Opgave Borg
r
Kritiek op parcourbouwer
Knetemann
sterke
Driesprong tijdens
winnaar
CHIO
Sanders en Van der Torre prolongeren titels
^Elly Vessies raakt
sr ge-
Profronde nuttige schakel
tijdens voorbereiding op WK
,,te zwaar”
MAANDAG 18 AUGUSTUS 1980
Terughoudendheid
JAN PREENEN
i
door pauze uit ritme
(Van onze sportredactie)
Elly Vessies (links) feliciteert Marianne van der Torre met haar tweede Nederlandse titel.
I
Rob Ehrens komt met zijn paard Kon-I-Noor ten val op de driesprong.
UITSLAGEN
„Ik heb dit jaar wat teveel gereden.”
(Van onze sportredactie)
stuk aan het eind te maken. Daarop heb ik
de zaak gewijzigd. Tenslotte heeft zij
enorm veel ervaring en bouwt zij parkoer
sen over de hele wereld. Wie ben ik dan
om eigenwijs te blijven? Later had ik
daar natuurlijk spijt van. Ik had goed de
pest in, dat kan ik je wel vertellen.” Pame-
ia Carruthers wuifde alle bezwaren weg.
„We hebben het parkoers gebouwd alsof
het Olympische Spelen waren”, zei de
Britse. „Dan kun je niet met te lichte
hindernissen aan komen. Er zijn nog der
tien combinaties foutloos over de drie
sprong gekomen, dus het was best wel te
springen.”
SCHEVENINGEN. Het mislukte Ne
derlandse kampioenschap tennis heeft
gisteren op de METS-banen in Scheve-
ningen een passende afsluiting gekregen.
Nadat de partijen op de voorafgaande
dagen al weinig hadden voorgesteld, suk
kelde Marianne van der Torre bij de
dames ten koste van Elly Vessies naar
haar tweede titel in successie en bleek
Huub van Boeckel in de eindstrijd van de
„Zij hadden de moeilijkheidsgraad wel
onderkend, maar wisten niet hoe de paar
den zouden reageren. Het zag er aanvan
kelijk niet zo mooi uit. Later hadden de
meesten toch in de gaten hoe ze de zaak
aan moesten pakken. Voor mij was het
gelukkig dat ik achterin zat.”
Johan van de Velde tenslotte zegt te
rekenen op een „beschermde positie” bin
nen de formatie. „Ik heb, dacht ik, in de
Tour de France en de Dauphiné Libéré
wel bewezen dat de Alpen mijn terrein
zijn. Echte conclusies zijn er na deze
Ronde van Nederland echter nauwelijks
te trekken.
Joop Zoetemelk hield zich eveneens op
de vlakte. „Nederland wacht een zware
taak over twee weken in Sallanches. We
moeten niet alleen de titel verdedigen,
maar de koers vanaf het begin controle
ren. Persoonlijk hecht ik trouwens meer
waarde aan de Super Prestige Trofee. Dat
is het echte wereldkampioenschap omdat
het klassement wordt opgemaakt over de
belangrijkste wedstrijden van dit seizoen.
Die ene koers is gewoon een loterij.”
(Van onze sportredactie)
STEENWIJK. Om de coureurs in de
Ronde van Nederland tot meer strijdlust
aan te zetten, overweegt koersdirecteur
Nico de Vries volgend jaar een vergoe-
dingenstelstel in te voeren. Door renners
die durven aan te vallen financiële belo
ningen in het vooruitzicht te stellen,
hoopt hij zijn doel te bereiken.
Daarmee haalde Post de belangrijkste
truien binnen. Immers, dat Knetemann in
het oranje zou blijven, stond vrijwel vast
met een ploegentijdrit als afsluiting voor
de boeg. De formatie onderstreepte do
suprematie in de middaguren inderdaad
door met ruim driekwart minuut voor
sprong op de Belgische ploeg IJsboerke
van Ludo Delcroix, tot op dat moment
tweede met een kleine achterstand in de
algemene rangschikking, te zegevieren.
Voor Knetemann was het de derde keer
dit seizoen dat hij een etappewedstrijd
won. Eerder schreef hij de Ronde van de
Middellandse Zee en die van België op
zijn naam. De laatste trouwens, net als de
Ronde van Nederland, zonder een rit te
winnen. „Maar dat vind ik niet erg. Ik
speel een beetje resultaatvoetbal,” stelde
hij tevreden na zijn triomf.
ees de
n zijn
hij in
meens
deren,
sterke
nes en
ter-
lar-
ste-
),96
>es-
bij
<OU
ter
ord
nstan-
;rland
mers,
zeker
bbele
tmoe-
■acht”
pun-
103,5
TORONTO, (ANP). Björn Borg heeft
het toernooi om de open Canadese tennis
titels in Toronto niet gewonnen. De
Zweed staakte de strijd in de finale tegen
de Tsjechoslawaak Ivan Lendl bij een
achterstand van 4-5 in de tweede set,
nadat hij de eerste met 6-4 had gewonnen.
Lendl kreeg daardoor de eerste prijs,
groot ruim 50.000 gulden. In de tweede set
meldde Borg, die al eerder over pijn aan
zijn rechterknie had geklaagd, de scheids
rechter dat hij niet verder kon spelen
wegens een knieblessure.
Gene Mayer heeft het toernooi van Cle
veland gewonnen. Mayer versloeg in de
eindstrijd Victor Amaya met 6-2 en 6-1.
Amaya had zaterdag in de halve eind
strijd van Guillermo Vilas gewonnen, 6-4,
7-6.
OVERIGE UITSLAGEN: Herendubbelspel:
Wouter Fok/Rolf Thung. Gerbrand Appelboom/
Paul van Geuns: 4-6, 6-2, 7-6 (12-10) en 6-2.
DAMESDUBBELSPEL: Marcella Mesker/Ti-
ne Zwaan Nora Blom/Jetske van Erven 2-6, 6-3.
6-1.
GEMEND DUBBELSPEL: Mesker/Van Boec-
kel-Moos/Fok 7-6,6-3.
'0
n
3-
n
P
J-
1-
e
e
it
■ian
in
)ld-
len
ad,
ilo-
zan
vijf
en
va-
m-
in
de
de
»ei-
in-
rie
an
>er
•n
e-
a,
le
10
3.
>e
10
>r
2,
ie
en
an
ter
en
en
'0-
ve
iar
?r-
lit
er
sd
de
el
et
ie
in
)i-
u-
in
et
»n
n-
finish
-nigde
geaasd
ik te
ien de
)chtig-
geko-
t mijn
noeid-
ms de
at het
n nog
ecord-
at het
naar
rijden,
fijnte-
i nog
In alle voorbeschouwingen van Neder
landse geselecteerden op het wereldkam
pioenschap is dan ook sprake van grote
terughoudendheid. Hennie Kuiper kwam
maar liefst met een lijst van elf namen op
de proppen met daarbij vier Italianen
(Moser, Saronni, Baronchelli en Battag-
lin), twee Fransen (Hinault en Bernau-
deau), twee Belgen (Willems en De
Muynck) en drie Nederlanders (Van de
Velde, Zoetemelk en Knetemann). „Ik zie
mezelf niet bij de favorieten”, stelde hij.
Mellema speelde de verwijten gedeelte
lijk door naar Pamela Carruthers, de
technische gedelegeerde van de internati
onale hippische federatie, die zelf enkele
jaren de parkoersen van het CHIO in
Rotterdam heeft neergezet en Mellema de
fijne kneepjes van het vak heeft geleerd.
„Ik had de driesprong aanvankelijk an
dersom op mijn tekening staan”, zei de
grijze Groninger nog onder de indruk van
het gebeurde. „Toen zei Pamela dat het
haar wel een goed idee leek om het lange
Het is dan ook geen wonder dat de
nabeschouwingen op deze, moeiteloos
door de sterk rijdende Gerrie Knetemann
gewonnen, zesde aflevering zich vooral
toespitsten op de strijd om de wereldtitel.
Want dat er van een werkelijke krachtme
ting nauwelijks sprake is geweest, is voor
iedereen wel duidelijk. „Wij steken met
onze ploeg te ver boven de rest uit”, oor
deelde regerend wereldkampioen Jan
Raas over het uitblijven van een boeiende
strijd om de leiderspositie. „En dan kun je
wel grote buitenlandse formaties gaan
aantrekken om een evenwichtig veld te
krijgen, maar die zullen hier helemaal
uitsluitend als voorbereiding rijden. Wij
zijn ons er tenminste nog van bewust dat
we het publiek iets moeten laten zien”.
In die wetenschap zal de Ronde van
Nederland, zeker zolang de sterke forma
tie van Peter Post als krachtige eenheid
blijft opereren, moeten voortploeteren. In
hoogtijdagen van de Nederlandse wieler
sport, zoals op dit moment, niet zo’n pro
bleem want de toeschouwers bleven ook
voor een voorbijkruipende groep luid ap-
plaudiseren en tijdens de plaatselijke om
lopen werd er toch steeds een aardige
„Het is duidelijk dat de blokkade van
Post moet worden doorbroken,” vertelde
De Vries. „In deze ronde hebben we wel
gezien dat bij iedere demarrage een jon
gen van Raleigh aan het wiel zat. Dat
dooft elk initiatief. Ik zou volgend jaar
aan elke renner in een kopgroep honderd
gulden per minuut voorsprong willen ge
ven. Volgens mij moet op die manier de
koers gemaakt kunnen worden.”
Dit jaar bleef het koersgebeuren, on
danks de soms wel erg hinderlijke ingre
pen van De Vries en door de overheersing
van de Post-birgade, op een laag pitje
staan. Gerrie Knetemann finishte zater
dag in Steenwij k onbedreigd als winnaar.
„Maar zoals wij reden, hadden er acht van
onze ploeg kunnen winnen,” merkte hij
bescheiden op.
Toch kreeg de ronde een sterke win
naar. Hennie Kuiper, met wie Knetemann
niet bepaald vriendschappelijke banden
onderhoudt, zei bewonderend: „Hij was
de beste. De hele week heeft hij attent
gereden en was hij bij iedere belangrijke
ontsnapping betrokken.” Kuiper zelf was
nauwelijks zichtbaar: „Wanneer ze in
Limburg beginnen, zou ik misschien voor
het klassement kunnen rijden. Maar met
een vlakke aanloop is dat zinloos. In eigen
streek heb ik nog wel iets geprobeerd,
maar je krijgt geen meter ruimte.”
ROTTERDAM (ANP). Sieto Mellema had het niet meer. Met afgrijzen zag de
parcourshouwer van het internationale concours hippique in Rotterdam dit jaar
bestempeld tot alternatief van de sterk gedevalueerde ruiterspelen in Moskou in
het eerste gedeelte van het individuele hoofdnummer de ene na de andere combinatie
neerstorten op de driesprong. Van de eerste twaalf ruiters kwamen de Zwitser Fuchs,
de Fransen Nicolas en Cottier en de jonge Nederlander Ehrens op afschuwelijke wijze
ten val op de triple bar, waarmee de drievoudige hindernis werd besloten.
De laatste halve etappe eindigde op
nieuw in een overwinning voor een ren
ner uit de ploeg van Peter Post. In de
levendige etappe tussen Enter en Steen-
wijk ontstond 20 km voor het einde een
kopgroep met Leo van Vliet, Guido van
Calster, Frank Hoste, Joop Zoetemelk,
Jacques Verbrugge, René Wuyckens, Lu
do Peeters en René Martens. Óp de finish
won Van Vliet de spurt. Hij nam tevens
de groene trui over van de Belg Walter
Planckaert, die per vergissing niet in de
achtervolging was gegaan op de koplo
pers.
Europees- en wereldkampioen Wiltfang
kon na een weigering van Roman ternau
wernood overeind blijven en besloot geen
herkansing te wagen. De Belg Cuepper en
Johan Heins trokken zich schielijk terug
bij het aanschouwen van zoveel leed bij
mens en dier. Een catastrofe leek nabij.
Maar tot grote opluchting van de vele
toeschouwers (de tribunes waren met bij
na 8000 bezoekers stampvol) en niet in het
minst van Mellema, kregen de volgende
combinaties meer kijk op de ongebruike
lijke afmetingen van de hindernis en ble
ven meer valpartijen uit. Zonder verdere
problemen kon de Oostenrijker Hugo Si
mon uiteindelijk als winnaar van de Gold
Cup, een gouden medaille en een bedrag
van 8000 gulden worden gehuldigd. In de
barrage was hij met Gladstone de meerde
re over de Engelsman John Whitaker
(tweede met Ryan’s Son) en de Ameri
kaanse Melanie Smith (met het in Neder
land gefokte paard Calypso). Als enige
bleef hij foutloos.
Vele vingers priemden beschuldigend in
de richting van Mellema, in het dagelijks
leven burgemeester van het Groningse
plaatsje Stedum. „De driesprong was un
fair”, zei Hans-Heinrich Brinckmann,
ploegleider van de Westduitse ruiters en
in de hippische wereld een autoriteit op
het gebied van het bouwen van parkoer
sen. „Het tweede stuk was te kort voor
twee galopsprongen en te lang voor één
sprong.” Henk Nooren, die zaterdagmid
dag als enige Nederlander na een span
nende barrage een springconcours op zijn
naam wist te brengen: „Bij het verkennen
van het parkoers hadden we wel allemaal
in de gaten dat het krap was. Maar dat het
zo zou lopen konden wij ook niet vermoe
den.” Winnaar Simon vond dat de ruiters,
die in het begin moesten rijden duidelijk
in het nadeel waren geweest.
STEENWIJK. De profronde van Ne
derland mag dan uit puur sportief oog
punt opnieuw een teleurstelling zijn ge
worden, als voorbereiding op het wereld
kampioenschap vormt de etappekoers
nog altijd een uiterst belangrijke scha
kel. Het kan namelijk bijna geen toeval
zijn dat in de laatste vijf jaar, sinds de
Ronde van Nederland voor beroepsren
ners in ere werd hersteld, maar liefst vier
keer de wereldkampioen uitgerekend in
die wedstrijd heeft getracht de goede
vorm te pakken te krijgen. Voor Hennie
Kuiper, Freddy Maertens, Gerrie Knete
mann en Jan Raas is de ronde vanaf 1975
dus van onschatbare waarde geweest.
heren tegen Louk Sanders zelfs de sim
pelste slagen verleerd te zijn.
Van het viertal finalisten in de enkelspe
len leverde alleen Louk Sanders goed
werk af. Dat had tot gevolg dat van Boec
kel als een speelbal werd behandeld en in
1 uur en 18 minuten met zegge en schrijve
drie games werd afgescheept: 6-0, 6-2, 6-1.
Sanders veroverde daardoor niet alleen
zijn zevende nationale openlucht-titel (het
record staat op naam van Henk Timmer:
negen maal kampioen in de periode tus
sen 1923 en 1935), maar toonde tevens aan
dat de toekomst van het Nederlandse he
rentennis minder rooskleurig is dan
wordt verondersteld.
Ondanks het feit dat hij al 30 jaar is
ondervindt hij in het Nederlands kampi
oenschap, waarvoor het talent Eric Wil-
borts overigens dit jaar op het laatste
momént moest bedanken, steeds minder
verzet. De tien jaar jongere Van Boeckel
kwam niet eens aan de tijd van Frits Don,
die het vorig jaar in de finale vijf minuten
langer uithield en twee games meer bijeen
sprokkelde. En dat terwijl Sanders inter
nationaal tot nu toe dit jaar nog minder
voorstelt dan in het verleden. Om te voor
komen dat hij helemaal uit beeld ver
dwijnt heeft hij onlangs de voorkeur gege
ven aan een Nederlands satelliettoernooi
boven het „Melkhuisje” in Hilversum om
op die manier een verdere afgang op de
wereldranglijst waarop hij nu 152ste
staat, te voorkomen.
In Scheveningen had Sanders alleen
wat problemen in zijn partij tegen Mar-
Anders zal ik andere wegen moeten
zoeken. Volgend jaar wil ik in ieder geval
meer naar het buitenland. Met mijn 20
jaar moet er nog wel iets mogelijk zijn”,
aldus Van Boeckel, die zijn afgang onder
meer toeschreef aan de snelheid die door
zijn tegenstander werd ontwikkeld: „Ik
Springconcours om de internationale Gold
Cup (de grote prijs van de Stad Rotterdam): 1
Hugo Simon (Oos) met Gladstone 3/4 strafpunt,
58,6 seconden (in de barrage), 2 John Whitaker
(Gbr) Ryan’s Son 4 40,0 (in de barrage), 3 Mela
nie Smith (Vst) Calypso 4 42,4 (in de barrage), 13
Henk Nooren (Ned) Shoreline I6V2
Springconcours, tabel a, (lengte parkoers 495
m., 12 hindernissen, 14 sprongen, max. hoogte
1.40 m., toegestane tijd 85 seconden): 1 Francois
Mathy (Bel) met Grand Due 0 strafpunten, 59,4
seconden, 2 Heinrich-Wilhelm Johannsmann
(Wdl) Sarto 0 61,3, 3 Graham Fletcher (Gbr)
Double Brandy 0 61,6, 6 Piet Raymakers (Ned)
Isocrates 0 62,6, 8 Jan Tops (Ned) Nargus 0 64,5.
Internationaal springconcours, tabel a, om de
prijs van het supertrio is (lengte parkoers 450
meter, 12 hindernissen, 14 sprongen, max. hoog
te 1,50 m, toegestande tijd 78 seconden): 1 Eric
Wauters (Bel) met Rossantico 0 strafpunten, 57,2
seconden, 2 Hugo Simon (Oos) Sorry 0 57,6, 3
Gerd Wiltfang (Wdl) Boyfriend 0 59,3, 12 Piet
Raymakers (Ned) Learcos 0 75,8, 13 Rob Eras
(Ned) Tomasso 0 77,1.
Springconcours a l’américaine is (zoveel mo
gelijk hindernissen foutloos springen in 75 se
conden): 1 Herve Godlgnon (Fra) met Faro de
Biolay 32 punten, 78,9 sec., 2 Hugo Simon (Oos)
Landgraefin 32 79,2, 3 Hugo Simon (Oos) Sorry
31 80,6, 6 Rob Ehrens (Ned) M. Pascha 30 77,6, 7
Anton Ebben (Ned) Jumbo Design 30 78,2, 8 Piet
Raymakers (Ned) Learco’s 30 78,4, 9 Irma Smul
ders (Ned) Stargazer 28 78,0, 11 Rob Eras (Ned)
Tomasso 26 76,0.
Springconcours, tabel a, (lengte eerste par
koers 550 m, 12 hindernissen, 15 sprongen, max.
hoogte 1,50 m, toegestane tijd 88 sec., lengte
barrageparkoersen 315 m, 6 hindernissen, 7
sprongen, max. hoogte 1,60 m., toegestande tijd
51 sec.): 1 Henk Nooren (Ned) met Opstalan 0
strafpunten 33,2 seconden (in de tweede barra
ge), 2 Hugo Simon (Oos) Landgraefin 0 33,8, 3
Nick Skelton (Gbr) Barbarella 0 35,6, 6 Anton
Ebben (Ned) Jumbo Design Vz 52,7 (in de eerste
barrage), 7 Johan Heins (Ned) Socrates 4 47,8.
Afvalspringconcours (lengte 370 m, 8 hinder
nissen, 9 sprongen, max. hoogte 1,40 m, toege
stane tijd 64 seconden): 1 Edgar Cuepper (Bel)
met Symphatico 0 strafpunten in de finale, 2
Piet Raymakers (Ned) Learco 8 strafp. in de
finale, 3 Willy Melliger (Zwi) David, en Walter
Gabathuler (Zwl) Game Toy.
Van der Torre. De Rotterdamse spreidde
het spel in eerste instantie goed, lokte de
negen jaar oudere Vessies regelmatig
naar het net en verraste haar dan met
lobs. Tot 6-2, 2-0 pakte die tactiek goed uit.
Daarna viel ze echter plotseling stil en
begon ze „enthousiast” deel te nemen aan
het fouten-festival dat de Beverwijkse tot
dat moment alleen organiseerde.
Van der Torre bleek opeens uiterst
kwetsbaar. Ze inde in die tweede set geen
game meer (2-6) en had het aan een pauze
van 10 minuten te danken dat zij zich
alsnog tot winnares kon uitroepen. Ves
sies: „In het buitenland wordt er helemaal
niet meer gerust tussen de tweede en de
derde set. Ik had me er ook helemaal niet
meer op ingesteld. Had ik het geweten dan
had ik andere kleren meegenomen. Nu
raakte ik door die tien minuten rust hele
maal uit mijn ritme. Ik stortte helemaal in
elkaar en kon me geen moment meer
concentreren. Die bal zag ik eenvoudig
niet meer.”
Door de terugval stapelde het aantal
dubbele fouten zich op tot tien en kon
Uitslag vijfde en laatste etappe van Enter
naar Steenwijk over 109 km: 1. Leo van Vliet
(Ned) 2.12.45, 2. Guido van Calster (Bel) z.t., 3.
Frank Hoste (Bel) z.t., 4. Joop Zoetemelk (Ned),
5. Jacques Verbrugge (Ned), 6. Roelof Groen
(Ned), 7. René Wuyckers (Bel), 8. Ludo Peeters
(Bel), 9. René Martens (Bel) allen z.t. als Hoste,
10. Frans van Looy (Bel) 2.14.7, 18. Wies van
Dongen (Ned), 33. Hennie Kuiper (Ned).
Dagploegenklassement: 1. Post 6 uur 39 min
50 sec., 2. De Bruyne 6.40.03, 3. De Kimpe 6.40.59,
4. Lefèvre 6.41.12, 5. Jossart 6.41.12.
Uitslag ploegentijdrit 20 km: 1. Post 22.03, 2.
Jossart 22.48, 3. De Bruyne 22.49, 4. De Kimpe
23.03, 5. Koopmans 23.12, 6. Willekens 23.32.
Einduitslag algemeen klassement: 1. Gerrie
Knetemann (Ned) 25.10.25, 2. Ludo Delcroix
(Bel) op 57 sec., 3. Gerry Vertinden (Bel) op 2.45,
4. Hennie Stamsnijder (Ned) op 3.02, 5. Leo van
Vliet (Ned) op 3.58, 6. Bert Oosterbosch (Ned) op
5.06, 7. Sjaak Verbrugge (Ned) op 5.19, 8. Henk
Lubberding (Ned) op 5.22, 9. Roelof Groen (Ned)
op 5.22, 10. Patrick Pevenage (Bel) op 6.17, 12.
Hans Langerijs (Ned) op 6.24, 17. Jan Aling
(Ned) op 6.43, 27. Joop Zoetemelk (Ned) op 10.56,
46. Hennie Kuiper (Ned) op 14.02.
Einduitslag ploegenklassement: 1. Post
74.40.58, 2. Jossart op 2.14, 3. De Bruyne op 7.59,
4. Willekens op 12.43, 5. De Kimpe op 17.38, 6.
Koopmans op 17.53.
Einduitslag puntenklassement: 1. Leo van
Vliet 53 punten, 2. Planckaert 52, 3. Delcroix 48,
4. Hoste 44, 5. Van Calster 40.
akkoord kon bereiken met de tennisbond.
(„Men hield zich niet aan de mondelinge
afspraken”), waardoor hij al zijn reizen
naar het buitenland zelf moet bekosti
gen: „Ik had ook wel meer willen onder
nemen, maar dan moet je wel het geld er
voor hebben. Misschien dat ik in oktober
weer met de bond om de tafel ga zitten en
alsnog overeenstemming bereik.”
Van der Torre, zonder dat ze zich krach
tig behoefde te herstellen, alsnog met 6-1
winnen. De bescheiden winstpremie van
750 gulden waarvoor Van der Torre door
de geringe belangstelling bij de dames
maar drie partijen behoefde te spelen,
was in dit gevel uitstekend op de presta
tie afgestemd.
De enige die zich te kort gedaan mocht
voelen was Louk Sanders. Hij ontving
1000 gulden en merkte daarover op: „Het
zou normaal zijn als dat bedrag in deze
tijd werd opgeschroefd tot bijvoorbeeld
2500 gulden. Ik voel me echter niet de
aangewezen persoon om in dit opzicht als
voortrekker te dienen.”
tin Koek die hem een set afhandig maak
te. Voor het overige was Sanders de so
list, die onverstoorbaar zijn programma
afwerkte zoals zaterdag in de halve fina
le tegen Gorter: 6-2, 6-3, 6-4. Omdat Van
Boeckel in diezelfde fase van het toer
nooi Schapers kleineerde (6-1, 6-3, 6-1)-
leek een spannende finale in het ver
schiet te liggen.
In werkelijkheid was echter slechts bij
hoge uitzondering sprake van een wed
strijd. Van Boeckel liet de simpelste opga
ven onopgelost en kwam Sanders tege
moet door de bal keurig in diens richting
te spelen en bleek zelfs niet in staat om
zijn werk af te maken. „Je doet niets, je
bent niet bezig”. Op die manier probeerde
hij zichzelf op de baan op te peppen en
over de moeilijkheden heen te zetten, zo
als hij dat in december nog had gedaan in
de finale van het indoor-kampioenschap
in Goirle. Toen sloeg hij drie wedstrijd-
punten van Sanders weg en zette hij een
partij die bij 1-6, 2-4 verloren leek, alsnog
in winst om.
Ditmaal bleef hij nadrukkelijk de rol
van de verliezer vertolken van wie San
ders na afloop zei: „Van Boeckel heeft het
hele toernooi al minder gespeeld dan hij
kan, maar vanmiddag lukte hem helemaal
niets. Maar wat wil je ook? Hij heeft veel
te weinig internationale ervaring. Op deze
manier is hij helemaal verkeerd bezig. Hij
heeft gekozen voor het professionalisme,
maar hij doet veel te weinig.
Van Boeckel pareerde die aanval door
er op te wijzen dat hij dit jaar geen
finale uit de doos getoverd. Of dat vol
doende is om in een periode van terugval
overeind te blijven, is een vraag.
En dat die terugval komt, staat wel
bijna vast. Het aanstaande wereldkampi
oenschap is voor de Nederlandse wieler
sport dan ook erg belangrijk. Na twee
wereldtitels is het publiek verwend en
wordt het als vanzelfsprekend aangeno
men dat ook een derde regenboogtrui
haalbaar moet zijn. „Voor het publiek kan
dat een enorme domper worden”, geeft
Gerrie Knetemann (nu al voor de tweede
keer winnaar voor de Ronde van Neder
land) toe. „Voor ons ligt dat anders. Wij
weten hoe moeilijk het is om dat te wor
den. Ik geloof dan ook niet dat er een
Nederlandse wielrenner is die naast zijn
schoenen is gaan lopen na al die suc
cessen.”
Een derde Nederlandse wereldtitel-op-
rij zou dan ook een uitzonderlijke gebeur
tenis zijn. In de geschiedenis is het nog
maar twee keer voorgekomen dat een
land drie jaar' achtereen de regenboogtrui
veroverde. Italië deed het van 1930 tot en
met 1932 met tweemaal Alfredo Binda en
Learco Guerra, België presteerde hetzelf
de in de jaren 1948 tot en met 1950 toen
Briek Schotte twee keer en Rik van Steen
bergen het wereldkampioenschap vero
verden.
heb mij voorgenomen om in een hoog
tempo te spelen, omdat me dat wel ligt,
maar vanmiddag lag dat tempo veel te
hoog.”
Bij de dames leek daarentegen nogal
eens sprake van een langzaam-aan-actie,
waarin de nervositeit van Vessies de ga
rantie leek voor een eenvoudige overwin
ning van de vandaag 19 jaar geworden
