Mgr franciscus bernardus
JOSEPHUS MARIA FILBRY
29 Juni 188322 Juli 1950
'Ik hoop in het harnas te sterven', was de wens van Pastoor
Filbry. En zo is het gebeurd. Twee dagen te voren was hij
nog eregast bij de prijsuitdeling op het bisschoppelijk semi
narie te Heemstede, vrolijk en opgeruimd temidden van de
blijde jeugd. Ja, zijn karakter was zonnig. De samensteller
van het gedachtenisprentje, dat bij zijn dood werd gedrukt,
legt hem terecht de woorden van Ecclesiastes III, 12 in de
mond: 'En ik begreep, dat niets beter is in dit leven dan blij
te zijn en het goede te doen.' Vandaar ook zijn grote verering
voor die zonnige heilige van Italië, Sint Frans, en zijn wens
om in het habijt van Franciscus' zonen begraven te worden.
Deze apostolische blijheid verliet hem nooit, ook niet toen
de ziekte, die zijn plotseling einde bracht, zijn hart reeds
lang in haar klemmende greep hield. Zijn grote innerlijke
en uiterlijke vreugde, waarmede onafscheidelijk verbonden
was een verrukkelijke, humoristische zelfironie, werden ge
dragen door een geloof, dat bergen kon verzetten, en dat hij
wist over te planten in de geest en het leven van allen die
aan zijn zielzorg werden toevertrouwd. Want zielenherder
was Pastoor Filbry op de eerste plaats, en boven de vele
eretitels van plebaan, kanunnik en monseigneur, bleef hij
altijd deze aanspreking verkiezen: pastoor.
I een Pastoor Filbry dan ook op die zomermorgen van de
26ste Juli langzaam het middenpad van zijn kathedraal werd
uitgedragen, waren zij daar allemaal: zijn parochianen van
de Bavo, zowel als zijn kudde, die hij jarenlang in de parochie
van de Vredeskerk in Amsterdam had gehoed; in zo grote
getale waren zij gekomen, dat de kathedraal geheel tot de
hoeken gevuld was.
Op zijn laatste gang door de kathedraal begeleidde hem
de bisschop van Haarlem, Mgr J. P. Huibers, en het Haar
lemse kapittel en de talrijke priesters, die zijn stimulerende
vriendschap hadden ondervonden, nu treurend over het
heengaan van een wijs raadsman en een sterke vriend.
Maar misschien was nog groter het verlies voor de Vaders
