Kennemerland kan
kosten scheiden
huisvuil drukken
Tien maanden
Cocaïne-koerier
hoort vier jaar
tegen zich eisen
ovens zonder
afvalscheiding
PvdA-fractie bestrijdt
rekensom van Waterstaat
Duits bedrijf
tekent nieuwe
Witkar krijgt
weer kansen
EIGENHUIS
Voorwaardelijk cel
plus boete geëist
tegen deurwaarder
(Van onze rechtbankverslaggever)
Bij gecombineerde fabriek in Amsterdam
Scheiden goedkoper dan verbranden"
geëist voor
serie inbraken
BETALING
ABONNEMENTS
GELD
ji
BESCHULDIGD VAN VERDUISTERING
D00.-
ALS U STRAKS
IETS ’ANDERS’
WILT WONEN
DAN ZULLEN WLJ
U GRAAG WAT
’W00N-WIJZER’
MAKEN...
I
Koop eens
’n los nummer!
030-322-321
en beluister wat in deze maand
't beste woon-blad EIGEN HUIS u
biedt aan INTERIEUR-informatie
en extra woon-inspiratie
Incasseren
5
PROVINCIE
9
19 8 0
OKTOBER
VRIJDAG 3
11
Ier ge-
Or
I
I
I
AN BI
-
3
INTERIEUR
gift
Igjll
(Van een onzer verslaggevers)
HAARLEM. De keus van de
Noordhollandse Staten voor vuil-
scheiding in plaats van verbran
ding is een minder dure oplos
sing, dan nog onlangs werd aan
genomen. Dit blijkt uit nieuwe
cijfers, die Provinciale Water
staat op tafel heeft gelegd. Schei
den van huisvuil in combinatie
met een kleinere uitbreiding kost
de Amsterdamse gezinnen vol
gens Waterstaat nog wel meer,
dan alléén verbranden. Maar de
ze kosten kunnen sterk worden
gedrukt, wanneer een Amster
damse scheidingsfabriek zou
worden gecombineerd met de
provinciale scheidingsinstallatie
in het Westelijk Havengebied.
Een dergelijke gecombineerde
grote scheidingsfabriek zou ook
voor Zuid-Kennemerland voor
deliger zijn.
IO
het vuil voor de Haarlemse agglomeratie
023-2864!
02907-4!
(ADVERTENTIE)
vindt de tijd
arming.
Deze vuilniszakken gaan nu nog per trein naar Wijster in Drenthe Na 1986 is de Haarlemse
agglomeratie aangewezen op de provinciale scheidingsfabriek
(Van onze rechtbankverslaggever)
HAARLEM. Uit een grote serie
diefstallen had officier van justitie
mr. P. Brilman drie zaken gelicht die
hij gisteren een 27-jarige Amsterdam
mer ten laste legde voor de Haar
lemse rechtbank. De man, die al vele
malen met justitie in aanraking is
geweest, stal samen met een vriend
onder meer kleurentelevisies en sie
raden uit woningen in de Haar
lemmermeer.
hal met
luxe in-
ierslaap-
net bad,
e en 3e
v.w. en
met veel
lebroken
tgeschil-
(Van een onzer verslaggevers)
HAARLEM. pe combinatie van scheiden en verbranden van huisvuil is volgens
de PvdA-Statenfractie voordeliger dan uitsluitend verbranden. Terwijl Provinciale
Waterstaat druk aan het rekenen was, hebben de specialisten van de fractie ook niet
stil gezeten. De conclusie van hun rekenwerk is precies tegengesteld aan die van de
cijferaars van Provinciale Waterstaat. De PvdA is dan nog niet toegekomen aan het
berekenen van de kosten van een combinatie van de provinciale scheidingsfabriek in
het Westelijk Havengebied met een Amsterdamse scheidingsinstallatie, zoals Water
staat wel heeft gedaan. De fractie gaat er van uit dat deze combinatie nog goedkoper
zal zijn.
Volgens de berekeningen van de PvdA
zullen de exploitatiekosten in een schei
dingsinstallatie met een capaciteit van
180.000 ton per jaar in Amsterdam-Noord
ƒ46 per ton bedragen. Een scheidingsfa
briek van dezelfde capaciteit in het Weste
lijk Havengebied komt volgens de PvdA-
becijfering uit op 58 per ton. Blijkens de
staatjes van de fractie is dat inderdaad
stukken goedkoper dan de exploitatie van
een verbrandingsoven. Deze komt bij een
capaciteit van 140.000 ton per jaar uit op
83 per ton aan exploitatiekosten. Bij een
capaciteit van 230.000 toll zijn deze kosten
73, zo stelt de fractie. Verbranden is
volgens deze gegevens dus veel duurder,
dan volgens de cijfers van Provinciale
Waterstaat. Waterstaat berekende de ex
ploitatiekosten van de oven met een ver
werkingscapaciteit van 230.000 ton per
jaar op 45 per ton.
De PvdA-fractie stelt, dat de ambtelijke
cijfers de indruk wekken, dat de keus
voor scheiding tot gevolg zal hebben, dat
de Amsterdamse gezinnen 66 meer aan
reinigingsrechten zouden moeten gaan
betalen dan bij een keus voor verbranden.
Volgens de PvdA-cijfers is dat echter een
onjuiste voorstelling van zaken. Scheiding
van huisvuil is juist goedkoper dan ver
branden.
De indiener van de pro-scheidingsmotie,
het PvdA Statenlid Kramer.
De cocaïne met een geschatte han
delswaarde van ruim één miljoen zou,
aldus de zeeman, toch mogelijk in een
hotel in Lima in zijn koffer zijn gestopt.
Daar verbleef hij een paar dagen in af
wachting van aanmonstering op een schip
in een nabijgelegen haven. Toen bekend
werd dat de boot al weg was, besloot hij
om naar Europa te vliegen. Het was hem
wel opgevallen dat een medewerker van
de scheepvaartmaatschappij allerlei for
maliteiten voor hem regelde en ook op zijn
hotelkamer kwam.
De rechtbank doet over veertien dagen
uitspraak.
1
njgbaar
en Zn.
t 20.
>3-320005
ee b.v.
t buiten
er archi-
dubbe-
op.
m2).
1
Nu al direct méér weten? Dat kan!
Draai dan even:
Met de nieuwe berekeningen van Water
staat lijkt de kans, dat het gewijzigd pro
vinciaal afvalstoffenplan maandag toch
nog wordt aangenomen in de Staten weer
iets groter. Aanvankelijk zag het er naar
uit, dat het afvalstoffenplan, zoals het was
gewijzigd door de pro-scheidingsmotie
van de PvdA, zou worden afgekeurd door
De subsidieaanvraag bij Economische
Zaken steunde op een rapport dat enkele
gemeentelijke instanties in Amsterdam
over de Witkar als energiebesparend ver
voermiddel hebben opgesteld. De coöpe
ratie heeft ook een subsidieaanvraag van
1,2 miljoen gulden bij de Europese Econo
mische Gemeenschap lopen. Met het
EEG-geld zou het project verder tot vijf
tien stations en ongeveer honderd witkar-
ren kunnen worden uitgebreid.
Abonnees, die voor de betaling
van het abonnementsgeld een
stortingsacceptgirokaart ontvan
gen, worden dringend verzocht
UITSLUITEND VAN DE
HUN TOEGEZONDEN
KAART
GEBRUIK TE MAKEN
Betalingen, welke niet d.m.v de
ze accept-girokaart geschieden,
werken fouten en misverstanden
in de hand.
Een moderne en gemakkelijke
manier van betalen is.
AUTOMATISCHE
BETALING
Vraag hierover ons kantoor
om inlichtingen.
ABONNEMENTEN
AFDELING
Tel.: 023-319053
toestel 159
Niettemin kan toch wel ongeveer wor
den vastgesteld, dat de Haarlemse agglo
meratie per inwoner voor de afvoer en
verwerking van het huisvuil duurder uit is
dan Amsterdam. Dan is het niet zo onre
delijk wanneer een gecombineerde schei
dingsinstallatie tussen beide agglomera
ties het verschil wat glad zou strijken. Een
niet onbelangrijk neven-argument in de
strijd om het scheiden of verbranden.
(Van onze rechtbankverslaggever)
HAARLEM. De officier van jus
titie bij de Haarlemse rechtbank
heeft gisteren een gevangenisstraf
van vier jaar geëist tegen een Colom
biaanse zeeman die in juli op Schip
hol werd gepakt met ruim tien kilo
cocaïne in zijn koffer. „De internatio
nale buitenwacht moet weten dat de
Nederlandse justitie zwaar tilt aan
transporten van verdovende midde
len”, zei mr. Brilman. Volgens hem is
de markt voor cocaïne sinds kort zeer
groot geworden.
De beschuldiging is dus eigenlijk, dat
Waterstaat naar het voordeel van een ver
brandingsoven heeft toe zitten rekenen.
Omgekeerd zal echter wel worden gesteld
dat de PvdA-notitie naar het scheiden van
huisvuil is toegeschreven.
De PvdA-gedeputeerde Uff
nog niet rijp voor scheiding van afval.
HAARLEM. „Het is allemaal onnauwkeurigheid geweest”, zei de 46-
jarige Zaandamse gerechtsdeurwaarder, die gistermorgen voor de Haarlemse
rechtbank stond. Hij moest zich verantwoorden voor drie zaken, waarin hij
volgens officier van justitie mr. J. van der Bruggen geld had verduisterd.
IZuid-Kennemerland zou bij een gecom
bineerde scheidingsinstallatie in het Wes-
telijk Havengebied voordeel hebben. Vol-
gens het provinciaal afvalstoffenplan zal
de Haarlemse agglomeratie in 1986 voor
de verwerking van het afval geheel zijn
aangewezen op de scheidingsinstallatie in
het Westelijk Havengebied. De VAM-
transporten naar Wijster in Drenthe beho
ren dan tot het verleden. Zuid-Kennemer
land heeft echter een contract, dat tot 1994
loopt en een nieuw vuiloverlaad-station in
de Veerpolder te Haarlem. Zoals gemeld
wil de provincie Drenthe alleen nog met
de VAM-afvoer van dit randstedelijk vuil
naar Wijster akkoord gaan, op voorwaar
de dat deze in 1986 wordt beëindigd. En
daarmee staat men dus voor het blok.
het vuil voor de Haarlemse agglomeratie en personeel zou op die manier noodzake-
helemaal in de papieren lópen. Dat deze hjk Wórden. Een dure zaak blijft de vuil-
vervroegde afschrijving nodig zal zijn, is
overigens nog wel een onbeantwoorde
vraag. Het is heel goed denkbaar, dat het
VAM-station in de Veerpolder na 1986 in
gebruik blijft voor de afvoer van het huis
vuil naar de scheidingsinstallatie in het
Westelijk Havengebied per rail. Wanneer
deze tussenschakel zou worden overge
schakeld en de vuilniswagens van Haar
lem dus direkt naar de scheidingsfabriek
zouden moeten rijden, zou er ook extra
geld bij moeten. De wagens zouden een
uur langer onderweg zijn, dus minder
inzetbaar. De aanschaf van meer wagens
De vergelijking met de Amsterdamse
situatie, financieel gezien, is moeilijk, om
dat niet duidelijk is, hoeveel van de 66
reinigingsrechten aan ophaalkosten nog
opgeteld moeten worden bij de in het
begin al genoemde exploitatiekosten van
77 a 83 (de exploitatiekosten van een
kleine verbrandingsoven dus plus die van
een gecombineerde scheidingsfabriek ge
deeld door twee). Anderzijds is ook moei
lijk precies vast te stellen hoeveel een
Haarlems gezin werkelijk aan de oplos
sing van het huisvuilprobleem moet bij
dragen. omdat de kosten daarvan zijn
verwerkt in de onroerendgoedbelasting.
verwerking dus hoe dan ook. Een goedko
pere exploitatie door een vergrote gecom
bineerde scheidingsfabriek zou in die situ
atie in elk geval voor Zuid-Kennemerland
al meer dan wenselijk zijn.
Volgens mr. C. Doorenbos, de raads
man van de verdachte deurwaarder, was
zijn incasserende cliënt de dupe geworden
van een „wildgroei” in deurwaarders-
praktijken. Er zouden, aldus raadsman
mr. Doorenbos, eindelijk eens voorschrif
ten moeten komen voor deurwaarders die
naast hun praktijk ook een incassobureau
hebben. Ook mensen die alleen een incas
sobureau hebben zouden aan regels ge
bonden moeten worden, meende mr.
Doorenbos. „De voorschriften zijn onvol
doende, ze worden onvoldoende nage
leefd en bovendien onvoldoende gecon
troleerd”, was zijn mening.
De officier stelde met nadruk dat hij de
deurwaarder niet om een ambtsdelict had
vervolgd, maar om „gewone” verduiste
ring. Hijj eiste een boete van 2500 gulden
en een geheel voorwaardelijke straf van
drie maanden. Bij de motivering van zijn
eis zei officier mr. Van der Bruggen, dat
hij rekening had gehouden met de om
standigheid dat de deurwaarder ge
schorst was uit zijn praktijk. Ook de ver
wachte verdere nadelige gevolgen had hij
erbij betrokken.
De deurwaarder was ten laste gelegd,
dat hij in juni ’77 een man voor een bedrag
van vierhonderd gulden had benadeeld,
toen hij voor een financieringsbank bij
hem geld kwam innen. In maart van dat
jaar zou hij bovendien ruim 1100 gulden
hebben achtergehouden ten nadele van
een bedrijf toen hij voor die firma een
bedrag moest incasseren. Tenslotte zou
hij in mei van dat jaar 67,90 gulden te veel
hebben gevraagd van iemand die bij een
bedrijf in het krijt stond. Volgens officier
mr. Van der Bruggen was dit een greep uit
ruim vijftig zaken waarin de bedragen
niet klopten met een percentage van de
hoofdsom dat volgens het deurwaarders-
reglement berekend mag worden voor de
verleende diensten. Voor ook „systema
tisch gepleegde belastingfraude” had de
officier hem niet vervolgd. Dat zou via
boetes van de belastingdienst wel worden
rechtgetrokken. f
De benadeling van vierhonderd gulden
van een schuldenaar van een financie
ringsbank, waarvoor de verdachte kwam
incasseren, achtte mr. Doorenbos niet be
wezen. Toen de „fout” bij een controle van
het ministerie werd ontdekt, heeft hij de
benadeelde niet ingelicht. Hij bracht het
bedrag wel in mindering op een tweede
openstaande rekening. Van wederrechte
lijke toeëigening is dan geen sprake meer,
aldus mr. Doorenbos, waarop officier mr.
Van der Bruggen later reageerde met de
opmerking „dat er nog steeds sprake is
van diefstal, ook als je de gestolen fiets
terugbrengt”.
In het geval van de „achterhouding”
van ruim 1100 gulden zou de verdachte
volgens de visie van zijn raadsman niet
gebonden zijn aan het deurwaardersreg-
lement omdat hij niet als deurwaarder,
maar als ongebonden incassobureauhou-
der zou zijn opgetreden. Van een ten laste
gelegd ambtsdelict zou volgens mr. Doo
renbos dan ook geen sprake kunnen zijn.
..Daar heb ik het ook niet op gegooid”,
was de felle reactie van de officier, „ik heb
simpelweg verduistering opgevoerd. Dat
is een heel ander artikel. U moet de straf
wet er eens naast leggen”. PcTS
Alleen voor het geval van de 67,90 gul
den had de verdachte onjuist gehandeld,
zei mr. Doorenbos. Hij had het wettelijk
rentebestanddeel van een bedrag achter
gehouden. Maar ook hier zou hij niet als
deurwaarder zijn opgetreden, stelde hij.
Hij verweet de hoofdofficier van justitie
dat hij de deurwaarder „grote schade”
had berokkend door de pers in te lichten
over de vervolging van „vele grote en
kleine verduisteringen”. De deurwaarder
wist, aldus raadsman mr. Doorenbos, op
dat moment nog van niets. Hij verwacht
dat zijn cliënt als hij als deurwaarder
gehandhaafd blijft grote moeite zal heb
ben om zijn reputatie opnieuw op te
bouwen.
AMSTERDAM. De coöperatieve Ver
eniging Witkar in Amsterdam krijgt van
het ministerie van Economische Zaken
een subsidie van honderdduizend gulden
en een krediet op „zachte” voorwaarden
tot eenzelfde bedrag. Dit heeft de voorzit
ter van de coöperatie, Luud Schimmel-
penninck, donderdag bevestigd. De twee
ton wordt verstrekt in het kader van pro
jecten die op besparing van energie zijn
gericht.
TN,bi£BPOMMEk
DOHJ£,\^~y
Mr. Doorenbos beweerde dat alle deur
waarders die naast hun ambtshandelin
gen aan incasso doen, zich „anders gedra
gen” dan het ministerie wil. „Den Haag”
vindt dat ze zich ook bij incasso moeten
houden aan het tarief zoals dat is vastge
steld in het deurwaardersreglement voor
ambtshandelingen. Er is inmiddels om
een wetswijziging gevraagd. De recht
bank doet over veertien dagen uitspraak.
De vereniging beschikt op het ogenblik
over twee stations en zeven op elektriciteit
(accu’s) rijdende witkarren. Het plan is,
het project uit te breiden tot zeven stati
ons en 25 witkarren en tegelijkertijd het
automatisch systeem te verbeteren. De
kosten hiervan worden op vier ton ge
raamd. Twee ton zal dus door de coöpera
tie zelf bijeen moeten worden gebracht.
Het bestuur is daarom bezig met een actie
om tot uitbreiding van het ledental te
komen. „We gaan dus wat meer aan de
weg timmeren”, aldus Schimmelpen-
ninck.
(Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM. Het Duitse bedrijf
Josef Martin GmbH heeft in opdracht van
de Amsterdamse Stadsreiniging een teke
ning gemaakt voor een uitbreiding van de
vuilverbrandingsinstallatie tot zes ovens,
terwijl op politiek niveau het laatste
woord nog niet eens gesproken is over de
vijfde. De tekening geeft zelfs geen moge
lijkheden tot het scheiden van afval, ter
wijl dit nog volop in discussie is. Stadsrei
niging gaf begin dit jaar opdracht tot het
maken van een tekening voor de vijfde
verbrandingsoven in Amsterdam-Noord.
Het Duitse bedrijf heeft op papier geen
uitbreiding gemaakt, maar een volledig
nieuwe installatie ontworpen, met een ca
paciteit van 890.000 ton per jaar. De huidi
ge installatie kan 430.000 ton per jaar
verwerken.
Het Statenlid Peter Kramer (PvdA)
kreeg de tekening deze week toevallig
onder ogen. Kramer noemt het een slechte
zaak dat geen van zijn fractieleden op de
hoogte is van het bestaan van deze teke
ning.
Het verschil tussen de cijfers van de
PvdA en die van de Waterstaat zit onder
meer in de omvang van de bunker en de
aantallen personeel. Volgens de PvdA kan
men volstaan met een kleinere bunker bij
een kleinere verbrandingsinstallatie, het
geen goedkoper is. In de ambtelijke cij
fers wordt het aantal personeelsleden
voor de scheidingsinstallatie op 45 ge
steld, terwijl er volgens de PvdA maar 22
mensen nodig zouden zijn. De PvdA heeft
dit nagetrokken bij de leveranciers van
deze installaties. Bij de verbrandingsoven
heeft Waterstaat weer te lage personeels
aantallen gehanteerd, waardoor deze op
lossing goedkoper werd becijferd, dan
deze in feite zou zijn. Ook zou Waterstaat
de opbrengst van de elektriciteit van de
verbrandingsoven te hoog hebben bere
kend: 6,2 miljoen per jaar, terwijl een
rapport van de Amsterdamse Dienst
Stadsreiniging spreekt over 4,4 miljoen.
De produkten, die in de scheidingsinstal
latie uit het afval zouden kunnen worden
teruggewonnen zouden volgens de ambte
lijke cijfers daarentegen weer minder op
brengen, dan volgens de PvdA-cijfers zou
moeten.
Momenteel kost het ophalen en verwer
ken van één ton huisvuil in Haarlem res
pectievelijk 66 plus de al genoemde
67,50. Ruwweg 130 per ton per jaar
dus. In Amsterdam betaalt men per per
ceel 64 aan reinigingsrechten. Bij hand
having van de bestaande afvoer naar het
VAM-station en de verwerking in een uit
sluitend „provinciale” scheidingsinstalla
tie zou de optelsom dus 66 plus 108 a
124 worden: 174 a 190 per ton per
jaar. Wanneer de agglomeratie Haarlem
haar huisvuil echter naar een grote ge
combineerde scheidingsfabriek zou kun
nen afvoeren zou deze rekensom een stuk
gunstiger uitkomen 66 plus 76 a 87
142 a 153.
Voor de afvoer en verwerking van de
VAM betaalt Haarlem volgens de begro
ting 1981 67,50 per ton. De 108 a 124
voor de provinciale scheidingsinstallatie
steekt daar nogal schril tegen af. Als daar
bij ook nog de kosten van vervroegde
afschrijving van het VAM-station moeten
worden gevoegd, gaat de verwerking van
De verdachte was volgens zijn raads
man mr. G. Montagne waarschijnlijk ge
bruikt door een smokkelorganisatie, die
zonder zijn medeweten de cocaïne in de
koffer had gestopt. Hij achtte opzet dan
ook niet bewezen. Officier mr. Brilman
twijfelde ernstig aan de onwetendheid
van de verdachte. Dat er iets mis was met
zijn bagage zou de zeeman volgens hem
moeten zijn opgevallen toen hij op Schip
hol ontdekte dat zijn koffer zwaarder was
geworden. Bedreiging door een onbeken
de man, die ook in het vliegtuig uit Lima
had gezeten, zou een duidelijke aanwij
zing moeten zijn dat er misdrijf in het spel
was. De zeeman vertelde dat hij via Schip
hol naar Antwerpen wilde gaan om daar
op een boot aan te monsteren. Op de
vraag van president mr. J. van Hasselt
waarom hij dan toch een retourbiljet had,
zei de zeemand dat hij per vliegtuig terug
wilde als de aanmonstering niet zou luk
ken. Dat was wel vaker gebeurd, zei hij.
„Wel een dure veiligheidsmaatregel”,
merkte de president op.
Van de opbrengst van het gestolen goed,
dat op het Waterlooplein terechtkwam,
kochten ze heroïne. Hij gebruikt dat spul
inmiddels niet meer en heeft ook na lange
tijd weer een baan. De officier eiste tien
maanden waarvan vier voorwaardelijk
met een proeftijd van twee jaar. Hij tilde
zwaar aan het feit dat ook sieraden met
een grote emotionele waarde voor de ge
dupeerden waren gestolen. De man was
volgens raadsman mr. H. Bettink het
slachtoffer geworden van zijn grote beïn
vloedbaarheid en zeer geringe opleiding.
De rechtbank doet over veertien dagen
uitspraak.
Zaterdag werd gemeld, dat uit provinci
ale berekeningen was gebleken, dat de
scheiding van huisvuil de Amsterdamse
gezinnen ruim het dubbele zou kosten van
de prijs, die voor verbranding moet wor
den betaald tussen de ƒ53,50 en de
101,50 per gezin. De kosten van verbran
den kwamen op ƒ45 per gezin. Combi
neert men echter een eventuele Amster
damse scheidingsfabriek met de al ge
plande provinciale, dan komt de prijs per
ton, tevens ongeveer de prijs per gezin,
tussen de 77 en 83 te liggen. Deze
bedragen worden gevormd door de prijs
per ton verwerkt afval in een grote schei
dingsinstallatie 76 a 87) op te tellen bij
de tonprijs van een kleine verbrandingso
ven 79) deze som door twee te delen.
Een gemiddeld gezin „produceert” per
jaar ruim een ton huisvuil.
een meerderheid in de Staten WD, CDA
en CPN. Men was nogal geschrokken van
de stelling van gedeputeerde Uff, dat de
keus voor huisvuilscheiding de Amster
damse gezinnen f 200 in de portemonnee
zou gaan schelen. Ook de verdubbeling
van de verwerkingskosten in vergelijking
met de oorspronkelijke kosten van vuil
verbranding zou waarschijnlijk tot een
negatieve beslissing van de Staten hebben
geleid.
Van deze vrijwel zekere verwerping van
het gewijzigde afvalstoffenplan lijkt nu
echter, na de verstrekking van de meest
recente cijfers minder sprake te zijn. De
kans dat CDA- en PvdA-fractie het uitein
delijk toch nog eens worden is hierdoor
waarschijnlijk wel aanzienlijk toege
nomen.
Misschien kan ook het verschil in ver
werkingskosten per ton huisvuil tussen de
Amsterdamse en Haarlemse agglomeratie
nog een argument in de discussie zijn.
Alom is namelijk het streven naar unifor
me tarieven. Een prijs van 76 per ton
voor verwerking van afval in een tussen
Haarlem en Amsterdam gelegen schei
dingsfabriek lijkt mooi het midden te hou
den tussen wat men anders zou moeten
betalen in Amsterdam aan de ene kant en
Haarlem aan de andere kant.
