- io9 -
gehouden, ontwapend en naar het bureau gebracht. In de
Kruisstraat begeleidden stadgenooten hem. Formeel ge
sproken had de politie nog geen recht tot arrestatie over te
gaan. De Duitschers hadden het gezag niet overgedragen en
de komst der Canadeezen kon tegen Maandag of Dinsdag
tegemoet worden gezien. Des middags voerden daarom
Duitschers besprekingen, om den politie-president weer vrij
te krijgen, doch tijdens de onderhandelingen heeft men hem
uit het bureau laten 'ontsnappen', om hem in de chocolade
fabriek 'Union' een veilig onderdak te verleenen.
Geen 'bijltjesdag
In de bezettingsjaren was het woord 'bijltjesdag' veel ge
bruikt, maar gelukkig is er niets van gekomen. Toch hebben
stadgenooten gemeend repressaille-maatregelen te moeten
treffen tegen meisjes, die zich te veel ingelaten hadden met
de Duitsche soldaten. Haar hoofden schoren zij op de des
morgens gebouwde stellage voor het Stadhuis kaal, in tegen
woordigheid van een groote menigte. Ook in andere deelen
der stad speelden jongemannen voor rechter. Anderen konden
hun woede en haat niet beter bekoelen dan door ruiten te
vernielen van café's in de Kruisstraat en op den Schoterweg
en van vele particuliere woningen in de stad, waar aanhangers
van de Nazi's of N. S. B.ers woonden. Over het algemeen
kan toch gezegd worden, dat de Haarlemmers zich correct
gedragen hebben. Mogelijk heeft het advies van de Vereeni-
ging 'Koninginnedag', dat des morgens vroeg op vele punten
der stad aangebracht was, daartoe veel bijgedragen. Het
bestuur had den volgenden, in oranje gedrukten, oproep ver
spreid:
'Na een gedwongen slaap van ruim 4 jaar zijn wij weer ont
waakt en met de komst der geallieerde troepen in onze stad
roepen wij U op, om uiting te geven aan de vreugde over onze
bevrijding. Steekt de vlaggen uit en tooit U met ons geliefd
oranje. Volgt in elk opzicht de aanwijzingen en de bevelen
der overheid stipt op. Bewaart orde en discipline. Laat de
bevrijding ons eensgezind vinden in vreugde, zooals de ver
drukking ons vereenigd heeft gezien in nood.'
Deze oproep moet reeds in September 1944 gedrukt zijn,
gelet op de woorden 'ruim vier jaar'.
