filmhuizen
Haarlem
cB DE BOEKERIJ
berg
JULIANA,
BOEKEN
amsterdam I Illusie verstoord in Human Factor
Rommelige Vrouwenstad
Fellini maakt onzekere indruk in circusachtig spektakel
VORSTIN NAAST DE RODE LOPER
15
NOVEMBER
VRIJDAG
2 8
49,50
49,50
89,50
37,50
24,50
ZANGER-SONGSCHR1JVER PAUL SIMON FAALT IN FILMDEBUUT
One Trick Pony: drakerig
beeld van het artiestenvak
Jiddisch
28,75
Preminger
OVERDRIJVING VERKRACHT DENKBARE SITUATIE IN THE CHAIN REACTION
NHK
FILM
19 8 0
J
N
29,50
Ml
Geschenkartikelen:
I
NOORDHOLLANDS PH1LHARMONISCH ORKEST
Dra. M.G. Schenk/Magdaleen van Herk
afr u. ee* leuk kado zoekt:,
I
knijnen
Jonah Levin (Paul Simon) heeft het moeilijk met zijn gescheiden vrouw (Blair Brown).
JOHN OOMKES.
I
st
3.
ik
2
II
(ADVERTENTIE)
J
20.15 uur
DERDE CONCERT SERIE A
programma:
entree 15,(a.i.) c.j.p. geldig.
Concertgebouw Haarlem
dinsdag 2 december 1980
Hellendaal
Haydn
Saint Saens
Een verrassend openhartig
en verduidelijkend boek
over de veelzijdige
persoonlijkheid van de
vrouw die op unipke wijze
gestalte heeft weten te
geven aan een ambt, dat
ondanks de staatsrechte
lijke onschendbaarheid in
deze moderne, roerige tijd
kwetsbaarder is geworden
dan ooit. 308 blz., met vele
foto's in kleuren en zwart
wit Voordeelprijs nu
f 45,-; binnenkort f 52,50
Reece
„De Franse
Boerenkeuken”
Concerto grosso no 2
Celloconcert in C
Symfonie no 3 (Orgelsymfome)
fiction en dus van fictief gevaar gebracht.
Terwijl in sommige scènes van de film de
actuele en reëele bedreiging duidelijk ge
stalte krijgt.
chard Vernon en Robert Morley op als een
duivels en gewetenloos stelletje Secret
Service-mannen die de sfeer van angst en
dreigend gevaar aardig weten op te voe
ren. Maar als het verhaal dat door de
bekende toneelschrijver Tom Stoppard
uit de roman van Greene is gedistilleerd,
ingewikkelder wordt, vervalt de regisseur
in een theatrale stijl die alle illusie ver
stoord. Wat jammer is want het begin
beloofde veel.
wordt belazerd door zijn producer (een
prachtige rol van een vrijwel onherkenba
re Lou Reed) en kapt met het vak.
Na de boeiende reeks Chinese films van
Op maandag en dinsdag worden films
vertoond uit het begin van de jaren twin
tig, zwijgende films dus die in Oostenrijk
gemaakt zijn en een dramatisch verhaal
vertellen dat zich afspeelt in een Joods
milieu of waarvan de centrale figuur een
Jood is. Op woensdag is de beroemde
Joodse film Jidl mit’n Fidl, die geheel
door Joodse kunstenaars in Polen ge
speeld en geproduceerd werd. Der Purim-
speler wordt komende donderdag ver
toond. De film geeft een aandoénlijk beeld
van lief en leed in een Joods dorpje in
Pools Galicië zo’n honderd jaar geleden.
Volgende week besteedt de Filmschuur
(Smedestraat, Haarlem) uitgebreid aan
dacht aan het Italiaanse neo-realisme.
Het programma maakt deel uit van Cine
mathema 1980, een thematisch filmfesti
val waaraan ongeveer twintig filmhui
zen in het hele land meedoen.
Wright
„Ned. Schilders v.d.
17e eeuw”....
Girouard
„Life in the English
country house”
v. Zalinge
„In de groene
ruimte”
Duyker
„De grote wijnen
van Bordeaux”
Nieuwe romans van
W. F. Hermans, Jan Wolkers,
Gerard Reve, F. B. Hotz,
Doeschka Meysing, Olaf de
Landell, Toon Kortooms,
Annie Oosterbroek-Dutschun.
■a
m
>k
I.
KROMMENIE CASTRICpM HEEMSKERK SANTPOORT^
De scènes waarin de artiest nou eens
werkelijk op zijn ponteneur moet gaan
staan omdat zijn integriteit in geding
komt, krijgen we in déze One Trick Pony
niet te zien. De keus tussen succes of
vergetelheid wordt wel gesuggereerd
maar niet aannemelijk gemaakt. Het is
natuurlijk aardig om Paul Simon met de
vrouw van de platenbaas in bed te zien
springen en hem een ander sujet voor
„dikke reet” te horen uitmaken, maar
niemand ligt daar van wakker.
Paul Simon, wiens carrière hier niet in
biografische zin wordt uitgelicht (hij koos
blijvend voor het vak en heeft zijn eerste
hit te danken aan gesjoemel van een pro
ducer), faalt vooral als scenarioschrijver.
(ADVERTENTIES)
Levin heeft daarvoor zijn huwelijk in de
waagschaal gesteld, waardoor zijn vrouw
(Blair Brown) zich van hem heeft laten
scheiden en hij zijn zoontje alleen zo nu en
dan kan zien om tijdens een vergeten
middagje een spelletje te honkballen in
het Central Park. Het zelfverkozen isole
ment van een rockmusicus in beeld; de
gedreven zigeuner zonder vaste woonh-
aard van onze tijd. Eigenlijk een gek met
maar één gebrek, een One Trick Pony.
Elke keer als ik Paul Simon in beeld
krijg, moet ik denken aan de uiterlijke
gelijkenis die hij met Dustin Hoffman
vertoont; een associatie die ook in de hand
gewerkt kan zijn doordat Simon voor
diens film The Graduate de muziek
schreef. Er is met deze nieuwe film nog
een mogelijkheid tot vergelijking. Hoff
man won begin dit jaar een Oscar door
een gekleurde zoon heeft. Door allerlei
manoeuvres tracht Castle onder de ver
denking uit te komen maar als een collega
van hem vermoord wordt voor een fout
die hij begaan heeft, weet de dubbelspion
het land te ontvluchten in de hoop dat hij
in de Sovjet-Unie herenigd kan worden
met vrouw en zoon. Door een paspoorten
kwestie weet de Secret Service die hereni
ging echter te voorkomen.
De eerste twintig minuten van de film
weet Preminger voor de nodige spanning
en suspense te zorgen. Dan treden Ri
chard Attenborough, John Gielgud, Ri-
Dinsdag gaat het programma van start
met Quattro Passi fra le Nuvole (Vier
stappen in de wolken) van cineast Blaset-
ti. De film vertelt van de ontmoeting van
een handelsreiziger met een zwanger
meisje. Het meisje haalt de man over om
mee te gaan naar haar ouderlijk huis en
daar als de vader te presenteren van haar
ongeboren kind. De film dateert uit 1942.
Woensdagavond is Visconti’s Bellissima
(1951) te zien. Een arbeidersbrouw wil
haar dochtertje filmster zien worden en
krijgt het voor elkaar dat er enkele proe-
fopnames worden gemaakt. De filmmen
sen vermaken zich nogal tijdens de opna
men en de moeder trekt zich beledigd
terug. Als de filmregisseur toch een con
tract aanbiedt voor het king, weigert de
moeder
La terre trema (De aarde beeft) wordt
komende donderdag gedraaid. Deze even
eens door Viscontie gemaakte film, gaat
over een visser die in opstand komt tegen
een groothandelaar. De visser probeert op
eigen houtje de kost te verdienen maar
verliest zijn boot tijdens de storm. Hij
keert terug naar de groothandelaar.
Vrijdag 5 december wordt Lattuada’s II
Mulino del Po gedraaid en op zaterdag 6
december wordt het programma beëin
digd met Vittorio de Sica’s Umberto D.
Meer over deze films volgende week. Aan
vang alle voorstellingen is 21 uur.
Overigens is vanavond en morgenavond
Dersoe Oezala van de Japanse cineast
Akira Kurosawa, in de Filmschuur te zien.
Het gaat hier om een „natuurmens” uit
Siberië die voor korte tijd kennis maakt
met een stad. Aanvang 21 uur.
Het jongerencentrum DAC (Ripperda-
straat 13a, Haarlem) houdt vanavond en
morgenavond een Bergman-weekeinde.
Vanavond wordt Het zevende zegel, over
de ontmoeting tussen de kruistocht ridder
Antonius Block en de Dood, gedraaid.
Zaterdag is Wilde Aardbeien te zien. Deze
gaat over een bejaarde professor die de
nacht voor zijn ere-promotie een angst
wekkende nachtmerrie heeft. In de droom
moet hij een levensexamen afleggen. Hij
zakt wegens gebrek aan liefde. Aanvang
beide films is 21 uur.
Een andere film van Kurosawa, Rasho-
mon, is vanavond te zien in de Film Inn
ZAndvoort (Prinsesseweg 34, Zandvoort).
Rashomon, een film die destijds zorgde
voor een doorbraak van de Japanse film
in het westen, gaat over een aantal men
sen die allen hun versie vertellen van een
moord. Aanvang 21 uur.
Anton Pieck en L. Huizinga
„Die Goeie
Ouwe Tijd”
Een van de premières die Amsterdam deze week te bieden heeft is een
Australische film (Rembrandtplein Theater) met de suggestieve titel The
Chain Reaction. Die kettingreactie heeft zowel betrekking op wat er gebeurt
in een Australische kernreactor als daar in het buizennet een ernstig defect
optreedt, maar de titel slaat ook op de reeks gebeurtenissen die door dat
ongeluk in de centrale op gang wordt gebracht. Want de wetenschapsman
Heinrich die het lek in Waldo (Western Australia Longterm Disposal Organi
zation) heeft trachten te dichten is zwaargewond en sterk radio-actief besmet
de centrale ontvlucht om de buitenwereld voor een dreigende ramp te
waarschuwen. Een in asbest gestoken veiligheidsteam volgt zijn spoor met de
bedoeling deze levensgevaarlijk patiënt tijdig te liquideren.
Van de Oostenrijks-Amerikaanse filmer
Otto Preminger hebben we de laatste tijd
weinig gehoord. Na enige jaren van stil
zwijgen is de maker van Laura, Exodus en
The Cardinal terug in dé bioscoop in dit
geval in Cinecenter met zijn laatste pres
tatie, The Human Factor, gemaakt naar
een roman van Graham Greene en met
veel bekende acteurs onder wie onze Joop
Doderer als een sinistere politieke figuur
in de Britse Secret Service.
Greene’s roman speelt in het kille kli
maat van dit geheime instituut en houdt
zich bezig met de employé Maurice Castle
(Nicol Williamson) die onder latente ach
terdocht staat van onbetrouwbaar te zijn.
Daartoe draagt in niet geringe mate de
omstandigheid bij dat Castle getrouwd is
met een Zuidafrikaanse schone bij wie hij
„Gastronomisch Bommelboek”
samengesteld door
Joost
voor en na de Culturele Revolutie begint
het Nederlands Filmmuseum komende
maandag met de vertoningen van de Jid
dische film. De samenstellers van deze
filmmanifestatie - de Joodse gemeente en
de Komunales Kino in Frankfurt - hebben
bij de samenstelling opzettelijk vermeden
in te gaan op de gruwelijke gebeurtenis
sen in een recent verleden. Hun keuze viel
op films die in de dertiger jaren in de VS
en in Polen speciaal gemaakt werden met
populaire Joodse acteurs met geen andere
pretentie dan mensen te amuseren die ook
in die vooroorlogse jaren niet zoveel reden
hadden om te lachen en pret te maken.
Carmel onderzoekt de ontvluchte atoomgeleerde in The Chain Reaction
zijn rol in Kramer versus Kramer, een
film die met licht sentimentele inslag in
ging op de consequenties van een echt
scheiding. Beelden tussen vader en zoon
ontroerden toen miljoenen, zonder dat de
film een duidelijk standpunt innam.
Als het intieme acteren in close-up ge
schoten scènes maar van hoge kwaliteit is,
kan een film die alleen maar laat zien wat
er gebeurt, zin hebben, mooi zijn, ontroe
ren. Bij acteurs als Meryl Streep en Dus
tin Hoffman is het risico dat de film faalt
omdat de acteurs niet tegen hun rol opge
wassen zijn, uiterst gering. Paul Simon
heeft noch de ervaring van een Hoffman,
noch het vermogen om veel expressie in
zijn vrij statische mimiek te leggen. Om
dat regisseur Robert M. Young bovendien
erin faalt om de dialogen venijn mee te
geven, krijgt een van de twee lijnen waar
langs het verhaal zich ontwikkelt, totdat
Levin definitief kiest voor vrouw en kind,
weinig diepgang.
Het flirten met een problematiek lijkt
een typisch Amerikaans trekje. Zeggen
dat je het moeilijk hebt heeft daarbij al
bijna een substituutswaarde voor het la
ten zien dat je in de troubles zit. Levin, die
opgepikt wordt door twee corrupte, op
zakelijk gewin spinnende platen bazen,
dirigent: MIKLÓS ERDËLYI
solist MIKLOS PERENYI - cello
Nieuwe jeugdboeken van
Guus Kuijer, Thea Beekman
en Evert Hartman
Kaartverkoop en plaatsbespreken aan de kassa van het Concertgebouw, Lange
Begijnestraat 13, Haarlem van 10-15 uur; telefonisch 32 09 94 van 12-15 uur
Heinrich vindt onderdak bij een jong
stel weekend-gangers dat juist hun twee
de huisje vlakbij Waldo betrokken heeft.
Onbekend met de werkelijke situatie be
schouwen Stilson en zijn vrouw Carmel
de zwaarzieke vluchteling als een automo
bilist die bij een ongeluk zijn geheugen
verloren heeft en ze verplegen hem liefde
rijk, daarbij ongeweten zelf aan een dode
lijk besmettingsgevaar blootstaand. Pas
als de hele streek door een legercordon
afgegrendeld en vervolgens uitgekamd
wprdt, vallen Heinrich maar ook Stilson
en zijn vrouw in handen van een meedo
genloze verdelgingsploeg die opdracht
heeft alle gevaarlijk besmette mensen te
dpden.
Dit is zo’n beetje de sensationele inhoud
van The Chain Reaction, een film van lan
Barry die jammer genoeg door verregaan
de overdrijving de gruwelijke maar denk
bare situatie eerder verkracht dan aanne
melijk maakt. Wat een ingrijpend pleidooi
tegen kernreactors had kunnen zijn is nu
op het niveau van sensatie en science-
Paul Simon, hoofdrolspeler, en scena
rist van One Trick Pony, een film waarin
deze vooraanstaande zanger- songschrij-
ver debuteert als filmacteur. One Trick
Pony wendt voor een betrouwbaar beeld
te geven van het afmattende, enge circuit
waarin elke ambitieuze rockmusicus cir
culeert totdat het succes, de dood of zelf
verkozen vergetelheid eropvolgt. Het zoe
ken naar erkenning voor je werk in een
■sector waarin commerciële belangen erop
uit zijn je als een hoer te misbruiken. Dat
is zo ongeveer het milieu dat One Trick
Pony probeert te laten zien.
Jonah Levin (Paul Simon) was een be
kende artiest in de jaren zestig, die als
weinigen van zijn tijd zijn generatie aan
sprak omdat hij de paranoia van de hope-
„De film heeft in Amerika verdeelde
reacties opgeroepen. Het is in ieder geval
geen onverdeeld succes, maar dat wist ik
met aan zekerheid grenzende waar
schijnlijkheid al van tevoren. Ik heb One
Trick Pony gemaakt en geschreven om
ook eens op een ander terrein actief te
kunnen zijn en te onderzoeken of ik kwa
liteiten heb op filmgebied. Het was een
uitdaging. Of deze film nu helemaal flopt
of niet, ik heb een ontzettende ervaring
opgedaan.
loze strijd in Vietnam en de verburgelij-
king van de Amerikaanse maatschappij in
zijn liedjes bezong. Eens een integere top-
ster, thans een man wiens reputatie uit
sluitend in het verleden te plaatsen valt,
maar nog immer zijn ambitie als artiest
niet heeft verloren. Met zijn eigen band
circuleert hij nu in het clubcircuit, pogend
belangstelling te wekken voor zijn nieuwe
repertoire.
van de ballon met een mitrailleur kapot
worden geschoten, valt Snaporaz naar de
aarde en ontwaakt uit een boze droom in
de treincoupé. De mooie vrouw tegenover
hem blijkt zijn eigen vrouw te zijn voor
wie hij te weinig aandacht heeft, zodat hij
maar weer een dutje gaat doen.
Die liefdeloze reactie tekent de film die
zich vrijwel uitsluitend bezighoudt met
vluchtige iiefdessensaties, kunstmatige
opwinding en de potentie van mannen. Uit
deze ingrediënten is een geweldig circus
achtig spektakel van drie uur gebrouwen
van dan visueel wel het een en ander te
bieden heeft maar toch onvoldoende Voor
zo’n lange zit. De moeilijkheden van orga
nisatorische en financiële aard waarmee
de langdurige produktie te kampen heeft
gehad, zal wel de oorzaak zijn dat Vrou
wenstad een rommelige en onzekere in
druk maakt en zijn hoge kosten van rond
zeven miljard lire nauwelijks waar maakt.
Niet geheel ten onrechte is onder de jonge
en meest werkeloze filmers in Italië verzet
gerezen tegen deze verkwistende en nogal
zinloze herhaling van bekende thema’s uit
Fellini’s vroeger werk dat nu nog altijd
zijn waarde behouden heeft. Men kan dat
eventueel in het Amsterdamse Kriterion
bevestigd zien waar La dolce Vita uit 1960
met veel succes opnieuw in vertoning is
gegaan.
Messidor, de nachtvoorstelling in Stu
dio is weer een van die opmerkelijke films
uit Zwitserland die dit land in de interna
tionale belangstelling van de filmwereld
hebben gebracht. De regie is van Alain
Tanner, bekend door ondermeer Pas si
méchant que ga, Le Retour d’Afrique en
Le Milieu du Monde. Messidor (de Oogst
maand op de kalender van de Frnse Revo
lutie, waardoor verband gelegd wordt met
de Parijse opstand in ’68) gaat over twee
meisjes van 18 en 19 jaar die elkaar langs
de weg ontmoet hebben als ze liftend een
zwerftocht door Zwitserland zonder be
paald doel begonnen zijn. Omdat geen
van de meisjes bepaalde plannen heeft,
blijven ze bij elkaar, eten en drinken als
het zo uitkomt en laten ook het vinden van
een nachtelijk onderdak aan het toeval
over. In het begin is er nog wat geld, maar
langzamerhand begint er een verloede
ring in haar bestaan op te treden, uiterlijk
verslonzen ze, en de honger noodzaakt ze
tot kleine diefstallen, later als ze door
toeval een revolver in bezit krijgen wor
den het zelfs gewapende overvallen.
be politie gaat zich met de zaak bemoei
en en op de televisie worden de kijkers
uitgenodigd mee te doen aan de jacht op
de meisjes hoewel ze „vermoedelijk geen
terroristen zijn”. De argeloos opgezette
reis naar onbekende verten gaat een dra
matische wending nemen. Even zinloos
als het meeliften is met steeds weer ande
re auto’s naar steeds weer dezelfde plaat
sen, zo zinloos is ook het einde als een der
meisjes de man neerschiet die hen her
kend heeft en de politie heeft gewaar
schuwd, wat hij uiteindelijk niet eens ge
daan blijkt te hebben.
Regisseur Tanner weet zijn koel verslag
van de gebeurtenissen die vanzelfspre
kend, als door het lot bepaald, verlopen
met een grote spanning te laden. Het zijn
niet de losse gebeurtenissen die de span
ning oproepen maar het onberekenbare
gedrag van de lifsters waarachter men
een geestelijke verveling en een gebrek
aan levenskracht kan vermoeden die tege
lijk een aanklacht inhoudt tegen een
geestdodende kille en weinig inspirerende
samenleving. Het is een tendens die meer
voorkomt in de Zwitserse film (men denke
slechts aan het recente Les Indiens sont
encore loin) die ais geen ander medium de
leegte, het onbegrip en de onverschillig
heid van een dood georganiseerde staat
zichtbaar heeft gemaakt.
Op de matinee van Cinema Palace
krijgt het jeugdig filmpubliek Martijn en
de Magiër te zien.
spellen, bouwdozen, schilders
artikelen, kalenders, agen
da’s, postpapier, vulpennen,
boekenbonnen enz.
Bloemendaalsestraatweg 129
Santpoort-Zd. Tel. 023-378718
Studio heeft deze week twee nieuwe
films op het programma genomen: Felli
ni’s Vrouwenstad op de avondvoorstel
lingen (die nu om 20 uur beginnen) en de
Zwitserse film Messidor voor de nacht-
voorstellingen van vrijdag en zaterdag
(aanvang 23.30 uur) en de avondvoorstel
ling van maandag (aanvang 19.00 en
21.15 uur).
De filmcritici zijn het er nog niet over
eens of Federico Fellini’s La Citta delle
Donne al dan niet een feministische film
is, zeker is dat de filmer opnieuw diep
onder de indruk is gekomen van de veel
soortigheid en agressieve toenaderingspo
gingen van de vrouwen die hij in zijn
laatste film crëeert. Dat schrikt Fellini, in
de film aanwezig via de figuur van Snapo
raz (Marcello Mastroianni) niet terug. Hij
blijft de jager op vrouwelijk wild die zich
door teleurstellingen niet laat ontmoe
digen.
In het begin van Vrouwenstad komen
we Snaporaz tegen, dommelend in een
derdeklas treincoupé die hem naar de
plaats van zijn dagelijkse bezigheden zal
brengen. Als hij wakker schrikt zit hij
tegenover een mooie en boeiende vrouws
persoon die hij gefascineerd volgt als zij
uit is gestapt en die hem blijkt te leiden
naar een massale vrouwenbijeenkomst.
Daar wordt hij beschimpt en uitgelachen
en tenslotte als ongewenste indringer ver
wijderd. Maar ook buiten die vrouwen
stad wordt Snaporaz niet met rust gela
ten. Hij wordt achterna gezeten door
punkmeisjes en belandt tenslotte in het
sexmuseum van Katzone, de grote vrou
wenversierder die hem imponeert met
zijn erotische verhalen en nog meer met
het erotisch speelgoed waarmee Katzone
die juist bezig is zijn 10.000-ste verovering
te vieren, zijn villa heeft volgestopt.
In een gigantische glijbaan maakt Sna
poraz een reis door tijd en ruimte langs
vele jeugdherinneringen op sexgebied om
daarna met behulp van een ballon in de
vorm van een vrouwenfiguur te ontsnap
pen aan een levensgevaarlijk gevecht met
sterke vrouwen. Als uit wraak de touwen
^fierk
Lees-Milne
„The Englishwoman’s
Garden”54,15
De bijna spreekwoordelijke lafheid om
werkelijk de vinger op de wond te leggen
tekent ook hem. Het maakt dat de film
ondanks leuke scènes tijdens een aan de
jaren zestig gewijd radiofestival (met Lo
vin Spoonful, Tiny Tim en Sam en Dave)
en ondanks Paul’s uitstekende liedjes dra
kerig, gewild en uitgesponnen aandoet.
(Alleen in Leidsepleintheater Am
sterdam).
