- i37 -
gevechten dan thans. Op een goeden dag had er na
twaalven op het Prinsenhof een hevig gevecht plaats;
een politieagent trachtte hier een einde aan te maken,
doch plotseling vereenden beide partijen zich tegen
hem en de arme diender moest op een holletje de vlucht
nemen: hij rende de Jacobijnestraat uit, de Paarlaar
door en nam eindelijk de wijk in den winkel van
Davidson in de Anegang! De politie was overigens ons
jongens nogal genadig en vooral Klein Keesje was zeer
populair bij ons. Voor de koddebeiers waren wij banger
wanneer wij ontdekkingstochten door de duinen deden,
die in mijn jonge jaren voor ieder open lagen. De eerste
storing van het ongerepte schoon en de heerlijke een
zaamheid was de aanleg van de spoorlijn naar Zand-
voort. Dit visschersdorp was toen nog schilderachtig
met al zijn pinken op het strand en den vischafslag. Ge
woonlijk liepen wij heen door de Zandvoortsche laan en
terug langs het visscherspad door de duinen, dat korter
en vrijer was. In het najaar liepen we graag van Kraan
tjelek achter Elswout om naar den Aerdenhout om te
kijken of er soms houtsnippen in de Houwen zaten, die
daar uitgespannen stonden. Mariënbosch, waar een
notweg over liep, was toen nog beboscht; de jongens De
Neufville woonden er, die dagelijks met een ezel
wagentje naar school kwamen. Op de aloude boerderij
't 's-Gravenhek woonde onze boterboer, bij wien wij
iederen zomer een dag op bezoek werden genoodigd.
Hij kwam ons met den disselwagen halen en bracht ons
's avonds in halfdonker door Leiduin weer terug. In ge
dachten ben ik den goeden man nog dankbaar voor die
prettige en tevens leerzame dagen. Leiduin was zeer bij
ons in trek; in den trektijd gingen wij naar het vinken
kijken op de baan bij het Oranjewater. Wij brachten
dan salamanders en hagedissen mee, die soms tot