Teleurstellend
GRONINGEN EEN
spel finalisten
GERIJPTE PLOEG
meer te redden
FC GRONINGEN
Wageningen: krachtvoetbal
Nederlands
record voor
Commandeur
Nederlandse
ruiters
ver achterop
Profronde niet
fr
Vessies en Van der Torre in eindstrijd
Eerste divisie-kampioen deed geen aankopen
f
Problemen over
twee transfers
NOL DE RUITER VOOR ZWARE OPGAVE
Geen strijdlust bij renners
Ir
ZATERDAG 16 AUGUSTUS 1980
15
SPORT
BOB
F.C.VWGENNGEN
'Z'z
f.
(Van onze sportredactie)
n
3
KI
an
>or
Nol de Fluiter:
..Aan iets nieuws begonnen
Voor Olga Commandeur, die op de eer
ste dag in de beste Nederlandse seizoen-
tijd van 58.87 toch min of meer verrassend
de halve finale haalde, heeft de strijd om
de wereldtitel een nieuw nationaal record
opgeleverd. De atlete uit Velsen ging in de
tweede halve finale in de bepaald niet
gunstige zevende baan goed mee met de
achter haar gestarte Neumann. Zes hor
den lang kwam zij goed uit, maar daarna
ging het wat moeizamer. Desondanks
kwam zij met 57.93 precies 0,3 seconde
onder haar oude nationale record, dat zij
vorig jaar op 12 augustus bij de Neder
landse kampioenschappen in Nijmegen
op 58.23 had gebracht. Vandaag krijgt
Olga Commandeur nog een kans haar tijd
scherper te stellen. De loopsters de
eerste vier van de halve finales plaatsen
zich voor de eindstrijd die de finale niet
haalden, komen dan in een troostfinale
uit. Broschat en Neumann bleven overi
gens nog ruim verwijderd van hun per
soonlijke records, die zij vorige week za
terdag in Jena op respectievelijk 54.97 en
55.13 brachten.
In Sittard werd ook nog een wereldre
cord gevestigd. De Engelse Kathryn Binns
werd de eerste wereldrecordhoudster op
de 10.000 meter. De 22-jarige ambtenaar
uit Londen liep de 25 ronden in 32 minu
ten en 57 seconden.
hoort weleens verhalen van spelers van
topclubs in de eerste divisie, die ervan
balen om altijd maar weer naar Vlaar-
dingen, Veendam en noem maar op te
moeten gaan. Hetzelfde geldt natuurlijk
ook voor een trainer en ook daarom
vind ik het prettig, dat mijn werkter
rein na zoveel jaren in de eredivisie
komt te liggen”.
Bij Cambuur kwam Nol de Ruiter er
openlijk voor uit, dat de Friese club niet
rijp was om op het hoogste niveau goed
voor de dag te komen. De inwoner van
het Friese Bergum, die voorlopig het
reizen naar Wageningen afwisselt met
een verblijf bij zijn ouders in Utrecht,
vertoonde spel. Van de Torre won in to
taal vier keer haar eigen opslag. Met hoge
vertragende ballen bracht de nationale
kampioene haar tegenstander uit het rit
me. Mesker verkeek zich erop en had zelf
slechts succes met dropshots op de back
hand van Van de Torre. In de eerste set
hoefde Van de Torre slechts één keer de
opslag te behouden om te zegevieren: 6-4.
De tweede set was het aanzien nauwelijks
waard. De fouten stapelden zich op. Van
de Torre miste het minst van de twee en
won, 6-3.
Louk Sanders en Martin Koek slaagden
er niet in de finale van het herendubbel
spel te bereiken. In de halve eindstrijd
werden zij verslagen door Rolf Thung en
Wouter Fok. De setstanden waren: 3-6, 3-6,
6-4, 6-3, 6-1. In de finale ontmoeten Thung
en Fok het koppel Appelboom/Van Geens
dat Hemmes en Van Boekcel met 6-1, 6-1
en 6-3 terugwees.
Overige uitslagen:
HALVE FINALE GEMENGD DUBBEL: Mar
cella Mesker/Huub van Boeckel-EUie Vessies/
Rolf Thung 6-2, 7-5. Karin Moo/Wouter Fok-
Nanette Schutte/Gerbrand Appelboom 6-4. 6-4.
ROTTERDAM (ANP). Het hoogte
punt, de landenwedstrijd, werd gisteren
voor de Nederlandse ruiters een diepte
punt tijdens het ruiterfestival in Rotter
dam. Eindigde de nationale équipe pre
cies twee maanden geleden in Aken,
waar ook dertien ploegen startten, nog
zeer verdienstelijk op de gedeelde tweede
plaats, dit keer zat er niet meer in dan een
beschamende negende positie, ver in de
schaduw van het winnende Canadese
kwartet en de andere toplanden Groot-
Brittannië (tweede), Oostenrijk (derde)
en West-Duitsland (vierde).
Elly Vessies: veel fouten.
ZEIST. De Stichting Arbeidszaken
voor het betaald voetbal zal een dezer
dagen in een spoedzitting bijeenko
men om de gang van zaken rond de
besluitvorming inzake de transfers
van Michel van de Korput en Simon
Tahamata ter discussie te stellen.
Het sectiebestuur betaald voetbal
nam donderdagavond het besluit de
transfers van Van de Korput naar To
rino en Tahamata naar Standard Luik
goed te keuren. Men achtte niet bewe
zen dat artikel 36 van het reglement
betaald voetbal, arbeidsbemiddeling
op commerciële basis was overtreden.
Het besluit werd tegen de wil van de
Stichting Arbeidszaken genomen, die
een duidelijk negatief advies over deze
twee transfers had uitgebracht. De
Stichting Arbeidszaken wenst met de
ze gang van zaken geen genoegen te
nemen en zal overwegen stappen tegen
het sectiebestuur te ondernemen.
Drie spelers, die in de oefenperiode
van het voetbalveld zijn gestuurd, zijn
door de tuchtcommissie van de KNVB
voor verscheidene duels aan de kant
gezet. Jeugdspeler Joosten van MW
kreeg een schorsing van vier wedstrij
den onvoorwaardelijk en één voor
waardelijk, met een proeftijd van een
jaar.
Willy Carbo, uit het veld gestuurd op
3 augustus in een wedstrijd van FC
Utrecht tegen de amateurs van RKC
uit Utrecht, zal drie wedstrijden moe
ten missen, waarvan twee in ieder ge
val nog oefenpartijen zijn tegen res
pectievelijk RWDM en IJsselmeervo-
gels.
René van der Gijp van Sparta zag op
9 augustus het rood in een wedstrijd
tegen Telstar. Hij zit de eerstvolgende
twee officiële wedstrijden van de Rot
terdamse club op de tribune. Zowel
Carbo als van der Gijp kreeg ook nog
150 gulden boete.
SITTARD (ANP). In welke volgorde
zij de medailles vandaag krijgen omge
hangen is nog de vraag, vrijwel vast
staand is wel dat de drie Oostduitse deel
nemers aan het eerste wereldkampioen
schap op de 400 meter horden voor dames
het eremetaal zullen veroveren. Gister
avond, tijdens de halve finales in het
stadion „de Baandert” te Sittard gaven
de nummers van beide halve finales Bar
bel Broschat en Ellen Neumann elkaar in
tijd niets toe. Voor beiden werd electro-
nisch 55.89 seconden geregistreerd.
Den Haag eredivisie-ervaring op en Pe
ter Houtman bij Feyenoord.
In het bijzonder voor Peter Houtman
wordt de eredivisie uiterst pikant. De
kopsterke centrumspits kwam drie sei
zoenen geleden in Groningen terecht,
dankzij trainer Theo Verlangen, die
hem bij de jeugd van Feyenoord onder
zijn hoede had. Zijn succes bij FC Gro
ningen bracht Feyenoord ertoe hem te
rug te halen naar Rotterdam, maar daar
leerde Houtman zijn beperkingen ken
nen en nadien liep hij ook bij FC Brugge
met het hoofd tegen de muur.
Maar eenmaal terug bij FC Gronin
gen, dat f450.000 voor hem betaalde en
de verloren gewaande zoon weer vreug
devol in de armen sloot, pakte hij na de
mislukkingen de draad weer op. De do
minerende aanvaller bleek opnieuw
wonderwel te passen in de Groninger
speeltrant en zijn populariteit bleek eens
te meer toen de supporterskring hem in
het kampioensjaar uitriep tot beste spe
ler van het elftal.
Houtman heeft zich er dan ook niet bij
neergelegd voor het topvoetbal onge
schikt te zijn. „Ik ben te kort bij Feyen
oord en Brugge geweest om me te bewij
zen”, is de opvatting van de speler, die er
mede toe heeft bijgedragen dat de pro
motie van FC Groningen geen toeval
streffer was.
Aan het kampioenschap is een groei
proces van drie jaar voorafgegaan. Het
elftal is nu voldoende gerijpt voor de
eredivisie en het vertrouwen in de kwa
liteit van de ploeg is zo groot dat er geen
moment over nieuwe aankopen is ge
sproken.
doelde daarmee vooral op de organisatie
van Cambuur. Bij Wageningen trof hij
betere werkomstandigheden aan.
De Ruiter daarover: „Cambuur heeft
inmiddels een manager en een hulptrai
ner aangesteld. Toen ik bij Wageningen
solliciteerde, was dat nog niet het geval
en het zag er ook niet naar uit dat het op
korte termijn ging gebeuren. Ik moest
daar zo’n beetje alle taken voor mijn
rekening nemen. Bij Wageningen is Wil
lem Frederiks dan wel geen betaalde
manager, maar die man doet zoveel, dat
dergelijke zaken niet op mijn schouders
terechtkomen. Er is een goede hulptrai
ner, terwijl mijn indruk is dat de organi
satie goed in elkaar zit. Voeg daarbij de
fraaie accommodatie en het zal duidelijk
zijn, dat Wageningen als vereniging niet
misstaat in de eredivisie”.
De meeste aandacht gaat uiteraard uit
naar de sportieve prestaties van Wage
ningen, en de nieuwe trainer beseft
maar al te goed, dat het geen gemakke
lijke taak zal worden om een herhaling
van zes seizoenen geleden te voorkomen.
Toen promoveerde Wageningen onder
leiding van Frits Korbach ook naar de
eredivisie. Door puur aanvallend en at
tractief voetbal zowel uit als thuis oogst
ten de Berg-bewoners veel lof, maar de
plaats in de hoogste afdeling ging wel na
één seizoen verloren.
Op basis van de verrichtingen van het
afgelopen seizoen moet een herhaling
worden gevreesd. Door de wel degelijk
aanwezige voetbalcapaciteiten tijdig te
bundelen met een enorme dosis wils
kracht en inzet slaagde Wageningen erin
op beslissende moment boven de con
currenten uit te komen. Een dergelijke
speelwijze, voor Wageningen noodzake
lijk in de eredivisie, is nauwelijks een
geheel seizoen vol te houden.
Op aanraden van Nol de Ruiter werd de
selectie uitgebreid, maar opmerkelijke
aankopen kon Wageningen door het ge
brek aan financiële middelen niet doen.
Tegenover het vertrek van Adrie Haze-
leger, Ben Tomas en reserve-doelman
Ko van Brakel naar amateurclubs
stond de komst van Jos Hendriks van
NEC en de amateurspelers Johan Wegh,
Peter Heemskerk (doelman) en Henk
van Brake!
UITSLAG VIERDE ETAPPE VAN GEL-
DROP NAAR ENTER (225 km): 1. Sean Kelly
(Ier) 5.46.57, 2. William Tackaert (Bel), 3. Ludo
Schurgers (Bel), 4. Mare Demeyer (Bel), 5. Guido
van Sweevelt (Bel), 6. Walter Planckaert (Bel), 7.
Frank Hoste (Bel), 8. Leo van Vliet (Ned), 9. Jan
van Tilborg (Ned). lü. Charly Jochums (Bel), 12.
Jan Aling (Ned), 15. Roelof Groen (Ned), 24. Jan
Raas (Ned), 53. Hennie Kuiper (Ned) 61. Joop
Zoetemelk (Ned), 73. Bert Pronk.
De wijze waarop dat ging was allesbe
halve boeiend.
De halve finales werden gekenmerkt
door dubbele fouten op de service. Hoe-
Peter Houtman:
/topspecialist van Groningen
SCHEVENINGEN (ANP) Het plaat-
singscomité van het toernooi om de
nationale tenniskampioenschappen heeft
bij de dames tenslotte juist gekozen. De
nummers een et> twee van het schema
bereikten daadwerkelijk de finale van
het damesenkelspel. Elly Vessies, tweede
geplaatst, versloeg de 33-jarige Tine
Zwaan met 6-1 6-4 en titelverdedigster
Marianne van de Torre won het „jonge
renduel” tegen Marcella Mesker: 6-4 6-3.
wel zij tien keer op deze wijze een punt
inleverde, wist Vessies in de partij tegen
Zwaan nog gemakkelijk te zegevieren.
Dat was tekenend voor het spelpeil. In de
eerste set viel het allemaal nogal mee,
tenminste wat betreft de oud-kampioene.
Met doortastend tennis liet zij de te trage
Tine Zwaan geen kans: 6-1.
Eén set winnen zegt echter niets.
Zwaan, die de laatste jaren in belangrijke
wedstrijden niet meer had verloren van
Vessies, kwam terug. Mede dankzij de
steeds zwakker wordende opslag van de
Beverwijkse, nam Zwaan een voorsprong
van 4-2. Het was echter alsof de 33-jarige
speelster van Leeuwenbergh niet durfde
te slaan. Zij aaide de ballen en kwam
daardoor in de slotfase van de tweede set
teveel onder druk te staan. Vessies kwam
de „opslagperikelen” te boven. „Moeite
loos” brak zij de service van haar tegen
standster. Op het vierde wedstrijdpunt
stelde zij de finaleplaats zeker: 6-4.
Na de „oudjes” was het de beurt aan de
jongeren, Marianne van de Torre (19) en
Marcella Mesker (22), om te laten zien dat
het damestennis in Nederland de laatste
jaren een hoger niveau heeft bereikt.
Daar kwam hoegenaamd niets van te
recht. Beiden lieten na afloop weten dat
de druk op de „nationale” groter is dan op
welk toernooi ook, terwijl er, zeker finan
cieel, nauwelijks belangen op het spel
staan. Van de Torre: „Het komt geloof ik
omdat iedereen zoveel van je verwacht.
(Van onze sportredactie)
WAGENINGEN Voor Nol de Rui
ter betekende de promotie van FC Wa
geningen naar de eredivisie een net zo
aangename ervaring als voor de club
zelf. Niet dat De Ruiter te vinden was in
het feestgewoel, dat van Wageningen op
die gedenkwaardige avond in juni een
groen-witte stad maakte. De nieuwe
trainer van de Veluwse vereniging
kwam pas tot die conclusie enkele da
gen na afloop van de nacompetitie,
waarin hij met zijn oude club SC Cam
buur tot aan de laatste ronde uitzicht
had op een feestelijk slot van het sei
zoen. Uitgerekend in Wageningen ging
de Friese formatie volledig de mist in
en toen hield Nol de Ruiter zich afzijdig
van de gebeurtenissen om hem been.
Een puur menselijke trek kwam pas
enkele dagen later naar boven. De Rui
ter: „Het was mijn plicht om te proberen
Cambuur zo hoog mogelijk te brengen.
We hadden erg hard gewerkt om opti
maal voorbereid in de nacompetitie te
verschijnen. Dat Cambuur het niet red
de, was in eerste instantie een grote
tegenvaller voor mij. Voor de naam van
een trainer is het goed, dat je een club in
de eredivisie brengt. Na de laatste wed
strijd was ik dan ook erg teleurgesteld.
Ik was wel opgelucht dat de beslissing in
Wageningen viel, maar pas na enkele
dagen begon ik te beseffen dat het eigen
lijk best leuk was dat Wageningen in de
eredivisie was gekomen”.
Tegen zijn wil werd Nol de Ruiter dus
op het paard getild. De opvolger van
Frans Korvet, die al bij Wageningen
tekende voor het behalen van de perio-
detitel, zit inmiddels wel comfortabel in
het zadel en heeft geen enkele last van
plankenkoorts voor de ongetwijfeld
zware race om ook het volgend seizoen
in het gezelschap van eredivisieclubs te
blijven. Na acht jaar werkzaam te zijn
geweest in de eerste divisie (vier jaar
Den Bosch en vier jaar Cambuur), be
schouwt De Ruiter de eredivisie als een
welkome afwisseling.
„De situatie bij Wageningen is ideaal.
Ik en de spelers en dat geldt voor de
meesten beginnen aan iets geheel
nieuws en we zijn allen even gemoti
veerd om er het beste van te maken. Je
GRONINGEN Na tweemaal de
boot te hebben gemist in de nacompeti
tie had FC Groningen van deze extra
promotieronde de buik wel vol. De her
kansing voor een eredivisieplaats mag
dan erg in de smaak vallen bij het
publiek en is daarom voor de vier uit
verkoren clubs financieel aantrekke
lijk, voor een elftal dat volledig zijn
zinnen heeft gezet op de hoogste voet
balklasse is de sportieve risicofactor te
groot.
Al voor de aftrap van het vorig seizoen
deden de Groningers eigenlijk afstand
van hun abonnement op de nacompeti
tie. Ze hadden slechts oog voor het alge
hele kampioenschap, nog altijd het
meest safe tussenstation naar de eredivi
sie. De praktijk wees uit dat FC Gronin
gen zich niet had onderschat, want na
een vrijwel vlekkeloze competitie logen
de cijfers waarmee de titel erg uitbundig
werd gevierd er niet om.
Het aantal winstpunten (57) betekende
een record voor de eerste divisie, de
ploeg bezat de minst gepasseerde defen
sie in het betaalde voetbal en had de
produktiefste schutter in zijn midden.
Weliswaar moest Peter Houtman de eer
ste plaats delen met Gerdo Hazelhekke
(FC Wageningen), de onbetwiste afwer-
ker van FC Groningen was elf competi
tieduels absent en bereikte dus een ho
ger moyenne.
Minstens zo belangrijk was de publie
ke belangstelling. Over de trouw van
zijn aanhang heeft FC Groningen nooit
veel te klagen gehad, maar een gemid
delde van ruim 9000 in het kampioens
jaar brengt zelfs de meeste eredivisie
clubs het water in de mond. Vandaar
ook het voordelige saldo van een ton
aan het eind van het seizoen, ondanks
de grote voet waarop FC Groningen
leefde.
Om de spelersgroep in tact te houden
was de clubleiding de laatste jaren be
reid fors in de geldbuidel te tasten. Bo
vendien zat FC Groningen met vroegere
tekorten, waardoor de bankschuld tot
1,3 miljoen is opgelopen. Het is de prijs
die voor het succes moest worden
betaald.
Toch beschouwt FC Groningen zich
zelf als een gezonde vis in de troebele
voetbalvijver. Tegenover de rode cijfers
op de bankrekening staat een aantal
(Van onze sportredactie)
ENTER. De lamlendigheid heeft de
Ronde van Nederland weer stevig in de
greep. Na de kleine opleving van donder
dag in de rit door de Limburgse heuvels,
viel het wielergebeuren gisteren in de
vierde etappe tussen Geldrop en Enter
weer terug in het vertrouwde ritme van
een middelmatige wandelvereniging.
Dat de Ier Sean Kelly in de Twentse
plaats als overwinnaar naar voren flitste
uit een massaspurt, was dan ook slechts
van ondergeschikte betekenis. Belang
rijk was dat heel duidelijk werd hoe de
beroepsrenners hun goed draaiende win
keltje in ijltempo naar een volledig bank
roet aan het fietsen zijn.
ALGEMEEN KLASSEMENT: 1. Gerrie Kne-
temann (Ned) 22.34.15, 2. Ludo Delcrolx (Bel) 3.
Gerry Verlinden (Bel) 4. Hennie Stamsnijder
(Ned), 5. Bert Oosterbosch (Ned), 6. Henk Lub-
berding (Ned) 7. Miel Gijsemans (Bel), 10. Pa
trick Pevenage (Bel), 13. Jan Aling (Ned), 14.
Roelof Groen (Ned), 16. Hans Langerijs (Ned),
18. Fedor den Hertog (Ned), 20. Jos Schipper
(Ned), 29. Joop Zoetemelk (Ned), 42. Hennie
Kuiper (Ned).
De honderdduizenden toeschouwers,
die zich opnieuw langs de route hadden
opgesteld, verkeren nu weliswaar nog in
de roes van recente Nederlandse succes
sen, maar kegen niet bepaald een invitatie
voorgeschoteld om in de toekomst nog
eens naar een wielerwedstrijd te gaan
kijken. „Nergens wordt er zoveel strijd
geleverd als in de Ronde van Nederland”,
stelde koersdirecteur Nico de Vries ’s
morgens voor het vertrek. „Als je alle
grote koersen bekijkt is alleen die conclu
sie mogelijk”, voegde hij er nog aan toe.
Met dergelijke uitspraken poogt de olie-
handelaar uit Dordrecht al jarenlang zijn
wielerwedstrijd omhoog te praten. Tot nu
toe is het echter nooit meer geworden dan
een bittere teleurstelling. Zelfs de goedko
pe commerciële onzin die De Vries jaar
lijks uitkraamt kan dat niet verbloemen.
De vedetten komen naar deze etappe
koers om zich voor te bereiden op het
wereldkampioenschap en wensen zich na
genoeg niet in te spannen.
De party eindigt vandaag in Steenwijk
met een halve etappe en ploegtijdrit. Mis
schien dat dan met veel hangen en wurgen
nog wel een strijdlustigste renner en ploeg
kan worden aangewezen, (prijzen die gis
teren niet konden worden uitgereikt, het
geen vooral Nico de Vries die persoon
lijk de strijdlustigste ploeg aanwijst
pijn zal hebben gedaan) kunnen worden
aangewezen. Maar als serieus sportevene
ment is deze ronde niet meer te redden.
Wie na zes jaar Ronde van Nederland die
hoop nog koestert, is niet meer dan een
onverbeterlijke optimist.
Marja Wokke, gespecialiseerd in het
super-langeafstandlopen, werd met
35.28.9 de eerste Nederlandse record-
houdster op de 10.000 meter.
woningen, zodat bij een eventuele liqui
datie de hele spelersgroep zeven ton zou
moeten opbrengen. „De transferwaarde
ligt in werkelijkheid veel en veel hoger.
Het is dan ook onjuist om te stellen dat
FC Groningen er financieel slecht voor
staat”, beweert Renze de Vries, een be
middeld varkenshandelaar uit het
Drentse Roden, die sinds drie jaar de
bestuurlijke bewindvoerder is.
Eerst als vrijetijdsmanager, maar nu
ook als voorzitter. „Toch streven we er
naar de bankschuld drastisch terug te
brengen. Binnen vijf jaar mag die hoog
uit nog f 300.000 zijn. De gemeente heeft
het ons hierbij wel erg moeilijk ge
maakt, omdat de subsidie is terugge
schroefd”.
Als voornaamste geldverschaffer
na het publiek besloot de Groninger
gemeenteraad onlangs de plaatselijke
FC jaarlijks f 181.000 uit te keren. Daar
mee werd afgestapt van een regeling
waarbij de hoogte van de subsidie aan
het toeschouwersaantal was gekoppeld.
Die was destijds ingesteld om FC Gro
ningen zijn eigen subsidie te laten ver
dienen, maar toen door de grote toeloop
de uitkering tot boven de drie ton groei
de, vond de gemeente dat te gortig.
FC Groningen heeft nu de hulp van
het bedrijfsleven, inclusief alle midden
standers in Groningen en Noord-Dren-
the ingeroepen, om wat meer financiële
armslag te krijgen. Gespeculeerd wordt
op het gunstige image van de enige ere
divisieclub in het Noorden.
Dat is wel eens anders geweest. Het is
FC Groningen bijzonder kwalijk geno
men, dat na de degradatie in 1974 achte
loos afstand werd gedaan van waarde
volle spelers als Hugo Hovenkamp, Jaap
Bos, Ab Gritter en Piet Wildschut, ter
wijl in dezelfde tijd Dick Nanninga, die
als amateur ook in het Oosterpark speel
de, werd afgetest.
De donkere jaren verdwenen naarma
te een nieuwe generatie zich bij FC
Groningen ontwikkelde. Een jonge
groep, die uit het oosten van het land
naar het Noorden kwam. Liefst zeven
van hen maakten het vorig seizoen deel
uit van het basiselftal: de verdedigers
Jack van Loon, Walter Waalderbos en
Karel Hiddink, het complete midden
veld bestaande uit Jan van Dijk, Henk
Veldmate en Theo Keukens en de aan
valler Eddy Bakker.
Een noordelijke ploeg kan FC Gronin
gen dan ook nauwelijks worden ge
noemd. Doelman Azing Griever, als 35-
jarige de oudste van het elftal, waarvan
de gemiddelde leeftijd 24 jaar is, is zo
waar de enige Groninger.
Doorgewinterde eredivisiespelers telt
FC Groningen in feite niet. Sommigen
(Van Loon, Waalderbos en Bakker)
speelden ooit bij Go Ahead Eagles in de
hoogste klasse. Van Dijk eveneens, al
was de korte tijd dat hij aan de Devente-
naren werd uitgeleend geen succes. Lin
kerspits Leen Swanenburg deed bij FC
Met recht konden de Nederlanders na
afloop de vervaarlijke driesprong als
boosdoener aanwijzen. Alleen de jeugdige
Rob Ehrens mocht met Koh-i-Noor geen
verwijt worden gemaakt. Hij sprong in
beide manches alleen verkeerd op de ne
gende hindernis, een verraderlijke geel-
blauwe oxer. Piet Ray makers, Johan
Heins en Henk Nooren zagen veelbeloven
de rondgangen in de driesprong verzan
den. Nationaal kampioen Piet Raymakers
kwam er beide malen met Isocrates zelfs
helemaal niet overheen. In de eerste man
che weigerde het paard plotseling halver
wege dienst waardoor de Astenaar hard
handig op de grond terecht kwam. Hij
leek daarbij aanvankelijk een ernstige
blessure opgelopen te hebben en bleef
lange tijd liggen. De schade viel echter
mee. „Ik had het hoofd van het paard
tegen mijn maag gekregen”, aldus Ray-
makers. „Toen kon ik even geen lucht
meer krijgen.” In zijn tweede rit was Iso
crates het gebeurde kennelijk nog niet
vergeten. De dertienjarige bruine ruin
weigerde driemaal op dezelfde hindernis.
Met Larramy, nu een drietal weken in
handen van Johan Heins, had de oud-
Europees kampioen in de landenwed
strijd toch duidelijk te hoog gegrepen.
Ook Larramy had iets tegen de middelste
hindernis van de driesprong. In de eerste
manche kon de „uitvinding” van par
koersbouwer Sieto Mellema na een
springfout tenminste nog normaal wor
den afgewerkt, in de tweede ronde volgde
er een weigering en de tweede keer op
nieuw een fout. Shoreline van Henk Noo
ren toonde dezelfde angst en was vooral in
de tweede manche niet tot rede te
brengen.
Voor de Canadese ruiters kon de korte
toernee door Europa, betaald door de
nationale regering als een soort vergoe
ding voor de boycot van de Olympische
Spelen in Moskou, niet meer stuk. Vooral
door het geweldige rijden van de in Euro
pa onbekende Mark Laskin kon het Cana
dese kwartet, met verder Michel Vaillan
court (zilver tijdens de Spelen van 1976 in
Bromont), Ian Millar en veteraan Jim El
der de gretige concurrentie juist voorblij
ven. Laskin kwam met Damuraz twee
maal foutloos rond, iets waar verder al
leen de Oostenrijker Thomas Fruehmann
met Donau en de Brit Nick Skelton met
Maybe toe in staat waren.
En die mensen wil ik niet teleurstellen. De
„nationale” heeft in Nederland vrij veel
betekenis. Daarom ben je toch erg ge
spannen”.
Het was een partij van fouten en niet
van de gescoorde punten. Alleen het feit
dat Mesker in de hele wedstrijd slechts
één keer haar service wist te behouden
zegt voldoende over de kwaliteit van het
PUNTENKLASSEMENT: 1. Walter Planc
kaert (47 pnt), 2. Ludo Delcrolx (46), 3. Gerrie
Knetemann (36), 4. William Tackaert (43), 5.
Mare Demeyer (30).
ALGEMEEN PLOEGENKLASSEMENT 1.
Post 67.39.18, 2. Jossart, 3. De Bruyne. 4. Wille-
kens, 5. De Kimpe, 6. Koopmans.
