®SPEË VAN HAARlËMSMBiflS
TACTISCHE BLUNDERS BIJ AJAX
IéM
n
KOPLOPER TOONT TEGEN FEYENOORD ZWAK PUNT
VOORSPRONG
NONCHALANT
BEHANDELD
MAANDAG
10 NOVEMBER
1980
13
12
-
Eigengereid
Koste wat kost
SPORTIEF
AZ kan concentratie
moeilijk vasthouden
89,00
he
im,
JAN PREENEN
•>v
GOVERT WISSE.
n
iv. ed.
jerd:
(Van onze sportredactie)
ALKMAAR. Feyenoord heeft zater
dagavond, zonder enig ontzag voor zijn
professoren, college gelopen in de voet-
balschool van AZ’67. De Rotterdammers
voelden er niets voor om zich neer te
leggen bij de gewijzigde krachtsverhou
dingen in de eredivisie (waar AZ nu met
een voorsprong van vijf punten een klas
se apart vormt), liepen daardoor een ach
terstand op van 5-0, maar beperkten de
schade dank zij diezelfde instelling uit
eindelijk nog tot 5-2.
altijd zieke Tsjechoslowaak Jezek bereik
te daarmee niet alleen dat zijn eigen ploeg
„in brand stond”, maar ook dat AZ er op
gebrand was om die woorden op niet mis
te verstane wijze te weerleggen.
zien wie het best kan voetballen. Dan
geven we AZ alsnog klop”.
Op dezelfde laatdunkende manier had
Westerhof zich ook uitgelaten voor de
confrontatie in Alkmaar. AZ zou niet zo
sterk zijn als iedereen wel dacht en moest
door Feyenoord zeker verslagen kunnen
worden. De zaakwaarnemer van de nog
In dat concept is geen plaats weggelegd
voor Joop Böckling. „Joop is een aardige
jongen, maar qua voetbal heeft hij niet al
te veel laten zien”, verklaarde Van Door-
neveld het niet opstellen van zijn rechter
spits.
Ook voor Eef Melgers was geen plaats.
Hij was al begonnen met een kniebles
sure en had in de loop van het duel ook
nog eens problemen gekregen met zijn
dijbeen, nadat Arntz hard op hem was
ingelopen, en met zijn pink. Hiele had
echter niet van opgeven willen weten,
omdat hij de jonge, onervaren Hugo van
Houten niet voor de leeuwen had willen
gooien. Door zijn eigengereidheid zorgde
Hiele er wel voor dat Feyenoord, dat in
elf ontmoetingen slechts zes goals had
behoeven te incasseren, dat aantal nu
bijna verdubbeld zag.
Ook Westerhof voelde zich niet geroe
pen om in te grijpen. Wel wisselde hij
Brard tegen Troost in en het hij De Leeuw
plaatsmaken voor Budding. De eerste mu
tatie maakte weinig uit, de tweede zorgde
er voor dat Feyenoord van een aanvalsli-
ROTTERDAM. Nadat Ajax afgelopen woensdag
nog moed had geput uit de 2-1 overwinning op Bayern
München, heeft de landskampioen het afgelopen
weekeinde een nieuwe, gevoelige tik gekregen in dé
competitie. De Amsterdammers leken het duel op
Spangen tegen Sparta gemakkelijk af te wikkelen,
maar na een 2-0 ruststand zakte Ajax in de tweede
helft ver weg. Sparta kwam onverwacht sterk terug
en door doelpunten van Van der Gijp (tweemaal), Van
Tiggelen en Geels wisten de Rotterdammers uiteinde
lijk met 4-3 te zegevieren.
Ajax leek met Ziegler en Schoenaker (voor Zwam-
born en Wiggemansen) in de gelederen aan kracht te
hebben gewonnen. Ajax heeft die schijn één speelhelft
kunnen ophouden omdat het volledig in de kaart werd
gespeeld door Sparta. „Wij waren”, verklaarde Hughes
na afloop, „verrast door de opstelling van Ajax en wij
kwamen onmiddellijk in de problemen. Wij hadden
geen organisatie in de ploeg en Ajax speelde de bal leuk
rond.” Een „understatement” van het zuiverste water.
nie werd voorzien. Zelf zorgde Budding
voor 5-1, waarna Peters met een omhaal
voor 5-2 tekende. Feyenoord had het aan
Haarlem wist het veldoverwicht pas in
de 61e minuut gestalte te geven. De sterk
voetballende Frank van Leen werd door
middel van een één-twee combinagie met
Wim Balm vrij gespeeld en vanaf twaalf
meter liet de linksback Jaap Bloem voor
het eerst kansloos. Negen minuten later
was de uitblinkende Wim Balm opnieuw
betrokken bij een treffer. Nu gaf hij de bal
op maat op Terry Hendriks, die tegen de
lat kopte, waarna Ruud Gullit het leer in
de rebound inkopte: 0-2. Na ruim een half
uur spelen in de tweede helft was het
Ruud Gullit, die de bal knap teruglegde op
Van Doorneveld toonde zich na afloop
tevreden met de uitvoering van het 4-4-2
systeem. „Het is toch klasse, als je een
ploeg als Amsterdam 90 minuten lang
onder druk kan houden. Er blijven na
tuurlijk dingen, die verbeterd kunnen
worden. Leysner speelde bij voorbeeld in
de eerste helft teveel als rechterspits, en
niet als opkomende middenvelder. Maar
dat ging na rust al beter.”
Terry Hendriks en die had alle tijd om in
te schieten: 0-3.
maar aan een zesde en zevende doelpunt.
Kansen waren er ook, maar werden niet
benut. Het had daarom net zo goed 7-2 of
8-4 kunnen worden”.
n.
it
uvel
7,22
1,52
450,00
363,00
53,60
80,50
10,00
81,50
02,00
07,00
16,10
39,90
72,00
27,60
72,50
45,40
37,00
47,00
86,70
83,00
16,00
43,50e
68,00
52,00
18,50
58,70
03,60
59,50
45,00
85,60
12,00
10,00a
81,10
42,70
44,80
4030
82,00
57,40
48,60
89,00
33,00
58,50
19,00
57,00
47,50
84,10
45,00
89,00
84,90
51,30
90,00
11,50
51,00
44,50
80,50
50,20
92,40
31,70
47,50
90,50
11,50
57,50
39,50
45,30
95,10
39,10
34,90
71,50
38,60
96,00e
50,30
30,00
47,00
40,00
30,00
19,60
36,00
35,00
90,00
97,00
10,00
De opstellingen waren:
AZ’67: Treytel; Van der Meer, Metgod,
Spelbos en Hovenkamp; Arntz, Peters,
Nygaard en Jonker; Kist en Tol.
Feyenoord: Hiele; Wijnstekers, Stafleu,
Balkenstein en Brard (Troost); Nielsen,
Notten en De Leeuw (Budding); Bou-
wens, Peters en Vermeulen.
Dat gold vooral voor middenvelder Jan
Peters, die Westerhof bij een voorsprong
van 5-0 met gebaren dolde. Na afloop zei
hij: „We waren erg fel geworden door die
opmerkingen. Daarom wilden we koste
wat kost winnen”.
Aanvankelijk was Feyenoord voor AZ
evenwel een puzzel, die niet op te lossen
leek. Tot de 35ste minuut vormden de
Alkmaarders een statisch gezelschap,
waarin de beide aanvallers Kist en Tol te
weinig steun ondervonden van midden
velders.
(Van onze sportredactie)
AMSTERDAM. Voor Haarlem blijft
de gang van zaken in de eerste divisie
zich uitermate gunstig ontwikkelen.
Doordat Fortuna SC in eigen huis een
punt verspeelde aan SW, DS’79 verloor
van Volendam en de formatie van Hans
van Doorneveld zelf geen enkele moeite
had met het zwakke FC Amsterdam, is de
voorsprong van koploper Haarlem op de
eerste achtervolgende (FSC) uitgegroeid
tot drie punten.
Hij mocht vanuit de dug-out toekijken,
hoe Genie Kleton zich op het middenveld
manifesteerde. De Amsterdammer was
met Abe van den Ban de schakelende
speler. Balm op links en Leysner op rechts
moesten voor diepgang vanaf het midden
veld zorgen, terwijl van Gullit en Hen-
tingen op het bijveld van het Amsterdam
se Olympisch Stadion worden aangeno
men, dat de trainer nu het „ideale” elftal
voor ogen heeft. In navolging van zijn
leermeester Georg Kessler (AZ), gaat Van
Doorneveld succes nastreven met een 4-4-
2 systeem.
wachtte een fluitsignaal, omdat de bal
duidelijk over de lijn was geweest”, aldus
Hiele, die daarna nog verscheidene malen
in negatieve zin in beeld zou komen. Toen
er bij AZ na rust wél sprake was van een
goede wisselwerking tussen aanval, mid
denveld en zelfs verdediging (Hoven
kamp, de teleurstellende Metgod en Van
der Meer waren meer dan eens in de
voorhoede te vinden) liet Hiele de bal na
een inzet van Peters glippen, waardoor
Kist simpel voor 2-0 kon zorgen. Ook
daarna maakte Hiele duidelijk dat hij
terecht niet is herkozen in de selectie van
het Nederlands elftal. Bij de doelpunten
van Arntz (mogelijk omdat de defensie
van Feyenoord verre van eensgezind de
buitenspelval openzette) en opnieuw Kist
was hij weliswaar kansloos, maar in het
vijfde geval ging hij weer volledig in de
fout, zodat Peters de bal onder hem door
kon schuiven. Om zich te verontschuldi
gen voor zijn zwakke optreden overlegde
Hiele na de wedstrijd een vrij lijvig dok-
tersrapport.
De verliezende coach, interim-trainer
Clemens Westerhof, toonde zich dan ook
minstens zo tevreden als zijn winnende
tegenstander Georg Kessler: „Ik heb van
avond genoten, Feyenoord is niet wegge
speeld. We hebben aangetoond dat AZ
zelfs nog in moeilijkheden kan komen als
het zover voor staat. Feyenoord zal daar
om dan ook op dezelfde voet blijven door
gaan en blijven aanvallen”.
Die taktiek had in de Alkmaarder Hout
nog meer kunnen opleveren als doelman
Eddie Treytel van AZ in de slotfase niet
een spectaculair antwoord had gehad op
een schot en een penalty van René Notten
en als Peters de bal op de valreep niet via
het lichaam van de oud-Feyenoordkeeper
tegen de paal had geschoten. Op die ma-
nier- was Feyenoord evenzeer verantwoor
delijk voor de samenstelling van de ver
lies- en winstrekening als AZ, dat zich na
een inmiddels gebruikelijk geworden ex
plosie na rust superieur voelde. Zoals het
in het recente verleden in een kort tijds
bestek alle goede voornemens van ploe
gen als NEC, MW en Levski Spartak wist
te verwijderen, zo leken de Noordhollan-
ders met vier doelpunten in acht minuten
ook alle illusies van Feyenoord in een
mum van tijd te hebben verstoord. De
realiteit leerde daarna echter dat de spe
lers van AZ het controleursdiploma nog
niet in bezit hebben. Kessler moest zijn
pupillen zelfs tot de orde roepen om te
voorkomen dat het feest alsnog uit de
hand zou lopen.
Alleen omdat AZ’67 zich onverwacht
kwetsbaar toonde, bestaat er nog enige
hoop voor de ver teruggeworpen concur
rentie, die het landskampioenschap nor
maal gesproken als afgeschreven kan be
schouwen. Vermoedelijk tegen beter we
ten in liet Westerhof weten dat de prijzen
nog lang niet verdeeld zijn: „Straks als AZ
naar Rotterdam komt zullen we eens laten
Ajax speelde namelijk de bal niet alleen leuk rond,
maar ook Vrijwel ongehinderd vaak recht vooruit. Ajax
voetbalde alsof er geen tegenstander was en de feiten
waren nauwelijks anders. Het leverde in iets meer dan
een kwartier twee doelpunten op. Arnesen scoorde via
de muur uit een vrije trap, Kieft voltooide een puike
actie van Lerby en Jensen van dichtbij. Na rust, terwijl
de muziek die de hervatting had vertraagd nog langs de
lijn braaf verder blies, sloeg Sparta door René van der
Gijp snel toe.
Leo Beenhakker sprak later van een tekort aan
volwassenheid en inzicht. Dat oordeel geldt zowel de
ploeg als de bank. Terwijl Hughes Geels en Loggie naar
de spits schoof en daarmee een overwicht in de lucht
afdwong, handhaafde Beenhakker Ziegler en Jensen
(toch waarlijk geen kopwonders) in het centrum en de
kleine Boeve trok met Geels mee naar binnen. Van der
Gijp kreeg op de rechterflank alle ruimte, want Rijk
aard, noch een van de anderen, ging mee met de man
die voor rust zo weinig had gepresteerd.
driks dreiging moest uitgaan in het Am
sterdamse strafschopgebied. Bovendien
waren de vleugelverdedigers Masefield en
Van Leen zeer aanvallend ingesteld, ter
wijl „laatste man” Haar en voorstopper
Huyg om beurten opschoven naar het
middenveld.
FC Amsterdam wist zich geen raad met
het concept van Haarlem. Naast het feit,
dat de Amsterdammers op tactisch gebied
afgetroefd werden, legden zij ook in per
soonlijke duels minder agressiviteit aan
de dag, waardoor Haarlem voortdurend
in balbezit was en/of bleef. Slechts Fred
Bischot en Cor Swerissen toonden zich
gelijkwaardig aan hun Haarlemse tegen
standers.
Terry Hendriks zorgt voor Haarlems derde doelpunt. Hartman Kok kijkt links verschrikt toe, terwijl Amsterdam-verdediger Ouderland
(nummer 2) het schot nog probeert te blokkeren.
Bondscoach Jan Zwartkruis stelde in Alkmaar tevreden vast dat zijn beslissing om maar liefst
acht spelers van AZ’67 op te nemen in zijn selectie, juist is geweest. Na afloop van de wedstrijd AZ-
Feyenoord merkte hij op: „Ik wil in het Nederlands elftal gebruik gaan maken van de automatismen
van AZ. Deze ploeg is op dit moment niet te verslaan en straalde vanavond weer erg veel
zelfvertrouwen uit”.
De bondscoach zei verder tevreden te zijn over zijn selectie van Kees Kist. „Kees is vooruitgegaan.
Hij is vooral beweeglijker geworden. Kortom, ik vond het allemaal erg positief wat ik hier heb
gezien. Zeker wat AZ betreft. Feyenoord vond ik verrassend gedurfd voetballen. In de tweede helft
werd men echter te overmoedig. Dat is Feyenoord opgebroken. Ook al omdat doelman Hiele een
paar grove fouten maakte”.
FC Amsterdam kwam daarna zowaar
enkele malen in de buurt van keeper Paul
de Jong, de vervanger van Edward Met
god, die zich zaterdag op de training aan
zijn schouder (vermoedelijk een verrekte
pees) blesseerde. Metgod wordt dagelijks
behandeld aan zijn kwetsuur om hem fit
te krijgen voor de wedstrijd tussen Jong
Oranje en Jong Spanje, woensdag op het
Volendam-terrein.
Paul de Jong, die in het laatste kwartier
enkele knappe reddingen verrichtte,
mocht vlak voor tijd de gele kaart in
ontvangst nemen, omdat hij Donker poot
je had gelicht. Geel was in een eerder
stadium al de falende Amsterdamspits
Wim Jansen ten deel gevallen, toen hij
Martin Haar onderuit had gehaald.
Dat Amsterdam bij rust nog geen tegen
doelpunten had behoeven te incasseren,
dankte het enerzijds aan het voortreffe
lijk optreden van doelman Jaap Bloem en
anderzijds aan onnauwkeurigheid bij de
afronding van Haarlemse aanvallen.
Balm (tot driemaal toe), Hendriks en
Leysner zagen hun inzetten in de eerste
helft net geen doel treffen.
Het doelpunt dat een einde maakte aan
de voorspelbare acties en aan het absolute
evenwicht in de wedstrijd, lokte overigens
de nodige protesten uit. Volgens grens
rechter Huyting was het voorbereidende
werk van Richard v.d. Meer, dat leidde tot
het openingsdoelpunt van Tol, vlekkeloos
verzorgd. Volgens Feyenoord-doelman
Joop Hiele zette Van der Meer de bal
echter pas voor nadat die de achterlijn al
was gepasseerd: „Iedereen bij ons ver-
Voor Van Doorneveld is het voorts een
geruststellende gedachte, dat het even
wicht hersteld is, nu de problemen met
Abe van den Ban zijn opgelost en de
wijzigingen binnen het elftal goed hebben
uitgepakt. Met Van Leen als linkerverde-
diger, Kleton als middenvelder en Leys
ner als semi-rechterspits, heeft het spel
van Haarlem aan inhoud gewonnen. Wel
dient Van Doorneveld niet te vergeten, dat
FC Amsterdam een wel erg zwakke tegen
stander was, waardoor conclusies met
enige reserve getrokken moeten worden.
„Ik ben van mening, dat de tripjes naar
j Noord-Ierland en Engeland (waar Haar-
I lem respectievelijk met 2-3 en 0-5 verloor
van Leicester City en Bolton Wanderers,
J red.) de spelers dichter bij elkaar hebben
gebracht”, aldus Van Doorneveld. „We
hebben veel met elkaar gesproken over
het feit, dat er zestien vrijwel gelijkwaar
dige spelers beschikbaar zijn voor elf te
verdelen plaatsen. Ik zal van wedstrijd tot
wedstrijd bekijken, wie het beste in een
bepaalde tactiek past.”
Hoewel Van Doorneveld zijn spelers
heeft gezegd, dat niemand kansloos is
voor een vaste plaats, mag na de verrich-
I
FC Amsterdam: Bloem; Ouderland, Ludwig,
Swerissen, Martinez; Hartman, Kok, Roosblad,
Bischot, Bouwmeester (Donker); Jansen (Büc-
ker) en Menting.
Haarlem: De Jong; Masefield, Huyg, Haar,
Van Leen; Leysner (Nijdam), Kleton, Van den
Ban, Balm; Gullit, Hendriks.
Twee keer was Kees Kist zaterdagavond middelpunt van AZ-vreugde. Op deze foto v.l.n.r.: Arntz, Peters, Kist, Nygaard, Hovenkamp
(geheel rechts) Tol.
zichzelf te wijten dat die tussenstand na 81
minuten ook tot eindstand werd gepromo
veerd. Desondanks waren de loftuitingen
van Kessler ook aan het adres van Feyen
oord gericht. De coach, die het succes van
zijn ploeg in het tweede bedrijf vooral
toeschreef aan een radicale koerswijzi
ging („Voor rust hebben we te veel op
rechts gespeeld, na de rust kwam het
gevaar van links”) merkte zelfvoldaan op
dat „AZ en Feyenoord samen voor recla
me voor het voetbal hebben gezorgd. Mijn
ploeg verkeerde op een gegeven moment
in een roes. De jongens dachten alleen nog
Een tactische blunder van de eerste orde binnen een
verdediging die organisatie toch al niet zo hoog in het
vaandel kan schrijven. Dat bleek in het volgende
kwartier. Bij een uitbraak bevonden Geels en Van der
Gijp zich tegenover zes Ajacieden. Toch kon Geels de
voorzet van Van der Gijp terugkoppen en weer kon de
grillige rechterspits van dichtbij uithalen. Het was een
herhaling op ruime schaal van Sparta’s eerste treffer.
Het derde doelpunt kende Van der Gijp als aangever.
Loggie won een kopduel in het centrum en de bal plofte
terug naar Van Tiggelen, die er de wreef vol achter
zette. Nauwelijks een minuut later was het al 4-2 door
een uitbraak van Geels en een keurige slalom om
Schrijvers.
De 14.000 toeschouwers jubelden. Dit was Sparta op
zijn best, Ajax kreeg zijn greep op de wedstrijd niet
meer terug. Het doelpunt van Schoenaker was niet
anders dan het uitvloeisel van gezwoeg en geploeter,
gerommel en gedraaf, dat Sparta eigenlijk gemakke
lijk kon opvangen.
en
g
