Age S. Miedema
firma en voor de hoedanigheid harer producten. Nog al eens
rap met niet te diep gefundeerde critiek op velerlei, ontviel
hem toch nooit een krenkend woord - daarvoor was hij te
goedlachsch.
Toen hij, op den stichtingsdag der oude firma, op 7 April
in 1899 als senior partner in de firma optrad was Vingent
Dyseringk 22 jaar. Twee broers, Cornelis en later Jan
Hendrik, ontvielen hem als firmanten door een vroegen
dood. Einde 1941 trok hij zich uit zaken terug, zijn werk
overdragende aan zijn eenigen zoon Pieter E. D. Dyserinck.
Wanneer in het begin van dit gedachteniswoord voor een
Haarlemsch koopman staat, dat gezinsgeluk en het ophouden
van reputatie voor Vingent Dyserinck vooraanstaande
levenswaarden waren, dan sluit dit allerminst in, dat hij een
egocentrisch man was. Zelden zal men iemand ontmoeten,
die zijnsgelijke was in hulpvaardigheid, goedhartigheid en
gulheid.
Veel in het maatschappelijk leven, waaraan men veelal
hecht, liet hem stoicynsch koud. Maar „helpen" niet alleen
met milde hand, maar steeds met een overzond sterkend
woord, dat verstond Vin als geen ander. Het was een stuk
van zijn levensgeluk, het bleef hem eigen, tot in zijn stervens
uur.
Op 27 Maart 1942, een mooien lentemorgen, stapte Vingent
Dyserinck met zijn echtgenoote, uit zijn woning in Overveen
dwars den weg over, naar buren, muzikale vrienden zijner
vrouw, om dezen geluk te wenschen met hun 40-jarigen
trouwdag. Hij had daarvoor ook enkele andere buren weten
te interesseeren en zou met een enkel woord een aandenken
aanbieden. Hij treedt naar voren, met zijn opgewekt gezicht,
zegt een enkel woord, stokt dan plotseling, valt overzij - en
is overleden in de armen van zijn vrouw. Tot ontsteltenis van
allen - maar voor Vin de dood: zijn laatste daad: een bewijs
van medeleven, zijn laatste woord: de uiting van zijn goed
hart.
En zijn naam - den naam Dyserinck heeft hij onbesmet
gehouden.
- 23 -
