SPORT ZATERDAGSBüVQEGSEL Van oproerkraaier tot supervisor p s Geteisterd Ajax blijft zichzelf blesseren 1 Graag* straks selectie uit hele turnpotentieel van Nederland’ door Jan Blijboom >t. Meer betalen ie 45 F.C. Ziekenboeg 981 Onzeker :a 3- Het moet zonder meer als vanzelfsprekend worden beschouwd dat de eerste turninterland na het zomerreces, de krachtmeting met Hongarije, een nederlaag oplevert. Geen zinnig mens met enige kennis van zaken die daaraan kan twijfelen. Voor Hans van Zetten is het dan ook van geen enkel belang deze interland te bezien als een confrontatie tussen, bijvoorbeeld, een West- en een Oosteuropese ploeg, waarin eerstgenoemde alles in het werk zal stellen om het puntenverschil zo klein mogelijk te houden, terwijl de ander op zijn beurt alle registers zal opentrekken om maximale winst in de wacht te slepen. Geen strijd dus op het scherp van de snede. Tg: Turn-interland tegen Hongarije proefballon’ voor Hans van Zetten Hans van Zetten de 71. „w* Arnesen wipt de bal over NEC-doelman Schellakens (liggend) 310 r Hans van Zettens benadering: „Allereerst moeten we voorop stellen dat de Nederlandse groep drie debutantes telt, te weten Monique Kaaks, Mirjam Eygenhuizen en Nicole Winkenius, toevallig alle drie turnsters van de Nijmeegse vereniging De Hazenkamp. Sommigen van hen zijn niet helemaal onervaren, omdat ze al eens in jeugdinterlands zijn uitgekomen. Daar wordt doorgaans naar buiten nauwelijks aandacht aan besteed, maar de waarde van zulke wedstrijden mag tóch niet worden onderschat”. Verder zal de ploeg worden geformeerd uit de wat meer ervaren Ingrid Bolleboom, Maija Huyting, Debbie Amson en Inge Wulz. In de vermelding van aanwezigen ontbreekt de naam van Marijke Aamoutse. Zij traint al enige tijd in Amerika en komt pas in mei 1981 terug voor de strijd om het Nederlands kampioenschap. Dit houdt zonder meer in dat ze geen deel zal uitmaken van de ploeg, die in Spanje deelneemt aan het toernooi om de Europese kampioenschappen. Hans van Zetten hierover: „Als ze terug is in Nederland zullen we eerst eens strijd AjaxNEC, maar dat doet voor dit algemene verhaal weinig ter zake). slag gegaan om te trachten het geschonden prestige op te kalefateren. Geen eenvoudige opgave, omdat verscheidene turnsters Marleen Houter (afgevallen), Monique Bolleboom (na vier jaar internaat gestopt) en de als een talent geziene Trees je Koolhof (afgekeurd voor topturnen) inmiddels geen deel meer uitmaken van de nationale selectie, die bovendien geplaagd wordt door blessures (Carla Duplessis en Bibi Vos). Bovendien is steeds duidelijker geworden dat de hele organisatie rond het keurturnen dames op een totaal nieuwe leest moet worden geschoeid. En dat daar al behoorlijk schot in zit dankt de sectie voor een belangrijk deel aan de sinds 1 juli in vaste dienst van het KNGV zijnde trainingscoördinator Hans van Zetten; ooit in het Verbond afgeschilderd als een oproerkraaier, wanneer zijn gefundeerde kritiek hoogmogende regeerders tegen de haren in streek. Die tijd is voorbij en iedereen die op wat voor een manier dan ook bij het topturnen dames is betrokken erkent ruiterlijk dat er maar één te vinden is, die zowel organisatorisch als technisch orde op zaken kan stellen; sterker nog: daarin al op verscheidene punten is geslaagd. In feite is de situatie op Papendal nu zó dat de Hongaarse bondstrainster Leona Horvath leiding mag geven onder supervisie van Hans van Zetten. Verder meent Hans van Zetten dat er in de clubs méér moet gebeuren, omdat het turnen nu eenmaal zéér arbeidsintensief is; een sport bovendien, die altijd de aanwezigheid van een trainer vereist. Zijn uitgesproken mening: Dat kan nooit een gezonde sport zijn, dacht ik, terwijl ik me een weg terug naar de perstribune baande. Toen ik weer zat, bleek dat Steen Ziegler, de ausputzer van Ajax, wegens een blessu re vervangen was. Ik wendde me tot mijn buurman, die kennelijk vaker naar voetbal ging en daar nogal cynisch over deed, en die vertelde me dat Ajax ge teisterd werd door blessures. Hij noem de er een stelletje op en ik heb ze braaf genoteerd: La Ling, Hamberg, Van Geel, Wijnberg, Van Dord, Meutstege... En daar waren Ziegler en Molenaar dus weer bij gekomen. Ajax werd wel de FC Ziekenboeg genoemd, zei hij. De enige Ajacieden die niet geblesseerd waren, zei hij, waren Ruud Krol, Simon Taha- mata, Guido Pen, Karel Bonsink, Ton Blanker en Ruud Kaiser. Ik noteer het maar even zoals het me verteld werd. Is dat een normaal gemiddelde in de eredivisie, heb ik gevraagd, heeft een club als AZ nu ook zoveel blessures? Maar nee, daar waren juist weer proble men omdat er te wéinig blessures wa ren, vertelde hij, maar dat was te inge wikkeld om precies uit te leggen. Maar zoveel pech tegen zoveel geluk, dat is toch haast ondenkbaar, dan moet er toch een reden voor zijn dat ze bij Ajax zo vaak geblesseerd raken? Deugt de training wel, is de mentaliteit waarmee het veld betreden wordt wel goed? Want ik herinnerde me dat ik bij de eerste de beste grove tackle van Molenaar dacht: hé, zal ik vandaag eens precies noteren wie alle vrije schoppen hebben veroor zaakt? En toen Molenaar even later (terecht, dacht ik) niet mocht ingooien, maar zijn tegenstander dat mocht doen, reageerde hij zo kwaad, zo geëmotio neerd, dat ik het gevoel had dat hij koste wat kost wilde winnen. Sierh/ke en technisch knap uitge voerde poses van Inge Wulz, een van de jongere lichting in de nationale turnselectie. bekijken hoe het met haar achtkamp gesteld is. Daarna zal blijken of ze de daarop volgende interlands tegen Groot-Brittannië en Noorwegen kan meemaken. Maar hoe dan ook, Marijke blijft voor mij in ieder geval een serieuze kandidate voor de ploeg, die eind volgend jaar meedoet aan de wereldkampioenschappen”. Wat de interland van vanmiddag betreft, de trainingscoördinator legt er de nadruk op dat deze officieel geboekt staat als een vriendschappelijk treffen waardoor er wat onverplichter kan worden gewerkt. Hij vervolgt: „Ik zie deze wedstrijd voor de meisjes in eerste instantie als een strijd tegen zichzelf, waarbij ze moeten laten zien dat ze de oefeningen waarop naarstig is getraind foutloos kunnen uitvoeren. Lukt dit, dan kunnen we tevreden zijn. Elke wedstrijd is namelijk een produktevoluatie, bedoeld wat je kunt maken binnen die situatie”. Volgens hem en hij kan het weten vergen in het turnen kleine vorderingen veel trainingsuren, waarin de sfeer bepalend is om te kunnen groeien. „Nu al is het belangrijk te kijken waar je een jaar vóór de wereldkampioenschappen bent”. Op dit punt aangeland moet Hans van Zetten realistisch vaststellen dat een topselectie van slechts negen turnsters een veel te smalle basis vormt om mee te werken. De Zoetermeerse trainingscoördinator hierover: „Dat is een structureel probleem. Men heeft al besloten maatregelen te treffen die tot doel hebben het gat dat er bestaat tussen de jeugd en de A-selectie op te vullen. Zo gaan we turnsters bij de clubs steunen als aanvulling, mede in de Olympische klasse, op wat er al wordt gedaan. Verder komen er meer trainingsfaciliteiten, zoals bijvoorbeeld eenmaal per week een training op Papendal. Op die manier zou de basis kunnen worden verbreed”. „Dat kost nu eenmaal geld dat door de beoefenaren moet worden opgebracht. Het turnen heeft altijd in de goedkope hoek gezeten en is altijd gezien als een sport, waarvoor maar weinig geld hoeft te worden betaald. Ik ben enige tijd geleden op stage in Amerika geweest. Daar wordt gewoon negen gulden voor een uur trainen onder deskundige leiding betaald of 250 gulden per maand voor elke dag. We kunnen echt niet meer voor een dubbeltje op de eerste rij zitten. Verder vind ik dat als je méér voor je sport moet betalen je het ook méér waardeert". Hij benadrukt vervolgens nog maar eens dat er in de breedte hard gewerkt moet worden om ooit een sterke top te krijgen en stelt daarbij nuchter vast dat er vanaf 1972 in het KNGV oftewel de afdeling keurturnen dames op een veel te enge basis is gewerkt. Inmiddels blijkt het werkklimaat, sinds de indiensttreding van Van Zetten, met en tussen bonds- en afdelingsbestuur in zoverre te zijn verbeterd, dat nu beslissingen op langere termijn worden genomen, met als doelstelling deelname aan EK, WK en Olympische Spelen, behorend bij de eerste zestien van de wereld. En wat de Westeuropese top betreft: de huidige vijfde plaats moet worden ingeruild voor minstens de derde. In het wensenpakket van Van Zetten zit ook de bouw in Nederland van zo’n vijf tot tien geschikte hallen, waardoor veel gerichter, bijvoorbeeld via districten, zou kunnen worden gewerkt. De coördinator: „Er zijn maar twee goedr ruimten, namelijk op Papendal en in Beekbergen”. In de hele organisatie zijn tevens ambitieuze projecten gestart, zoals onder andere het instellen van een leerplancommissie, waarin Hans van Zetten zit namens de Landelijke Technische Commissie, Gerard Swerink, consulent Opleidingen, Dick Sol, docent specialisatiecursus CIOS Overveen en Tjalling van der Berg, idem CIOS Heerenveen. Een van de doelstellingen is de „B-opleiding trainer kunstturnen” zodanig gelijk te schakelen, dat er een licentie aan verbonden kan worden. Hans van Zetten: „Slim toch zeker om met de ClOS’en samen te werken?” Hoopgevend in dit verband is ook dat in het KNGV de begroting voor opleidingen met betrekking tot 1981 drastisch is opgevoerd. Waarmee :h sa tie. in ÏK WSS het chronische gebrek aan coaches kan worden aangepakt en de financiering van zeer noodzakelijke bijscholingen. Kortom: de belanghebbenden komen langzaam aan op één golflengte te zitten. In dit licht bezien kan het nauwelijks anders of ook die andere mogelijkheid om de top te verbreden een samenwerkingsverband met de Nederlandse Katholieke Gymnastiek Bond en eventueel de andere bonden zal metertijd (moeten) worden geaccepteerd. De voorbereidingen daartoe zijn momenteel onder leiding van de Nederlandse Sport Federatie aan de gang. Zeer binnenkort is er een eerste gesprek. Wat Hans van Zetten betreft mag zo’n overeenkomst liever vandaag dan morgen worden ondertekend. Stelt hij: „Het zou gewoon een reële zaak zijn als er straks een selectie kan worden gevormd uit het héle turnpotentieel in Nederland. Dat kan alleen maar verbetering in de huidige situatie brengen. Het technisch kader van beide bonden zit trouwens al op één lijn. En ook op andere gebieden, zoals het opleidingswerk, bestaat al lang een nauwe samenwerking. Eens zal het er toch van moeten komen, lijkt me zo”. Weer even later pingelde linksbuiten Hendriks langs enkele Ajacieden, Mole naar stak er strijdlustig een been tus sen, Hendriks bleef in het bezit van de bal, en Molenaar kwam in het bezit van een gebroken enkel die later een gebro ken kuitbeen bleek te zijn. Worden ze geblesseerd, of blesseren ze zich zelf, vroeg ik me af. Is het stroeve spel van Ajax te wijten aan de vele blessures, of zijn de vele blessures te wijten aan het stroeve spel? Typisch de vraag van een leek, dat geef ik toe, maar geen van de experts op de perstribune bleek er een antwoord op te weten... STOPPER Dat dit een groot misverstand was, bleek me al snel na het beginsignaal van de scheidsrechter, maar het was toch pas na het rustsignaal van dezelf de man dat me de schellen van de ogen vielen. Ik had me voor sportjournalist uitgegeven en zat dus op de perstribune, zodat ik het voorrecht genoot tussen al die beroemde namen van de sportpagi na’s naar de perskamer te schuifelen. Een kaalhoofdige jongeman in wie ik na enig nadenken en elimineren van andere sportkoppen Kees Jansma her kende, daalde af van zijn ivoren toren waar hij de wedstrijd per televisie had zitten bekijken, en hij vertelde ons dat Keje Molenaar zijn enkel gebroken had. Dat althans was de eerste prognose geweest van de begeleidende arts van een der elftallen (ik bekeek de wed- Terwijl ik het zicht had op een schier levensgrote poster met Simon Tahama- ta in Ajax-dress erop, viel m’n oog op twee jongemannen die zich op krukken door de menigte bewogen. Wie die ene was weet ik niet, maar de andere, zo bleek me uit opmerkingen links en rechts, moest ene Wim Meutstege zijn, een voormalige rechtsback, die alweer maanden geleden geblesseerd was ge raakt. De voorganger dus van de zojuist voor vele maanden uitgeschakelde rechtsback Keje Molenaar, terwijl die Meutstege als voorganger ene Zuidema gehad schijnt te hebben, die zo ernstig geblesseerd raakte dat hij het voetbal moest opgeven, evenals de linksback van Ajax, ene Jan Everse, en de voor- stopper van Ajax, ene Pim van Dord. Keje Molenaar bleek een jonge veel belovende nieuwe aankoop uit Volen dam te zijn, die al na twaalf minuten door twee man van het veld was gedra gen, nadat hij eerst enige minuten had liggen te verkrimpen en verkrampen van de pijn. Ik vond het wel deftig, dat ik dat harde nieuws nu als een der eersten hoorde, en ik verwachtte niet anders of de luidspreekster die de na men van de speler had opgenoemd, de baldadige jongens die met vuurwerk hadden gegooid enige malen vermaand had, en die na de rust nog eens zou verzekeren dat Ajax wel degelijk ge scoord had en wie dat dan wel gedaan had (in beide gevallen klopten haar waarnemingen met die van de zesdui zend mensen op de tribune), zou dit dramatische nieuws ook wel doorgeven aan al die mensen die in het onzekere waren over het lot van Molenaar, maar tot mijn verbazing hield ze stijf haar mond. Nu had ze eens een nieuwtje, maar nu mochten alleen de niet-beta- lende luisteraars en kijkers thuis het horen! Ja, het gaat vreemd toe bij dat beta lende voetbal, maar ik vond het toch wel een machtige en zeer zeker ook leerzame avond. Ik begaf me na die mededeling van Kees Jansma niet naar de perskamer, maar naar de kantine waar de gewone man gedurende de rust blijkbaar verpoosde, waar ik van een bekende maar heel dikke Volendammer nog zijn gebraden gehaktbal kreeg aan geboden, die naar hij zei volstrekt on eetbaar was. Ik heb hem vriendelijk bedankt en gezegd dat ik eigenlijk op een broodje kroket aasde. Ook de me neer naast me wou de oneetbare gehakt bal niet hebben, maar het gebaar an sich was natuurlijk heel roerend en vermoedelijk kenmerkend voor de ka- meraadschappelijkheid en jovialiteit waarmee voetbalsupporters met elkaar om gaan. Vandaag is Schoonhoven het trefpunt van het duel tussen de nationale turnselecties dames van Nederland en Hongarije; een eendaagse ontmoeting die het trainersduo Leona Horvath/Hans van Zetten een inzicht zal moeten geven in toekomstmogelijkheden op de weg naar het S toernooi om de Europese g kampioenschappen die van 2 tot 4 mei in Madrid worden gehouden. Met daarna als eerstvolgende en meest belangrijke doel de strijd om de wereldtitels, die van 20 tot 27 -- november 1981 in Mexico zijn beslag krijgt. „De sectie keurturnen dames is sinds het echec van de wereldkampioenschappen eind 1979 in Fort Worth energiek aan de Is sporten eigenlijk nog wel gezond? Laten we even de meest beoefende sport in Nederland nemen, het voetbal. Woensdag ben ik voor de aardigheid eens gaan kijken naar een wedstrijd tussen twee betalende clubs in het beta lende voetbal, want ik dacht: daar zie ik de voetbalsport op zijn zuiverst en fairst beoefend, als ik op het daar ver toonde afga, geef ik het voetbal een eerlijke kans. Het ging immers om be roepsvoetballers wier inkomen afhan kelijk is van hun spelprestaties, zij wa ren dus collega’s zoals politieagenten en artsen collega’s van elkaar zijn, en we weten allemaal dat artsen en poli tieagenten elkaar nooit afvallen. Ik verwachtte dus dat die beroepsvoetbal lers,, bezig met hetzelfde bestaan in het zelfde verband, eikaars schenen en be nen wel zouden ontzien.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1980 | | pagina 25