Mr LAMBERTUS VINCENTIUS
HOOG
13 December 1890—2 Februari 1952
Het zou een ernstig te kort doen zijn aan de persoon, aan
wiens nagedachtenis men mij verzocht enige woorden hier te
wijden, aan de plaats, welke hij gedurende vele jaren in de
Haarlemse samenleving heeft ingenomen en aan de warme
gevoelens, welke zo velen jegens hem koesterden, indien dit
j aarboek zou verschijnen zonder te herdenken Mr L. V. Hoog,
die op 2 Februari 1952 vrij onverwacht heen ging.
Hoog werd op 13 December 1890 als zoon van een Her
vormd Predikant te Terwolde geboren.
Op jeugdigen leeftijd kwam hij met zijn familie naar Nij
megen, waar hij zijn jonge en aankomende jaren doorbracht,
totdat hij in 1909, na een aan het Gymnasium aldaar behaald
eindexamen, naar Leiden vertrok, om zijn studie in de theolo
gie aan te vangen. Na daarin het candidaatsexamen te hebben
afgelegd gaf hij die richting prijs en nam hij de studie in de
rechtswetenschap ter hand. Als jong advocaat verkreeg hij in
1916 een plaats op het toen al omvangrijke kantoor van Mr
A. H. J. Merens te Haarlem, om later daarin als deelgenoot
te worden opgenomen en na het uittreden van Mr Merens die
practijk alleen voort te zetten, met behulp van jongere aan
zijn kantoor verbonden krachten, waarmede hij erin slaagde
dat kantoor nog tot grotere hoogte op te voeren.
In het Haarlemse leven wist Hoog zich al spoedig een voor
aanstaande plaats te verwerven, in onderscheidene functies,
waarvan ik slechts noem die van rechter-plaatsvervanger in de
Arrondissements-Rechtbank aldaar sedert 1918, Vice-Deken
van den Raad van Toezicht op de Advocaten, Voorzitter van
het Bureau van Consultatie bij de Rechtbank, Commissaris
van de Nutsspaarbank, Commissaris van de begrafenisbos 'De
Broederlijke Liefdebeurs', Voorzitter van de Vereniging van
Vrijzinnig Hervormden, bestuurslid van de Haarlemse Stich
ting voor Woningverbetering, bestuurslid van de Onderlinge
Brandwaarborgvereniging voor Haarlem en Omstreken.
Der traditie getrouw is in het vorenstaande gegeven de uiter
lijke levensloop van Mr L. V. Hoog. Evenwel, mij moet die
