43
voor het uitzicht op het Spaarne loodrecht op de
Spanjaardslaan werd geprojecteerd, staat de rooilijn
schuin op den Heerenweg. De gevel werd opgetrokken
in den klassieken stijl, waarin we om Haarlem nog
verschillende buitens kennen en die later den naam
van Empire zou dragen. Waarschijnlijk werd Lans
geïnspireerd door den eveneens klassieken gevel, die
zijn rijke stadgenoot, de bankier Henry Hope, sinds
1785 liet oprijzen op de plaats van de hofstede Wel
gelegen, thans bekend als het Paviljoen.
Aan Lans is het ook te danken, dat de oude bezitting
Eindenhout weer ongeveer hersteld werd in haar
vroegere uitgestrektheid. Reeds in 1793 breidt hij door
grondaankoop o. a. van zijn Noorderbuurman Gerrit
Akersloot zijn gebied in die richting uit, zoodat sinds
zijn landgoed direct grensde aan de nog uitgestrekter
buitenplaats Bosch en Vaart, waarvan Jan Willink,
leeken-kanunnik van Ste Marie te Utrecht toen
eigenaar was, die het in 1779 voor ƒ46.100.van
de familie Barnaart had gekocht. Op 22 November
1794 maken Lans en Willink een grensscheidingsakte
op. In 1797 koopt Lans ook het hiervoren op bladz. 40
vermelde erfpachtrecht van de stad Haarlem af met
,,de finale voldoening" van ƒ300.
Zagen we op bladz. 41 hoe Anna Visser in 1775
aan Vredenhof een deel van de Eindenhoutsche ter
reinen had verkocht, in Aug. 1799 komt Lans met
den toenmaligen eigenaar van Vredenhof, den Amster-
damschen bankier Hendrik Hovy, tot een minnelijke
schikking, waarbij die grens een veel minder scherpen
hoek maakt met den Heerenweg. Dan wordt Einden-
hout beschreven als ,,een Heere Huyzinge met Hek
met pilasters."
Slechts kort heeft Lans van zijn bezitting alhier
4
