- 32
De wakkere oude heer Kloeke aarzelfde geen oogen-
blik. Waarom zou hij aan deze eervolle opdracht
geen gevolg geven? Zijn geest was helder, zijn lichaam
nog krachtig; hij beschikte over een uitmuntende
kennis van het eigen land en volk èn van de Fransche
taal en bovendien over een buitengemeen boeienden,
rustigen verteltrant. Kloeke reisde naar Frankrijk,
herhaalde malen zelfs en de Fransche jeugd hing aan
zijn lippen. Een Fransche onderwijs-autoriteit ver
klaarde, dat hij nog nooit een onderwijsman had
ontmoet, die zóó de jongelui wist te „pakken" als
die kleine, rustige Hollandsche heer. Als kostbare
documenten bewaarde Kloeke dozijnen Fransche op
stellen over het door hem in de Fransche scholen
gesprokene, geschreven door leerlingen van 16 jaar
en ouder. Zij allen lieten zich in zeer waardeerende
bewoordingen uit over zijn interessante en leerzame
voordrachten.
Ook op letterkundig gebied bewoog de heer Kloeke
zich. Daartoe aangemoedigd door Prof. G. Kalff
en anderen, schreef hij in 't belang der philologie nu
en dan kleine stukjes in 't Zwolsch (hij was een
Zwollenaar van geboorte). En eenige jaren geleden
verscheen van hem een in 't Zwolsch geschreven
werkje, getiteld „Zwolsche Sketsies", dat door de
critiek gunstig ontvangen werd. Prof. Casimir sprak
van „de leuke, gemoedelijke Zwolsche schetsjes van
den wakkeren ouden heer Kloeke".
Bekend is, hoe hij zich in zijn Schager tijd en
ook later - heeft geïnteresseerd voor de verbetering
van wat hij in een brochure noemde „de armzalige
scheepvaartkanalen in het waterland West-Friesland".
Hij sprak over dit onderwerp in verschillende ge
meenten, schreef er artikelen over in tijdschriften en
