hij altijd met blijde voldoening zal kunnen terugzien."
Hoewel de school wel wat in omvang verminderd
was door de oprichting van een 2e H.B.S. met 5-j.c.
onder Dr. Donk (in 1919), kwam toch spoedig een
nieuwe aanwas van leerlingen. Toen in 1925 met de
omzetting van de H. B. S. in een Lyceum een belang
rijke uitbreiding van het onderwijs kwam, werd de
drukte voor van Mourik Broekman geweldig groot.
Het Lyceum groeide zoo snel, dat het, toen het aantal
leerlingen in 1932 tot ruim 500 was gestegen, de
grootste school in Nederland was geworden. In 1933
moest uit bezuinigingsoverwegingen het Lyceum weer
worden teruggebracht tot den H. B. S.-vorm, wat voor
den Directeur een diepe teleurstelling beteekende,
ofschoon hij overtuigd was, dat het gemeentebestuur
slechts noodgedwongen tot deze afbraak was over
gegaan.
Hoewel hij na een ernstige ziekte zijn taak weer
kon hervatten, besloot hij, op dringenden raad van
zijn geneesheer, die een rustiger leven voor hem
noodzakelijk oordeelde, zijn pensioen te vragen. Op
zijn verzoek werd hem eervol ontslag verleend op
24 J anuari 1934 „onder dankzegging voor de vele en
gewichtige diensten in verschillende hoedanigheden
aan het Middelbaar onderwijs bewezen."
Om zijn verdiensten te eeren werd hij in 1928 tot
Officier in de Oranje Nassau-orde benoemd, terwijl
hem op 28 Maart 1934 bij gelegenheid van het afscheid
van de leerlingen, bij monde van den Wethouder van
onderwijs, door het Gemeentebestuur de gouden me
daille der gemeente werd aangeboden. Bij het afscheid
van de leeraren en oud-leeraren hield Ir. H. van den
Heuvel Rijnders, leeraar aan de le H. B. S. B,
een indrukwekkende rede, waarin hij o. a. zei,
