- 33 -
aanspraak kon maken op de daar vacante plaats. Den 27sten
September deed hij hier intrede.
Ook hier ter stede kon hij niet onopgemerkt blijven. Een
goede maand na zijne komst sprak hij ter gelegenheid van den
St. Maartens-vredesgang in den ouden St. Bavo de jeugd op
de hem eigen innerlijk bewogen wijze toe. Gaandeweg hebben
velen - Friezen en niet-Friezen - den weg gevonden naar de
kerk in de Groote Houtstraat om te luisteren naar zijn vurig
godsdienstig getuigenis, waar - naar de opmerking van één
zijner vrienden - de vlam kon uitslaan.
Slechts acht jaren heeft zijne werkzaamheid in onze stad
geduurd en vier daarvan zijn oorlogsjaren geweest, die hem,
den beweeglijke, binnen enge perken terugdrongen en een
zwaren druk legden op zijn sensitieve persoonlijkheid. De
kracht van het lichaam bleek niet evenredig aan de vurigheid
van den geest en den ijver des gemoeds. Het eerst zoo sterke
geluid werd gaandeweg zwakker en zijn wilskracht nam het
tevergeefs op tegen de aftakeling van het lichaam. Er begon
een lijdenstijd voor hem en nauwelijks 50 jaar oud, is hij nog
onverwacht de groote stilte ingegaan.
Jan IJntema is niet in Haarlemschen bodem begraven.
Oorlogsomstandigheden brachten het mede, dat de man, die
zoovele geestelijke banden had aangeknoopt en zich in zijn
beste dagen in het volle leven had bewogen, in stillen eenvoud
ter ruste is gelegd nabij het landelijke Surhuisterveen, waar hij
zijn predikantsloopbaan was begonnen. Maar het beeld blijft
ons van den ongekunstelden mensch, de herinnering aan de
warme en oprechte belangstelling, die van hem uitging in
den dagelijkschen omgang, aan den ongeveinsden gods-
dienstigen grondtoon van zijn leven, zijn woord en zijn werk.
Het is alles tezamen een rijke erfenis voor ieder, die hem heeft
gekend.
J. G. Frerichs
