i i IfiiE I r terstal interieurarchitektuur 25 KUNST VRIJDAG 10 OKTOBER 19 8 0 Vorstelijk Schaakspellen I door Bob Tadema Sporry is persoonlijk u itgenodigd om eens te komen kijken hoe oude historische interieurkunst zich verhoudt tot de vormgeving in moderne binnenhuis-architectuur. Bij Terstal; waar be wuste woners een eigen woonstijl vinden. Overigens... ook bent bij deze graag geno digd. Misschien treft u toevallig de kerk- beheerder; maar zeker ónze vakmensen, die u graag vertellen over de opmerkelijke kollek- tie en de nieuwste programma’s in modern woonkomfort... Het komt niet zo heel vaak voor dat je binnen een week twee tentoonstellingen van wereldkalsse te zien krijgt. Mij is het dit jaar gelukt, want ik zag in Parijs de Biennale des Anti-quaires in het Grand Palais, en in Delft de zo langzamerhand wereldbekende beurs in de Prinsenhof. Twee exposities die de aard van twee zo verschillende volken als het onze en het Franse volmaakt weerspiegelen. In Parijs die schitterende ruimte, die één aaneenschakeling vormt van grote groene tuinen waarin de verschillende stands van de antiquairs als ware paleizen van schoonheid en kostbaarheid 'gelegen zijn; in Delft de verrukkelijke intimiteit van dat prachtige gebouw, dat echter voor menige antiquair grote moeilijkheden geeft bij de inrichting ervan, omdat dit gebouw met talloze grote en Kleine vertrekken nooit voor zo’n doel bestemd is geweest. H Tang kameel een eeuwig jeugdige (ADVERTENTIE) f- Bronzen boeddha met resten van vergulding, hoog 65 cm, Noord Siam. De Koster van de Bavo Wat de kwaliteit betreft: voor beide geldt hoog tot zeer hoog, maar Nederland wint het met vlag en wimpel—je zou haast zeggen vanzelfsprekendwaar het de schilderijen betreft, terwijl Frankrijk weer erg goed blijkt in meubels in Louis XV en XVI stijl, die echter (hoe vaak heb ik dat niet Neem nu een collectie als die van Cramer uit Den Haag. Deze is kleiner dan we anders gewend zijn maar er hangen niet minder dan vier prachtige, tonige van Goyens, een Ruisdael, een geweldig indringend mansportret van Gerard Terborch en een Maria met kind van een tijdgenoot van Jan van Eyck, die zonder meer het hoogtepunt is van de hele tentoonstelling. Op schilderkunstig gebied is er trouwens zoveel te genieten dat we hier maar een summiere opsomming kunnen geven. Bij Douwes uit Amsterdam hangen een paar mooie Jongkinds, een Boudin met een Haven van Bordeaux, een Courbet en een van Schendel. Mooie negentiende- eeuwers vindt men bij Robert Noortman Gallery uit Londen voor het eerst aanwezig waaronder een Cézanne naar een ets van Adriaen van Ostade. Vlaamse meesters vindt men bij P. Attisch roodfigurige kopvaas. vrouwen hoofd, witte laurierkrans op zwarte hoofd doek, Griekenland, 440 v. Chr., hoogte 18,5 cm. de twee zilveren kannen in Jugendstil uit 1900. Hiermee is een vroeger geldende „antiekdatum” opgeheven. Ook de negentiende eeuw, waarin zulke prachtige stukken zijn gemaakt, komt nu in aanmerking voor expositie. Bronzen figuur, danseres met cimbalen. Frankrijk 17e eeuw. 33 cm. hoog. al gauw zijn waarde kwijt terwijl het schaakspel steeds kostbaarder wordt. De keuze zou niet moeilijk behoren te zijn. Bij die schaakspellen zijn dan ook antieke schaakborden te krijgen die uitklapbaar zijn tot een trictracbord. Ze zijn van ivoor en ebbehout en kunststukken op zichzelf. De geschiedenis van het schaken is aardig genoeg om hier even te vermelden. Het spel beleefde in 1780 een geweldige opgang toen ontstonden dan ook de heel mooie schaakstukkenom in 1830 weer een neergang te bereiken. Een zekere Howard Staunton ontwierp toen een soort standaardspel waarbij een firma in Londen het alleenverkopingsrecht verkreeg. Dat is nu bij wedstrijden het voorgeschreven spel geworden, lelijk en professioneel. Voorbij is de tijd dat de schakers uitkwamen met hun eigen borden en favoriete stukken. Zo kan een hele industrie van verfijnde voorwerpen de nek worden omgedraaid. Maar Douma heeft niet alleen de grootste collectie antieke schaakspellen, hij heeft ook scheepsmodellen, waarvan een heel zeldzaam exemplaar van been is gemaakt. En mooi als een kunstvoorwerp zijn ook de nautische instrumenten en een enorme narwaltand van bijna twee meter lengte, terwijl de bewerkte potvistanden enorm in waarde zijn gestegen nu ze deze ook al in plastic als goede vervalsing aanbieden. Kunsthandel Polak uit Amsterdam heeft een buitengewoon mooie collectie Indiase en Perzische miniaturen, beelden uit Tibet, Cambodja en Nepal en een kleine vitrine met Indonesische sieraden, in Nederland wonderlijk genoeg nog altijd een sterk ondergewaardeerd item, evenals andere Indonesische kunst. Wie deze ragfijne ringen, hangers en knopen en oorhangers ziet, soms uit rozerood goud vervaardigd, gaat daar wel anders over denken. Het Aalderink uit Amsterdam behoort tot de oude garde maar verdient aandacht door de fraaie aziatica, waaronder een heel grote T'ang kameel met drie kleuren glazuur. Een klein vitrientje biedt een aardige collectie netsuke met beroemde signaturen. Netsuke zijn zo langzamerhand zo zeldzaam aan het worden dat je blij mag zijn om izo’n collectie bijéén te zien. De verzamelaars van nu hebben het lang zo makkelijk niet meer als vroeger toen je er best aan kon beginnen. Ditzelfde geldt ook voor Japans lakwerk, mooi maar nu zeldzaam en dus duur. Bronzen beelden uit Nepal zijn heel wat minder zeldzaam en daarin hebben verschillende stands een mooie keuze. zijn waarlijk vorstelijke sieraden, discreet en verfijnd. Bronzen uit Luristan zijn wel trekkers en het mooiste stuk bij Polak is misschien wel de grote bronzen kop van een Chinese godin, mogelijk een ietsje aan de decadente kant maar dan toch wel zeldzaam sereen en waarlijk goddelijk. Tot slot: u kent de kreet: Delft is zo duur, daar hoef ik niet naar toe? Afgezien van het feit dat het zien van mooi antiek in deze tijd van „opoe-spulletjes” en zolderrommel een ware verademing is en een kans om nu eens kennis te maken met écht goede (en waardevaste!) stukken niet gemist moet worden, is het nog altijd heel goed mogelijk om óók in Delft iets van een paar honderd gulden te kopen. Het is maar wat u verzamelt. Maar men is ook doorgegaan met het plaatsen van een aantal vitrines met stukken waarvan de prijs varieert van 50 tot 3000 en daar is van alles bij te vinden. Heus, u moet Delft niet missen! De beurs blijft tot 29 oktober. De openingstijden zijn: dagelijks van 10-17 uur; zondags van 13-17 uur; dinsdag- en donderdagavond van 19-22 uur. wagenweg 1 haarlem hoek houtplein 023-312172 gemerkt) op Hollanders ietwat irriterend overkomen als teveel versierd en zo. Merkwaardig! Want ze lopen wél warm voor overdadig versierde Hollandse ranken- en kussenkasten. Maar nu dan Delft. Daar hebben ze dit jaar een Jarige Job” en wat voor een. De bekende Amsterdamse firma Schulman viert het feit dat ze honderd jaar bestaat en vier generaties heeft gewerkt aan de handel in zeldzame munten en penningen. Het is ruimschoots de moeite van het vermelden waard want een zo heuglijk feit is in de antiekhandel zeldzaam. Damzijn er enige nieuwkomers of jongere zaken die het ruimschoots verdienen om er eens extra de aandacht op te vestigen. Ze komen hier later aan de beurt. Het is steeds weer een wonder hoe ze daar in Delft weer met een op zo hoog peil staande expositie kunnen komen nu het aanbod op de wereldmarkt langzaam maar zeker kleiner wordt. 7 Grafiek is in overvloed aanwezig. Zo biedt het Antiquariaat Hans Marcus uit Amsterdam een rijke keuze aan stadsgezichten, veldslagen en kaarten uit het begin van de 80-jarige oorlog, terwijl Laurentius uit Zaltbommel een aantal Rembrandts hééft. Ook sculptures zijn in overvloed en in vele soorten aanwezig en rechtvaardigen reeds een gang naar de beurs. Kunstzalén Vecht uit Amsterdam toont een schitterende bronzen Renaissance stier met een goudachtig patina, een Noord- Franse Sint Rochus van kalksteen met sporen van antieke beschildering, een zeldzame laat- Romeinse keizerfiguur uit de 2e of 3e eeuw en nog veel meer. Van der Heijden uit Rotterdam heeft een loden ruiterstandbeeld van stadhouder-koning Willem III. Het zilver flonkert in Delft in overvloed en ook hier is een ware „beurstopper”: een zilveren luiermand uit 1666 vooreen heel dure baby, namelijk een klein Nassautje. Zijn vader was Willem Adriaan van Nassau, heer van Odijk en de zilveren mand was bestemd voor het torsen van de doopjurk van het knaapje. De mand is niet minder dan 73.5 cm lang... Premsela en Hamburger tonen hun gebruikelijke schitterende zilvercollectie, terwijl bij Morpurgo uit Amsterdam opvalt een gemonteerde nautilusschelp. Ook bij andere exposanten vindt men trouwens die merkwaardige versieringsdrang van wat men toen slechts kende als zeldzame voorwerpen: tropische schelpen en kokosnoten, die allerkunstigst met snijwerk versierd werden. Een nieuw verschijnsel op de beurs zijn Dan hebben we de in Delft voor het eerst exposerende Mark Douma uit Amsterdam met een prachtige collectie antieke schaakspellen in onder andere ivoor. Dan vraag je je in gemoede af of een fervent schaakspeler niet liever zo’n stel ivoren schaakstukken zou willen hebben dan een nieuw autootje, temeer omdat de prijs ongeveer overeen komt.'Maar zo’n autootje is M de Boer uit Amsterdam, evenals een merkwaardige vanitas van David Teniers. Een Kruitontploffing te Delft door Egbert van Poel is te vinden bij de schitterende stand van S. Nijstad Oude Kunst uit Den x Haag. Die negentiende eeuw toont zich waarlijk vorstelijk bij de diverse collecties juwelen die iedere vrouw wel in verrukking moeten brengen. Er is meer dan genoeg met briljanten bezet werk, maar daarnaast zijn er talloze van die verfijnde en in wezen discrete sieraden, die onze voormoeders getooid hebben. Ze tonen turkooizen, topazen, granaten, vaak gecombineerd met roosdiamanten, die buitengewoon fraai van werk en stijl zijn. Toch even in het hoofd houden voor wie vanwege een of andere gelegenheid een juweel mag uitzoeken. Men verkrijgt er een beslist uniek stuk mee, vaak veel mooier en smaakvoller dan menig modern stuk. Ook bij de meubels zijn als altijd een aantal topstukken. Er zijn nogal wat mooie kabinetten, bureaus, glazenkasten, en een zeer opvallend schildpadden kunstkabinet bij Salomon Stodel uit Amsterdam, Duitse barok van het beste soort uit het einde van de zeventiende eeuw. Ook merkwaardig is een kamferhouten kabinet uit Batavia! Waar ikzelf in Indonesië nog onlangs enkele heel mooie antieke Hollandse kasten voor een spotprijs te koop zag kwam dit kastje heel sympathiek over. Wie een mooie klok zoekt, van welk soort ook, vindt al gauw de weg erheen door het melodieuze getinkel op alle hele en halve uren. Wat daar staat uitgestald bij Stender Uurwerkmakers uit St. Michielsgestel is fenomenaal. Bijna ieder soort klok, van simpel tot uiterst geraffineerd is er te vinden. Abraham Storck: Gezicht op Amsterdam en het IJ, doek 113x152 cm. Porselein en Delft is natuurlijk één, maar er is toch iets wat ik mis en -dat is het eenkleurige Chinese porselein zoals celadon en blanc de Chine. Natuurlijk zijn er een aantal stukken, maar het bonte en het blauwe Chinees viert toch de boventoon. Ook her weer de grote namen die borg staan voor stukken van hoge kwaliteit: Morpurgo, Aronson, Denijs en Stodel uit Amsterdam, Van het Hof uit Haarlem, van Leeuwen uit Den Haag hebben grote collecties van zeer fraaie en uiteraard kostbarestukken. Voor wie ervan houdt is er ook Delfts en majolica. Omdat al die grote namen ieder jaar weer volop aller aandacht trekken zou ik nu eens willen wijzen op een aantal van hen die niet direct voor de hand liggen, maar die collecties tonen die het ruimschoots verdienen. Daar is bijvoorbeeld Kinébanian uit Amsterdam met een vorstelijke collectie tapijten, zo mooi datje ze beter aan de muur hangt (zoals ook in Delft wordt gedaan) dan ze op de grond te leggen. Want er bestaan weinig fraaiere stukken wandversiering dan een antiek oosters tapijt met de diepe gloed van zijden of wollen weefsel, de prachtige bestorven tinten van met natuurverven bewerkte garens en ornamenten die eeuwen oud zijn. Kinébanian toont ook een aantal kussens die alle moderne sierkussentjes op de vlucht doen slaan. Delftse antiekbeurs, Wortelnoten hoekkast, Holland, tweede helft 18e eeuw.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1980 | | pagina 25