JAARVERSLAG 1923/24.
VEREENIGING „HAERLEM".
Er worden meer boeken gekocht dan gelezen, en hoe ze dan
nog gelezen worden, zegt een Franschman: beaucoup d'épelés,
peu de lus. Met de jaarverslagen is het al eveneens gesteld. Gekocht
worden zij wel niet, maar gelezen evenmin.
Voorwaar, een troosteloos verschiet voor hem, die zulk een
hebbeding zal moeten stellen. Voor lezen is geen tijd meer; ja,
waarvoor is eigenlijk nog tijd, of liever, heeft men nog tijd over?
Met ditjes en datjes wordt de tijd versnipperd. Vraagt men iemand,
lid van Haerlem te worden, zoo luidt het antwoord: „Er is al
zoo veel en ik heb heusch geen tijd, op de wandelingen mee te
gaan en kunstbeschouwingen of voordrachten bij te wonen".
Alsof dit het voornaamste is! Natuurlijk wordt ieders tegen
woordigheid gewaardeerd, maar in de eerste plaats gaat het toch
om de belangstelling in het doel der Vereeniging. Reeds daarmee
zijn wij tevreden. En zoo moeten er nog heel velen zijn, die belang
stellen in de geschiedenis van Haarlem. Nog dit jaar kregen wij
het treffend bewijs, toen Haerlem door aankoop eigenares werd van
een voorraad „Allan, Geschiedenis en Beschrijving van Haarlem".
In enkele dagen was de voorraad reeds uitgeput en moesten
talloozen worden teleurgesteld; een kostbaar werk was het boven
dien. Zijn er niet nog veel meer Haarlemmers, die het ernstig
betreuren, dat bijna elke week een aardige oude gevel, historisch
van meer of minder belang, verdwijnt of wordt bedorven? Is
