perrons lagen bezaaid met aardappelschillen, papier, afval
enz. De meeste lokalen waren ernstig beschadigd, vuil en
vies was het daar en kasten en laden waren opengebroken.
Leden van het personeel, die op 17 September 1944 goederen,
zooals tasschen en kleedingstukken, hadden laten liggen,
moesten ervaren, dat deze gestolen waren. Materiaal was ge
roofd. Verder was bij de administratie diefstal op groote schaal
gepleegd. Ondanks deze wandaden nam het personeel alles
kalm op. Het had immers niets beters verwacht. Men toog
eenige dagen later aan het werk, om orde te scheppen. De
woningen van den hoofdstationschef en van den eersten chef
waren gedeeltelijk geplunderd; ook hun uniformen waren ge
stolen, doch in burgerkleeding konden zij ook dienst verrichten.
Dag van droefheid en van dank
Zaterdag 5 Mei was dus een dag van vreugde en de uit
gelatenheid op straat was daarvan een bewijs. De dag was er
ook een van droefheid voor hen, die in de afgeloopen jaren
door bruut geweld of door oorlogshandelingen in rouw waren
gedompeld. Zeer fijn aangevoeld was daarom de posthume
hulde, welke gebracht werd aan die vaderlanders, die op
drie punten der stad voor het vuurpeleton waren geplaatst.
Op de Dreef bij het Plein, waar 7 Maart 1945 zestien Neder
landers het leven verloren, aan de Westergracht, vlak bij
de Kathedraal, waar op 26 October 1944 slachtoffers vielen
en bij de Jan Gijzenkade, waar op 11 Februari 1945 eenigen
gefusilleerd waren, hadden stadgenooten passende ver
sieringen aangebracht. In den loop van den dag en de daarop
volgende dagen legden velen bloemen neer. Talloozen ver
toefden op die plaatsen, om de offers van het verzet te ge
denken.
De dag was er ook één van dankbaarheid. In de morgen
uren trokken de katholieken naar de parochiekerken, om te
bidden. In de kerkgebouwen van de Ned. Herv. Gemeente
van Schoten (Haarlem-Noord) leidden de predikanten, ds
M. van der Voet en ds H. van der Loos vredes-dankdiensten
in tegenwoordigheid van honderden geloovigen.
Zondag 6 Mei
Den volgenden dag stroomden alle kerken in de stad vol;
velen gevoelden de behoefte bijeen te komen, om God te
Ill
