Broek, de Heer W. van Engelenburg, die ons zou rondge-
leiden. De modelboerderij werd bezichtigd, melk werd er
gedronken en langs het schilderachtige Havenrak ging het
langzaam naar het Raadhuis. Vandaar naar het meest be
zienswaardige gebouw, de St. Nicolaaskerk. Jarenlang van
1573 af werd aan de kerk gewerkt, die een fraai monument
werd.
De preekstoel, het doophek en de doopbanken uit de
18e eeuw alle uit eikenhout vervaardigd. Bovenal het eenig
overgebleven glasvenster is zeer mooi en verbeeldt de
verwoesting en herbouw der kerk. Het nachtmaalzilver is
eveneens een bezichtiging meer dan waard. Terugkeerende
konden velen de verleiding niet weerstaan om den bekenden
oudhedenwinkel voorbij te gaan. Wellicht kwamen zij latei-
tot de ontdekking goedkoop, duurkoop. Onze leidsman nam
bij de tram afscheid van het gezelschap, dat dankbaar was
voor zijne zaakkundige voorlichting.
Thans naar Monnikendam, waar de kastelein van het
Doelen Hotel zijn gasten reeds met ongeduld verbeidde,
want voor het koffiemaal zouden het plaatsje en de kerk
worden bezichtigd en hij was bang, dat de tijd te krap zou
worden om ook nog genoeg aandacht aan zijn culinarische
kunsten te kunnen schenken. Met een gepaste voortvarend
heid niet ontbloot van hoofschen zwier zou hij straks zijn
schotels laten rondgaan.
Van de monniken, die weleer van Marken uit de Gouwzee over
staken om huizen te bouwen en veel nuttigen arbeid te verrichten
is niets meer te zien, doch wel gedenken vele namen hunner.
De St. Nicolaaskerk, omstreeks het midden der 14e eeuw
gebouwd, is het belangrijkste wat Monnikendam oplevert
van bouwkundig oogpunt bezienmaar die is dan ook een
gang op zich zelf waard. Door schilders, teekenaars en hout
snijders werd ze menigmaal afgebeeld. Voor ons Haarlem-
