Kwalitatief hoog gemiddelde op herboren filmfestival
exposities
Uitgesproken droomsfeer in
meesterlijke Droomkoningin
EEN (FEEST)DAG JE DEN HAAG
crun/üNiMcrM /ui luni iim
Protest NTB tegen
subsidiestop orkest
Zuid-Holland
SCHEVEN1NGEN/KIJKDUIN
I'
MAARTEN T HART GAAT VERDER MET ZELFONTHULLING
KUNST
17
1980
WOENSDAG 3 SEPTEMBER
Nieuwe namen
door Pieter van Lierop
n
Bach
g
e
MB
urm iiiuhi
b
f
o
I
-
iiiiiB
Begeleider
Opera Primo
VENETIË. De herrijzenis
van het filmfestival van Venetië
lijkt werkelijk de moeite waard te
gaan worden. Een tiendaagse ma
nifestatie die in het Amsterdam
van het zuiden, het Giethoorn van
de Adriatica, een programma te
zien geeft waarin weliswaar top
pers zoals „Cannes” die aaneen
pleegt te rijgen (maar niet in 1980)
zeldzaam zijn, maar intussen de
subtop van de wereldcinema toch
degelijk blijkt te hebben doorge
licht. Het programma biedt kwa
litatief een hoog gemiddelde en
bevat opmerkelijk veel verrassin
gen en dat heeft waarschijnlijk
meer zin dan het jaarlijks bijeen-
drijven van gevestigde reputaties
in Cannes.
-
Veel verrassingen in Venetië
Fassbinder en Günther Lamprecht tijdens de verfilming van Berlin Alexanderplatz
bibliotheek
(ADVERTENTIE)
HANS VAN STRATEN
MAARTEN 'T HART
c.
ii
i.
Wat is er plezieriger dan bijvoorbeeld
op een eilandje in de Venetiaanse lagune
in een openluchttheater in het holst van de
nacht naar een film te kijken, te midden
van een rustig, meloenschijven verorbe
rend, 2000-koppig publiek, de uit belen-
De Droomkoningin, het nieuwe
boek van Maarten ’t Hart, is het
verslag van een wandeling. Een lan
ge nachtelijke wandeling door een
complex volkstuinlandjes, waarvan
de uitgang onvindbaar is. Pas als de
dag aanbreekt, weet Metten Anker,
de ’ik’ van het boek, de weg terug te
vinden naar de echtelijke woning.
We krijgen een aardig beeld van het
huwelijk van Metten, die natuurlijk nie
mand anders is dan Maarten, want hij
behoort, net als Jan Wolkers, tot de
schrijvers die voortdurend bezig zijn
met hun eigen al dan niet verkapte auto
biografie.
tenland. Maar één ding zit hem dwars:
dat zij altijd zo moe is, en ’s morgens zo
lang moet uitslapen, terwijl hij al om zes
uur aan het wandelen is.
Renske is ook niet de ideale bedgeno
te, ze doet maar zo’n beetje mee, en valt
na het vrijen meteen in slaap, een twee
de keer is er nooit bij. En dan is er
opeens Angela, een stormachtige gelief
de, met wie hij slaags raakt en in bed
belandt. Een overrompelende ervaring,
die hem midden in de problemen brengt
van liefde, trouw en echtbreuk.
Een probleem om een nacht lang in
rond te dolen over dat volkstuincom
plex, een labyrinth dat behalve symbool
van zijn eigen verwarring ook een uit
beelding lijkt van de mensenmaatschap
pij, want er blijken in diverse huisjes
allerlei mensen te schuilen die hun hu
welijk op de küppen hebben zien lopen
en hier een tijdelijk onderdak hebben
gevonden.
De Droomkoningin door Maarten 't Hart.
Uitgever: Arbeiderspers. Prijs: 32.50.
droomsfeer, erg goed omdat de schrijver
die sfeer zonder kunstgrepen weet op te
roepen, met uitsluitend reële aanduidin
gen. Maar het verhaal heeft ook het
karakter van een middeleeuwse ’quees
te’, een dooltocht vol avonturen, waarin
de held als een echte Ferguut de vrouw
moet bereiken, die hij als geliefde heeft
uitgekozen.
Aan Ferguut herinnert ook de ’dorper
lijkheid’ van Metten: hij gedraagt zich
onbehouwen ten huize van zijn schoon
ouders, laat winden, boert, leunt tijdens
de maaltijd met de ellebogen op tafel.
Daarbij zweet hij als een otter, maar het
blijkt dat Angela (die hem eigenlijk een
heropvoeding zou willen geven) dat juist
reuze opwindend vindt.
Van 6 september tot en met 11 oktober
exposeren de Engelsman Barry Cullen
(glasobjecten), de Israeli Isaac Raz (mo
noprints) en de Engelse Emily Whitby
(sieraden) in de Rozengalerie (Rozen
gracht, Amsterdam). Geopend van dins
dag tot en met vrijdag van 13.30 tot 18 uur,
zaterdag van 11 tot 17 uur.
De Haarlemse kunstenaares Cobie van
de Ven exposeert schilderijen en tekenin
gen in Galerie Pomp in Warmond van 6 tot
en met 30 september. Geopend: dagelijks
van 13-17 en van 19-21 uur, woensdag ook
van 10-12 uur.
De Kunstzalen Heerkens Thjjssen zijn
recentelijk verhuisd naar de Wagenweg 6
in Haarlem. In dit nieuwe pand is van 12
september tot en met 11 oktober een ten
toonstelling ingericht met aquarellen,
crayons en tekeningen van Nenad Kar
pov, droogboeketten van Els Proost en
bronzen beeldjes van Willemien Joosten.
Geopend: maandag van 14-17 uur, dins
dag tot en met zaterdag van 10-17 uur.
De uit Oegstgeest afkomstige kunste
naar Hans Manusama exposeert vijftien
kartonnen konstrukties in de Print Galle
ry (Prinsengracht 628, Amsterdam) van 15
september tot en met 25 oktober. Geopend
op maandag, woensdag en vrijdag van 12-
16 uur.
Geen subsidie voor het orkest betekent
opheffing. Daarbij gaat het om een orkest,
dat zich „op voortreffelijke wijze” kwijt
van de „verbrede taak” die de minister zo
graag ziet, aldus het telegram.
Tevens heeft de NTB een beroep ge
daan op de fractievoorzitters in de Twee
de Kamer alles te doen om dit CRM-
besluit ongedaan te maken.
Het minste wat de minister kan doen is
het verlenen van een overgangssubsidie
tot het moment waarop de Tweede Kamer
zich heeft uitgesproken, aldus de NTB.
Metten houdt van Renske, behalve het
feit dat zij een meisje is hebben zij ook
nog de muziek als band. Aanvankelijk is
hij haar onhandige begeleider. Later is
hij als muziekrecensent toch nog een
passende echtgenoot van een vrouw, die
als violiste tournees maakt door het bui-
Fassbinder over. Maar het mag er mooi
uitzien en de hoofdrol wordt grandioos
geacteerd door Günther Lamprecht, de
appreciatie van de eerste twee afleverin
gen wordt echter ernstig bemoeilijkt door
overmaat aan dialogen en een pas lang
zaam duidelijk wordende samenhang.
Maar ik zei het al, het aardigste element
van Venetië tot dusver was gelegen in het
werk van nieuwe cineasten. Men zal
straks een speciale Gouden Leeuw schen
ken aan het beste regiedebuut. Die prijs in
deze categorie „Opera Primo” kon wel
eens terechtkomen bij een Spaanse film
die trouwens al „Opera Primo” heet. Een
betrekkelijk simpele liefdesgeschiedenis
over een jongeman die zijn eerste roman
probeert te schrijven, maar daarin ge
stoord wordt door de verliefdheid op zijn
nichtje, dat zich als violiste inspant voor
de eerste uitvoering van het compositiede-
buut van een halfzachte vent die toch als
rivaal beschouwd dient te worden. De
vrouwelijke hoofdrol wordt op verrukke
lijke wijze gestalte gegeven door Paul
Molina, het mollige, jonger zusje van de
inmiddels internationale vedette gewor
den Angela Molina. Opera Primo is geen
grote film, maar hij is wel ontzettend
spiritueel en zo volslagen wars van de
artistiekerigheid die vrijwel alle betere
„Spanjaarden” kenmerkt, dat ik alleen
daarom deze film van Fernando Trueba
al het allerbeste gun.
Veelbelovend is ook het regiedebuut
van de Hongaar Peter Gothar, die in „Een
gezegende dag” erg veel inventiviteit aan
de dag legt in een film die strikt genomen
een pamflet is tegen de woningnood in
Budapest. Maar wat Gothar onderweg
aan menselijke verhoudingen blootlegt en
demonstreert aan gevoel voor enscenerin
gen in een fraai ironisch getoonzette film,
dat is waarlijk niet gering. Minder prettig
alleen is de registratie in semi-documen-
taire stijl met handcamera, waardoor het
Van 12 september tot en met 12 oktober
zal er in vijf instellingen de Brabant Bien
nale 1980 worden gehouden, te weten, het
Van Abbemuseum in Eindhoven. De Bey-
erd aan de Boschstraat in Breda, het
Kultureel Sentrum aan het Koningsplein
in Tilburg, het Markiezenhof aan de
Steenbergsestraat in Bergen op Zoom en
’t Meyhuis aan de Parkweg in Helmond.
De Biennale wil aandacht besteden aan de
huidige beeldende kunst in Brabant en de
nieuwe uitgangspunten en verschijnings
vormen die zich recentelijk hebben voor
gedaan. Werk van 25 kunstenaars is uit
eindelijk gekozen (waaronder Paul den
Hollander, Matheu Meyers, Jan de Bie,
Hans Keys, Marius Boender, Moniek Toe-
losch, Bert Loerakker, en Theo Kuypers)
welke verdeeld is over de vijf centra.
Nu heeft het accent bij het festival gele
gen op de nieuwe namen. Je kunt deson
danks stellen dat Venetië nog net eventjes
te veel aan oude namen heeft gehecht. Zo
hebben ze dan „Phobia” in huis, van John
Huston, maar het betreft een vrij ordinai
re, routineus even in Canada gemaakte
psychothriller, met Paul Michael Glaser
als amok makende psychiater.
Of de nieuwe „Bellocchio” (Vacanza in
Val Tria), die weinig meer om het lijf
blijkt te hebben dan een doorsnee vakan
tiefilm, zij het dan dat Bellochio een paar
van zijn vrienden en hun kinderen af en
toe heuse kostuums heeft aangetrokken
voor een speels enscenerinkje van bijv.
Jezus aan het kruis, of de dood van Heili
ge Sebastiaan. Daardoor valt nog vol te
houden dat het tenminste een experiment
betreft en omdat van de meeste andere
films de „officina”, het experimentele ka
rakter, nauwelijks valt te verdedigen,
maakt „Vacanza” een redelijke kans toch
straks de Gouden Leeuw in deze afdeling
op te strijken.
Een geduchte andere kandidaat in deze
sectie is dan evenwel Fassbinders tv-serie
Vanaf 13 september is in het museum
voor Land- en Volkenkunde in Rotterdam
de tentoonstelling rond poppenspel ge
reed. De velerlei soorten waarin dit spel
voorkomt in alle delen der wereld krijgt
hier ruime aandacht.
Tot 30 september is de tentoonstelling
Moderne Indonesische en Europese schil
derkunst ingericht in de Boterhal in
Hoorn. De expositie bevat werk van onder
anderen Affandi en Kartika. Geopend:
maandag tot en met zaterdag van 10-17
uur, zondag van 12-17 uur.
De grote overzichtstentoonstelling van
het werk van wijlen Herman Kruyder die
lange tijd in het Singer Museum in Laren
gehouden werd, verhuist op 5 september
naar het Museum de Wieger in Deurne tot
en met 18 oktober. Geopend van dinsdag
tot en met vrijdag van 10-12 uur en van 14-
17 uur, zaterdag en zondag van 14-17 uur.
Dat volkstuincomplex waar de held
niet uitkomt, is natuurlijk zwaar symbo
lisch: het is een uitbeelding van zijn
eigen gecompliceerde situatie, waar hij
ook niet ’uit’ weet te komen, tot het
moment waarop hij het licht ziet.
Wat zijn situatie zo gecompliceerd
maakt, is zijn verhouding tot het wezen
’vrouw’. Terwijl hij daar loopt, worden
in hem de herinneringen wakker aan
alle vrouwen en meisjes die voor zijn
ontwikkeling van belang zijn geweest,
van de vroedvrouw die zijn moeder
heeft geholpen bij de geboorte van zijn
zusje, tot de mooie blonde Angela, die hij
pas de vorige middag heeft ontmoet.
Tussen haakjes: Metten slaat de allerbe
langrijkste vrouw uit zijn leven over,
noemt haar zelfs nauwelijks zijn moe
der. Freud had zoiets een Fehlleistung
genoemd.
Stuk voor stuk duiken ze op, langs die
zwarte koolaspaden tussen de volkstuin-
percelen: de ouderwetse onderwijzeres
die hem elke dag met de lineaal voor zijn
billen slaat; het dochtertje van de domi
nee, dat zo graag hoer wil worden, want
de Here Jezus heeft gezegd dat hoeren
en tollenaren ons zullen voorgaan in het
Koninkrijk der Hemelen; het meisje van
de dansavond; de dochter van de haven
meester, bij wie hij in de zomervakantie
brood bezorgt; en dan eindelijk Renske,
de violiste, met wie hij trouwt.
Maar dit huwelijk heeft hem niet ge
bracht wat hij ervan verwacht had: rust.
„Toen het op m’n achttiende het ergst
was en ik met mijn geslacht in erectie
wel een buldog had kunnen doodknup
pelen nu, dat is misschien wat
overdreven, maar een jong hondje dan
dacht ik steeds: Als ik maar eenmaal
getrouwd ben, gaat het wel over. Ik ben
er nu, achttien jaar later, nog altijd niet
overheen dat het door te trouwen hele
maal niet overging, maar juist erger
werd”.
dende flatvensters meegenietende zwart
kijkers niet meegeteld. Het is waar, af en
toe vliegen de meloenpitten om je oren en
het ritselend geboomte in de zwoele wind
en het tjilpend het krekelkoor drukken bij
vlagen de stem van Liv Ullman in „Ri
chard’s Things” wat verder weg dan ei
genlijk zou moeten en af en toe denk je dat
Anthony Harvey zijn love story heeft ge
filmd in te goedkope, wapperende decors,
tot je je realiseert dat het niet de decors
zijn maar het projectiescherm dat opbolt.
Maar puur door de idyllische ambiance
lijkt Harvey’s film minder beroerd dan hij
straks in Nederland zal blijken zijn: een
zwakke remake van Sluizers „Twice a
woman”. Maar toch een kniesoor die er
over zal vallen.
De kracht van „Cannes” ligt evenwel in
de veelheid. Dat monsterfestival biedt
verdeeld over alle officiële en onofficiële
secties zo’n 500 films, tegenover Venetië
„maar” 120. Dat betekent dat Cannes
nooit stuk kan, omdat zelfs bij een teleur
stellende competitie er voor avonturieren-
de waarnemers altijd genoeg te ontdek
ken valt. Venetië heeft dan tegen dat het
hoofdprogramma toch een soort tweede
keus is, maar dat blijkt dan tegelijkertijd
een voordeel te zijn, want met niet door
Fellini, Bergman of Wajda gemaakte
films loop je ook niet zo de kans uiteinde
lijk toch te worden teleurgesteld. Er is
hier meer gelegenheid om nieuw talent te
presenteren. En Cannes is bovendien een
kermis die compleet dolgedraaid wordt
door glamour, humbug, public-relation-
stunts met betrekking tot films waarvan
de waarde nog zal moeten blijken of al
discutabel is. Venetië heeft geen „mar-
ché”, de zakenlieden ontbreken hier nage
noeg en dom genoeg. En dat heeft tot
gevolg een allerplezierigste, niet-opgefok-
te atmosfeer om naar films te kijken tus
sen een publiek van alleen maar critici,
liefhebbers en op Lido vakantie vierende
Italianen. En alle voorstellingen zitten vol.
AMSTERDAM (ANP). Het hoofdbe
stuur van de Nederlandse Toonkunste
naars Bond (NTB) is zeer verontwaar
digd over het plotselinge dichtdraaien
van de subsidiekraan voor het geweste
lijk orkest voor Zuid-Holland. In een
telegram aan minister Gardeniers van
CRM heeft het hoofdbestuur dinsdag om
een onderhoud op korte termijn ge
vraagd.
VVV Den Haag Scheveningen.Tel. 070-546200
De spoorwegen hebben het gemakkelijk voor u
gemaakt met twee voordelige dagtochten 19 en 31
En natuurlijk bewaart u zo'n
leuke dag op foto of film,
de kleuren uit het gele doosje
maken dat u tweemaal geniet!
Het gaat om een man die ooit tijdens een
ruzie zijn vrouw met een slagroomklopper
de hersens heeft ingeslagen en dan juist in
de ellendige jaren rond Hitlers machts
overname in een intens deprimerend
Duitsland fatsoenlijk probeert te reclasse-
ren. Eerst door het colporteren met vlin-
derdasjes, dan even met de nazi-krant Der
Volkische Beobachter en dan toch maar
liever schoenveters. En Biberkopf sukkelt
nog heel wat af op de rand van het rosse
leven en in gekkenhuizen, voor hij het zal
brengen tot hulpportier. Het is een deer
niswekkend, melancholiek en melodra
matisch relaas. Laat zoiets maar aan
publiek soms een gevoel van zeeziekte
bezorgd wordt.
Over „Masoch”, geregisseerd door
Franco Brogi Taviani (een jongere broer
van de twee reeds beroemde Taviani’s) wil
ik het liever niet hebben. Niet vanwege de
best wel interessante stof over de naamge
ver van het masochisme, maar omdat de
film te pover is van concept en vormge
ving. Veel interessanter is dan weer „La
Petite Syrene”, waarmee de Fransman
Roger Andrieux een voortreffelijke in
druk maakte op min of meer het thema
van Nouchka Brakels „Hét Debuut”,
maar dan wel even dieper en overtuigen
der uitgewerkt. En „Les Deux Lions” een
erg geslaagde film van Claude Faraldo, de
regisseur van in het Nederlandse alterna
tieve circuit zo succesvol gebleken films
als „Bof’ en „Themroc”. Zijn nieuwste
werkstuk behoort straks overigens niet
meer alternatief te draaien, al is hij wel
doortrokken van nog steeds een geest die
de huidige maatschappij volledig ver
werpt. Twee mannen van in de veertig (de
een gescheiden, de ander weduwnaar) zijn
zo zeer afgeknapt op hun bestaan dat ze
via hypotheken en leningen al het geld
vergaren waar ze beslag op kunnen leg
gen, om dat te gaan wegschenken aan een
nog op te snorren persoon, die ze sympa
thiek vinden, nog wel over „hoop” be
schikt en het bovendien goed gebruiken
kan. En na die weldaad zullen de twee
heren ergens samen zelfmoord gaan ple
gen. Wat dan nog heel verrassend blijkt
uit te pakken. Een dwarse tragikomedie
die ten zeerste inneemt, al is hij voortge
sproten uit feitelijk intense zwartgallig
heid.
En tenslotte was er nog „The Outsider”,
gemaakt door ene Tony Luraschi. Nooit
van gehoord en die film, gefinancierd met
tax-sheltergeld, gedeeltelijk uit Neder
land, staat hier buiten de drie competities.
Maar toch een soort openbaring. Leer
zaam en uiterst meeslepend zoals hij een
thrillerachtige vorm gebruikt om de pure
waanzin van „Ulster” uiteen te zetten. Dat
gebeurt via het wanhopige verhaal van
een jonge Amerikaan van Ierse afkomst,
die anno 1973, na zinloze krijgsverrichtin
gen in Vietnam, zich schaart in de IRA-
gelederen, omdat hij denkt daar wel voor
een zinning doel te kunnen vechten. En
deze tweede ontnuchtering komt dan nog
veel harder aan. Als Venetië gedurende de
rest van dit festival nog een paar ontdek
kingen van dit niveau kan bieden, dan
heeft ze haar tweede leven ruimschoots
gerechtvaardigd.
De Amsterdamse kunstenaar Joop Ru
bens exposeert zijn werk tot en met 24
september in Galerie Klein aan de Krocht
6 in Haarlem. Tijdens diezelfde periode is
ook werk van Mieke Groot en Richard
Meitner tentoongesteld, geopend
Dinsdag tot en met vrijdag van 12-17.30
uur, zaterdag van 12-17 uur.
In de Pulitzer Art Gallery (Prinsen
gracht 325, Amsterdam) is tot 29 oktober
een tentoonstelling van schilderijen en
gouaches van Jan Sierhuis en plastieken
van Piet Killaars ingericht. Dagelijks
geopend.
Anneke van Brussel exposeert schilde
rijen en aquarellen in Galerie Lieve He
mel, stoot je hoofd niet (Vijzelgracht, Am
sterdam) van 7 tot en met 27 september.
Geopend van dinsdag tot en met zaterdag
van 12-18 uur, donderdag tot 21 uur.
Een tentoonstelling van tekeningen die
gemaakt werden tussen 1944 en 1969 door
wijlen Barnett Newman, is van 5 septem
ber tot en met 19 oktober ingericht in het
Amsterdamse Stedelijk Museum. Deze ex
positie van de bekende Amerikaanse kun
stenaar, werd in 1976 samengesteld en is
sindsdien vele grote musea in Amerika
afgereisd. De periode dat zij in het Stede
lijk te zien is maakt deel uit van een
Europese tournee; de expositie reist later
af naar Parijs, Keulen en Bazel. Van de 81
tekeningen zijn 73 voor Europa beschik
baar gesteld.
In Galerie RA Sieraden (Lange Leid-
sedwarsstraat, Amsterdam) exposeren
Johannes Kuhnen (sieraden en dozen) en
Elizabeth Holder (sieraden en dozen) van
6 september tot en met 1 oktober. Ge
opend: Dinsdag tot en met vrijdag van 12
tot 18 uur, zaterdag van 11 tot 17 uur.
Tegenover die dorperlijkheid staat
dan zijn muzikaliteit, meer speciaal zijn
liefde voor Bach, die zover gaat dat hij
er alle andere componisten voor laat
vallen. Er is veel sprake van Bach in dit
boek, schaamteloos veel, zodat de men
sen die niet zo hevig door deze compo
nist zijn gegrepen, af en toe maar een
bladzij moeten overslaan.
De droomkoningin behoort zeker tot
de beste boeken van Maarten ’t Hart.
Om de zelfonthulling, die in dit boek
verder gaat dan in al zijn vorige, maar
ook om de kundigheid. Dat zit hem soms
in details: zo wordt de scène in het
bordeel, die anders misschien als te cru
buiten het boek zou vallen, zeer inge
nieus tot driemaal toe voorbereid.
Bijzonder knap is de compositie van
deze roman, die de vorm heeft van een
lus: nadat Angela op de eerste bladzij al
even is geïntroduceerd, op het moment
dat Metten zijn zwerftocht begint, keert
hij op pagina 158 bij haar terug. Even
dacht ik dat het verhaal een cirkelvorm
zou aannemen, zodat je aan het slot weer
bij het begin uitkomt, maar op dat punt
had ik de schrijver onderschat. Hij moet,
stel ik mij voor, deze mogelijkheid wel
degelijk voor de lezer hebben openge
houden, maar alleen om de definitieve
wending de staart van de lus zoveel
meer kracht te kunnen geven.
Het is niet in de laatste plaats door dit
spel tussen schrijver en lezer dat je De
droomkoningin ondergaat als een mees
terlijk boek.
Dinsdag 16 sept. PRINSJESDAG; na een rijtoer in de Gouden
Koets opent H.M. Koningin Beatrix de Staten-Generaal.
t/m 16 sept. REKREADE, Neerlands grootste najaarskermis op
het Malieveld. Zaterdag 6 sept. KIJKDUIN presenteert een static-show
i van zgn. zeilvliegers of "hang-gliders".
zaterdag 6 sept. VOORHOUTFESTIVAL, de hele dag dansgroepen,
toneelgezelschappen, cabaret en muziek als opening van het theater
seizoen. 20 en 21 sept. BOTENBEU RS voor 2e - hands vaartuigen en
watersport-accessoires in de Laakhaven. 19 t/m 28 sept. DAMESBEURS
in de Houtrusthallen.
Inlichtingen:
2 EXTRA TIPS
Het zijn voor Metten evenzovele ba
kens in zee, waarschuwingen dat het
hem ook wel eens zo kan vergaan, maar
dan gloort het licht aan de oosterkim en
zijn we klaar voor de idealistische af
loop: hij moet naar Renske, zijn vioolko-
ningin, zijn droommuzikante het
woord ’droomkoningin’ wordt niet ge
noemd, maar we begrijpen het zo ook
wel.
Ten slotte heeft het hele boek met dat
nachtelijke terrein uitgesproken
Berlin Alexanderplatz, waar we overigens
alleen nog de eerste tweeëneen half uur
(van in totaal 15) van zagen. Deze serie zal
vanaf 5 oktober op de Nederlandse buis
vertoond worden (nog voor Duitsland
hem uitzendt), maar ik moet nog zien
gebeuren dat de VPRO er een grote kijk
dichtheid mee zal scoren. Toch is de film
prachtig gemaakt en de stof van Alfred
Doblins roman is voor Fassbinder dan
ook „Gefundenes Fressen” geweest. Niet
toevallig speelde hij vier jaar geleden zelf
al de hoofdrol in Faustrecht der Freiheit
onder de naam Franz Biberkopf, net zoals
de anti-held van Berlin Alexanderplatz.
