Strategisch netwerk moet oliebelangen beschermen Rabobank O Geld en goede raad. Vergeten koningin van Iran leeft in VS V r WOENSDAG 27 AUGUSTUS 1980 (Door Wim Wansink) r. 8 Bij de Rabobank kunt u uw betalingsopdrachten aanleveren, zoals u dat gemakkelijk vindt. Met losse, getypte of geschreven bankgiroformulieren. Maar ook met verzamel lijsten of gemak- kelijk in te typen optisch leesbare formulieren. En zou verwer king via ponskaarten, magneetbanden, cassettes of diskettes nog beter aansluiten op uw eigen administratie: ook daar weet de Rabobank alles van. Hebt u een rekening bij de Rabobank, dan kunt u uw rekeningafschriften en bijlagen precies krijgen zoals u wilt. Bijvoorbeeld met een spedfikatieformu- lier per betaling. Zodat uw boekhouder er goed mee uit de voeten kan. Een rekening bij de Rabobank heeft nog meer voordelen. Daar is een brochure aan gewijd, (”Hoe u via de Rabobank meer kunt doen met een rekenmg-courant”) die bij alle 3100 ves tigingen van de Rabobank gratis j verkrijgbaar is. 1 U hoeft er dus j| niet ver voor uit de buurt. Ja Ruim honderd goedgevulde supertankers passeren elke dag de nauwe zeeëngte bij de Straat van Hormuz, aan de monding van de Perzische Golf. Zij vervoeren miljoenen tonnen ruwe olie uit de arabi sche landen naar het geïndus trialiseerde Westen. Japan, West-Europa en de Verenigde staten zijn voor meer dan zes tig procent van hun olievoor- ziening afhankelijk van wat deze tankers transporteren. fl sr i sol 3 j -tl I 1 s I VS bijna klaar met opbouw controle Perzische Golf Dagelijks passeren ruim 100 goedgevulde olietankers de monding van de Perzische Golf. Tot de opbouw van een dergelijke, in de «ADVERTENTIE) I. 1 1 was ze eveneens toen hij tot keizer werd gekroond. den besteed aan de „derde centrale strate gische zone”: het gebied rondom de Indi sche Oceaan, oftewel de zogeheten „crisis- boog” van India tot en met Noordoost- Afrika. De olieroute loopt daar precies doorheen. gespreid over twee jaar zijn de VS een heel eind verder in het efficiënt verdedi gen van hun belangen. In ruil voor die toegezegde hulp, hebben de VS in alle drie de landen de beschik king gekregen over militaire steunpunten. Washington heeft er in alle gevallen nadrukkelijk op gewezen, dat in ruil voor het verlenen van militaire faciliteiten aan de VS, slechts „defensieve” wapens zullen worden geleverd. Daarom ook kreeg de Somalische president Barre lik op stuk, toen hij aandrong op financiële steun ter waarde van bijna vier miljard gulden. Hij zou de voor dit geld gekochte wapens vrijwel zeker hebben opgenomen tegen het buurland Ethiopië, dat Somalië in 1078 in de strijd om de Ogaden verplette rend wist te verslaan. Meer steun zou hebben betekend, dat het Witte Huis zich nadrukkelijk achter het bewind van Barre zou hebben opge steld en dat wil Carter niet. De opbouw van een strategisch netwerk van uitvals bases is het hoofddoel. Dit moet uiterlijk in 1983 zijn voltooid. In de eerste plaats gaat het daarbij om het afschrikkingseffect tegenover de Sov- jet-Unie. Het ziet er voorlopig dan ook niet naar uit, dat de VS zich zullen laten mee sleuren in een lokaal conflict, al was het alleen maar om het nog steeds aanwezige Vietnam-syndroom. Maar als de arabische oliestaten, die Was hington momenteel goed gezind zijn, door binnen- of buitenlandse oorzaken onder Russische invloed zouden komen te staan, dan kunnen de VS de speciale interventie macht wel eens gebruiken om de Ameri kaanse belangen in die landen veilig te stellen. Want dat is de extra „veiligheids garantie”, die Washington heeft inge bouwd. Na het decreet, waarmee haar man Reze Sjah, de stichter van de Pahlevi-dynastie, in 1935 de fameuze sjador afschafte, was zij een van de eerste Iraanse vrouwen die haar sluier weggooide. Ze was ook de eerste koningin van Iran die uit de konin klijke harem trad, en een openbare recep tie aan het hof gaf. Al is ze nooit zo beroemd gweest als koningin Soraya met haar leifdesteleur- stellingen, en ook niet als Farah Diba, wier sociale en culturele activiteiten in het daglicht werden geplaatst, leidde konin- gin-moeder Tadj-ol-Molouk een bewogen leven. Ze werd in 1890 geboren in een gezin van negen kinderen. Haar ouders waren afkomstig uit de Kaukasus. Haar vader stond erg weigerachtig tegenover haar voornemen te huwen met een bescheiden kolonel van de kozakken, een zekere Reza Khan. De staatsgreep van 1925 betekende het einde vand e Kadjar-dynastie en bracht Reza „sjah” alias Reze Khan, aan de macht. Hij had vier kinderen, onder wie de toekomstige sjah Mohammed Reza. Ndat Reza sjah de troon had bestegen nam hij er nog twee nieuwe vrouwen bij, bij wie hij verscheidene kinderen had. Maar Tadj-ol-Molouk bleef officieel, als moeder van de kroonprins, de voornaam ste echtgenote van de sjah. In 1941 begon voor haar een moeilijke tijd: Reza sjah moest aftreden, en in alle rijl een onderkomen zoeken op het eiland Mauritius. In 1944 stierf Reza sjah in bal lingschap in Johannesburg. Tien jaar la ter stierf bij een vliegtuigongeluk de jong ste zoon van koningin Tadj-ol-Molouk, prins Ali Reza, volgens velen de lieveling van de koningin. In 1953 had men het meer dan eens gemunt op het leven van haar oudste zoon, de nieuwe sjah Moham med Reza sjah en Tadj-ol-Molouk vreesde ten zeerste voor zijn leven en voor het omverwerpen van de keizerlijke troon. Maar de monarchie herstelde zich met behulp van de Verenigde Staten. Van toen af verscheen de koningin-moe- der niet meer op feestelijkheden aan het hof. Ze trok zich terug in haar weelderig verblijf in sjahdachte, nabij Teheran, en kwam alleen nog buiten bij de jaarlijkse receptie ter gelegenheid van de verjaar dag van de terugkeer van de sjah in 1953. Door de afwezigheid van de koningin- moeder op de kroningsplechtigheden in 1967, en daarna op de feestelijkheden te Persepolis in 1971, deden geruchten de ronde van zij misschien was overleden. Ook werd geopperd dat zij het nies eens was met het beleid van de sjah. Eind december 1978, toen de islamiti sche revolutie de troon van de sjah aan het wankelen begon te brengen, verliet de koningin-moeder Iran en ging naar de Verenigde Staten, waar ze zich in Los Angeles vestigde bij haar oudste dochter, prinses Sjams. Enkele dagen later betoogden Iraanse studenten voor haar woning, en richtten er aanzienlijk schade aan. Tadj-ol-Molouk vluchtte naar Californië, waar zij in de omgeving van Palm Springs, een onder komen vond in de villa van een Ameri kaanse financier. Walter Annenberg. „Vergeten door allen, zelfs door de dood”, heeft de koningin-moeder van Iran de kroon van de Pahlevi’s overleefd. Praktische manieren om crediteuren en salarissen te betalen. Maar de route, pal onder de kust van het schiereiland Musandam, ten noorden van Oman, voert langs een gevaarlijk punt: nog geen 45 kilometer noordoostwaarts begint de kust van het politiek instabiele Iran. Op hun weg naar de westerse indu strielanden passeren de olietankers ver volgens het zuidoostelijk deel van het ara bische schiereiland. Het merendeel van de schepen neemt dan de dure omweg via de Zuidafrikaanse Kaap de Goede Hoop, om dat het Suez-kanaal niet diep genoeg is. Alleen de kleinere tankers varen door de zeeëngte van de Bab-el-Mandep, de Poort der Tranen, die de toegang vormt tot de Rode Zee. De scheepvaart door deze Poort van Tranen is zo mogelijk nóg riskanter dan via de Perzische Golf en de Golf van Oman. Aan de oostelijke, arabische, kant, tegenover de Golf van Aden, wordt de doorgang gecontroleerd door de Volksre publiek Jemen (Zuid-Jemen). De Afrikaanse kustlijn wordt hier gro tendeels beheerst door Ethiopië. Beide landen zijn marxistische georiënteerd en bieden militaire faciliteiten aan de Sovjet unie. In totaal zijn er meer dan 240.000 Russische manschappen en ruim 200 vliegtuigen gestationeerd, die een groot deel van de Indische Oceaan kunnen be reiken. Om deze belangrijke olieroute te be schermen, maar ook om zich te verzeke ren van blijvende militaire steunpunten, hebben de Verenigde Staten het afgelo pen halfjaar een opmerkelijke diploma tieke activiteit aan de dag gelegd. Daarbij werd vooral druk onderhandeld met het sultanaat Oman en met de Afrikaanse republieken Kenia en Somalië. Na de val van de sjah van Iran, bij uitstek de Amerikaanse „waakhond” in deze regio, en de Russische Militaire inter ventie in Afghanistan, maakten de VS er haast mee, vriendelijk gezinde landen te betrekken bij de nieuwe verdedigings- I I strategie, die in Washington was bedacht. Daarbij moest naast West-Europa en het Verre Oosten speciale aandacht wor- (Van onze redactie buitenland) „Tadj-ol-Molouk” (de kroon der ko- ningen), de negentig jaar oude gewe zen koningin-moeder van Iran, die ind e Verenigde Staten woont, was afwezig bij de begrafenis van haar zoon Mohammed Reza Pahlevi. Dat Deze zijn in eerste instantie bedoeld als opslagplaats voor wapens, brandstof en munitie. Maar in geval van nood (lees: oorlog) moeten de „bases” ruimte kunnen bieden aan de zogeheten „Snel Inzetbare Strijdmacht” (RPD) van in totaal 150.000 man, die een eventuele aanval binnen korte tijd moeten kunnen pareren. President Carter en diens adviseur voor nationale veiligheidszaken, Brzezinski, beschouwen de Indische Oceaan als „speerpunt” van de Amerikaanse buiten landse politiek, als „vitaal” interessege bied. Om zo goed mogelijk voorbereid te zijn op eventuele confrontatie tussen Oost en West rond de belangrijke olievoorraden, bepleitten zij een snelle opvoering van de Amerikaanse militaire aanwezigheid in dit gebied. Dit om de belangen van de VS veilig te stellen tegenover de groeiende Russische invloed, die zich momenteel uit in de aanwezigheid van een vloot van 32 oorlogsschepen. Maar militair gezien waren de Ver enigde Staten bepaald niet voorbereid op een mogelijke confrontatie in de Indische Oceaan. Hun vloot bestaat daar pas sinds kort uit 31 marlnevaartuigen met 24.000 manschappen. Weliswaar is deze zee macht, geconcentreerd rond de vliegdek schepen Nimitz en Coral Sea volgens des kundigen in principe sterker dan de Rus sische en kunnen de VS beschikken over het van Groot-Brittannië „geleende” ei land Diego Garcia waar een enorme basis wordt gebouwd. Maar de afstand (zo’n 5000 kilometer) vanaf deze atol is té groot voor slagvaardige interventie in de arabi sche wereld of de „Hoorn van Afrika”. Vandaar de ijver, waarmee de banden werden aangehaald met Oman, Kenia en Somalië. Het heeft lang geduurd, voordat de „zaak rond” was. Maar nu eind vorige week Somalië ook akkoord bleek te kun nen gaan met de door Washington voorge stelde tegenprestatie militaire en finan ciële hulp ter waarde van 100 miljoen, VS gestationeerde, jnterventiestrijd- macht, is begin dit jaar na lang aarzelen door president Carter besloten. Dit, in het kader van de algehele uitbreiding van het Amerikaanse militaire program. De speci ale strijdmacht zou, aldus de plannen, ook gebruikt kunnen worden bij regionale conflicten en mogelijk zelfs in West-Euro pa. Vooral Oman is in dit verband een ide aal steunpunt voor de Amerikanen. Het kan uitstekend dienst doen als uitvalsba sis voor de interventiestrijdmacht naar de islamitische wereld. Vanuit Oman kan de Straat van Hormus worden gecontro leerd. Momenteel hebben de VS in dat gebied slechts één basis, in Bahrein. En daar zijn niet meer dan vier torpedojagers en één commandovaartuig gestationeerd. Washington krijgt nu in Oman marine- èn luchtmachtfaciliteiten erbij. In ruil voor economische hulp en wapenleveranties. In Kenia krijgen de VS de beschikking over de haven van Mombassa en het vlieg veld Nayuki, vlakbij de hoofdstad Nairo bi. En in Somalië is de voormalige Russi sche diepzeehaven Berbera opengesteld voor de Amerikanen, inclusief landings banen, kazernes en opslagplaatsen. Berbera, dat in 1977 door de Russen werd verlaten, nadat het vriendschaps verdrag met Somalië werd opgezegd, ligt op een paar honderd kilometer afstand van het arabische schiereiland. Daarnaast, zo meldde het doorgaans betrouwbare blad The Washington Post begin deze week, zouden de VS van plan zijn in Egypte een luchtmachtbasis in te richten, die mede als uitvalsmogelijkheid voor de interventiestrijdmacht moet dienen. .:4 L 1 IRAK otahtöem E B ^ASnDaknx 4APDOGE =*=*OUELEIDING o ^JEMEN *0™* DEMOCRATISCH: ousREPueuEK Salala BhoMwaSBjfctiwg 1 KAT Al B &awor °Horadh *0

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1980 | | pagina 15