VVD-er Koch komt met versoberingsvoorslel
Velsen aarzelt bij
doorlichting beleid
achtergrond
[politienieuws
Fietsendieven in Velsen
Bewoners noodwoningen Moerbergplantsoen
Politie arresteert
derde jeugdbende
U mondgemeenten
verantwoordelijk
voor giftig afval
Hamvraag
4
5
19 80
DONDERDAG 6 NOVEMBER
MMOND
1
Onzindelijk”
)n-
rdt
iet
(Van een onzer verslaggevers)
VELSEN. Aan het lokale politieke front bestaat weinig behoefte
om de vergoedingen voor raadsleden te verminderen. Een voorstel
met deze strekking is ingediend voor WD-raadslid A. B. J. Koch.
Daarmee wil hij de kloof tussen de politici en burgers verkleinen. „De
afstandelijkheid schaadt in ernstige mate de democratie”, zo is zijn
mening.
IJMUIDEN. Sinds een wéék
bivakkeert de familie Maas in een
noodwoning op het IJmuidense
Moerbergplantsoen. Hun huis in
de Frans Naereboutstraat wordt
opgeknapt, zoals dat met nog 240
woningen in de Zeeheldenbuurt
gaat gebeuren. Over de noodwo
ningen op zich heeft de familie
Maas geen klagen. „Alleen de
slaapkamers zijn ’s nachts ver
schrikkelijk koud, vooral als de
wind erop staat”, zegt mevrouw
Maas.
VELSEN. Ongeacht de
nog redelijk comfortabele fi
nanciële positie zal ook de ge
meente Velsen niet ontkomen
een bezuinigingen die op den
duur ruimte kunnen scheppen
voor nieuw beleid. Natuurlijk
wordt daarbij gezocht naar be
zuinigingen waar de burger zo
weinig mogelijk van merkt en
dan begint men in „eigen huis”,
in dit geval het raadhuis, het
ambtelijk apparaat en de orga
nisatie en uitvoering van ge
meentelijke taken.
Vastgesteld moet worden dat
het college van B en W in dit
opzicht een zeer aarzelend be
leid voert, dat door de één als
voorzichtig kan worden be
stempeld en door de ander als
een voor zich uitschuiven van
penibele beleidsbeslissingen.
Naarmate de noodzaak tot
bezuinigen, althans tot een zo
efficiënt mogelijk benutten
van de beschikbare middelen,
zich opdringt wordt het hangij
zer wel heter.
Hypocriet”
Met een Groene Betaalcheque en de Groene Betaalpas.
Gegarandeerd tot f 100,- per cheque. Zonder kosten
verkrijgbaar bij alle banken en spaarbanken van Nederland.
(Van een onzer verslaggeefsters)
IJMOND. Per 1 oktober 1980 is
het Centraal Afvalverwerkingsbe
drijf IJmond, waarin de vijf IJmond-
gemeenten participeerden, opgehe
ven. Tijdens een vergadering van het
algemeen bestuur werden woensdag
avond in het Beverwijkse Stadskan
toor nog enkele lopende zaken afge
werkt, zoals de overdracht van het
voormalige stortterrein aan de St.
Aagtendijk aan de gemeente Bever
wijk
Raadsleden willen
geen korting op
eigen vergoeding
Mevrouw C. C. M. T. Maes-Janssens
1
Flobert Schoondergang
(ADVERTENTIE)
HINKE JONGEBLOED
De
)0
F
1
Mr. A. B. J. Koch
MU
de consequenties te verwachten, ook in
de personele sfeer.
cht
ven
sen
‘S a
Inmiddels is het voorstel om op de
raadsledenvergoeding te korten voorge
legd aan de fracties van de politieke par
tijen in Velsen. Een eerste peiling leert dat
het voorstel bij voorbaat wordt afge
wezen.
De 33 raadsleden in Velsen ontvangen
de maximale vergoeding van 1600 gulden
per maand bruto. Daarin zit 200 gulden
onkostenvergoeding. Deze bedragen wer
den eind 1976 vastgesteld door het minis
terie van binnenlandse zaken, als zijnde
de maximale uitkering. In het besluit van
het ministerie is de mogelijkheid aan de
gemeentelraden geboden om 20 percent
minder te accepteren. Bij raadsbesluit
werd in 1977 door de Velsense raad even
wel gekozen voor de volle 100 percent.
„Vrijwillige verlaging van de vergoedin
gen kan raadsleden en burgers dichter bij
elkaar brengen. We tonen dan een stukje
solidariteit met de burgers, die ook wat
van hun inkomens moeten inleveren”, al
dus Koch.
Dat terrein wordt een recreatiegebied.
Rekening wordt gehouden met de moge
lijkheid dat zich in dat terrein nog giftige
afvalstoffen zouden kunnen bevinden. In
de overdrachtsbepalingen stelt het CAIJ
zich garant voor de kosten van de eventu
ele verwijdering daarvan. Maar het CAIJ
is al opgeheven. Dat was voor het lid van
het algemeen bestuur, de heer L. W. van
IJsseldijk uit Heemskerk, aanleiding om
te vragen wie die garantieverklaring dan
overnemen. Dat blijken de rechtsopvol
gers te zijn, in dit geval de gezamenlijke
IJ mondgemeenten.
Deze realiseert zich terdege dat zo’n
maatregel niet door alle raadsleden in
dank zal worden afgenomen. „Vooral de
kleinere fracties zullen niet blij zijn met
de korting op vergoedingen”, geeft hij toe.
Een zelfde mening is Robbert Schöon-
dergang, in een vergelijkbare situatie, toe
gedaan. Hij vertegenwoordigt de één-
mans-fractie van Progressief Velsen in de
raad. „Ik moet het allemaal alleen op
knappen en heb om alle lopende zaken te
wat het inleveren aan inkomsten betreft,
voorop te lopen”, aldus Koch.
Het voorstel van Koch dient volgens
hem dan ook losgekoppeld te worden van
de ideële kant. Het is een pure zakelijke
aangelegenheid, volgens Schoondergang,
waarbij rekening gehouden moet worden
met drie categoriën raadsleden; politici
die het raadswerk als een bijbaantje be
schouwen en de vergoeding als een bijver
dienste, zi jdie in de plaats van vijf maar
vier dagen zijn gaan werken en daardoor
in geringe mate afhankelijk zijn van de
vergoedingen en tenslotte raadsleden die
meer dan één dag per week in het raads-
Binnen de PvdA-fractie is het voorstel
van Koch nog niet ter sprake geweest.
Fractievoorzitter Arie Schiltmeijer is er
evenwel van overtuigd dat er door de
leden genuanceerd over wordt gedacht.
„Want aan het voorstel zitten nogal wat
haken en ogen. Niet alleen zijn verschil
lende raadsleden met hun inkomen in
belangrijke mate van tie vergoedingen
afhankelijk doordat ze daarmee tijd voor
hun werkgever „kopen”, maar we hebben
ook met enkele WAO-ers te maken, die
drastisch gesnoeid zijn op hun uitkering.
Verlaging van de raadsledenvergoeding is
een regelrechte aantasting van hun inko
men. Daar tegenover staan de raadsleden
met een hoger inkomen, die zullen geen
centje pijn hebben”, aldus Schiltmeijer,
die het voorstel van Koch als onzindelijk
typeert.
Koch blijft echter van mening dat het
leeuwedeel van de raadsleden te veel ver
dient en ee verlaging van de vergoedingen
gerechtvaardigd is. Hij gaat er van uit dat
bij een dergelijke maatregel niet altijd
rekening gehouden kan worden met min
derheden. Bovendien is het volgens hem
niet lang geleden dat raadsleden het
slechts met presentiegelden moesten doen
die per vergadering werden berekend.
„Toen bestond er helemaal geen vaste
maandelijkse vergoeding”, aldus Koch.
met die dichtgetimmerde huizen aan de
overkant. De gemeente heeft er toen voor
gezorgd dat ik hier terechtkom.”
B en W zullen knopen door moeten
hakken onder het argwanend oog van
de raadsfrakties en het ambtenaren
korps, al of niet met medewerking van
zo’n bureau.
B en W hebben nog geen besluit
genomen inzake het inschakelen van
een extern bureau. Het overleg daar
over vindt nog plaats tussen het college
en de diensthoofden.
De noodzaak tot meer coördinatie en
management in het gemeentelijk be
leid en de uitvoering daarvan hebben
zij zelf in 1979 al buiten kijf gesteld in
de nota „Heroverweging bestaand be
leid”.
kelen. Dat raakt een teer punt. Na het
verschijnen van de nota „Heroverwe
ging bestaand beleid” is aan de ge
meentelijke afdelingen en bedrijven
wel gevraagd zelf met voorstellen te
komen tot bezuinigingen, reorganisa
ties en dergelijke.
nan
erd
de
)ok
gde
>ek-
dijk
van
ger
man
de
lis
del
een
an-
^er-
na’
iun
De
lar-
Een hamvraag is of men zelf de des
kundigheid niet in huis heeft en een
extern onderzoekbureau moet inscha-
ligd
oert
>rd-
van
een
een
>na-
-RA
de
ior-
od-
□or
len
net
tot
'er-
ele
ien
eid
vijl
len
>nd
)0
15
)0
'0
)0
10
dof
rD-
ge-
’66
jen
irs-
zan
?en
ge-
eb-
ien
lis
en.
Volgens Koch is het thans nog mogelijk
de ruimte van 20 percent te gebruiken om
de vergoeding te verminderen. Bestaan
hiertegen in de raad ernstige bezwaren
dan kan volgens hem gekozen worden
voor bevriezing van de jaarlijkse trend
matige verhogingen. „De wijze waarop
wij inleveren is niet van belang. Het gaat
om het principe. Wij zijn het die het volk
de kortingen opleggen en dienen dan ook,
Bekend is dat verschillende raadsleden
van kleinere fracties een deel van hun
dagelijkse werk hebben afgestoten om
zich beter te kunnen verdiepn in het
raadswerk. Dit heeft voor die raadsleden
vaak een drastische inkomensverminde-
ring tot gevolg gehad. Voor hen betekenen
de maandelijkse vergoedingen een welko
me aanvulling op het maandsalaris.
In dit verband mogen enkele opmer
kingen van B en W in de aanbiedings
brief bij de begroting voor 1981 niet
onvermeld blijven. Daarin staat dat de
interne organisatie en het management
bijzondere zorg vragen. En ook: „De
veelheid van zaken die zich aandient
maakt dat de coördinatie van de be
leidsuitvoering momenteel sterk onder
druk staat. Ons beleid is er op gericht
te komen tot een zodanig functioneren
van het ambtelijk apparaat, dat niet
alleen de coördinatieproblematiek tot
zo klein mogelijke proporties wordt
teruggebracht, maar dat ook het mana
gement in volle omvang in de ambtelij
ke organisatie meer aandacht kan krij
gen dan thans het geval is”. Keurige
stadhuistaal om te vertellen dat er wel
het een en ander op de helling moet.
volgen meer tijd nodig dan raadsleden
van grotere partijen die het raadswerk
over meerdere personen kunnen verde
len”, aldus Schoondergang. Na zijn be
noeming als raadslid heeft hij een deel
van zijn werk afgestoten. „Daarvoor heb
ik met mijn werkgever een regeling ge
troffen, die houdt echter wel in dat ik
aanzienlijk minder ben gaan verdienen.
Dat wordt nu door de raadsleden vergoe
ding gecompenseerd”, stelt hij.
De raadsfrakties wachten het resul
taat af. Zij zijn vooral nieuwsgierig
naar de aard van de eventuele op
drachten aan het onderzoekbureau om
af te kunnen meten in hoeverre het
college ook zaken uit handen wil geven
waarvan zij vinden dat het in de eerste
plaats beleidsbeslissingen onder hun
politieke verantwoordelijkheid zouden
moeten zijn. Anders gezegd, in hoever
re men moeilijke beleidsbeslissingen
uit de weg wil gaan door de basis voor
die beslissingen te verplaatsen naar
het externe onderzoekbureau.
Opzet van de vergoeding was destijds het
bieden van compensatie voor het verlies
van één werkdag per week voor raads
leden.
■fl* in de
schikking, maar dat kost de bewoner 325
gulden per rit.
Ingrid, het 3-jarig dochtertje van de
heer en mevrouw Maas, vindt de gedwon
gen verhuizing in ieder geval prachtig.
„Ze noemt het haar nieuwe, kleine huis”,
grapt mevrouw Maas.
„We slapen hier in een ijskelder”, vindt
de heer P. van Gastel, die samen met zijn
echtgenote en zoontje Addij (10) een nood-
huis bewoont. „Het is ’s nachts in de
slaapkamers ontzettend koud. Dan kun je
wel de deur naar de woonkamer openzet
ten, maar dat is ook wat en niks. Ik
probeer wel een straalkacheltje of zo te
versieren.”
Brand De brandweer van Beverwijk
bluste woensdagavond een schoorsteen
brand in een woonhuis aan de Galgenweg
in Beverwijk. Later op de avond moest de
brandweer voor de tweede maal assisten
tie verlenen toen wederom een schoor
steenbrand aan de Heemskerkseweg in
Beverwijk werd gemeld.
Vernield Bij een kwastenfabriek
aan de Ringvaartweg in Beverwijk zijn
dinsdagavond twee ruiten vernield,
schade bedraagt 1000 gulden.
HEEMSKERK. Binnen een maand
rolde de Heemskerkse recherche de derde
jeugdbende op, die actief was in Heems
kerk. Vorige week arresteerde de politie
tien jongens in de leeftijd van 14 tot en
met 17 jaar.
De groep bekende schuldig te zijn aan
diefstallen van gereedschap uit het vei
linggebouw in Beverwijk, portemonnees
uit kleding in gymnastiekzalen, fietsen en
bromfietsonderdelen uit bergplaatsen en
vernielingen van ruiten.
De aangerichte schade loopt volgens de
politie in de duizenden gulden.
Vorige maand, op 2 en 14 oktober, wer-
den twee andere jeugdbendes opgerold.
Het lijkt inderdaad geen lolletje, om met
dit vriesweer in zo’n noodwoning te moe
ten huizen. „Ach, het gaat wel, hoor”,
verklaart mevrouw Maas. „Hier in de
woonkamer is het tamelijk behaaglijk,
omdat er twee gevelkacheltjes staan. In de
slaapkamer is geen verwarming, ’s Nachts
lig je soms te rillen in je bed.”
De familie Maas moet zo’n drie maan
den in de noodwoning blijven. Die periode
kan echter tot een half jaar uitlopen, als
bijvoorbeeld vorst intreedt en de renova
tie stopgezet moet worden. Negen jaar
wonen de heer en mevrouw Maas nu in de
Frans Naereboutstraat. Hun huis wordt
op alle fronten verbeterd: er komt een
nieuwe keuken in, de dakkapellen worden
vergroot, de smalle hal komt te vervallen
en ga zo maar door. „We zijn er uiteraard
erg blij mee”, zo zegt mevrouw Maas.
Hun woning moest voor de renovatie
helemaal leeggehaald worden. Alle meu
bels moesten eruit, de vloerbedekking
moest weg, de schuur werd afgebroken en
ga zo maar door. „We hebben al onze
spullen gelukkig redelijk in de noodwo
ning onder kunnen brengen”, vertelt me
vrouw Maas. De huisraad heeft de familie
zelf overgebracht. De gemeente Velsen
stelt weliswaar een verhuiswagen ter be-
Met de ruimte in de noodwoning heeft
mevrouw Mekenkamp wel wat proble
men. „Ik ben weduwe en heb drie kinde
ren, van wie er twee studeren, dus dan is
dit wel wat krapjes. Bovendien heb ik
aardig wat meubels en een piano. Maar
gelukkig heeft de gemeente me gratis op
slagruimte aangeboden”, verklaart me
vrouw Mekenkamp. „M’n piano komt
daar overigens niet te staan, die zet ik wel
in mijn slaapkamer”, lacht ze.
VELSEN. In onze publikatie van
woensdag over de activiteiten van fiet
sendieven in Velsen zijn een paar sto
rende fouten geslopen. Als woordvoer
der namens de politie wordt genoemd
adjudant Asij. Dat moet zijn adjudant
Aaij.
Verder wordt er in de tekst melding
Voor de betrokken ambtenaren
blijkt het bijzonder moeilijk te zijn „in
eigen vlees te snijden”. Het resultaat is
waarschijnlijk (te) pover geweest, want
waarom zouden B en W dan immers nu
de eerste contacten hebben gelegd met
een extern onderzoekbureau.
Van een door zo’n extern bureau in
te stellen onderzoek zijn wel ingrijpen-
werk steken en daardoor sterk afhanke
lijk van het geld zijn.
Afwijzend reageert ook de fractie van
het CDA. Daarvoor worden wel andere
gronden aangevoerd. Volgens vice-frac-
tievoorzitter W. N. Koopman hebben de
fractieleden unaniem verklaard niets te
willen veranderen aan de vergoedingen
zoals ze nu zijn vastgesteld. „Het heeft
heel wat voeten in de aarde gehad om tot
deze regeling te komen. In 1977 is na heel
wat overleg uiteindelijk gekozen voor de
maximale vergoeding. Daar willen we niet
meer aan tornen. Pas als er van hoger
hknd een ander besluit komt bijvoor
beeld bevriezing van de jaarlijkse verho
ging dan willen we wel meegaan”, aldus
CDA’er Koopman.
Een van de raadsleden, die zich heeft
vrijgemaakt voor het raadswerk, is D’66-
raadslid mevrouw C. C. M. T. Maes-Jans
sens. „Stem ik in met het voorstel van
Koch dan laat ik een deel van mijn inko
men vallen. Immers, ik heb voor het
raadswerk ander werk opgegeven. Voor
mij geldt duidelijk de overweging of ik het
me kan permiteren of niet. Bovendien
vind ik het een hypocriet voorstel dat voor
sommige raadsleden, die zelf al een fors
inkomen hebben, belastingtechnisch
voordelig kan uitvallen”, aldus Maes.
gemaakt van het feit dat fietsen met
behulp van een aanhangwagentje wor
den opgehaald en in Velsen te koop
worden aangeboden. De tekst moet
zijn: „De handel wordt in Den Haag
verkocht. Omgekeerd worden „Haagse
fietsen” in Velsen te koop aange
boden”.
Al in 1979 verscheen de gemeentelij
ke nota „Heroverweging van het be
staand beleid” en toen werd daarin
gesteld dat een aantal nadere onder
zoeken noodzakelijk werd geacht met
betrekking tot de organisatie en de
uitvoering van gemeentelijke taken. B
en W wensten zich toen nog te beraden
over de vraag of en in hoeverre deze
organisatorische deelonderzoeken
door externe deskundigen uitgevoerd
zouden moeten worden. Dat beraad is
nog steeds gaande want aan de raads
leden zijn nog geen nadere voorstellen
gedaan. Wel is bekend, dat het college
oriënterende besprekingen heeft ge-
voerd met een onderzoekbureau van
de Vereniging van Nederlandse Ge
meenten dat zich bezig houdt met orge-
nisatie- en efficiency-onderzoeken. Dat
bureau heeft nog geen opdracht(en)
gekregen, want eerst is geïnformeerd
naar de kosten van deelonderzoeken
en het daarvan te verwachten rende
ment.
Hoe precies die opdracht(en) gaan
luiden is van groot belang te achten,
want er dient wel een duidelijk onder
scheid te worden gemaakt tussen be
leidszaken en efficiency- of organisa-
tie-onderzoeken. De grenzen zijn niet
zo simpel te trekken en kunnen gauw
wat vervagen.
Om een willekeurig voorbeeld te noe
men: als het gaat om de bezuiniging op
zwembaden, waarbij maatregelen
denkbaar zijn als tariefsverhoging, in
krimping van personeel, vermindering
van de service, minder openstellingsu-
ren en dergelijke, dan dient de grens te
worden bepaald tussen wat een be
leidszaak en dus een politieke beslis
sing is, of wat een bezuinigingsmoge-
lijkheid is via een meer efficiënte orga
nisatie.
„We slapen hier in ijskelders”
woonkamer is het tamelijk behaaglijk toeven, maar slapen ts een ijselijke aangelegenheid voor de familie
Ook de familie Van Gastel komt uit de
Frans Naereboutstraat. Wat ruimte be
treft zijn ze zeer tevreden over de noodwo
ningen. Al hun spullen hebben ze er rede
lijk in onder kunnen brengen. Omdat de
heer en mevrouw van Gastel maar één
kind hebben, konden ze twee van de vier
slaapkamers benutten als opslagruimte.
Mevrouw Mekenkamp spreken we, terwijl
ze juist bezig is met verhuizen. Zij woont
normaliter in de Krugerstraat, Oud-IJ-
muiden dus. Voor mensen uit renovatie-
huizen in Oud-IJmuiden, zijn woningen
ingericht in de Bloemstraat. „Maar daar
wilde ik niet heen”, zegt mevrouw Meken
kamp. „Ik voelde me daar zo opgesloten,
