Dr albertus aemilius
SYNO SLUYTERMAN
8 Februari 1882—20 Juni 1954
Op 20 Juni 1954 overleed te Leeds, alwaar hij met zijn
vrouw ten huize van goede vrienden logeerde, plotseling
Dr Albertus Aemilius Syno Sluyterman.
Misschien was het een benijdbare dood voor hem, die zo
veel doodstrijd van anderen had moeten meemaken en helpen
vellichten. Heeft hij, die als dokter zoveel anderen gewezen
heeft op gevaren die hun welzijn bedreigden, voor zichzelf
geweten dat er iets haperde aan eigen organisme? Wij weten
het niet, maar zijn goede raad moeten wij sindsdien ontberen.
De 11de April 1953 hadden zijn patiënten afscheid van
hem genomen toen hij te kennen had gegeven zijn praktijk
te willen neerleggen. Ruim 40 jaar geleden had hij zich in
Haarlem als geneesheer gevestigd en hij was de 70-jarige
leeftijd gepasseerd. Dat afscheid is hem moeilijk gevallen,
toen hij zich omringd zag door een groot gezelschap belang
stellenden, die met woord en daad van hun dankbaarheid en
waardering getuigenis aflegden. Ogenschijnlijk rustig en on
bewogen, verried slechts een enkel ogenblik van gebrek aan
zelfbeheersing, wat er in zijn binnenste omging. Welbe
spraakt als hij placht te zijn, kon hij de juiste woorden niet
meer vinden en toen redde een van zijn kleinkinderen, 5 jaar
oud, op nimmer te vergeten wijze, de situatie. Maar toen was
hij ineens weer de oude, laat ik liever zeggen de jonge, opge
wekte, levenslustige en humoristische man. Dat afscheid is
dan ook maar betrekkelijk geweest en velen onzer liet hij
desgevraagd niet in de steek.
Hij werd de 8ste Februari 1882 te Workum geboren, waar
ook zijn vader en grootvader de praktijk uitoefenden. In een
boekje getiteld: 'Workum Memoires' vinden wij van zijn
eigen hand alleraardigste jeugdherinneringen vermeld. Hij
noemde die 'Vluchtige flitsen van voor 1890' en zijn bij
drage geeft in alle opzichten blijk van zijn gezonde, nuchtere
kijk op het leven. Daar ondervond hij wat het betekent als
enige medicus in een dorpsgemeente gevestigd te zijn en
