Mr ELISABETH CORNELIA
CATHARINA DE VISSER
19 December 1897 - 20 October 1948
Elisabeth Cornelia Catharina de Visser werd op 19 De
cember 1897 te Middelburg geboren.
Na aldaar het gymnasium doorlopen te hebben en na aan
de Gemeentelijke Universiteit te Amsterdam in de Rechtsge
leerdheid gestudeerd te hebben, vestigde zij zich na het behalen
van de meesterstitel als advocate en procureur te Middelburg.
Hier in de stad, die haar tot het laatst dierbaar is gebleven,
heeft zij gevoeld, dat haar mogelijkheden op ander terrein
lagen dan op het zuiver juridische en gehoor gevend aan de
roepstem van haar hart heeft zij haar krachten gesteld in dienst
van de bedreigde en misdeelde jeugd, daarmede kiezend de
weg van hen, die zonder te rekenen op dankbaarheid en suc
ces, zonder daarnaar te vragen, doch ook maar al te dikwijls
zonder het ontvangen en behalen daarvan, voortgaan in de
overtuiging van het moeten en zij liep deze weg trouw en met
volharding trots alle moeilijkheden af tot het einde.
In Middelburg was zij werkzaam als waarnemend griffier
bij de Kinderrechter, als secretaresse van de vereniging 'Pro
Juventute' en tenslotte als secretaresse van de Voogdijraad,
welke functie zij in 1935 verwisselde voor dezelfde te Assen.
In 1938 werd zij benoemd tot secretaresse van de Voogdij
raad te Haarlem, welke betrekking zij tot haar overlijden heeft
bekleed. Degenen, die Else de Visser hebben gekend in haar
leven en in haar werken zullen de herinnering bewaren aan de
statige rechte grijze vrouw, die zoals aan haar graf werd ge
tuigd, het decorum van de rechtszaal wist te verhogen; zij
zullen terugdenken aan haar grote objectiviteit, die zich uitte
in spreken en doen; zij zullen zich hebben af te vragen, hoeveel
door haar werd gedaan, waarvan nimmer werd gewag ge
maakt tot zegen van hen, die op haar rekenen mochten, hoe
veel strijd bij haar moeilijke taak werd gestreden.
Slechts weinigen hebben deze natuur kunnen en mogen
benaderen, doch voor hen, die aan haar laatste ziekbed moch
ten zitten, toen de woorden, die eigen moeilijkheden zouden
vertolken, woorden voordien zo weinig geuit, mochten beluis-