29
Gezondheidsraad, de Commissie voor oorlogsprophy-
laxe, de Vereeniging ter bestrijding der Tuberculose,
den Ongevallendienst, het bureau voor Medische
Sportkeuring.
Dat de medici in Haarlem en omstreken het volste
vertrouwen hadden in zijn goed inzicht en strikte
rechtvaardigheid bewijst zijn benoeming tot lid en
later tot voorzitter van den Afdeelingsraad (1927—
1935). In dezen Raad, die geschillen van medischen
en collegialen aard, en handelingen, tegen de medische
ethiek indruischend, heeft te berechten, mocht ik
Mauritz enkele jaren persoonlijk meemaken. Hier heb
ik, sterker dan ooit, kunnen ervaren, hoe zijn strenge
opvatting in al deze vraagstukken geen schijn, maar
diepgevoelde overtuiging was.
Dat hij, naast een voorbeeldige uitoefening van zijn
praktijk en daarvan kunnen niet alleen wij medici,
maar beter nog de honderden patiënten getuigen, die
nooit „onze dokter" zullen vergeten! de roeping
gevoelde, om ongetelde uren, ontstolen aan de hem
toch zoo zeer toekomende momenten van rust, te
wijden aan de maatschappelijke en moreele belangen
van den geneeskundigen stand, maakt, dat hij in onzen
kring een lichtende figuur is geweest, wiens heengaan
een verlies beteekent dat welhaast niet te schatten is.
Niet alleen om den arbeid dien hij verrichtte, maar
misschien meer nog om het voorbeeld dat hij ons was.
Een korte levensloop moge nog volgen. Marius
Mauritz werd geboren op 9 December 1886 te
Krommenie. Hij liep de H.B.S. te Zaltbommel af,
werd in 1903 student te Utrecht, en werd op 11 Maart
1910 bevorderd tot arts. Hij vestigde zich te Haarlem
na eerst nog een jaar als assistent gewerkt te hebben
