nr
Emile Windijk, trainer van het herenteam van Phoenix
Alwin Leijsner een
manusje van alles
’Jan Kiewiet (VCIJ):
Hoekstra
Selectie van
WW erg jong
Ab van Oorschot fit
en Exfla’s
Slijtageslag
tussen Kinheim
van Odin kan veel beter”
Vertrouwensbasis erg belangrijk”
Sprong in het duister
„De mentaliteit
Liefst in de achterhoede"
I
r I'
Slotemakerbochf
N
ITEN
|f
ZATERDAG 20 SEPTEMBER
Ë1
Bl
17
1980
SPORT
en
7
VCK: ..HARD WERKEN
-'■<1
r..
5 Tl
I
(Van onze sportredactie)
(Van onze sportredactie)
terra,
HENK SPRENKELER
Alwin Leysner
EMILE WINDIJK: ..Onderling verschil tussen tweede divisie ploegen erg klein
p/jr.
-r»<
p/jr.
(Van een medewerker)
p/jr-
/aard
ook van
•'’9.
vername
JAN VAN DER NAT
Een man die wel een plaats op de rang-
aard
(Van onze basketbalmedewerker)
Ja
434643
s plaat-
>en.
i als
zien van
'-verwar-
parkeer-
ifsruimte
n/of ma-
tstekend
sport-
rf 70 m2;
nwoners
sen mid-
Het verrichten van arbeid is nu juist
hetgeen waaraan het bij WVV’72 wel
eens schort.
Gerrit van der Brink: „Het is niet
negatief bedoeld, maar wij hebben nu
eenmaal geen sterrenploeg. De jongens
moeten stuk voor stuk keihard trainen
en werken om VCK in de promotie
klasse te houden. Vorig seizoen debu
teerden wij daarin en op het laatste
nippertje bleven wij voor dié~ klasse
behouden. Dat was vooral te danken
aan de goede mentaliteit en de werk
lust en daarvan zullen wij het ook dit
jaar weer moeten hebben. Het team is
een klein beetje gewijzigd in vergelij
king met de vorige competitie. Drie
spelers zijn uit het tweede naar het
eerste gehaald en daarmee moeten we
het zien te redden. Ik voorzie dan ook
geen plaats in de bovenste regionen,
maar verwacht wel handhaving ip de
promotieklasse op grond van de al
eerder genoemde werklust”.
„We hebben een selectie van tien man,
daarmee moeten we het kunnen redden.
De spelers doen allemaal hun uiterste
spelers, Cor Hoogendijk, Peter Evers en
Hans Snijders, het keurkorps verlieten.
Emile Windijk blijft daar echter vrij koel
onder. „Ik ben er in geslaagd drie jeugdi
ge spelers van andere verenigingen naar
Phoenix te laten komen”, meldt hij, „en
samen met de kern van vijf spelers die
reeds ervaring in de tweede divisie heb
ben opgedaan moeten we het zien te
redden."
De gemakzuchtigheid waarmee vorig
jaar wedstrijden werden verloren moet
eruit. Lukt dat dan zie ik ons hoog eindi
gen. Kwalitatief moet het in ieder geval
kunnen lukken.”
Op basis van wat ik tot nu toe bij
Phoenix heb meegemaakt geloof ik toch
wel dat we bij de eerste acht moeten
kunnen eindigen. We spelen ons eerste
duel tegen de Amsterdamse studenten-
ploeg US. Met twee punten ben ik dan dik
tevreden.”
lijst in durft te schatten is de Beverwij-
ker Hans Hoekstra die nu voor het twee
de jaar het Heemskerkse ODIN onder
zijn hoede heeft.
Voorlopig lijkt Alwin Leysner dan ook
niet van plan op zijn plek weer af te staan
Hij: „In de drie jaar dat ik in het C-
elftal van AZ speelde heb ik overal ge
staan. In het eerste jaar in de spits, in het
tweede op het middenveld en in het laat
ste jaar als rechtsachter. Links of rechts
maakt mij overigens niets uit. Ik ben
tweebenig”.
Dat laatste nu gebeurt vaak niet. Haar-
lem wordt pas echt wakker, wanneer het
tegen een achterstand aankijkt. Dat was
zo tegen Telstar, dat was zo tegen Hel
mond Sport. „Het begin blijkt vaak erg
moeilijk. Ik weet niet hoe dat komt. Mis
schien onbewust wat spanningen”.
vend
en B.
larrier-
I Eind-
ook
EN
st per
ƒ58,-
tr. 15%
18%
fsruimte
ip indu-
sct aan
iet 1235
'ein
p/jr.
ma-
Door
rtuin-
n en
gra-
n en
gratis
ivordt
oopt.
odel-
i bel-
ed
GES
1950,-
EN
1025,-
•is
•b
En dus verdrong de kleine Surinamer
Frank van Leen, die tegen Heerenveen in
de dug-out kon plaatsnemen. Voor velen
was het wellicht een verrassing, dat Leys
ner op de linksachterplaats terecht kwam,
nadat hij in de openingswedstrijd tegen
Telstar en ook tegen Den Bosch in de
aanval had gespeeld. Maar Alwin Leysner
was helemaal niet verbaasd, toen Van
Doorneveld hem die taak op de schouders
legde.
Douwe Hania, die het behoorlijk
druk heeft bij de club uit Wijk aan Zee
(hij traint immers ook het eerste da
mesteam). ziet dat als het grootste pro
bleem: „Het spelerspotentieel waaruit
ik momenteel kan putten is heel erg
jong. Vrijwel het hele eerste is jonger
dan twintig jaar. De jongens trekken
zich echter enorm op aan Hans Rolloos
die VCK verliet en bij ons kwam spe
len. Hij moet de leider worden van
WW. In de oefencampagne is dat er al
aardig uitgekomen want we versloegen
zelfs clubs uit de derde divisie. Ik hoop
nu alleen maar dat de spelers gemoti
veerd blijven. Die jonge gasten drin
ken graag een pilsje, en dat kan echt
wel bij WW, maar het mag niet ten
koste gaan van de prestaties.
Blijven zij echter het hele seizoen
vol animo dan zie ik toch wel perspec
tieven voor een redelijk jaar met deze
jongens”.
divisie betekent. Die jonge spelers moeten
nog verschrikkelijk veel leren dus hoe het
een en ander uitpakt weet ik niet. Temeer
daar een gedegradeerde ploeg het altijd
wat moeilijk heeft het eerste jaar. Voor
mij is het een sprong in het duister.”
Valse bescheidenheid of niet? Kiewiet
ontkent, temeer daar Rolloos vertrok naar
WW. De speler die vorig jaar slechts een
paar maanden gemist werd zal er nu dus
het hele seizoen niet bij zijn.
Bij Haarlem, dat thuis speelt tegen
Veendam. zijn Piet Huyg. Alwin Deys-
ner en Ton Nijdam licht geblesseerd.
Bij Telstar, dat vanavond in Sittard
uitkomt tegen FSC, worden vraagte
kens gezet achter het meedoen van
Cees Mens, Frank Kramer en Koos
Kuut. Ab van Oorschot (eerst ge
schorst. daarna geblesseerd) en René
van Breevoort zijn wel fit.
ge marge van 76-74 liet Dominique Pedroli
zich opniëuw tot forceren verleiden. En
nu was het Paul van der Ree die voor de
gelijkmaker zorgde. Uiteindelijk bleek
Kinheim in de derde verlenging over de
langste adem te beschikken. Wel verloor
coach Peter van Zalm Peter Ankum en
Klaas Zonjee met een maximum aan fou
ten, maar het voortijdige vertrek van Ru
dolf Mooy en Ruud Harrewijn bij de gas
ten woog zwaarder. Niet onverdiend stel
de Dominique Pedroli na ruim twee uur
basketbal de zege veilig.
De Kometen-Hoppers 25-33 (rust 10-15).
Topscoorsters De Kometen: Betty Veen-
stra (4-7) en Biene van Zalm (2-4). Hoewel
de Kometen en Hoppers In het veld goed
tegen elkaar opwogen, heeft de Haar
lemse formatie geen kans gezien de
overwinning van Hoppers in gevaar te
brengen. Van beslissende betekenis was
het zwakke schieten van de thuisclub.
Bovendien was het lengtenadeel er oor
zaak van dat de Kometen het in de re
boundduels uiterst lastig had. Aan Haar
lemse zijde ontbrak in dit duel Fredy van
Offeren.
Nog drie wedstrijden resten Haarlem in
de strijd om die eerste periode, waarna
Vitesse op bezoek voor een wedstrijd, die
alleen nog voor de Arnhemmers van be
lang kan zijn. Haarlem heeft de zaak
derhalve volledig in eigen hand. „De ko
mende drie wedstrijden”, stelt Alwin
Leysner, „moeten we kunnen winnen. Die
periodetitel moet gewoon. Ik ben ervan
overtuigd, dat we elke ploeg opvreten,
wanneer we met 1-0 voorkomen".
uimte in
nkelcen-
lart van
IJMOND. De twee herenploegen
uit de IJmond die dit jaar uitkomen in
de promotieklasse zijn WVV’72 en
VCK. De trainers van beide vereni
gingen zien niet direct een toppositie
voor hun team weggelegd, maar dat is
eigenlijk de enige overeenkomst tus
sen Douwe Hania (WW) en Gerrit
van der Brink VCK). De laatstge
noemde beschikt weliswaar over een
redelijk geroutineerd spelersarsenaal,
maar echt talent is volgens hem bij
VCK niet aanwezig. Douwe Hania
meent wel een veelbelovende ploeg te
hebben, maar zijn selectie is erg jong
en daardoor prestatief wisselvallig
HAARLEM. In de aanval, op het
middenveld, in de verdediging. Alwin
Leysner, de 24-jarige revelatie van Haar
lem, kan overal worden ingepast. De laat
ste drie wedstrijden fungeerde hij als
linksachter, aanvankelijk, omdat vaste
man Frank van Leen een schorsing uit
zat. Maar in die tweede wedstrijden (Hel
mond Sport en Vitesse) maakte hij zo’n
goede indruk, dat Hans van Doorneveld
niet om hem heen kon op het moment, dat
Van Leen weer speelgerechtigd was.
Bij de dames moest de Kometen ander
maal een nederlaag incasseren. Tegen
Hoppers uit Hoorn ging de eerste thuis
wedstrijd met 25-33 verloren.
Kinheim-Exfla’s 95-91 (rust 32-32).
Topscorers Kinheim: Klaas Zonjee (0-6-
8), Dominique Pedroli (12-2-11), Peter An
kum (12-6-6). Exfla’s: Rudolf Mooy (7-9-2),
Ruud Harrewijn (5-16-10), Paul van der
Ree (8-6-6). Zonder de geschorste Fred
Sweers en met een geblesseerde Eric Ja
ger heeft het „nieuwe” Exfla’s na de regle
mentaire overwinning op Azimma in een
spannend duel het hoofd moeten buigen
voor het debuterende Kinheim. dat in dit
treffen herhaaldelijk roekeloos met de
winstmogelijkheden omsprong.
doel van mijn bezoek heeft echter betrek
king op de gang van zaken bij de volley
balvereniging Phoenix. Maar ook daar
weet Windijk gelukkig veel over te ver
tellen. Dit seizoen neemt hij als opvolger
van Dirk Schrieken de training van het
eerste herenteam voor zijn rekening.
Geen eenvoudige taak sinds drie ervaren
Moeilijk had de thuisclub het vooral in
de beginfase tegen Rudolf Mooy. Naar
mate de wedstrijd echter vorderde kreeg
Kinheim ondanks gebrek aan lengte toch
steeds meer grip op de Exfla’s-aanvallen.
In de tweede helft leek Kinheim zelfs
regelrecht op de overwinning af te steve
nen. Met 66-58 werd ruim afstand geno
men. Toen echter verzuimde Kinheim het
nodige overleg in de aanvalsopbouw te
leggen. En dankbaar profiteerde Exfla’s
van de geboden kans om via Rudolf Mooy
bij 68-68 de eerste verlenging af te
dwingen.
Wie verwacht mocht hebben, dat Kin
heim in de verlenging lering getrokken
zou hebben uit de strijdwijze in de tweede
helft kwam bedrogen uit. Bij een voordeli-
(Van onze sportredactie)
HAARLEM. Zowel Haarlem-trai-
ner Hans van Doorneveld als Telstar-
coach Joop Brand konden gisteravond
nog niet de opstelling van hun ploegen
bekendmaken. Beide oefenmeesters
kunnen pas in de loop van deze dag
met zekerheid zeggen of geblesseerde
spelers als dan niet fit zijn.
Haarlem heeft in diverse duels tot nu
toe prima staaltjes voetbal laten zien,
maar zakte daarna steeds weer weg,
waardoor een forse uitslag buiten bereik
bleef. „We hadden natuurlijk tegen een
Helmond Sport meer moeten scoren,
maar na 3-1 werden we te gretig en gin-
gen fouten maken.' Zo’n terugval mag
eigenlijk niet. Je speelt tenslotte voor het
publiek. Het is belangrijk, dat er veel
mensen komen kijken. Misschien dat we
wat meer ontspannen gaan spelen, wan
neer we die periodetitel eenmaal binnen
zouden hebben. Natuurlijk moeten we
dan gewoon doorgaan voor het kampi
oenschap, maar de ploeg krijgt dan gele
genheid om volledig ingespeeld te raken.
Voor dit team is een jaar eerste divisie
erg belangrijk. Als we nu een goed sei-
zoen draaien, denk ik dat we de stap naar
de eredivisie kunnen maken”.
aan Frank van Leen, die op deze manier
zijn schorsing wel heel duur betaald.
„Het is een vorm van eerlijke concurren
tie. Iedereen wil graag spelen en ik heb
deze kans met beide handen aangegre
pen. Frank en ik zijn goede vrienden”.
Voor het IJmuidense VCIJ moet dat in
verhouding tot vorig jaar in een divisie
lager gebeuren. Zoals bekend degradeer
de de ploeg van trainer Jan Kiewiet uit de
promotieklasse nadat drie belangrijke
spelers waren vertrokken. Een onver
wachte gebeurtenis die zijn uitwerking
niet heeft gemist. Trainer Jan Kiewiet
i daarover: „Ik hoef daar niet omheen te
draaien, het was een gevoelig verlies. Aan
vankelijk leken we dat met een aantal
jonge spelers te kunnen opvangen maar
zij moesten te lang op hun tenen lopen.
Toen daarna ook nog eens hoofdaanvaller
Hans Rolloos geblesseerd raakte was het
snel met VCIJ gedaan.”
De jeugd redde het niet, omdat maar
liefst vier spelers moesten worden inge
bouwd. Momenteel kan Kiewiet echter
over een team beschikken met veel jeugd
en toch de nodige routine. „Dat is natuur
lijk wel zo”, zegt Kiewiet, „maar ik heb er
geen idee van wat dat voor een derde
(Van een medewerker)
IJMOND. Wanneer het volleybalge-
beuren dit seizoen van start gaat komt
zowel het IJmuidense VCIJ als het
Heemskerkse ODIN uit in de derde divi
sie. Een vergelijking die op het eerste
gezicht niet opvallend is. Er zijn echter
méér vergelijkingen te trekken tussen de
standaardteams van de beide IJmondiale
vertegenwoordigers. Dit seizoen name
lijk zal voor beide teams een seizoen
worden waarin men zich waar moet
maken.
ZANDVOORT (ANP). De op 16 sep
tember 1979 verongelukte autocoureur
Rob Slotemaker is vrijdag vereeuwigd in
een bronzen plaquette, vervaardigd door
de kunstenares Bep Sturm-van den
Bergh. De plaquette kreeg een plaats aan
de rechterzuil van de hoofdingang van het
circuit van Zandvoort. De onthulling
werd gedaan door Jan Lammers. De
bocht waar Slotemaker vorig jaar om het
leven kwam werd Rob Slotemakerbocht
genoemd.
Eredivisie: vandaag: GA Eagles-Utrecht,
PSV-MVV. NAC-Twente, Den Haag-PEC
Zwolle. Zondag: Roda JC-Willem II, Wage-
ningen-Feyenoord. Excelsior-Ajax. Gronin-
gen-NEC, Sparta-AZ'67.
Eerste divisie: vandaag: Fortuna SC-Tel-
star. Morgen: Volendam-VVV, De Graaf-
schap-SW. Haarlem-Veendam, Amster-
dam-Heerenveen, Heraeles-Helmond Sport,
Vlaardingen-Vitesse, Cambuur-Den Bosch,
DS’79-Eindhoven.
Jeugdcompetitie: Jong Telstar-Jong Am
sterdam, Jong SVV-Jong Haarlem.
FSC, de tegenstander van Telstar,
kan niet beschikken over Tin! Ruys en
Johan Zuidersma. Beiden zijn ge
schorst. Bovendien is doelman Bram
Geilman geblesseerd. Trainer Frans
Körver zag zich daardoor genoodzaakt
om de middenvelders Hutting en Tita-
ley naar de voorhoede op te schuiven.
Vanaf één augustus is Windijk bij
Phoenix als trainer actief en hoewel hij
de start als „vrij moeilijk" omschrijft,
lijkt hij er aardig in te slagen de nieuwe
spelers (allen spelverdelers) met de
overgebleven volleyballers te integreren.
Zijn direkte tegenstanders hebben al
zeer duidelijk kennis gemaakt met de
kwaliteiten van Alwin Leysner. Door zijn
snelheid krijgt een rechterspits extra
werk in de verdediging, terwijl hij aanval
lend maar moeilijk los kan komen. Alwin
Leysner moet je namelijk drie keer voor
bij, wil je er zeker van zijn, hem echt kwijt
te zijn. Afgelopen zondag, tegen Heeren
veen, leefde hij zich aanvallend wat min
der uit, dan in de voorgaande duels. „Mis
schien was dat de angst om te verliezen.
We zijn tenslotte een belangrijke kandi
daat voor de eerste periodetitel en moes
ten minimaal gelijkspelen. Als je dan te
veel gaat aanvallen, loop je risico’s. We 7
hadden misschien wel kunnen winnen,
maar achteraf zeg ik, dat een gelijkspel bij
een ploeg, die ook hoog staat, geen gek
resultaat is”.
best, maar ik kan pas halverwege de com
petitie een oordeel over hun prestaties
vellen.” Emile Windijk wil dit seizoen aan
de opbouw werken en zegt de mening van
de spelers na een jaar (de periode waarin
hij in principe bij Phoenix-heren actief zal
zijn) beslissend te vinden voor het al dan
niet aanblijven. „Kijk”, legt hij uit, „een
aantal spelers bezighouden kan iedereen
wel. Komen de spelers na verloop van tijd
tot de conclusie dat ze van mij nog wel wat
kunnen leren en vind ik het zelf ook leuk,
dan wil ik de samenwerking op dit niveau
graag voortzetten. Je moet in dat soort
zaken echter heel reëel zijn.”
Emile Windijk die de hele week in de
avonduren intensief met volleybal bezig
is, neemt samen met Phoenix-man Danny
van den Outenaar ook nog deel aan de
cursus voor B-trainer.
Dezelfde Van den Outenaar hield de
spelers van het eerste team door middel
van extra oefeningen gedurende de zo
mermaanden in conditie, zodat Windijk
het accent vrijwel direct op het technische
vlak kon leggen.
„Het onderlinge verschil tussen de
teams is erg klein”, zegt Emile Windijk als
er naar een prognose voor het komende
seizoen wordt gevraagd, „win je vier wed
strijden op rij dan behoor je tot de koplo
pers, maar verlies je er twee dan is degra
datie nabij.
Windijk kwam onder wat vreemde om
standigheden bij het herenteam terecht.
Hoewel hij al sinds de oprichting van
Phoenix bij de club betrokken is. bemoei
de hij zich als trainer nooit met de hogere
teams. „Ik zag meer heil in het trainen van
junioren. Resultaten van je werk zijn daar
immers sneller te zien”, meent hij. Toen
coach Dirk Schrieken in mei echter plot
seling aankondigde de vereniging te zul
len gaan verlaten omdat hij hoger op kon
was het voor het bestuur van Phoenix erg
kort dag om nog een goede trainer te
vinden. Of zoals Emile Windijk het nuch
ter stelt: „Echte toptrainers hadden al bij
andere verenigingen onderdak gevonden
en daardoor kwamen ze waarschijnlijk
bij mij terecht.”
Ervaring had Windijk overigens vol
doende. Als trainer was hij vele jaren in
de Zaanstreek bij diverse clubs actief
terwijl hij ook in Utrecht yen Alkmaar als
oefenmeester in de weer is geweest. De
deskundigheid van een trainer staat vol
gens hem, ook op hoger niveau, niet cen
traal.
„Belangrijker is de vertrouwensbasis”,
weet de coach van Phoenix, „hoe is de
relatie met het bestuur en de spelers.”
Wellicht door die opvatting ging Windijk
in op het verzoek van het Phoenix-be-
stuur. „Voor mij waren er twee zogenaam
de toptrainers aan het eerste herenteam
verbonden geweest en die hadden allebei
een bepaalde lijn uitgezet. Mijn aanpak is
echter weer totaal verschillend. Ik breng
bijvoorbeeld aanvalspatronen onder de
aandacht waaraan sommige spelers wel
eend gedacht hebben, maar waarmee ze
nog nooit eerder werkten.”
De vierde plaats van het afgelopen jaar
geeft hem onder meer het recht om te
zeggen: „Als je het ene jaar vierde wordt
is het onzin om te voorspellen dat je bij de
middenmoot gaan behoren. Elke trainer
streeft naar progressie. Dat weet ieder
een. Daar moet je dan ook voor uit durven
komen.”
Een terechte opmerking, zeker omdat
Hoekstra vindt dat de vierde plants van
vorig jaar duidelijk te laag was. Het jaar
daarvoor immers bereikte hetzelfde team
een derde plaats. Een verrassing toen om
dat het juist het eerste jaar in de derde
divisie betrof. Hoekstra: „Er ontbrak
mijns inziens een stuk wedstrijdmentali-
teit. Nooit was er een keer ruzie onderling.
Ik kan me dat nauwelijks voorstellen.
Wanneer je voor honderd procent in het
spel opgaat en het lukt niet dan word je
kwaad. Ik in ieder geval wel.”
Die mentaliteit kan wellicht wat beter
worden door het feit dat twee routiniers
naar ODIN zijn overgestapt. Van VCIJ
kwam Könst en van Phoenix Thames.
Hoekstra: „Beide spelers ken ik en ik
verwacht dat zij de overigen kunnen sti
muleren.
BEVERWIJK. Emile Windijk is een
vlotte prater. In anderhalf uur snijdt hij
onderwerpen als sponsoring, het nijpen
de tekort aan sporthallen, de salarissen
van toptrainers en de groeiende
overmacht van het zaalvoetbal aan. Het
HAARLEM-IJMOND. In een ware
slijtageslag heeft Kinheim gisteravond
in de basketbalcoinpetitie de eerste
winst voor zich weten op te eisen. Vóór
het duel tegen stadgenoot Exfla’s echter
tot een beslissing kwam, hadden beide
ploegen drie verlengingen nodig om tot
de 95-91 eindstand te komen.
Negen jaar geleden kwam Alwin Leys
ner naar Nederland, waar het Amster
damse Zwarte Schapen zijn eerste vereni
ging was. Via SV Diemen kwam hij te
recht bij AZ’67, waar hij echter nooit kon
doorbreken. „Het is bij een ploeg als AZ
erg moeilijk werkelijk een kans te krijgen
in het eerste elftal. Die club heeft erg veel
geld en als er een speler nodig is, dan
wordt die gewoon gekocht. Na drie jaar
hield ik het voor gezien. Dat is lang genoeg
voor een C-elftal. Als je in die periode niet
doorbreekt, kom je er niet meer. Ik wilde
mij via een jaartje bij Alcmaria Weer in de
kijker spelen en wellicht daarna de stap
opnieuw proberen te maken”.
Die stap naar het betaalde voetbal
kwam derhalve een jaar eerder dan ge
pland. Als „manusje-van-alles” bleek hij
een uitstekende aanvulling voor de selec
tie van Van Doorneveld. Op de linksach
terplaats speelde hij, alsof hij nooit an
ders had gedaan. „Ik vind het heerlijk om
op die plaats te spelen. Jé hebt al je
tegenstanders voor je, terwijl je als spits
altijd een man achter je hebt staan”.
VCIJ-trainer Jan Kiewiet. ..De jongeren
moeten nog veel leren
De betaalde carrière van Alwin Leysner
heeft aan een zijden draad gehangen. Na
drie jaar in het schaduwelftal van AZ te
hebben gespeeld, stopte hij een jaar, om
dat hij niet wilde terugkeren naar zijn
oude amateurclub, vierdeklasser SV Die
men. „De reglementen schreven voor, dat
ik terug moest naar Diemen, maar daar
voelde ik niets voor. Daarom ben ik een
jaar gestopt en heb me daarna aangemeld
bij Alcmaria Victrix. Ik heb veel vrienden
in Alkmaar en wilde het liefst daar spelen.
Ik heb daar getraind en een oefenwed
strijd gespeeld en toen kwam Van Door
neveld met de mededeling, dat hij een
plaats voor me had bij Haarlem. Hij had
al eerder met me gepraat, maar toen was
er geen financiële mogelijkheid”.
De Alkmaarse amateurploeg wilde
Leysner aanvankelijk niet afstaan en be
riep zich op de reglementen van de
KNVB. Alcmaria Victrix kon Leysner
echter niet tegenhouden. Met éen lichte
trainingsachterstand meldde de kleine
Leysner zich op het complex aan de
Sportlaan en werd in de aanvang van de
competitie zuinig gebruikt door Van
Doorneveld. De achterstand op de rest
van de groep smolt als sneeuw voor de
zon.
Alwin Leysner: „Ik heb van nature een
goede conditie. In Suriname voetbalde ik
elke dag. Huiswerk maken en studeren
j deed ik nooit en direkt na schooltijd ging
ik naar een veldje. Iedere dag weer twee
a drie uur”. Alwin Leysner kreeg het
voetballen met de paplepel ingegoten.
„Op mijn zuster na, voetbalde iedereen
bij ons”, zegt hij lachend. Zijn vader
speelde in het verre verledèn in het natio
nale elftal van Suriname, maar Leysner
jr. meldde zich nooit bij een club. „Het
bleef bij wat trappen op een veldje. Een
soort straatvoetbal eigenlijk".
él
