JACOBUS JOHANNES KERBERT
(26 Juni 184919 April 1931)
Hoewel een beoefenaar van de tuinarchitectuur
bijna in letterlijken zin aan den weg timmert, was
Kerbert een stille in den lande, die weinig de aandacht
trok en dit ook blijkbaar niet verlangde. Dit korte
levensbericht ondervindt daarvan onvermijdelijk den
terugslag, die den schrijver tot groote soberheid dwingt.
Den 26en Juni 1849 te Zaandijk geboren als zoon
van een aldaar gevestigd geneesheer, werd Kerbert,
na lagere school en gymnasium bezocht te hebben,
eerst als volontair, daarna als deelgenoot in zijn zaken
opgenomen door L. P. Zocher, den laatsten vertegen
woordiger van het beroemde geslacht der Zochers,
die in het begin en het midden der negentiende eeuw
een zoo kenmerkenden invloed hebben gehad op het
karakter der Nederlandsche parken en buitenplaatsen.
De oudste, J. D. Zocher, was een vurig aanhanger
van den, als reactie tegen den Le Nótre-stijl, opge
komen Engelschen landschapsstijl en hervormde tal
van parken in dien geest of paste het nieuwe stelsel
op onontgonnen terrein toe. De zoon, L. P. Zocher,
werkte in dezelfde richting voort en beheerde, naast
de firma J. D. L. P. Zocher voor de tuinarchitectuur,
een afzonderlijke boomkweekerij onder den naam
Zocher Co. en een bloembollenhandel onder de
firma J. D. Zocher Voorhelm Schneevoogt. De
