LOUIS J. VREUGDE
(3 Januari 1868-3 November 1936)
Toen op 6 November de bladen het overlijden
berichtten van den bekenden Haarlemschen beeld
houwer Louis Vreugde zullen velen door die mede-
deeling zijn verrast geworden, ook degenen die wisten,
dat de kunstenaar al sinds maanden lijdende was;
maar allen zullen zijn getroffen door de toevoeging,
dat de teraardebestelling reeds had plaats gevonden.
En toch, voor wie Vreugde nader kenden was dit
gebeuren niet zóó opvallend, doch geheel in de lijn
van den overledene, den bescheiden mensch, van jongs-
afaan gewend zijn weg zelf te bepalen, hem zonder
luidruchtigheid te banen, met alleen het groote doel
voor oogen zijn Kunst, de Beeldhouwkunst, zoo breed
mogelijk te dienen en voor zijn gezin te leven.
Met zijn aangeboren talenten en ijzeren wilskracht
bekwaamde hij zich in zijn leerjaren dermate tot
figurist en ornamentist, dat hij geheel boven zijn arbeid
en de materie kwam te staan en zoo schiep hij een
belangwekkende serie werken in hout, steen, marmer
en metaal, die getuigden van meesterschap, geest en
fantasie.
Op den man af als de mensch Vreugde was, was
ook zijn kunst. Natuurlijk, zonder omslag, vol begrijpe
lijke poëzie, vaak geestig en met pakkende symboliek
waar die noodig was.
Hij oordeelde, dat zijn arbeid direct en tot een ieder
