Malinowski
R
j
Eerste goud Zimbabwe
Teleurstellende
estafette van
4 x 400-ploeg
Wereldrecord
Te weinig rust Stevens
slingerkogel
Joeri Seditsj
Steeplezege
Bronislaw
pk
i0
7 A
irte
17
AUGUSTUS
VRIJDAG
1980
1
SPORT
1
jctor
rburg
sen
sen
sop
arm
en
door Peter Heerkens^
t
4
Ad Paulen: één gerucht de wereld uit geholpen
(Van onze sportredactie)
12 uui
I
sen
De eerste Nederlandse wissel op de 4 x 400 meter estafette. Mario Westbroek neemt de stok over van Henk Brouwer
EXPERIMENT
K-4 MISLUKT
e.
(Van onze sportredactie)
F
Jan Baaijens: eerste man in K-4
J
t
iad-
Overigens liep Schulting, die als slotlo-
per op het laatst toch weer kon aanzetten,
beduidend beter dan in zijn individuele
400 meter, waarop hij niet door de series
kwam. Chef d’equipe John Derks atta
queerde daarover de Brabander erg fel,
hetgeen Schulting als uiterst onplezierig
heeft ervaren.
MOSKOU Het was alsof de Russi
sche atleten gisteren al hun woede over
de aantijgingen van „hun” juryleden in
de sportieve prestaties neerlegden. Eén
wereldrecord en vijf medailles in twee
finales was het gevolg.
Dat wereldrecord was voor Joeri Se
ditsj, die de kogel 81.80 meter wegslinger
de; een meter en 18 centimeter verder dan
hij in mei van dit jaar had gedaan. Boven
dien trok hij zijn landgenoten Litvinov
(78.64) en Tam (78.96) mee naar zilver en
brons.
n van
iamse
aoort)
„Nooit heeft er iemand over mijn men
taliteit te klagen gehad. Ik heb me altijd
ingezet. Juist nu moeten ze dit van mij
zeggen. Iets dergelijks heeft Jos Hermens
na Montreal ondervonden. Dit heeft me
veel pijn gedaan”, aldus de nationaal-
recordhouder op de 400 meter horden, die
voor het laatst alles opzij heeft gezet voor
de topsport.
Hoewel Schulting weer beter draaide,
kon hij toch niet meer voor een verras
sing zorgen. Het gat was voor de slotloper
te groot, al haalde hij veel van de achter
stand af, die al ontstond na de finish van
eerste loper Henk Brouwer en daarna via
Mario Westbroek en Marcel Klarenbeek
wel iets kleiner werd, maar niet meer te
overbruggen was.
worden. Paulens opmerking dat Thomp
son zoveel kracht heeft, dat hij ook met
een natte discus ver moet kunnen gooien,
sneed geen hout. Ook het openen van de
marathonpoort tijdens acties van Russi
sche speerwerpers blijft nog overeind,
want Paulens enige argument was, dat de
IAAF twee keer had gezien dat de poort
even openging om een lorry door te laten.
Maar of de lAAF-mensen tijdens het
speerwerpen de marathonpoort in de ga
ten hadden gehouden, bleef onduidelijk.
het veruit onbekendste en meest onder
schatte hockeyelftal uit de Afrikaanse
binnenlanden (overigens met alleen blan
ken in de ploeg) won donderdag de wed
strijd tegen Oostenrijk, de laatste in de
halve competitie die de dames moesten
afwerken om tot de medailleverdeling
van het eerste olympische damestoernooi
te komen, met 4-1 en verzekerde zich
daarmee van het goud. India noch de
Sovjet-Unie, die om de bronzen plak strij
den, slaagden erin de hockeydames uit
Zimbabwe te verslaan.
De eerste strijd, tegen Polen, leverde
meteen een overwinning op: 4-0. Met die
cijfers nam de ploeg meteen bezit van de
eerste plaats. Door een gelijkspel (2-2)
tegen Tsjecho-Slowakije moest die posi
tie worden afgestaan aan India. Tot dan
toe kwam de Sovjet-Unie er niet aan te
pas. Ook op de derde speeldag niet. Toen
immers verloor het gastland met 0-2 van
Zimbabwe. De Sovjet-Unie zag zich door
die nederlaag praktisch uitgeschakeld
voor het goud. Zimbabwe daarentegen
was in de „winning-mood” en ging door.
teit. Van de K-4 gaan we gewoon het
beste maken”.
Ron Stevens: „Natuurlijk is het een
hele klus voor me, maar ik zie er toch
niet tegenop. Meer dan me voor honderd
procent geven kan ik niet en als het
minder afloopt dan goed is, is dat jam
mer”. In de K-2 is het perspectief-heel
wat beter. „Ik reken erop”, aldus Karei
Muijs, „dat ze de finale halen”. Gertjan
Lebbink: „Theoretisch zit dat erin. We
moeten tegen Cuba, België, Tsjechoslo-
wakije en Oost-Duitsland. Je weet na
tuurlijk nooit hoe het loopt, maar het zou
me erg tegenvallen als we niet in de
finale komen”.
De aanloop naar de halve finale, na
men Stevens en Lebbink precies zoals
gepland. Dat wil zeggen: met een vierde
plaats in de serie welke een van de drie
mogelijkheden was die men uitstippel
de. De derde en de zesde plaats vormden
(Van onze sportredactie)
MOSKOU. Gelukkig trok Bronislaw
Malinowski zich gisteravond niets aan
van een opmerking, die IAAF-voorzitter
Adriaan Paulen enkele uren voor de 3000
meter-steeplefinale had gedaan. „Het is
afgelopen met het maken van een ereron-
de. Daarvoor hebben we een cérémonie
protocollaire”, aldus de bejaarde Neder
lander, die kort daarna echter getuige
was van de lange triomftocht, waarmee
de 29-jarige Pool zijn zege op de Tanzani-
aan Filbert Bayi vierde.
Kv
De tegenvaller in de series tekende
zich af met een vierde plaats, terwijl in
stilte steeds gehoopt en gerekend was op
de derde plaats die een herkansing
overbodig zou maken. Baaijens: „We
wilden erg graag derde worden”. Ste
vens: „Maar we wisten dat het erg moei
lijk zou zijn”. Dat laatste sloeg op de
aanwezigheid van de Oostduitsers, de
Polen en Australiërs die in dezelfde sa
menstelling vorig jaar tijdens de wereld
kampioenschappen in Duisburg respec
tievelijk eerste, tweede en vierde wer
den. Deze toch al zo zwaar bezette serie
werd voor Baaijens, Stevens, Lebbink
en Van Weerdenburg een al te grote
opgave toen ze in hun veranderde opstel
ling niet het juiste ritme konden vinden.
De beslissing om zaterdag weer van de
basisformule uit te gaan, maakt het pro
gramma voor de Zaankanter Ron Ste
vens bijzonder zwaar. Eerst vaart hij
met Gertjan Lebbink de halve finale van
de K-2, daarna die van de K-4. „We
zullen maar zien”, zegt Karei Muijs. „In
elk geval heeft de K-2 de hoogste priori-
Een tegenvallend resultaat, al was de
tijd van 3.06,0, die het kwartet Henk
Brouwer, Mario Westbroek, Marcel Kla
renbeek, Harry Schulting liep niet eens
zo onverdienstelijk. Een flinke handicap
was het niet kunnen starten van de gebles
seerde Koen Gijsbers.
„We hadden gerekend op deze tijd. Mis
schien iets sneller. Toch was er een rede
lijke hoop dat we zouden meespelen in de
strijd om een finaleplaats. Dit dan ver
achter de Russen, maar toch samen met
Polen en Joegoslavië”, aldus de coach van
het kwartet Peter van Beusekom, die zich
met zijn ploeg echter helemaal had verke
ken op de snelheid van de Braziliaanse
ploeg, die in 3.04,9 verrassend tweede
werd vóór Joegoslavië en Polen (3.05,8).
Nederland had in deze serie tweede
moeten worden of zich bij de snelste twee
verliezers moeten scharen. Dat lukte niet,
en vooral gezien tegen de achtergrond van
de vorig jaar in Mexico geboekte succes
sen was dit een teleurstelling.
De Nederlandse ploeg liep eind vorig
jaar in Mexico razendsnelle tijden, die
tenslotte uitmondden in de toptijd van
3.03,18. Toen was Koen Gijsbers er wel bij.
Samen met Schulting en Klarenbeek en
met Hugo Pont, het eerste slachtoffer van
de blessure-orkaan die de Nederlandse
atleten dit jaar zo teistert. Gisteren kwam
daar nog bij dat Harry Schulting toch nog
herstellende is van zijn blessureperikelen,
die eerder deze week leidden tot het mis
sen van de 400 meter-hordenfinale.
MOSKOU Op de marathonlopers Ge
rard Nijboer en Cor Vriend na, die van
daag in actie komen, is de rol van de
Nederlandse atleten in het olympisch at-
letiektoernooi uitgespeeld. Gisteren kon
de 4x400 meter-herenploeg zich niet kwa
lificeren voor de vandaag te houden
finale.
MOSKOU. Het eerste dameshockey-
goud van de Olympische Spelen is te
rechtgekomen bij een land, dat daarmee
ook zijn eerste gouden plak, ooit op de
spelen gewonnen, behaalde. Zimbabwe,
MOSKOU „Ik stond voor het olym
pisch toernooi achter de Russische jury
en dat sta ik nu nog”. Met deze uitspraak
nam Adriaan Paulen, de voorzitter van
de Internationale Atletiek Federatie
(IAAF), gisteren stelling tegen de vele
geruchten, die in Moskou de ronde doen
over Russische juryhulp aan olympische
landgenoten.
Nog nooit had de ploeg, voordat ze naar
Moskou kwam, een interland gespeeld
buiten het eigen land. Twee overwinnin
gen van Zuid-Afrika, in vroeger jaren zeer
succesvol in het internationale hockey,
duidden twee jaar geleden aan dat het
Zimbabwese dameshockey nog veel
moest leren. Dat dat gebeurde, bleek in
een duel tegen Zambia in het afgelopen
jaar, waarin Zimbabwe met 11-0 won.
Kunstgras waarop in Moskou werd ge
speeld, was hun helemaal onbekend. Een
ploeg derhalve, die vrijwel kansloos aan
het olympisch toernooi begon.
Bijna was er een zelfde Russische coup
bij het verspringen, waar dan geen we
reldrecord sneuvelde, maar voor het eerst
in de geschiedenis in één wedstrijd drie
atletes boven de zeven meter bleven.
Daarbij twee Russinnen: Tatjana Kolpa
kova en Tatjana Skasjko, die respectieve
lijk 7.06 en 7.01 meter sprongen, maar
tussen zich in de Oostduitse Brigite Wujak
(7.04) zagen finishen.
In totaal hebben nu vijf atletes spron
gen van zeven meter lang een magische
grens en meer achter hun naam. Ook de
Amerikaanse Jody Anderson (7.00 m)
hoort daarbij en natuurlijk de in Moskou
niet aanwezige wereldrecordhoudster
Bardaoeskiene, die twee jaar geleden als
eerste vrouw deze 7-metergrens
overschreed. Zij is wereldrecordhoudster
met 7.08 meter.
Gelukkig maar, dat Malinowski zich
niets aantrok van die olympische spelre
gel, want zeker hij had het recht ten volle
te genieten van de toejuichingen van het
publiek.
Vier jaar geleden had ’s werelds tech
nisch meest begaafde steeple-loper net het
goud gemist. De Zweed Garderud bleef
Malinowski, die gisteren overigens vrijwel
even snel was als in Montreal (8.09,7 nu
tegen 8.09,11), toen juist voor, nadat de
Pool in ’72 al met een vierde plaats in
München had gedebuteerd. Tussen Mün
chen en Moskou lagen wel Europese titels,
maar steeds werden zijn prestaties
overschaduwd.
Hetzelfde gevaar, dat ook in de Russi
sche hoofdstad aanwezig was, want eerst
200 meter voor de finish was het helemaal
duidelijk, dat het goud dan eindelijk voor
de 29-jarige Poolse gymleraar was. Zo’n
2800 meter moest hij de twee jaar jongere
Tanzaniaan Bayi voor zich dulden, die op
weg leek de Afrikaanse suprematie van
’68 (de Keniaan Biwott) en ’72 (de Keniaan
Keino) te herstellen.
„Echt bang ben ik echter niet geweest.
Ik wist dat Bayi snel zou vertrekken. Dat
had ik in de series gezien. Ik vertrouwde
op mijn techniek en ik heb gelijk gekre
gen”, aldus een dolgelukkige Malinowski,
die zijn tactiek zag slagen. Hij bekommer
de zich niet om een achterstand, die opliep
tot zeker vijftig meter.
Een achterstand op een supertalent, dat
in ’74 al een wereldrecord liep, zij het dan
niet op de steeple, maar op de 1500 meter.
Het supertalent Bayi, een held- in Tan
zania.
Toen al liep militair Bayi solo’s, uitmon
dend in de 1500 m-wereldtijd van 3.32,2
die nu nog goed is voor een derde plaats
op de wereldranglijst aller tijden achter
Sebastian Coe en Steve Ovett, die beiden
gisteren gemakkeljjk door de series op dit
nummer kwamen.
In de race van gisteren, waarin Mali
nowski het wereldrecord van de Keniaan
Rono niet aanwezig vanwege de Keni-
aanse boycot op vier seconden miste
was inderdaad te merken, dat Bayi (nog)
techniek te kort komt. Vooral in de water
bak verspeelde hij veel tijd. „Dat scheelt
per ronde gauw een seconde”, aldus de
Tanzaniaan, die in de nabije toekomst met
een trainbare betere techniek in staat
moet zijn Rono’s recordtijd te gaan bena
deren.
Maar uit Afrika stormt meer talent
naar voren, want de dertigjarige Eshetu
Tura greep in de uitstekende tijd van
8.13,6 verrassend het brons, daarmee de
Ethiopische medaille-oogst, tot nu toe
verzameld door Yifter en Kedir, nog
meer accentuerend.
muize
oien e
33467
(Van onze sportredactie)
MOSKOU In de twee weken van
voorbereiding die de kanoploeg op het
vaarwater van de Olympische Spelen
had, waagde coach Karei Muijs zich
gedwongen door omstandigheden aan
een experiment dat in de eerste wed
strijd al geen succes bleek. De opstel
ling Baaijens-Stevens-Lebbink-Van
Weerdenburg draaide niet zoals het
moest en daarom heeft Karei Muijs be
sloten zaterdag de halve finales (die in
feite herkansingen zijn) te varen in de
oude vertrouwde volgorde: Stevens,
Lebbink, Van Weerdenburg, Baaijens.
De beslissing om Baaijens als slagman
te posteren, werd Karei Muijs ingegeven
door een regieprobleem in het program
ma waar gesproken wordt over de ver
plichte rustpauze tussen de verschillen
de onderdelen. Muijs: „Wij waren uitge
gaan van een uur, wat men hier ook wel
doet maar pas in finalepoules. Bij de
voorrondes neemt men hooguit enkele
tientallen minuten”. In de praktijk bete
kende dat een zorg die zich concentreer
de op Ron Stevens die zowel in de K-2 als
K-4 slagman is. „En”, aldus Karei Muijs,
„we kwamen erachter dat hij tussen die
twee nummers hooguit 35 minuten pau
ze had. Veel te weinig natuurlijk”.
Vandaar dat besloten werd tot omzet
ting met Jan Baaijens als eerste man.
Muijs: „Ik was erg tevreden over de
trainingsresultaten met die formatie.
Trouwens, de jongens zelf vonden ook
dat het prima ging maar in de wedstrijd
viel het ineens tegen. We hebben gegokt
en het is mislukt. Dus doen we het in de
halve finales weer op de oude manier”.
Wel kwam er bij dat speerwerpen een
andere zaak om de hoek kijken. De derde
poging van de gouden Rus Kula zou ongel
dig zijn geweest, maar toch gehonoreerd
zijn.
„Tot nu toe hebben we beelden van het
hinkstapspringen laten afdraaien. Dat
gaan we ook doen van het speer- en dis
cuswerpen”, aldus Paulen, die zich zo
langzamerhand in een filmfestival moet
wanen.
Rest de plotselinge aanwezigheid van de
„roodjassen”, zoals Paulen de lAAF-offi-
cials aanduidt, op het middenterrein. „Dat
wij ons nu laten zien, is alleen om de
juryleden te beschermen tegen valse ge
ruchten. We kunnen dan in elk geval zeg
gen dat wij er pal op gezeten hebben.
Geruchten, waarmee iedereen heel voor
zichtig moet zijn, want nu horen we te
vaak van mensen, die op de tribune zitten,
dat er fouten gemaakt zouden zijn. De
jury en de scheidsrechters zitten er echter
heel dicht bij”.
„Oh ja, en dan nog dit over de afwezig
heid van de roodjassen gedurende de eer
ste dagen van het atletiektoernooi. Stel je
nou eens voor, dat bij een voetbalwed
strijd we hebben dat eens gehad bij
Engeland-West-Duitsland de bal via de
onderkant van de lat op de doellijn valt.
Wat zouden jullie ervan zeggen als al die
internationale voetbalofficials dan op
het veld zouden staan om in zo’n geval de
scheidsrechter en de grensrechters te be
oordelen...?”
Toch kon Adriaan Paulen, terzijde ge
staan door de IAAF-council-leden Takac
en Holder maar één gerucht echt de we
reld uithelpen. Uit tv-beelden was name
lijk gebleken, dat de Australiërs ten on
rechte het afkeuren van Campbells hink-
stapsprong hadden aangevochten.
Andere geruchten deze kwalificatie
bleef Paulen gebruiken blijven nog
overeind. Twee officiële protesten- kwa
men er tot nu toe binnen. Zo protesteer
den de Cubanen tegen de tweede plaats,
die hordenloper Casanas toegewezen
kreeg achter de Oostduitser Munkelt
een zelfde finishsituatie als bij de dames-
finale tussen Gohr en Kondratjevic en
dienden de Tsjechen een protest in tegen
diskwalificatie van een snelwandelaar.
Beide protesten zijn overigens afgewezen.
Wel moest Adriaan Paulen toegeven dat
hij gisteren de Russische polshoogsprin-
ger Koelibaba van het middenveld had
moeten verwijderen, omdat deze zijn
landgenoot Volkov inseinde. Dit deed
Paulen nadat hem van Zweedse zijde fo
to’s waren getoond, waarop dat seinen
duidelijk zichtbaar was. „Het moment,
waarop de foto werd genomen, heb ik
gemist. Ik zat toen met de rug naar die
Russische springer, voor wie de competi
tie al afgelopen was. Later heb ik het wel
gezien en dit ook gemeld aan de scheids
rechter, waarna de Rus verwijderd werd”.
Op de foto was ook een jurylid zicht
baar die de vlag waarmee te kennen
wordt gegeven of de poging correct of niet
correct is, op een dubieuze wijze han
teerde.
Zoals te verwachten was, deed Paulen
de klacht van de Schotse sprinter Wells,
die vond, dat hij opvallend vaak de bui
tenbaan toegewezen had gekregen, af met
de duidelijke’ opmerking, dat er bij de
indeling van de banen geloot wordt. „Bo
vendien nog niet eens door de Russen,
maar door lAAF-mensen”.
Andere zaken konden niet opgehelderd
het alternatief voor de meest gunstige
stelling om een aantrekkelijke halve-
finale-poule te bereiken. Daarvoor
moesten ze de herkansing winnen en ook
dat gebeurde.
Volgens dezelfde tactiek bereikte Jan
Baaijens de halve finale K-l 1000 meter.
Hij liet het helemaal op de herkansing
aankomen en bereikte daarin een twee
de plaats die hem overigens zeker niet
de makkelijkste indeling opleverde. Hij
treft in zijn halve-finalegroep de ex-
wereldkampioenen op de 10 kilometer
Janitz en Perry welke laatstgenoemde
een wereldtitel 1000 meter op z’n naam
heeft staan, en voorts Sumegi (2e in het
laatste wereldkampioenschap), Leh
man en Del Rigo, respectievelijk natio
naal kampioen van Zwitserland en
Spanje. „Het belangrijkste moet nog
komen”, zei Baaijens na zijn kwalifica
tie dan ook zeer terecht. Coach Karei
Muijs: „Het zal moeilijk worden”.
Ad Paulen beschermt
Russische juryleden
4
raQg «Ws A IJS
