13
maar ook in hooge mate leerrijk. Wel stellen vele
leden in de eerste plaats belang in alles wat Haar
lem betreft, maar het zien, ook buiten de stad, van
fraaie oude gebouwen, meubelen, schilderijen, kunst
voorwerpen, kortom van alles, waaraan een historie
verbonden is, werkt opwekkend, versterkt de belang
stelling, geeft wrijving van gedachten en doet, wan
neer men is teruggekeerd, nog meer genieten van
alles wat Haarlem bezit en moet blijven bezitten.
Aan de statige slotpoort wachtten om half drie de
rijtuigen, die bestegen werden. Terug ging het nu
weer naar stad, maar thans langs de Vecht met zijn
mooie landhuizen en donkere parken. Eerst naar het
station, waar de hand van hen gedrukt moest wor
den, die de oude Hollandsche spreekwijze niet kon
den gestand doen „samen uit, samen thuis." Toch
vereenigde zich nog een groot aantal leden met
hunne dames aan een gezelligen disch, die, natuur
lijk door een alledaagschen treinrit gevolgd, de in
alle opzichten geslaagde excursie besloot, zooals de
vereeniging „Haerlem" er nog vele moge uitschrijven.
Kunst op minder groote schaal, geen kasteelen,
maar zeker niet geringer in gehalte werd ons gebo
den in het fraaie huis Spaarne N°. 13. Men zal zich
herinneren dat de Heer Jhr. Repelaer van Spijkenisse
op de laatste algemeene vergadering zijne toestemming
verleende tot het bezichtigen van zijn huis. Het be
stuur stelde deze vriendelijkheid zeer op prijs en de
