FAME: TOPPRESTATIES IN ERESALUUT AAN
NEW YORKSE KUNSTACADEMIE
Come-back Jerry Lewis in traditionele maar amusante Linkshandige Uitzendkracht
hoartem
Caligula: historisch
verantwoorde
pornografie
KADETT SR
OvahURK
3014 GT ROTTERDAM, WESTERSINGEL 42
TEL. (010) 36 35 00
Film
I herschi/drinks1
cimsterdam
j
-r
uinre
I)
BIJZONDERE AANBIEDING
■K3MBB
I.
v. d. VELDEN SANTPOORT BV
5.5°
MEI 1980 10.000 km
V-Piano’s
van
bvmr.-
1AVT.-
VRIJDAG
15 AUGUSTUS
13
FILM
1980
Kunstacademie
J’
Romeinse keizer
Bel. 023-375241 vragen naar dhr. Bosman.
2.795.-
5.375.-
5.250.-
5.895.-
2.995.-
3.100.-
5.575.-
9.975.-
5.300.-
z
i
Happy Endings
r
BI
iuinrelltwassenaarZNS^
Ltel.01751-19212
LBÜ W B B B B B M
HOB’S?; JSV'
attra#1®5
9.995.-
3.575.-
Iawt- 3.425.-
Scola’s Terrazza een
678,-
tragi-komische sketch
oo r
middelbare leeftijd
:460
titel The Mountain Men en met
co
Scène uit Fame.
1
Calegula (Malcolm McDowell) met zijn gestorven vrouw.
(ADVERTENTIES)
&M».-
Europa s grootste import/exportspecialist
Herschi/Hoensbroek, tel. (045) 21 17 77
tl
1340-
PETROF
ZIMMERMANN
HEAGELE
BLÜTHNER
ED SEILER
Herschi Cassis met zuiver
mineraal water, zuivere vruchtensappen en
uitsluitend natuurlijke suikers zonder toevoeging van
onnatuurlijke smaak- of kleurstoffen!
ben ze de verdere carrière van Lewis
zeker niet bevorderd.
best kunnen amuseren en het is dus goed
gezien van de directie van Palace de film
ook op de dagelijkse matinees van 3.30
uur te vertonen. Maar ook degeen voor
wie de naam Jerry Lewis nog geen inhoud
heeft moet gaan kijken, want het gaat hier
tenslotte toch om een min of meer histori
sche figuur die nu, op zijn 54ste jaar terug
kan kijken op een bijna dertigjarige car
rière.
pend geboeid, geamuseerd en ontroerd
naar La Terrazza kijkt, een groepsportret
in verschillende disciplines op weg zijn
naar een gehoopte toekomst.
standjes en combinaties te verschillen van
vorige groepssexscènes.
Kiekt
met
Kodak
CHERNY
SCHIMMEL
RICH WEBER
PLEYEL
GROTRIAN-
STEINWEG
AUG FORSTER
ALEXANDER
IRMBACH
BECHNER
YAMAHA
voor
voor
Ifieuw:
Insektenshow
enKikkershow
Entree:
Maand, t/m zaterd. geopend, vrij, koopav.
Levering/stemmen door geheel Nederland
Charles Boost
A Nous Deux is weer een echte Lelouch
waarin deze modieuze en tegelijk zeer
vakkundige filmer zich weer kan concen
treren op Een Man en een Vrouw, zoals de
titel van een van zijn eerste films heette.
well, John Gielgud en Peter 0‘Toole,
geassisteerd door een stoet van mooie en
willige vrouwen.
Schrijver Gore Vidal, van wie men meer
had mogen verwachten, heeft zich waar
schijnlijk wel aan de historisch bekende
feiten gehouden maar daarnaast voldoen
de ruimte gevonden om zijn fantasie de
volle vrijheid te gunnen. En dat betekent
dat hij, gegeven karakter en aard van
Caligula, ongestoord de hele waslijst van
erotische activiteiten heeft kunnen afwer
ken, een buitenkansje dat noch de auteur
noch de filmers zelf zich hebben laten
ontgaan.
I Ettore Scola, bekend door zijn Una Gi-
omata Particolare uit 1977 en de daarna
vertoonde films C’Eravamo tanto Amati
(We hebben elkaar zo lief gehad) uit .’74 en
Brutti, Sporchi e Cattivi (Slecht, lelijk en
gemeen) uit ’76, heeft nog onlangs weinig
gunstige kritieken gekregen op zijn Per-
mette? Rocco Papaleo maar dat betrof de
late uitbreng van een film uit 1971, lang
genoeg geleden dus om er Scola nog boos
op aan te kijken. Met La Terrazza neemt
hij trouwens dusdanig revanche om hem
nog altijd als de belangrijkste Italiaanse
■filmer van het ogenblik te beschouwen.
Het Terras kan men zien als een plaats
van samenkomst waar vooraanstaande
figuren uit de wereld van de media, kran
ten, televisie, toneel en film samenkomen
zoals vroeger de intellectuelen of wie er
voor door moest gaan elkaar in de een of
andere salon troffen. Er wordt gepraat, er
wordt geroddeld en er wordt geruzied en
soms gevochten maar hoe vervelend die
'bijeenkomsten ook mogen zijn, men blijft
komen al was het alleen maar omdat men
Nu hebben al eerder Italiaanse filmers
van naam de historie aangegrepen onder
andere om althans voor een ogenblik te
ontsnappen aan de hinderlijke censuur-
voorschriften in eigen land. Fellini maak
te Satyricon, Pasolini verfilmde De Deca-
merone en Chaucer’s Canterbury Tales
en beiden leefden zich in bescheiden mate
uit in die werelden van vrije liefdes en
ontucht.
O.
lc/s
zich samen sterk voelt tegen de zorgelijke
problemen van de middelbare leeftijd. De
bezoekers zijn allen zo tussen de veertig
en zestig, ze zijn gezeten burgers gewor
den, hebben de idealen van hun jeugd
vergeten of verraden en maken zich nu
zorgen dat zij de komende generatie niets
te bieden hebben. Ze zijn hun vitaliteit
kwijt, zijn artistiek minder produktief ge
worden, hebben huwelijksmoeilijkheden
en zijn bang voor ouder worden en voor
de dood.
Het is dus geen vrolijk gezelschap wat
Scola ons voorzet aan het goed verzorgde
koude buffet op het terras maar hij tekent
zijn sujetten met humor en ironie en men
kan zich voortreffelijk amuseren met bij
voorbeeld Jean-Louis Trintignant als de
vermaarde scenarioschrijver Enrico die
zijn fantasie voelt opdrogen en steeds
nieuwe uitvluchten moet verzinnen om
zijn opdrachtgever, filmproducent Ama-
deo (Ugo Tognazzi) te verklaren waarom en afstandelijke humor dat men doorlo-
het beloofde manuscript na een jaar nog
altijd niet af is. Als hij vroegtijdig naar
Uit het totaal van de terrasbezoekers
haalt Scola een zestal figuren naar voren
om ze als dramatisch middelpunt van een
tragikomische sketch te maken en dat
gebeurt met zoveel nuances, intelligentie
Het thema is niet nieuw en de vorm
waarin Parker de moeilijke opgang naar
Fame, naar Roem laat plaatsvinden is ook
wel meer gebruikt, maar de regisseur
heeft zijn jonge en meestal veelzijdige
acteurs weten op te zwepen tot toppresta
ties, zowel in hun acteerprestaties als in de
door hen gekozen kunstrichting. De han
deling is tot kleine incidenten en aanwij
zingen van ondergrondse drama’s be
perkt maar evenals in Hair waar de film
soms aan doet denken, blijft de show
overheersen. Er wordt in alle stijlen ge
danst, op (bijna) alle instrumenten ge
speeld, Shakespeare wordt gedeclameerd
maar ook wordt haperend een geïmprovi
seerde zelfbekentenis voor het voetlicht
gebracht. Fame is eigenlijk een eresaluut
aan dat wonderlijke New Yorkse instituut
dat zoveel talent weet te begeleiden tot
Fame.
Wonderlijk genoeg is regisseur Allen
Met Hardly Working (De Linkshan
dige Uitzendkracht), deze week te
zien in Cinema Palace, vierde de ko
miek Jerry Lewis zijn „come-back”
na tien jaar van stilzwijgen. De naam
zal veel filmbezoekers van nu weinig
of niets zeggen maar daar is Lewis
dan zelf schuldig aan door zijn lange
afwezigheid die weer veroorzaakt
werd door het geringe succes van zijn
laatste films, zo rond 1970. Jerry Le
wis zelf heeft zijn stilzwijgen van de
laatste jaren uitgelegd met de verkla
ring dat hij geen films wilde maken
omdat het morele peil van de Holly-
wood-produktie zo gedaald was en
hij noemde in dit verband met name
de pornofilm Deep Throat. Uit zijn
terugkeer zou dus afgeleid moeten
worden dat het inmiddels weer wat
beter gesteld is met het niveau van de
Amerikaanse film, maar niemand ge
looft eigenlijk in de beweringen van
de komiek en neemt aan dat er hier
gewoon sprake is van een wel vaker
voorkomende inzinking bij creatieve
geesten die afstand moeten nemen
van teleurstellingen in het verleden.
huis gaat om diezelfde nacht nog zijn
belofte na te komen, zit hij tot de vroege
ochtend te staren naar het blanke papier
in zijn schrijfmachine, ondanks de goede
zorgen van een begrijpende vrouw. Ook
filmproducent Amadeo heeft zijn proble
men. Zijn jongere vrouw veracht hem om
de goedkope lachfilms die hij maakt in
plaats van de geëngageerde scenario’s
van haar vriend te verfilmen. En dan zijn
er de moeilijkheden waarin de tv-journa-
list Luigi (Marcello Mastroianni) zich be
vindt en zijn vriend Sergio (Serge Reggia-
ni) die in de leiding van het tv-bestuur zit
en zijn positie steeds meer bedreigd ziet
door jongere krachten.
Aan die minimumeisen voldoet The
Mountain Men zelfs niet. Charlton Heston,
nog onlangs in The Awakening te zien als
bezeten archeoloog, is nu een baardige
jager en spoorzoeker in een bergachtig
reservaat vol vijandige Indianen. Als een
eenzame zwerver die leeft van de jacht
valt hem toch nog het geluk te beurt op
hoge leeftijd het gezelschap af te dwingen
van een schone Indiaanse die hem op het
einde bovendien nog redt van een zekere
dood. Waarna beiden weg kunnen galop
peren naar het geluk, gesymboliseerd
door een ondergaande zon. Een film vol
clichés waaruit alleen de droevige conclu
sie kan worden getrokken dat Hollywood
nauwelijks meer in staat blijkt in zijn
genre bij uitstek, de western, uit te
blinken.
Ditmaal brengt hij Catherine Deneuve en
Jacques Dutronc samen in een intrige van
bankroof en politie-achtervolging waarin
de vrouw tegen haar zin in meegesleept
wordt. Maar al vluchtend tot in Canada en
Noord-Amerika ontstaat een soort begrip
voor eikaars problemen en werkt Deneu
ve mee aan het succes van een misdadige
onderneming. Dit alles, omspoeld door de
op Lelouch geïnspireerde muziek van
Francis Lai, biedt tenslotte precies wat
een niet al te kritisch publiek maar in de
bioscoop kan verwachten: spanning, haat,
liefde en een happy ending.
Behalve naar Jerry Lewis als de Links
handige Uitzendkracht in Palace kan de
jeugd ook vertier zoeken bij Billy Turf in
hetzelfde theater (dagelijkse matinees om
13.30) en bij Disney’s Jungle Boek in Stu
dio (dagelijks, behalve op maandag en
dinsdag om 14.00).
Parkins bekend geworden door twee bui
ten de routine vallende films: Bugsey Ma
lone, waarin kinderen een gangsterimita-
tie brengen en Midnight Express, de bele
venissen van een hasjsmokkelaar in een
Turkse gevangenis dat sterk aangevoch
ten werd door zijn speculeren op de at
tractie van geweld en het aanwakkeren
van vreemdelingenhaat. Vandaar mis
schien deze hartverwarmende film die in
zijn optimisme ieder groot conflict of dra
ma weet te vermijden.
De opzet bij Caligula is eenvoudiger. Er
wordt uitgegaan van de veronderstelling
dat in de korte regeerperiode van deze
keizer die maar 29 jaar oud werd, alles
mogelijk is geweest, waarna men zich
verder geconcentreerd heeft op de orgie
ën en brutale moordpartijen die zich naar
alle waarschijnlijkheid aan het hof heb
ben voorgedaan. „Het is niet een gero
mantiseerde ansichtkaartenversie van het
keizerlijke Rome geworden”, waarschu
wen de filmers en die waarschuwing is
nog maar zwak geformuleerd. Ze hebben
zonder ophouden in alle situaties en ver
houdingen het woord decadentie zijn volle
betekenis willen geven en men kan zeggen
dat zij daar aardig in geslaagd zijn. In hun
ijver (en plezier) om alleen maar dat deca
dente Rome opnieuw, maar nu met de
bijna onbeperkte mogelijkheden van het
ogenblik te kijk te stellen zijn ze zelfs
zover gegaan dat de film vervelend is
gaan worden, langdradig door eindeloze
herhalingen van steeds weer cohabiteren
de hovelingen die zich in allerlei bochten
en houdingen wringen om tenminste in
In het begin is er nog de aanzet van een
bizar karakter te bewonderen als Mal
colm McDowell nog jong en onschuldig de
rol van Caligula begint uit te werken,
maar al gauw verstart hij in maniertjes en
gebaartjes die de aandacht nauwelijks
meer kunnen boeien. En als men uitgeke
ken is op de architectuur van Tiberius’
pretgrot op het eiland Capri en op het
keizerlijk bordeel in bootvorm en op een
grootscheeps nagebouwd stadion en are
na dan heeft men alles wel gezien en mag
de film desnoods vroegtijdig eindigen.
Wat meer zelfbeperking, wat meer fanta
sie, wat meer smaak en wat minder voyeu
risme hadden misschien deze mammoet-
produktie kunnen redden.
jv.
In ieder geval, Jerry Lewis is terug van
weggeweest en al zal Hardly Working
waarschijnlijk de kolommen van de Ca
hiers du Cinéma niet halen, de film is
vooral voor wie de hoogtijdagen van de
komiek niet hebben meegemaakt, een in
teressante stalenkaart van diens komi
sche mogelijkheden. Die zijn van een nog
al traditionele aard maar dat hoeft nie
mand te weerhouden er enig plezier aan te
beleven.
In een enigszins autobiografisch scena
rio speelt Lewis de clown Bo die op straat
komt te staan omdat het circus waarin hij
werkte over de kop is gegaan. Hij vindt
tijdelijk liefderijk onderdak bij zijn zus
ter, alleen zijn zwager is niet zo gesteld op
een langdurig verblijf van het werkeloze
familielid en forceert Bo steeds andere
baantjes aan te nemen. Want Bo is onhan
dig, maakt voortdurend brokken en houdt
het zelden lang bij zijn werkgevers uit. Hij
wordt achtereenvolgens pompbediende,
kok in een Chinees restaurant, discjockey
(waaraan een Travolta-imitatie vastzit) en
brievenbesteller en iedere baan geeft
weer aanleiding tot een reeks stuntelige
activiteiten die met ontslag gehonoreerd
worden. Bij dit alles blijft hij van een
beminnelijke naïeviteit en zijn ijver en
goedwillendheid zorgen er wel voor dat
hij zo niet de sympathie van zijn directe
omgeving dan toch die van de geamuseer
de toeschouwers (op de film en in de zaal)
eraan overhoudt. Vooral de jeugd zal zich
met deze ongecompliceerde grappigheid
Jerry Lewis vormde ooit samen met
Dean Martin een succesvol komisch duo
dat in 1956 uit elkaar ging, waarna Jerry
als solokomiek verder ging, hetzij onder
regie van Frank Tashhlin of van hemzelf.
Kluchten als The Bellboy, The nutty Pro
fessor en The Patsy waren in de jaren
zestig het resultaat en in die tijd ontstond
onder de critici van het fameuze Franse
maandblad Cahiers du Cinéma de behoef
te de komiek op te waarderen tot de
geniale clown van de sprekende film. Jer
ry Lewis werd uitgeroepen tot auteur van
een nieuw komisch genre en zijn werk
werd vergeleken met dat van Jean-Luc
Godard en Robert Bresson. Dit soort
hoogdravende theorieën en heiligverkla
ringen betekenen meestal de dood van een
Populaire acteur en ook in dit geval heb-
moeten wachten op de vrijheid om dit
onderwerp in alle openhartigheid te kun
nen behandelen. Maar nu eindelijk prak
tisch alle taboes doorbroken zijn, ook die
op het terrein van perversie en ziekelijk
sadisme, heeft Penthouse Films Interna
tional zich met veel geld en ijver gestort
op het onderwerp dat bol staat van histo
risch verantwoorde pornografie. De Ame
rikaanse onderneming, gelieerd aan het
bekende mannenblad Penthouse heeft
zich daarbij verzekerd van een internatio
naal gezelschap filmprominenten als sce
narioschrijver Gore Vidal, producenten
Bob Guccione en Franco Rossellini en
cameraman Tinto Brass en verder acteurs
met klinkende namen als Malcolm McDo-
Van geheel andere aard is de andere
Haarlemse première van deze week die
tegelijk ook een landelijke première is,
namelijk Caligula in Lido. De Romeinse
keizer Gaius Caesar Germanicus die on
der zijn bijnaam Caligula (kleine solda
tenlaars) de geschiedenis is ingegaan le
vert natuurlijk overvloedige stof voor een
pikant historisch spektakelstuk. De naam
alleen al roept associaties op met wreed
heid, moordzucht en erotische perversitei
ten en dus hebben de filmmakers even
van links gerichte burgerlijke intellectue
len die uiterlijk succesvol in hun leven
geweest zijn maar innerlijk voor een fail
lissement staan.
Doortrokken daarentegen van vitaliteit
en optimisme is de visie in Fame op Ame-
rika’s kunstzinnige jeugd die samen komt
in de New Yorkse High School of the
Performing Arts om daar muziek of caba
ret, ballet, toneelspelen of tap-dance te
leren. Fame begint met een knap gemon
teerde reeks audities van jongelui die voor
een of meer afdelingen van deze kunst
academie hebben ingeschreven en nu hun
aanleg in de gekozen richting moeten be
wijzen. En terwijl de hele High School die
in een mooi ouderwets en krakkemikkig
gebouw is ondergebracht op de achter
grond vorderingen maakt in de vierjarige
opleiding, concentreert regisseur Alan
Parker zich op een achttal studenten die
En verder zijn Ten (10) in Luxor, Woody
Allen’s Take the Money and Run in Studio
en De Losbol met Belmondo in Roxy
gebleven, terwijl ook in de nachtvoorstel-
ling geen veranderingen zijn opgetreden.
duinrell,
daar kikker
je van opL
(ADVERTENTIE)
Amsterdam komt deze week met een verrassende reeks interessante
films. Behalve de Amerikaans-Italiaanse produktie Caligula die wei
nig opzichtig in Rembrandtpleintheater en Cineac Damrak wordt
uitgebracht (zie Haarlem) is er in Calypso de nieuwste film van Ettore
Scola, La Terrazza, verder de vitale musical Fame in Cinema Interna-
tional en City een nieuwe Lelouch A nous Deux in Alfa en een slordige
western in Cinerama onder de
Charlton Heston in de hoofdrol.
Vittorio Gassman en Stefania Sandrella in
La Terrazza.
ter waarde van voor
5.395.-
14,+rtT.-10.995.-
IN STAAT VAN NIEUW-
meuwwaarde
um:-
U,W-
Im».-
1OT^Êchtwnk0°p
Lil II ID «anal50"Pe'maa
nUuix i~“"5oop,a"'”
l ^nrAcuON-PIANOSvanaft 250
