- 20 -
Van heinde en ver stroomden de opdrachten hem toe en zéér
kostbare kunstwerken, vaak product van nachten arbeid, ver
lieten de kosterij.
Twee oorlogen maakte de heer Luitingh in de kosterij mee.
De laatste was de gevaarlijkste. Dikwijls waren er onderduikers
in de kerk verstopt, maar ze werden nooit gevonden. Juist toen
eens een grote groep verstekelingen de kerk verlaten had,
kwam er een intensieve 'huis'-zoeking. Door het oog van een
naald
Na de oorlog meende de heer Luitingh zijn ambt aan een
jongere kracht te moeten overlaten. Zo kwamen op 30 Juni
1945 alle kerkelijke colleges in de statige kerkvoogdenkamer
afscheid van hem nemen. Het werd een zonnige.manifestatie
van waardering in woorden, bloemen en geschenken.
Slechts vier jaar mocht hij van zijn otium cum dignitate ge
nieten. Van een schijnbaar ongevaarlijke operatie kwam hij
niet meer bij.
Zijn begrafenis had in alle plechtigheid vanuit de Grote
Kerk plaats. De grote klok luidde gedurende zijn uitvaart en
vertolkte met zijn sonore klank wellicht beter dan wij, woord-
schaarse Hollanders het kunnen, de gevoelens in onze ziel van
diepe rouw, gemengd met klare dankbaarheid, om een man,
die zó lang, zó trouw en met zó grote toewijding bewaarder
mocht zijn van dit grijze, veel-facettige kristal der historie, de
unieke kathedrale kerk van St. Bavo.
A. J. van Houwelingen Rijkhoek
l
