds
de opening van het bedrijf zijn diensten dagelijks heeft bewezen en met zijn eigenaar Ger
meegaat.
manegepaarden. Van het eerste uur da
teert de Russische ruin paris die nog
steeds trouw zijn rondjes in de manege
draait. Voor de gebroeders De Weers is de
kwaliteit van de ruitersportbeoefening al
tijd een zaak geweest waar veel waarde
aan werd toegekend. De 51-jarige Cor zegt
daarover: „We hebben altijd veel last on
dervonden van de wilde ruiterij van ande
ren. Daarom gaan er bij ons geen ruiters
zonder geleide naar buiten. Bovendien
moeten alle ruiters en amazones die daar
voor in aanmerking komen in het bezit
zijn van een ruiterbewijs. Het is geen
wettelijke verplichting maar wij stellen
het als voorwaarde omdat het ter bescher
ming is van de ruiter, het paard en het
publiek.”
Manege De Weers is een bedrijf dat door
de FNRS (Federatie van Nederlandse Rij
scholen) als „erkend” bedrijf te boek
staat. Dat wil zeggen dat het materiaal en
de outillage voldoen aan de door de Fede
ratie gestelde eisen. Dat wil zeggen dat
ook de instructie voldoet aan de voor-
Zondag zal Manege De Weers met de
beide broers die op zo’n voortreffelijke
wijze hun steentje hebben bijgedragen
aan een verantwoord stuk ontwikkeling
van de ruitersport in Velsen met Manege
Kennemergaarde en Manege Lievendaal
deelnemen aan de organisatie voor het
concours hippique dat in het kader van de
Santpoortse Feestweek aan de Hagelin-
gerweg wordt georganiseerd.
’s Avonds zal er in de manege nog „iets”
worden gedaan óm het paardenvolk van
Velsen in de gelegenheid te stellen zijn
dankbaarheid te vertolken voor alles wat
Cor en Ger de Weers met hun echtgenotes
deden in het belang van een stuk recreatie
dat niet meer is weg te denken uit ons
samenlevingspatroon.
Dan valt voor de broers en hun vrouwen
het doek over een periode van hun leven
waar ze met ontzettend veel plezier en
dankbaarheid aan zullen blijven terug
denken.
Na negen jaar legde 1 maart de heer P.
Schols de voorzittershamer neer en werd
opgevolgd door „Jan G.”. Een volslagen
nieuweling in het bestuur, maar al meer
dan dertig jaar naua betrokken bij de
jaarlijkse feestweek. Net als zijn vader
werd Jan G. gevraagd het voorzitterschap
op zich te nemen.
Vader Westerhoven zat 28 jaar in het
bestuur en bekleed daarin verschillende
functies totdat hij 2 jaar na het tweehon
derdjarig bestaan van de feestweek in
1962 als voorzitter afscheid nam.
Het bestuur van de Harddraverij be
stond destijds onder meer uit Klaas Boe-
Kel. de voormalig molenaar van de „San-
fhaes” en Gerrit van Tunen, eigenaar van
de uitspanning „De Viersprong” in Sant
poort. Beiden stonden bekend als fervente
paardenliefhebbers.
Voor de benoeming van bestuursleden
Jtaan geen voorschriften op papier, maar
hiet-Santpoorters die onbekend zijn met
de dorpse sfeer van de feestweek zijn bij
voorbaat uitgesloten. Het moeten Sant
poorters in hart en nieren zijn.
Jan G. Westerhoven en zijn vrouw be
heerden jarenlang vijf bedrijven in Sant
poort, waaronder vier restaurants: de Au-
berge, vanouds de Uileboom, het Chalet,
fe Landauer, de Stoeterij en de Franse
pinkel’ De oorspronr van deze zaken gaat
terug naar het café „De Uilenboom” aan
(ie Hoofdstraat in Santpoort. Hier dreef
vader Westerhoven vroeger een bakkerij
Toordat hij het bruine kroegje opende,
jwintig jaar geleden nam Jan G. de
touwtjes in handen. Met tegenzin zagen de
Santpoorters na verloop van tijd het
kroegje in het hartje van het dorp veran
deren in een restaurant.”
Z Jan G.: „Ik heb het wel te verduren
gehad, want de Santpoorters zagen met
léde ogen het kroegje verdwijnen en daar
mee een stukje sociaal leven. Maar mijn
Vrouw en ik hadden er genoeg van. We
wilden onze aandacht richten op een an
der gebied.”
De Uilenboom veranderde in een goed
aangeschreven eetgelegenheid en de fami
lie Westerhoven wist het bezit in Sant
poort in de loop der jaren uit te breiden
»iet nog vier zaken. Vijf jaar geleden
zocht het echtpaar een weg uit het drukke
horecabestaan en de zaken werden één
voor één verkocht. De Stoeterij aan de
poofdstraat werd evenwel aangehouden
en veranderde in een gerieflijk woonhuis
Vaar het gezin Westerhoven neerstreek.
De Stoeterij vormt het voormalige
koetshuis van het buiten Vlugthoven dat
Uit 1820 dateert. De uitgestrekte tuin ach
ter de Stoeterij heeft ooit dienst gedaan
als bleekveld van een blekerjj die voor
dien daar was gevestigd. Veel Santpoor
ters kunnen zich nog herinneren dat deze
Jan Westerhoven in
de tuin achter de Stoe
terij aan de Hoofdstraat
in Santpoort. Met hond
en paard zit hij op een
antieke zigeunerwa
gen. Deze kocht hij in
Groningen van een ker
misexploitant die met
het Hoofd van Jut door
Nederland trok. De ori
ginele houten zigeu
nerwagen van respec
tabele leeftijd dient mo
menteel als logeergele-
genheid.
