in diezelfde lokalen gewerkt wordt „dood ouderwetsch"
hoorde men zeggen. Hier wordt alles nog met de hand
gemaakt, en is men wars van machinerieën. Een herinne
ring werd den tochtgenooten bij het verlaten van het gebouw
aangeboden in den vorm van een doosje met miniatuur
lange pijpjes, die de dames snoezig vonden en de heeren
ook, al zeiden zij het niet. Een der heeren die ons rond-
geleidde, was zoo vriendelijk ons ook nog toegang te ver
schaffen tot de pottenbakkerij der firma Zwartjes Co.,
weleer annex aan het bedrijf der van der Wanten. Ook hier
werd de handigheid en vaardigheid der werklieden bewon
derd, die de omstanders steeds als het ware te raden gaven,
wat wel uit die kleimassa geboren zou worden. Een bloempot,
een vaas mismet één slag werd het een spaarpotvarken.
Na een hartelijk woord van dank aan onze geleiders ging
men voort naar de Librye en Archief gevestigd in de
vroegere Gasthuiskerk, die sedert 1893 voor het tegenwoor
dige doel dienst doet. Op de wandeling derwaarts werd
een oogenblik stilgestaan aan de kruising van den grooten
verkeersweg te water tusschen Rotterdam en Amsterdam,
den hartader van Gouda, waarlangs de producten van den
bloeienden handel worden vervoerd.
De Librye bezit een groot aantal merkwaardige boeken
en het Archief bevat belangrijke handschriften, zeer oude
gedrukte stukken, stadsrekeningen en vroedschapsresolutiën.
Er werd een charter getoond, waarbij Gouda stederechten
kreeg en een merkwaardige quitantie van Crabeth, waarbij
hem voor de vervaardiging van een der ramen in de Groote
Kerk in 1563 ƒ400 werd uitbetaald. Een zeer eigenaardig
archiefkastje gaf blijk van den practischen zin onzer voor
vaderen.
Op weg naar het Gemeentehuis werd een bezoek gebracht
aan den typischen tabakswinkel op de Haven„In de