99 Ml VAN DE GESCHIEDENIS... Van kweker tot monsterschepper „HET IS DE HILARITEIT BOODSCHAPPENDOEN" „VRIJE TIJD VOOR HET WERKTIJDVERKORTING BIJ HOOGOVENS voor m’n „Ik werk liever If I B D „Ik laat het maar „Ik loop al 22 jaar ploegendienst... geld” Een snel herstel is noodzakelijk" over me heen komen” ■■i 6 1980 7 DONDERDAG 13 NOVEMBER IJMOND t 1 ff k' r Fel- de die ven ?ge- iten zijn 'oor uit- van ver sen ide- oop een >aat aar- sge- van ins- Van >an- □ert van :ans1 nog Met de vrije tijd die hem eigenlijk tegen wil en dank ten deel is gevallen weet Jansen tot nog toe wel raad. Zijn vriendin is maar wat blij als hij in huis eens wat extra klusjes verricht. Er is genoeg te doen, werk dat anders toch maar blijft liggen. Desondanks zou Wim Jansen het liefst de werk week op de normale wijze volmaken. „Die vrije tijd is misschien heel leuk en aardig, maar ik werk nou eenmaal liever voor m’n geld. Dat geeft een wat prettiger gevoel. Sommigen vin den dat ouderwets, ik niet. Die onze kerheid over hoe het nou verder moet met Hoogovens is tenslotte ook maar niets. We zijn niet in paniek geraakt, daar is geen sprake van, maar je hebt er wel zo je zorgen over”, zegt Jansen. Bram van Drunen is monsterschepper bij Converter-2 in de Oxystaalfabriek-II bij Hoogovens. Vader van een huisgezin met vier schoolgaande kinderen in Breezand. Van Drunen neemt van elke lading vloeibaar staal tweemaal een monster uit de witgloeiende pan met de ijzingwekkend kokende en borrelende massa. Bij de eerste meting komt „de soep” niet boven de 1574 graden Celsius. Bij een tweede meting is de gewenste temperatuur van 1626 graden bereikt. Dan is er ook even een moment voor een babbel. „Ik ben hier eigenlijk noodgedwongen terecht gekomen”, vertelt de 40-jarige Van Drunen die eigenlijk tuinder van beroep is. „Verleden jaar veel tegenslag gehad met de teelt van witlof. Eigenlijk was mijn bedrijf te klein voor een goed rendement. Ik had de knoop eerder moeten doorhakken. Ik heb nog steeds een behoorlijke schuld. Met het werk dat ik nu doe ben ik in de gelegenheid die weg te werken. Daarom hoop ik van harte dat de maatregelen die hier genomen zijn, dus onder andere de werktijdverkorting, van tijdelijke aard zijn. Mijn vrouw verzorgt met een paar buurvrouwen het werk dat moet gebeuren op mijn bedrijf. In de vrije tijd, die ik heb door het werken in ploegendienst, kan ik daar zelf ook nog aandacht aan besteden. Maar de vrije tijd die ik door de WVT krijg hoeft van mij niet. Ik werk liever bij een gezond bedrijf. Ik heb ervaren wat er gebeurt als de zaak ontspoort. Ik wil daar niet nog eens de dupe van worden”. proces. Hoe wordt deze zorgwekkende situatie ervaren door het personeel? De mannen en de vrouwen in de kantoren en op de werkvloer. De directie van Hoogovens stelde onze verslagge vers Jaap Sluis en Eli Vlessing en fotograaf Paul Vreeker in de gelegenheid om ongestoord de fabrieksgebouwen te be zoeken en te praten met mensen die direkt te maken hebben gekregen met „de maatregel” werktijdverkorting. Werktijd verkorting betekent „vrije tijd” die normaal wordt doorbe- taald. Maar vrijwel niemand die bij Hoogovens met dit „meevallertje” te maken heeft gekregen is er gelukkig mee. Het wordt ervaren als een stukje vrije tijd met een dwangma tige achtergrond. En natuurlijk is daar de onzekerheid over hoe lang de crisissituatie, waarmee het allemaal te maken heeft, gaat duren. De ongerustheid van de directie van het IJmuidense staalbedrijf wordt gedeeld door de man op de werkvloer, hoewel die laatste geneigd is er andere kantteke ningen bij te maken dan de man aan de top...! ihip rich we- tsel len, and jnia ieel nya den >1 is en be ing ren, iip- zen ing ing ias- rio- 28 lat- zan rd. <en lin- ien ige •es- on, en rijn ;ht- ok- de de en. de >ar- ien bij ko- Thuis praat Ria van Straalen regelma tig over haar werk. Manlief verdient zijn brood bij de Cemij en loopt dezelfde ploegendienst als Ria. Daardoor kunnen veel vrije dagen gezamenlijk doorge bracht worden. Over het werk bij Hoog ovens heeft zij weinig te klagen. Ideaal is het ploegensysteem natuurlijk nooit, maar omdat mijn man ook op onregel matige tijden werkt, geeft dat weinig problemen. Eigenlijk is het voor ons een kwestie van samen uit, samen thuis,” zo zegt Ria van Straalen. Omdat er in de Koudbandwalserij de laatste tijd weinig gewalst wordt, staat het werk op een laag pitje. Ria van Straalen: „We zullen wel zien hoe het loopt. Ik ben niet me teen bang voor ontslagen. Maar gerust ben ik er evenmin op”. Marian Welp uit Heemskerk werkt sinds 1 september op de administratie van Koudbandwalserij-I. Kort nadat ze in dienst kwam bij Hoogovens werd een begin gemaakt met de noodgedwongen WVT. Marian zegt daarover: „Het is na tuurlijk niet leuk. De extra vrije tijd gebruik ik voor het doen van boodschap pen. Verder vind ik het leuk om mijn eigen kleren te naaien en te handwer ken”. Voor de toekomst is Marian niet bang. „Er is nog steeds betrekkelijk makkelijk aan een administratieve baan te komen. Ik heb jarenlang op een ac countantskantoor gewerkt. Maar dat neemt natuurlijk niet weg dat de onze kerheid van het moment die heerst bij Hoogovens je toch bezig houdt. Je praat er thuis over en uiteraard hier op kan toor. Ik geloof dat het voor iedereen een opluchting is als aan die spanning een einde komt”. Ik geloof,” zo vervolgt de praatgrage 50-jarige hoofdwalser, „dat het Hoogovens beter was ge gaan als het een zelfstan dig bedrijf was gebleven. De Italianen, de Belgen In de giethal van Oxystaalfabriek-II. Een converter met vloeibaar staal wordt met behulp immense de ge- een Je hebt het maar te aanvaarden De bedieningsman van de Oxys- taalfabriek 2 is ervan overtuigd dat Hoogovens erin zal slagen zich uit de problemen te werken. „Dit bedrijf kan niet kapot, daar is het toch te sterk voor. Duizenden mensen ver dienen hier al jarenlang hun brood en ik denk dat dat altijd zo zal blijven. De vraag is alleen op welke manier Hoogovens weer op het goede spoor komt.” Jansen ontkent niet dat er ook in zijn ploeg regelmatig over de op het eerste gezicht niet bijster roos kleurige toekomst gesproken wordt. Kan het naderend onheil met nog meer werktijdverkortingen afge wend worden, of zullen er op den duur toch ontslagen gaan vallen? Jansen voorzichtig in de toekomst blikkend: „Ik geloof dat er over een paar jaar bij Hoogovens minder men sen zullen werken dan nu het geval is. Er wordt wel eens gesproken over ontslagen, maar volgens mij zal het zo ver niet komen. Ik denk dat we er met minder harde maatregelen ook wel uit zullen komen.” en de Fransen, ze bedon deren de boel op een enorme manier. Daar door is de markt zo ver ziekt. Nee, de fusie met Hoesch was een mis greep!” „Je vindt het misschien gek en misschien geloof je me ook niet eens. Maar eerlijk is eerlijk, wat er op het ogenblik gebeurt vind ik een kwalijke zaak. Ik werk liever dan dat ik thuis zit. Het betekent namelijk dat het Hoogovens niet goed gaat en dat laatste wil ik best omdraaien: als het Hoogovens goed gaat, gaat het mij niet slecht! Ja toch?” Dat zegt Dirk van den Oever uit IJmuiden. Hoofdwalser in koudbandwalserij-I. De man is 50 jaar en heeft twee kinderen van respectievelijk 17 en 22 jaar. „Ja”, beaamt hij desgevraagd, „ja, natuurlijk wordt er thuis veel over gepraat. Dat gebeurt hier trouwens op het werk ook. Ik werk nu bijna 25 jaar bij dit bedrijf. Loop al 22 jaar ploegendienst. Heb het altijd met plezier gedaan. Wat we op het ogenblik meemaken hebben we zolang ik hier werk nog niet eerder meegemaakt. De omstandigheden brengen met zich mee dat er veel geruchten gaan. De één zegt het duurt tot de zomer van 1981. De ander zegt we komen hier nooit meer uit. Misschien gaan ze 3 ploegen maken uit 4. Misschien valler er ontslagen. Je weet het niet. Het verleden biedt misschien nog enige reden tot optimisme. Ik bedoel het is altijd nog goed gekomen, als je de zaak alleen maar pessimistisch benadert maak je het jezelf en je omgeving niet gemakkelijker. Het is trouwens wel opmerkelijk dat er binnen het bedrijf zelf niet wordt gekankerd. De hoeveelheid werk wil nog wel eens wisselen. Maar als er werk is dan wordt er ook aangepakt. Tja... en voor de rest wachten we maar af!” „De vraag naar staalprodukten ligt momenteel op een ongekend laag niveau. De economische bedrijvigheid, zowel op de investeringsgoederenmarkt als in de directe consump tieve sfeer, is uiterst gering”. „Er kan zonder overdrijven gesproken worden van een staalafzetcrisis, met alle negatie ve kenmerken van dien”. „In deze situatie is het niet te vermijden, dat ook in IJmuiden produktiebeperkende maat regelen genomen moeten worden. Helaas is niet te voorzien hoe lang de ongunstige situatie zal duren”. „Zelfs bij een terugkerende vraag zal het veel tijd vergen om de schade te herstellen”. Vier citaten uit een mededeling in het perso neelsblad De Grijper van Hoogovens. De editie waarin tevens melding wordt gemaakt van het feit dat de dalende afzet werktijdverkorting (WTVl noodzakelijk maakt. De verontrusting die de directie van het staalbedrijf ver tolkt wordt mede gedragen door de wetenschap dat het onderling vertrouwen door dergelijke crisissituaties zwaar op de proef wordt gesteld. Ook het herstel daarvan als de zaak zich ten goede keert wordt gezien als een langdurig Als groepshoofd van de kwantita tieve administratie heeft Wim Welp uit Heemskerk dagelijks te maken met het verminderen van de produk- tie bij Hoogovens en dan met name de Koudbandwalserij I. Welps afde ling berekent hoeveel materiaal daar gewalst wordt en registreert tevens de omvang van de voorraden. De ontwikkeling van de afgelopen we ken leert dat de voorraden groeien terwijl de produktie afneemt. Welp daarover: „Die werktijdverkorting is voor Hoogovens geen goede zaak, het is een teken dat het bedrijf op het moment eigenlijk niet zo gezond is. Dat moet, wil je snel herstellen, op tijd veranderen. Ik heb al eerder een werktijdverkorting meegemaakt en ben dus wel wat gewend, maar het blijft een vervelende zaak.” Het groepshoofd, dat al 28 jaar bij Hoogovens werkt, vindt de vrije tijd die nu onverwacht is ontstaan maar een bijkomstigheid. Voor Welp hoeft het niet zo nodig. „Ik denk niet dat er veel mensen zijn die al ver van tevo ren naar zo’n werktijdverkorting uit zien omdat ze dan meer vrij krijgen. Iedereen heeft goed in de gaten dat het zo niet lang door kan gaan”, meent Welp. Door het terugvallen van de produktie is zijn eigen afde ling eveneens gedwongen de activitei ten op een laag pitje te zetten. „Wij zijn direct aan die Koudwals gekop peld. Gaat het daar minder dan is dat hier meteen merkbaar”, zo legt Welp uit. Thuis wordt ook over de werk tijdverkorting gesproken. „Moeders vraagt wel eens wat nou eigenlijk loos is bij Hoogovens. Dan hebben er weer allerlei berichten in de krant gestaan over hoe slecht het wel niet gaat bij Hoogovens. Goed, het gaat inderdaad niet best in IJmuiden maar wakker liggen we er beslist niet van. Dan moeten er toch ergere din gen gebeuren en daar zie ik het bij Hoogovens zo gauw nog niet van ko men”, zegt Wim Welp tot besluit. „Het is een heel bedenkelijke ontwik keling waarvan de gevolgen voor de mensen op de werkvloer erg moeilijk te overzien zijn. De meesten laten het maar over zich heen komen, er valt toch wei nig aan te doen”. Aan het woord Ria van Straalen sinds april dit jaar kwaliteitsin- spectrice bij de Koudbandwalserij-I. Het is voor het eerst dat zij bij Hoogovens met een vrij omvangrijke werktijdver korting geconfronteerd wordt. De vrije tijd wordt hoofdzakelijk gebruikt voor een aantal huishoudelijke beslommerin gen. Binnen haar ploeg wordt terloops wel eens gesproken over de gang van zaken van de afgelopen maanden. Zor gen heeft iedereen, maar van werkelijke onrust op grote schaal is nog geen sprake. van een kraan boven gietvormen bracht. Vanaf bordes wordt de af sluiter van de con verter bediend. Hit te, stoom en rook. Zwaar werk. Man nenwerk. Het bedie nend personeel wil het niet ruilen voor werktijdverkorting. Nog geen dag! ,,Als het Hoogovens goed gaat, gaat het ons niet slecht”! Wim Jansen uit Alkmaar, bedie ningsman bij de Oxystaalfabriek 2, laat er geen moment onduidelijkheid over bestaan: voor hem hoeft de werktijdverkorting niet. Ruim vier maanden geleden trad de jeugdige Alkmaarder in dienst bij het staalbe drijf in IJmuiden dat inmiddels volop in de problemen zit. Jansen en zijn collega’s ondervinden de gevolgen van het teruglopen van de produktie dagelijks aan den lijve. „Normaal ge sproken werken wij met twee conver ters, terwijl er nog een derde achter de hand gehouden wordt. Nu is er nog maar één converter in bedrijf. Dat heeft voor onze ploeg natuurlijk de nodige gevolgen. Er is veel minder werk te doen en de vraag is of er op korte termijn in die situatie verande ring zal komen. Daar valt volgens mij heel weinig over te zeggen. Je hebt maar te wachten op het verbeteren van de marktsituatie”, zo zegt Jansen. Henk ALders is hoofd walser in Koud band wal- serjj-I. Hij zit in de Raad van Overleg. Zijn colle ga’s veronderstellen wel eens dat hij daarom meer „weet” dan de an deren. „Onzin,” zegt de 45-jarige Beverwijker. „Wat ik zie, kunnen an deren ook zien. Niet waar? Nou de renovatie van de warmbandwalse rij gaat niet door.” „Is uitgesteld,” valt een col lega hem in de rede. „Zo gezegd in de ijskast gezet.” „Wat hier in de ijskast wordt gezet dat raakt na verloop van tijd gewoon van de baan. Ook de re novatie van de nawalsen is uitgesteld. Daar heb ik zelf direct mee te maken. Die renovatie is absoluut noodzakelijk. Omdat zo’n werk niet wordt uit gevoerd ga je denken. Kijk, als we er hier 11.000 ton in de week doorgassen dan is er wei nig aan de hand. Maar als er dan weer eens een week van zo’n 4000 ton tussen zit en dat gebeurt nogal eens, dan vraag ik me af waar moet dat naar toe? Ze kunnen wel zeggen „er is geen geld”, maar wat gebeuren moet dat moet gebeuren. Ren oveer je niet dan zit je op een gegeven moment met een verouderde boel.” Zijn collega J. Mel chers uit Velsen-Noord valt hem bij. „Ja ik ge loof dat ze met die fusie met Hoesch behoorlijk misgetast hebben. We hebben hier jaren staan stampen om die Duitsers uit de rode cijfers te hou den. Het is de hilariteit van de geschiedenis. Na de oorlog konden we met Duitse herstelbetalingen Hoogovens weer opbou wen. Nu vloeit datzelfde geld weer terug naar Duitsland! -

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1980 | | pagina 7