zoogenaamde Broederhuis der Moravische broeders bezichtigd.
Dat rustige pleintje met links en rechts de karakteristieke
huizen, welk een genot voor het oog, die kalmte van
kleur en lijn. Dat de broeders hun zin voor handel en nijver
heid uit Duitschland hebben meegebracht, bleek wel bij het
bezoek aan de vele winkels en magazijnen. Velen vonden er
iets van hun gading, hetzij in den eetbaren vorm van Zeister
Geduldjes of Broedertjes, hetzij onder de kunstnijverheids-
producten.
Na een gemeenschappelijken gezelligen maaltijd in het
Broeder-Hótel, waar nog een vriendelijk woord gesproken
werd, toog het gezelschap om 7 uur weder huiswaarts, ten
zeerste voldaan over het uitstapje, dat, gelijk steeds, gelukkig
begunstigd werd door een heerlijken najaarsdag.
In het afgeloopen jaar zijn weder enkele nieuwe
leden tot onze Vereeniging toegetreden (het leden
tal bedraagt thans 318), doch anderen zijn ons door
vertrek naar elders of overlijden ontvallen. Het is
onze gewoonte niet om de laatsten althans hier afzon
derlijk te vermelden, doch voor een enkelen mogen
wij ditmaal een uitzondering maken. Ds. J. Craan-
dijk, die ons op den 3 Juni van dit jaar door den
dood ontviel, was, hoewel niet in onze stad geboren,
toch in den loop der jaren een „oprecht" Haarlem
mer geworden. Wij allen weten hoeveel hij voor de
stad zijner inwoning gevoelde en welk een warm
hart hij onze Vereeniging toedroeg. Hij heeft daar
van de ondubbelzinnige blijken gegeven door zijn
voortreffelijk werkje over de Haarlemsche Hofjes,
