- 47 -
hoc behelsden en de instemming van den Raad bekroonde
veelal het werk.
Voor Guépin was de zaak hiermede niet ten einde, hij had
ook belangstelling voor het resultaat. Indien na scheiding der
ouders, bij rechterlijk vonnis kinderen aan een der beide
ouders werden toegewezen, bleef hij vol belangstelling het lot
der kinderen volgen. En werd, naar zijn oordeel, de voogdij
niet behoorlijk uitgeoefend, dan bleven pogingen tot redres
niet uit! Ook wanneer pupillen aan de ouderlijke macht
werden onttrokken en door een voogdijvereeniging bij pleeg
ouders werden geplaatst, volgde hij het wel en wee der minder
jarigen.
Zoo was het ook met zijn arbeid als lid van de Voogdij
vereeniging Kinderhulp, afdeeling Haarlem en omstreken, en
daarna als lid van het hoofdbestuur dezer instelling. Krachtig
ijverde hij voor het welzijn der pupillen. Helaas, de over
weldigers van 1940-45 konden ook deze instelling niet geheel
ongemoeid laten. Het hoofdbestuur werd ontslagen, de kas in
beslag genomenDe afdeelingen mochten blijven bestaan; het
onderling contact moest worden vernietigd.
Gewelddadig nam dit humaan werk van Guépin aldus een
einde.
Sedert het jaar 1925 was hij medebestuurder van de aloude
Haarl. Hulpbank, welke in het jaar 1949 een eeuw oud zal
zijn. Als medebestuurder, commissaris, zooals de bestuurders
genaamd worden, heeft hij belangrijk werk verricht; tot het
einde van zijn leven heeft hij getrouwelijk en met voort
varendheid in dat bestuur de pen gevoerd. Evenals elders was
hij de nestor en trouw eiken Maandag was hij aanwezig bij de
zittingen der bank en, was hij een enkele maal afwezig, dan
werd zulks als een gemis gevoeld. Toen hij in de oorlogsjaren
gedurende een aantal weken, door een voeteuvel, elders was
opgenomen, maakte men zich bezorgd over hem. Gelukkig
verscheen hij weer, het loopen ging nog bezwaarlijk, zijn fiets
bracht hem. Tot zijn eigen en aller bevrediging kon hij zijn
taak weder opnemen.
Zijn de eerstgenoemde corporaties op de belangen van het
kind gericht, de Hulpbank is bedoeld voor de belangen van
den volwassen mensch.
Met niet minder belangstelling werkte hij mede en volgde
hij het resultaat van het pogen om kleine zelfstandigen en
