- i8 - maatschappij van Van Hattum Blankevoort uitgevoerd. Bij Blankevoorts aankomst in Montevideo werd hij dan ook door autoriteiten en publiek met Zuidamerikaanse uitbundigheid ontvangen. Het werk verliep naar wens en het aannemen van een opdracht voor een kleinere Braziliaanse havenstad maakte zijn verhuizing naar Rio wenselijk. Toen daar het nodige was geregeld, keerde hij met zijn gezin weer naar Bloemendaal terug, waar hij tot zijn overlijden gevestigd bleef. Hoewel zijn directeurschap een einde maakte aan zijn positie als leider ter plaatse op een bepaald werk, bleef hij toch de hoofdleiding voor vele werken behouden. Van de belangrijkste door hem behandelde werken noem ik de aanleg van het Julianakanaal door het heuvelterrein bij Elsloo aan de Maas, dat enige jaren vorderde, verdedigingswerken nabij Veenen- daal en werken in de Noord-Oost-Polder. Dit laatste werk in de Noord-Oost-Polder bracht vele zorgen mee, vooral in de laatste moeilijke oorlogsjaren. Het was een van de niet talrijke 'goed-Nederlandse' werken, waar de arbeiders veel kans had den aan de Duitse greep te ontsnappen; al bleven emoties op dat gebied niet uit, toch vielen er weinig slachtoffers. Voorts was Blankevoort bestuurslid van de Maastunnel maatschappij en van een tweetal dochtermaatschappijen, ver der lange jaren mede-directeur van de Rheinische Tiefbau- gesellschaft, een Duitse dochtermaatschappij, die tijdig ter ruste werd gelegd, en commissaris bij de Spaarndammer Scheepswerf Stapel, bij welke Van Hattum Blankevoort be trokken zijn. Dat Blankevoorts heengaan, op 20 November 1947, dus toen hij 58 jaar oud was, voor ons, zijn collega's, een zeer droevig gemis betekent, zal ieder beseffen, die weet hoe uit stekend de onderlinge verhoudingen altijd waren, ook in de zo moeilijke oorlogsjaren, waarin eensgezindheid zo uiterst be langrijk was. Dat het wegvallen van Blankevoorts werk kracht, zo kort na Van Scherpenbergs dood ook uit dat oog punt een zware slag is, behoeft wel niet te worden betoogd. Zij rusten nu, zij aan zij, op het mooie Bloemendaalse kerkhof, maar blijven bij ons in dankbaar herdenken. J. H. Telders

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1947 | | pagina 38